Το συναίσθημα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή μας και επειδή στο νηπιαγωγείο νιώθουμε τα πιο έντονα συναισθήματα μας, αποφασίσαμε να τα εκφράσουμε με το κουβάρι των συναισθημάτων……
αλλά και μέσα από τη μαγική κορνίζα.
Περνώντας από κάθε στεφάνι αναπαριστούμε το αντίστοιχο συναίσθημα ανάλογα με τη φατσούλα (χαρά, λύπη, φόβο, θυμό)
αλλά και ζωγραφίζουμε αυτό που νιώθουμε!!!
Διαβάζουμε το παραμύθι “αυτό που νιώθω”, και χωριζόμαστε σε ομάδες ανάλογα με το συναίσθημα που επιλέγουμε. Κάθε ομάδα δημιουργεί πορτρέτα-συναισθήματα και γράφει την αντίστοιχη λέξη.
Δημιουργούμε πίνακα αναφοράς….
και συμπληρώνουμε το παρακάτω φύλλο εργασίας.
Ο φόβος είναι ένα δυσάρεστο συναίσθημα γι’ αυτό και μεις ζωγραφίσαμε το μεγαλύτερο μας φόβο σ’ ένα χαρτάκι το οποίο τσαλακώσαμε, ποδοπατήσαμε και πετάξαμε στα σκουπίδια και πάνω απ’ όλα νιώσαμε καλύτερα!!!
Όπου υπάρχουν παιδιά υπάρχει αγάπη…..το πιο δυνατό, το πιο σημαντικό συναίσθημα, το συναίσθημα της ζωής. Το παραμύθι ” Το δέντρο που έδινε” μας ταξίδεψε στη μαγεία της αληθινής αγάπης, χωρίς ανταλλάγματα, το οποίο μπορείτε να ακούσετε στον παρακάτω σύνδεσμο
Με αφορμή την αγάπη , μάθαμε και το Α,α.
Τραγουδήσαμε “τον παλιάτσο” που ξέρει να κλαίει, να γελάει και να πονά…..
Επειδή τα συναισθήματα μάς πλημμυρίζουν διαρκώς σκεφτήκαμε όχι μόνο να τα εκφράσουμε μέσα την τάξη αλλά και έξω απ΄αυτή. Συγκεκριμένα να τα ζωγραφίσουμε στο τοίχο της αυλής μας. Με τη βοήθεια και την καθοδήγηση της μαμάς της Άρτεμις, Κατερίνα Σφακιανάκη,
ζήσαμε μοναδικές στιγμές δημιουργίας και έκφρασης του εσωτερικού μας κόσμου…
και ιδού το αποτέλεσμα. Καταπληκτικό!!!!
Ευχαριστούμε τη μαμά της Άρτεμις!!!