Ποιες και τι είναι οι αλκυονίδες μέρες, κατά τη μυθολογία, που τόσο περιμένουμε μέσα στο χειμώνα;;;
Γενάρης
Ο καινούργιος χρόνος μας υποδέχεται με σχετική καλοκαιρία. 15-20 του μήνα κάπου δειλά φαίνονται οι Αλκυονίδες μέρες.Ύστερα χαλάει ο καιρός από τη βαρυχειμωνιά που μας επισκέπτεται μέχρι τέλος του μήνα.
Κατά το δεύτερο 10ήμερο του Ιανουαρίου ο καιρός συνήθως καλυτερεύει και απολαμβάνουμε για μερικές ημέρες μια σχετική καλοκαιρία.
Οι ημέρες αυτές, γνωστές ως Αλκυονίδες μέρες, πήραν το όνομά τους από την Αλκυόνη, η οποία σύμφωνα με τον αρχαίο μύθο είναι ένα πουλί. Η Αλκυόνη συμβολίζει την γαλήνη, την ηρεμία και την προστασία. Επίσης παύει τη θαλασσοταραχή.
Σύμφωνα με τη μυθολογία, η Αλκυόνη (το σημερινό ψαροπούλι), ήταν κάποτε μια χαρούμενη και ευτυχισμένη γυναίκα, κόρη του Αιόλου (θεός των ανέμων), που ζούσε στ’ ακρογιάλια της θάλασσας με τον άντρα της Κήυκα και αλληλοαποκαλούνταν «Ζευς και Ήρα». Ο Δίας οργίστηκε τόσο πολύ για την ασέβειά τους αυτή, ώστε μεταμόρφωσε τον Κήυκα σε όρνιο. Ξετρελαμένη η δύστυχη γυναίκα, άρχισε να ψάχνει παντού να βρει τον αγαπημένο της Κήυκα. Οι θεοί του Ολύμπου την λυπήθηκαν μεταμορφώνοντάς την και αυτήν σε πουλί (τη γνωστή μας Αλκυόνη), για να ψάξει και στις θάλασσες μήπως βρει τον άντρα της.
Η δυστυχία της ωστόσο εξακολουθούσε να την συντροφεύει, καθώς σε αντίθεση με τα άλλα πουλιά που γεννούν άνοιξη, αυτή γεννούσε μέσα στη βαρυχειμωνιά, όπου τα μανιασμένα κύματα της θάλασσας της άρπαζαν τα αυγά, κάνοντάς την να κλαίει σπαραχτικά. Για άλλη μία φορά ο Δίας έδειξε συμπόνια και επέτρεψε 15 μέρες στην καρδιά του χειμώνα να κοπάζουν οι άνεμοι και να ζεσταίνεται η πλάση από τον Ήλιο, μέχρι να μπορέσει η Αλκυόνη να κλωσήσει τ’ αυγά της. Οι ζεστές αυτές μέρες του Ιανουαρίου ονομάστηκαν γι’ αυτό το λόγο αλκυονίδες μέρες.
Από καθαρά μετεωρολογική άποψη, οι αλκυονίδες ημέρες εξηγούνται από το γεγονός, ότι ανάμεσα στο γεωγραφικό πλάτος της Ελλάδος και της βορειοανατολικής Ευρώπης παρατηρείται κατά την περίοδο του Χειμώνα μια βαρομετρική εξίσωση πίεσης. Συνέπεια αυτού είναι, αφενός να μη δημιουργούνται άνεμοι και αφετέρου ο καιρός να είναι μεν ψυχρός αλλά και ηλιόλουστος.
21 Ιανουαρίου – Παγκόσμια ημέρα του Μάρτιν Λούθερ Κίνκ (Martin Luther King Day)
O μεγάλος οραματιστής Μάρτιν Λούθερ Κινγκ
Μάρτιν Λούθερ Κινγκ: «Έχω ένα όνειρο»
Πριν από μερικές και μόνο δεκαετίες η Αμερική ήταν μια πολύ διαφορετική χώρα. Ένας μαύρος δεν μπορούσε να κάτσει στο ίδιο σημείο του λεωφορείου που κάθονταν οι λευκοί, έπρεπε να περάσει από διαφορετική είσοδο σε κτίρια, να ζει μόνο σε συγκεκριμένες γειτονιές και δεν είχε πάντα δικαίωμα ψήφου. Ένας άνθρωπος όμως κατάφερε να αλλάξει το κατεστημένο, ήταν ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.
