Μετά την επιτυχία που σημείωσε η κατασκευή και έκθεση εικόνων αγιογραφίας από μαθητές του σχολείου μας, οι δάσκαλοι αποφασίσαμε να καθίσουμε ξανά στα θρανία και να δοκιμάσουμε τις καλλιτεχνικές μας δυνατότητες.
Σε κάθε διάλειμμα ή κενή ώρα ή όποτε μας δινόταν η ευκαιρία και σε πνεύμα συναδελφικότητας, αρχίσαμε να δημιουργούμε τις δικές μας εικόνες.
Η απελευθέρωση των συναισθημάτων και η χαρά της δημιουργίας ήταν για εμάς μια εμπειρία αλλά ταυτόχρονα και απόλαυση.
Με την ολοκλήρωση των δραστηριοτήτων μαθημάτων αγιογραφίας κατακτήσαμε την τεχνική δημιουργίας των εικόνων και ταυτόχρονα πήραμε από μια εικόνα ως ανάμνηση των εργασιών μας.
Την τεχνική και τα στάδια εξέλιξης της αγιογραφίας, ώστε ένα απλό ξύλο να μεταμορφωθεί σε μια εξαίρετη εικόνα, τα έδειξε με τρόπο απλό και παραστατικό ο κος Πουρνάρας.
Είναι λοιπόν αλήθεια ότι το σχολείο είναι ο κατ’ εξοχήν χώρος για μαθητές και δασκάλους να αναζητήσουν καινούριες εμπειρίες, να εκφραστούν δημιουργικά και ομαδικά, με τελικό στόχο την εσωτερική πληρότητα και ανάταση.
Επιμέλεια κειμένου: Παππάς Αναστάσιος