ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΣΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ (Η ιστορία ενός μαυροπίνακα)
Το σχολείο μας, στη συνεχή προσπάθειά του να εκσυγχρονίσει τις λειτουργικές του εγκαταστάσεις, αποφάσισε να αντικαταστήσει τους παλιούς πίνακες με νέους πίνακες μαρκαδόρου.
Πριν την αλλαγή αφήσαμε τον παλιό πίνακα να μας διηγηθεί την ιστορία του. Και τι δε θα έλεγε ο παλιός μαυροπίνακας αν μπορούσε να μιλήσει.
Από τα χρόνια των παππούδων μας , γενιές και γενιές παιδιών, κρατώντας μια κιμωλία στο χέρι χάραξαν πάνω του χιλιάδες μικρές κουκίδες. Αυτές οι κουκίδες πήραν σιγά- σιγά μορφή και έγιναν τα πρώτα γράμματα, τα πρώτα σχέδια, οι πρώτες ζωγραφιές, τα πρώτα όνειρα.
Όμως η ζωή προχωράει και όπως όλα κάποια στιγμή τελειώνουν, ήρθε και η σειρά του μαυροπίνακα να δώσει τη θέση του στον καινούριο πίνακα με μαρκαδόρους. Οι μαθητές τον αποχαιρετάνε με ανάμεικτα συναισθήματα. Συγκίνηση για όσες αναμνήσεις παίρνει μαζί του, αλλά και χαρά για τον καινούριο που παίρνει τη θέση του.
Τέρμα οι κιμωλίες και η σκόνη. Ο μαρκαδόρος γλιστράει απαλά στο νέο πίνακα και με ένα πονηρό χαμόγελο προτρέπει τους μαθητές να γράψουν τις καινούριες τους εντυπώσεις. Όλα τα παιδιά μαζεύονται γύρω του και του αφιερώνουν τα πρώτα τους συναισθήματα.
Τους πίνακες μαρκαδόρου προσέφερε στο σχολείο ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων, αφού η Σχολική Επιτροπή δε μπορούσε να βοηθήσει οικονομικά.