Με σειρά ειρηνικές διαδηλώσεις σε διάφορες περιοχές του αμερικανικού νότου ηγήθηκε του κινήματος για την ισοπολιτεία λευκών και μαύρων. Στις 28 Αυγούστου του 1963 ο Κινγκ πρωτοστάτησε μεγάλης πορείας στην Ουάσιγκτον. Στα σκαλιά του Μνημείου του Λίνκολν, απέναντι από το Καπιτώλιο, έδωσε μια συνταρακτική ομιλία η οποία έχει μείνει στην ιστορία με τον τίτλο «Έχω ένα όνειρο».
Παρουσία 250.000 ανθρώπων, πριν από πενήντα χρόνια, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είχε εκφωνήσει τον περίφημο λόγο του. Την επόμενη χρονιά βραβεύτηκε με το Νόμπελ Ειρήνης.
«Σας λέω σήμερα, φίλοι μου, ότι παρά τις δυσκολίες και τις απογοητεύσεις της στιγμής, έχω ακόμη ένα όνειρο. Είναι ένα όνειρο γερά ριζωμένο στο αμερικανικό όνειρο», είχε πει.
«Έχω ένα όνειρο ότι μια μέρα αυτό το έθνος θα ξεσηκωθεί και θα ζήσει το αληθινό νόημα της πεποίθησής του: “Θεωρούμε αυτές τις αλήθειες αυταπόδεικτες, ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν δημιουργηθεί ίσοι”. Έχω ένα όνειρο ότι μια μέρα στους κόκκινους λόφους της Τζόρτζια, οι γιοί των πρώτων σκλάβων και οι γιοί των πρώτων ιδιοκτητών θα μπορέσουν να καθίσουν μαζί στο τραπέζι της αδελφότητας. Έχω ένα όνειρο ότι μια μέρα ακόμη και η Πολιτεία του Μισισίπι, μια έρημη πολιτεία, πνιγμένη από τη λάβρα της αδικίας και της καταπίεσης, θα μεταμορφωθεί σε μια όαση ελευθερίας και δικαιοσύνης. Έχω ένα όνειρο ότι τα τέσσερα παιδιά μου μια μέρα θα ζήσουν σε ένα έθνος, όπου δε θα κριθούν από το χρώμα του δέρματος τους, αλλά από το περιεχόμενο του χαρακτήρα τους.
Έχω ένα όνειρο σήμερα.
Έχω ένα όνειρο ότι μια μέρα η πολιτεία της Αλαμπάμα… θα μεταμορφωθεί σε μια πολιτεία, όπου τα μικρά μαύρα αγόρια και κορίτσια θα μπορέσουν να πιαστούν χέρι με χέρι με τα μικρά λευκά αγόρια και κορίτσια και να περπατήσουν μαζί σαν αδελφές και αδελφοί.
Έχω ένα όνειρο σήμερα.
Έχω ένα όνειρο ότι μια μέρα κάθε κοιλάδα θα υψωθεί, κάθε λόφος και βουνό θα χαμηλώσει, οι ανώμαλοι τόποι θα γίνουν ομαλοί και οι στραβοί τόποι θα γίνουν ευθείς και η δόξα του Κυρίου θ’ αποκαλυφθεί και όλη τη σάρκα μαζί θα την αναγνωρίσει».
«Έχω ένα όνειρο», είπε μπροστά σε 250 χιλιάδες άτομα, «ότι μία μέρα τα 4 μικρά παιδιά μου θα ζήσουν σε μια χώρα όπου δεν θα κρίνονται από το χρώμα του δέρματός τους αλλά από τον χαρακτήρα τους».
Η ρατσιστική βία και οι φυλετικές διακρίσεις δεν έχουν εξαλειφτεί στις ΗΠΑ.
Αλλά το μήνυμα της αποδοχής του άλλου, ανεξαρτήτως φυλής και προέλευσης είναι διαχρονικό και διαπολιτισμικό, αποτελεί βασικό πυλώνα της αμερικανικής πραγματικότητας, διδάσκεται και εφαρμόζεται στα σχολεία, στον εργασιακό χώρο και αποτελεί μέρος της Αμερικανικής νομοθεσίας. Οι αγώνες όμως για δικαιότερη κοινωνία συνεχίζονται.
