Αυτή την εβδομάδα στο νηπιαγωγείο μας ανοίξαμε ένα παράθυρο στην ιστορία.
Ταξιδέψαμε στον Νοέμβρη του ’73, τότε που φοιτητές ενώθηκαν με τον υπόλοιπο κόσμο για να διεκδικήσουν Ελευθερία, Δημοκρατία και Ειρήνη. Οι συζητήσεις μας με τα παιδιά έδειξαν πόσο καθαρά μπορούν να αντιληφθούν τις μεγάλες αξίες:
Ελευθερία είναι «να λέω αυτό που σκέφτομαι»,Δημοκρατία «να αποφασίζουμε όλοι μαζί»,Ειρήνη «να παίζουμε χωρίς να μαλώνουμε».
Βιβλία που άνοιξαν δρόμους
Διαβάσαμε τη «Ντενεκεδούπολη», την «Κυρά Δημοκρατία», «Τη Σοφή Ελιά» και «Το Δάσος».
Μέσα από τους ήρωες των ιστοριών τα παιδιά γνώρισαν τη σημασία της δικαιοσύνης, της ισότητας και της ελευθερίας, κάνοντας όμορφες συνδέσεις με την καθημερινότητά τους.
Ακούμε, βλέπουμε, νιώθουμε την ιστορία
Παρακολουθήσαμε βίντεο και φωτογραφίες της εποχής και η τάξη γέμισε αυθόρμητα με το σύνθημα:
«Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία!»
Τα παιδιά δημιούργησαν πλακάτ και δύο μεγάλα πανό — ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ — γεμίζοντας το σχολείο με χρώματα και ελπίδα.
Τραγούδια που μένουν στην καρδιά
Ακούσαμε «Ο Δρόμος» και «Ένα το Χελιδόνι», τραγούδια που μίλησαν στα παιδιά και έκαναν την ιστορία να ζωντανέψει.
Η δική μας μικρή πορεία
Στην αυλή κάναμε μια μικρή συμβολική πορεία. Τα παιδιά περπάτησαν μαζί, τραγούδησαν και μοιράστηκαν όσα έμαθαν — μια απλή, αλλά γεμάτη νόημα στιγμή.
Στο νηπιαγωγείο μας τιμήσαμε το Πολυτεχνείο με σεβασμό.Γιατί η Δημοκρατία δεν βρίσκεται μόνο στα βιβλία· ζει σε κάθε τάξη, σε κάθε συνεργασία, σε κάθε μικρή πράξη που διδάσκει στα παιδιά τι σημαίνει να ζεις ελεύθερα.
Έτσι, απλά και φωτεινά, κρατήσαμε ζωντανή τη μνήμη.
Γιατί η Δημοκρατία ανθίζει στις παιδικές φωνές που ονειρεύονται και στις μικρές πράξεις που χτίζουν έναν καλύτερο κόσμο — κάθε μέρα.