Ο άνθρωπος που είχε ένα όνειρο και το έκανε πράξη!
Όταν μιλάμε για κοινωνική ισότητα και πολιτικά δικαιώματα, το όνομα του αφρο-αμερικανού ηγέτη μετατρέπεται σε παγκόσμιο σύμβολο του ειρηνικού αγώνα για κοινωνική αλλαγή.
Μέσω του μη βίαιου ακτιβισμού του, ο Κινγκ έπαιξε κολοσσιαίο ρόλο στην ανατροπή των ρατσιστικών νόμων και των πολιτικών φυλετικού διαχωρισμού στον αμερικανικό Νότο και σε άλλες περιοχές της χώρας.
Έδωσε στη φυλή του την πολιτική υπόσταση που ονειρεύονταν οι έγχρωμοι της Αμερικής από την κατάργηση της δουλείας ακόμα, μέσω της κοινωνικής ισότητας και του δικαιώματος ψήφου.
Το Νόμπελ Ειρήνης ήρθε ως επιστέγασμα των κοινωνικών του αγώνων, την ίδια στιγμή που η δολοφονία του θα γινόταν η καθοριστική στιγμή για την αναγνώριση του δικαιώματος των εγχρώμων να υπάρχουν στη ζωή!
 Mια διαχρονικά συγκλονιστική επιστολή από τον Ινδιάνο Σιάτλ
Ένα παλιό μήνυμα για τον σύγχρονο κόσμο
Την απάντηση αυτή έδωσε ο Σιατλ, αρχηγός μιας φυλής Ινδιάνων προς τον Πρόεδρο της Αμερικής (Η.Π.Α) Φραγκλίνο Πήρς (1853-1857), όταν ο τελευταίος ζήτησε από τον Σιατλ να πουλήσει στην κυβέρνηση τη γη του. Το κείμενο μετέφρασε ο Ζήσιμος Λορεντζάτος (από την εφημερίδα τουMadras "The Hindu" της 29 Μαίου 1976 και το δημοσίευσε στο "Βήμα" στις 16.1.1977.
Ο μεγάλος αρχηγός στην Ουάσιγκτον μηνάει πως θέλει να αγοράσει τη γη μας. Ο μεγάλος αρχηγός μηνάει ακόμα φιλικά και καλοθέλητα. Καλοσύνη του, γιατί ξέρομε πως αυτός λίγο τη χρειάζεται αντίστοιχα τη φιλία μας. Την προσφορά του θα τη μελετήσομε, γιατί ξέρομε πως αν δεν το πράξομε, μπορεί ο λευκός να προφτάσει με τα όπλα και να πάρει τη γη μας.
Πώς μπορείτε να αγοράζετε ή να πουλάτε τον ουρανό – τη ζέστα της γης; Για μας μοιάζει παράξενο. Η δροσιά του αγέρα ή το άφρισμα του νερού ωστόσο Δε μας ανήκουν. Πώς μπορείτε να τα αγοράσετε από μας; Κάθε μερος της γης αυτής είναι ιερό για το λαό μου. Κάθε αστραφτερή πευκοβελόνα, κάθε αμμούδα στις ακρογιαλιές, κάθε θολούρα στο σκοτεινό δάσος, κάθε ξέφωτο και κάθε ζουζούνι που ζουζουνίζει είναι, στη μνήμη και στην πείρα του λαού μου, ιερό.
Ξέρομε πως ο λευκός δεν καταλαβαίνει δεν καταλαβαίνει τους τρόπους μας. Τα μέρη της γης, το ένα με το άλλο, δεν κάνουν γι’ αυτόν διαφορά, γιατί είναι ένας ξένος που φτάνει τη νύχτα και παίρνει από τη γη όλα όσα του χρειάζονται. Η γη δεν είναι αδερφός του, αλλά εχθρός που πρέπει να τον καταχτήσει, και αφού τον καταχτήσει πηγαίνει παρακάτω. Με το ταμάχι που έχει θα καταπιεί τη γη και θα αφήσει πίσω του μια έρημο. Η όψη που παρουσιάζουν οι πολιτείες σας, κάνει κακό στα μάτια του ερυθρόδερμου. Όμως αυτό μπορεί και να συμβαίνει, επειδή ο ερυθρόδερμος είναι άγριος και δεν καταλαβαίνει.
Αν αποφασίσω και δεχτώ, θα βάλω έναν όρο. Τα ζώα της γης αυτής ο λευκός θα πρέπει να τα μεταχειριστεί σαν αδέρφια του. Τι είναι ο άνθρωπος δίχως τα ζώα; Αν όλα τα ζώα φύγουν από τη μέση, ο άνθρωπος θα πεθάνει από μεγάλη εσωτερική μοναξιά, γιατί όσα συμβαίνουν στα ζώα, τα ίδια συμβαίνουν στον άνθρωπο.
Ένα ξέρομε, που μπορεί μια μέρα ο λευκός να το ανακαλύψει; ο Θεός μας είναι ο ίδιος Θεός. Μπορεί να θαρρείτε πως Εκείνος είναι δικός σας, όπως ζητάτε να γίνει δική σας η γη μας. Αλλά δεν το δυνόσαστε. Εκείνος είναι Θεός των ανθρώπων. Και το έλεός Του μοιρασμένο απαράλλαχτα σε ερυθρόδερμους και λευκούς. Αυτή η γη Του είναι ακριβή. Όποιος τη βλάφτει, καταφρονάει το Δημιουργό της. Θα περάσουν οι λευκοί – και μπορεί μάλιστα γρηγορότερα από άλλες φυλές. Όταν μαγαρίζεις συνέχεια το στρώμα σου, κάποια νύχτα θα πλαντάξεις από τις μαγαρισιές σου. Όταν όλα τα βουβάλια σφαχτούν, όταν όλα τα άγρια αλόγατα μερέψουν, όταν την ιερή γωνιά του ΄δασους τη γιομίσει το ανθρώπινο χνώτο και το θέαμα των φουντωμένων λόφων το κηλιδώσουν τα σύρματα του τηλέγραφου με το βουητό τους, τότες που να βρεις το ρουμάνι; Που να βρεις τον αϊτό; Και τι σημαίνει να πεις έχε γειά στο φαρί σου και στο κυνήγι; Σημαίνει το τέλος της ζωής και την αρχή του θανάτου.
Πουθενά δε βρίσκεται μια ήσυχη γωνιά μέσα στις πολιτείες του λευκού. Πουθενά δε βρίσκεται μια γωνιά να σταθείς να ακούσεις τα φύλλα στα δένδρα την άνοιξη ή το ψιθύρισμα που κάνουν τα ζουζούνια πεταρίζοντας. Όμως μπορεί, επειδή, καταπώς είπα, είμαι άγριος και δεν καταλαβαίνω – μπορεί μοναχά για το λόγο αυτόν ο σαματάς να ταράζει τα αυτιά μου. Μα τι μένει από τη ζωή, όταν ένας άνθρωπος δεν μπορεί να αφουγκραστεί τη γλυκιά φωνή που βγάνει το νυχτοπούλι ή τα συνακούσματα των βατράχων ολόγυρα σε ένα βάλτο μέσα στη νυχτιά; Ο ερυθρόδερμος προτιμάει το απαλό ηχο αγέρι λαγαριασμένο από την καταμεσήμερη βροχή ή μοσχοβολημένο με το πεύκο. Του ερυθρόδερμου του είναι ακριβός ο αγέρας, γιατί όλα τα πάντα μοιράζονται την ίδια πνοή – τα ζώα, τα δένδρα, οι άνθρωποι. Ο λευκός Δε φαίνεται να δίνει προσοχή στον αγέρα που ανασαίνει. Σαν ένας που χαροπολεμάει για μέρες πολλές, δεν οσμίζεται τίποτα.
Αν ξέραμε, μπορεί να καταλαβαίναμε – αν ξέραμε τα όνειρα του λευκού, τις ελπίδες που περιγράφει στα παιδιά του τις μακριές χειμωνιάτικες νύχτες, τα οράματα που ανάφτει στο μυαλό τους, ώστε ανάλογα να δέονται για την αυριανή. Αλλά εμείς είμαστε άγριοι. Μας είναι κρυφά τα όνειρα του λευκού. Και επειδή μας είναι κρυφά, θα εξακολουθήσομε το δρόμο μας. Αν τα συμφωνήσομε μαζί, θα το πράξομε, για να σιγουρέψουμε τις προστατευόμενες περιοχές που μας τάξατε. Εκεί θα ζήσομε, μπορεί, τις μετρημένες μέρες μας καταπώς το θελήσομε. Όταν ο στερνός ερυθρόδερμος λείψει από τη γη, και από τη μνήμη δεν απομείνει παρά ο ίσκιος από ένα σύννεφο που ταξιδεύει στον κάμπο, οι ακρογιαλιές αυτές και τα δάση θα φυλάγουν ακόμα τα πνεύματα του λαού μου – γιατί αυτή τη γη την αγαπούν, όπως το βρέφος αγαπάει το χτύπο της μητρικής καρδιάς. Αν σας την πουλήσουμε τη γη μας, αγαπήστε την καθώς την αγαπήσαμε εμείς, κρατήστε ζωντανή στο λογισμό σας τη μνήμη της γης, όπως βρίσκεται τη στιγμή που την παίρνετε, και με όλη σας τη δύναμη, με όλη την τρανή μπόρεση σας, με όλη την καρδιά σας, διατηρήστε τη για τα τέκνα σας, και αγαπήστε την καθώς ο Θεός αγαπάει όλους μας. Ένα ξέρομε – ο Θεός σας είναι ο ίδιος Θεός. Η γη Του είναι ακριβή. Ακόμα και ο λευκός Δε γίνεται να απαλλαχτεί από την κοινή μοίρα. |
28 Ιανουαρίου: Ευρωπαϊκή Ημέρα Προστασίας Δεδομένων
Τι είναι τα Δεδομένα Προσωπικού Χαρακτήρα;
Τα δεδομένα αυτά αναφέρονται και περιγράφουν ένα άτομο.
Πρόκειται για:
- Στοιχεία αναγνώρισης (ονοματεπώνυμο, ηλικία, κατοικία, επάγγελμα, οικογενειακή κατάσταση κλπ.)
- Φυσικά χαρακτηριστικά (ύψος, χρώμα ματιών, χρώμα μαλλιών κλπ.)
- Εκπαίδευση
- Εργασία (προϋπηρεσία, εργασιακή συμπεριφορά κλπ.)
- Οικονομική κατάσταση (έσοδα, περιουσιακά στοιχεία, οικονομική συμπεριφορά
- Ενδιαφέροντα
- Δραστηριότητες
- Συνήθειες
Ευαίσθητα Προσωπικά Δεδομένα
Ευαίσθητα χαρακτηρίζονται τα προσωπικά δεδομένα ενός ατόμου που αναφέρονται:
- στη φυλετική ή εθνική του προέλευση,
- στα πολιτικά του φρονήματα,
- στις θρησκευτικές ή φιλοσοφικές του πεποιθήσεις,
- στη συμμετοχή του σε συνδικαλιστική οργάνωση,
- στην υγεία του,
- στην κοινωνική του πρόνοια,
- στην ερωτική του ζωή,
- στις ποινικές διώξεις και καταδίκες του, καθώς και
- στη συμμετοχή του σε συναφείς με τα ανωτέρω ενώσεις προσώπων.
Τα ευαίσθητα δεδομένα προστατεύονται από τον Νόμο με αυστηρότερες ρυθμίσεις απ’ ότι τα απλά προσωπικά δεδομένα.
Τι είναι η Ευρωπαϊκή Ημέρα Προστασίας των Προσωπικών Δεδομένων;
Με πρωτοβουλία του Συμβουλίου της Ευρώπης και την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης τιμάται κάθε χρόνο, στις 28 Ιανουαρίου, η προστασία των προσωπικών δεδομένων, ειδικά στην εποχή μας, όπου τα προσωπικά δεδομένα αμφισβητούνται και ακυρώνονται, όχι μόνο από κρατικές υπηρεσίες, αλλά και από ιδιώτες.
Επιλέχθηκε η συγκεκριμένη ημέρα, διότι στις 28.01.1981 θεσπίστηκε η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία από την Αυτοματοποιημένη Επεξεργασία Προσωπικών Δεδομένων (η περίφημη Σύμβαση 108), στους κόλπους του Συμβουλίου της Ευρώπης. Το κείμενο αυτό αποτελεί το πρώτο νομικά δεσμευτικό διεθνές κείμενο του ευρωπαϊκού χώρου με σκοπό την προστασία προσωπικών δεδομένων. Στην Ελλάδα η Σύμβαση αυτή επικυρώθηκε 12 χρόνια μετά, με την ψήφιση του Νόμου 2068/1992.
Σκοπός της ημέρας αυτής είναι η ενημέρωση των πολιτών γι’ αυτό το ευαίσθητο ζήτημα, καθώς τα προσωπικά δεδομένα αποτελούν προϋπόθεση για την άσκηση άλλων θεμελιωδών δικαιωμάτων, όπως της ελευθερίας του λόγου και της συνείδησης.
Η προστασία των προσωπικών δεδομένων και της ιδιωτικής ζωής αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα. Ο νόμος παρέχει ορισμένα δικαιώματα στα φυσικά πρόσωπα (τα υποκείμενα των δεδομένων) και θέτει συγκεκριμένες υποχρεώσεις σε όσους τηρούν και επεξεργάζονται προσωπικά δεδομένα (τους υπεύθυνους επεξεργασίας).
Υπάρχει φορέας που να υπερασπίζεται την προστασία προσωπικών δεδομένων;
Στην Ελλάδα, από τις 10.11.1997, λειτουργεί η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, γνωστή και ως Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Πρόκειται για συνταγματικά κατοχυρωμένη ανεξάρτητη διοικητική αρχή, που ιδρύθηκε με το Νόμο 2472/1997, ώστε να ενσωματώσει την ευρωπαϊκή οδηγία 95/46/ΕΚ για την προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Άλλες αρχές που εποπτεύουν την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων είναι: στην Ελλάδα η Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου των Επικοινωνιών και στην Ευρώπη ο Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων.
Επίσημες ιστοσελίδες:
Γιατί είναι τόσο σημαντική η προστασία των προσωπικών δεδομένων;
Ο σεβασμός και η προστασία της αξιοπρέπειας, της ιδιωτικής ζωής και της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας αποτελούν θεμελιώδη και πρωταρχική επιδίωξη κάθε δημοκρατικής κοινωνίας. Με την πάροδο του χρόνου, η τεράστια πρόοδος στον τομέα της πληροφορικής, η ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, οι νέες μορφές διαφήμισης και ηλεκτρονικών συναλλαγών και η ανάγκη της ηλεκτρονικής οργάνωσης του κράτους έχουν σαν συνέπεια την αυξημένη ζήτηση προσωπικών πληροφοριών από τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Η ανεξέλεγκτη καταχώριση και επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων σε ηλεκτρονικά και χειρόγραφα αρχεία υπηρεσιών, εταιρειών και οργανισμών, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην ιδιωτική ζωή του πολίτη.
Η Κοκκινοσκουφίτσα στο διαδύκτιο http://youtu.be/XCkOhmxaf6A
Η Κοκκινοσκουφίτσα στο διαδύκτιο
30 Ιανουαρίου : Η γιορτή των Τριών Ιεραρχών
ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ
Στις 30 Ιανουαρίου ήταν η γιορτή των Τριών Ιεραρχών. Είναι η γιορτή των γραμμάτων, των μαθητών και των δασκάλων.
Οι Τρεις Ιεράρχες είναι ο Μέγας Βασίλειος, ο Γρηγόριος ο Θεολόγος και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.
Ο Μέγας Βασίλειος γεννήθηκε το 329 μ.Χ. στη Νεοκαισάρεια του Πόντου. Οι γονείς του ήταν ο Βασίλειος και η Εμμέλεια. Το 370 μ.Χ. ανακηρύχτηκε αρχιεπίσκοπος της Καισαρείας της Καππαδοκίας. Ίδρυσε τη ”ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΑ”, συγκρότημα με κοινωφελή ιδρύματα. Απεβίωσε στα 50 του χρόνια.
Ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός ο Θεολόγος γεννήθηκε το 327 μ.Χ. και πέθανε το 390 μ.Χ. Οι γονείς του, αν και πλούσιοι, ήταν ειδωλολάτρες. Διακρίθηκε για τη θαυμαστή του μόρφωση, το λαμπρό συγγραφικό έργο, το κήρυγμα του Θείου Λόγου και κυρίως για την σπουδαία παρακαταθήκη που άφησε στην χριστιανοσύνη, ότι δηλαδή ο Θεός είναι ουσία μία και τρισυπόστατη (Πατήρ – Υιός – Άγιο Πνεύμα).
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος γεννήθηκε το 347 μ.Χ. στην Αντιόχεια από ευσεβείς χριστιανούς, τον Σεκούνδο και την Ανθούσα και πέθανε το 407 μ.Χ. Με βούληση του βασιλιά και του κλήρου έγινε πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Υπήρξε έξοχος ποιμένας, αλλά και ερμηνευτής των ιερών γραφών. Μάλιστα άφησε ανεκτίμητο συγγραφικό έργο.
Η κοινή γιορτή τους
Η εκκλησία μας συνήθως, γιορτάζει τη μνήμη των αγίων της την ημέρα της επετείου του θανάτου τους που θεωρείται γενέθλιος ημέρα. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο στις 30 Ιανουαρίου. Δηλαδή την ημέρα αυτή δεν γιορτάζουμε τη μνήμη του θανάτου των τριών Ιεραρχών αλλά την κοινή γιορτή τους. Γιορτή κατά την οποία η Εκκλησία μας τιμά και συνεορτάζει τους τρεις μεγάλους Ιεράρχες της.
Την κοινή γιορτή των «τριών μεγίστων φωστήρων της Τρισηλίου Θεότητας?» καθιέρωσε και γιορτάζει αδιάκοπα από τον 11ο αιώνα μέχρι σήμερα η Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Αφορμή για την καθιέρωση του συνεορτασμού των Τριών Ιεραρχών, ανεξάρτητα από την ιδιαίτερη γιορτή του καθενός, υπήρξε μια διένεξη μεταξύ των Χριστιανών. Αυτή ξεκίνησε από τη διαφωνία που υπήρχε ανάμεσα στους μορφωμένους άνδρες στην Κωνσταντινούπολη για το ποιος από τους Τρεις Ιεράρχες είναι ο πιο σπουδαίος. Αυτό έγινε την εποχή του Αυτοκράτορα Αλεξίου Κομνηνού (1081-1118). Οι Χριστιανοί είχαν χωριστεί σε τρεις διαφορετικές ομάδες. Έτσι δημιουργήθηκαν τρεις αντιμαχόμενες η μια την άλλη παρατάξεις, των Ιωαννιτών, των Βασιλιτών και των Γρηγοριτών. Το θέμα έπαιρνε επικίνδυνες διαστάσεις για τους Χριστιανούς. Τότε ο Μητροπολίτης Ευχαϊτων Ιωάννης ο Μαυρόπους πρότεινε να συσταθεί, κατά προτροπή των ίδιων των Τριών Ιεραρχών, τους οποίους είδε σε οπτασία, κοινή γιορτή και για τους τρεις, η οποία έγινε με ευχαρίστηση δεκτή από όλους τους Χριστιανούς. Έτσι καθιερώθηκε να γιορτάζεται στις 30 Ιανουαρίου η κοινή γιορτή των Τριών Ιεραρχών, τη μνήμη των οποίων τιμά η Εκκλησία μας και σέβεται ιδιαίτερα το ευσεβές πλήρωμα των πιστών της. Και δικαίως, διότι οι τρεις αυτές μεγαλώνυμες προσωπικότητες του Χριστιανισμού υπήρξαν πραγματικά μεγάλοι Ιεράρχες, ένδοξοι θεολόγοι, οικουμενικοί διδάσκαλοι, πρότυπα ποιμεναρχών, εξαίρετοι Πατέρες και κορυφαίες άγιες μορφές της Εκκλησίας μας.
Από την εποχή της Τουρκοκρατίας, ίσως και παλιότερα υπήρχε το έθιμο: η γιορτή των Τριών Ιεραρχών να θεωρείται και ως γιορτή της παιδείας. Σύμφωνα λοιπόν μ’ αυτό το παλιό έθιμο η Σύγκλητος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου των Αθηνών, αποφάσισε το 1841 η γιορτή των Τριών Ιεραρχών να θεωρείται και ως γιορτή των Ελληνικών Γραμμάτων.
Η άριστη και αρμονική σύνδεση των δύο γιορτών: των Τριών Ιεραρχών και των Ελληνικών Γραμμάτων ήταν τόσο πετυχημένη, όσο ήταν και η αρμονική σύζευξη της Χριστιανικής πίστεως με την Ελληνική μόρφωση που συνδυάζουν θαυμάσια ο Μέγας Βασίλειος, ο Γρηγόριος ο Θεολόγος και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος.
