Όταν η Ιστορία και η Γεωγραφία γίνονται παιχνίδι…

Απλά υλικά, χρωματιστά χαρτόνια, πλαστελίνες, οδοντογλυφίδες, ένας ξύλινος (αγιασσώτικος!) χάρτης του νησιού μας και λίγη φαντασία, ήταν αρκετά για να τραβήξουν το ενδιαφέρον των παιδιών και να τους δώσουν τη δυνατότητα -με το παιχνίδι- να εμπεδώσουν τα γεγονότα της Ιστορίας στο χώρο και το χρόνο.

Με αφορμή την επέτειο της Απελευθέρωσης του νησιού μας στις 8 Νοεμβρίου του 1912 από την τουρκική κατοχή, ξανακρεμάσαμε χάρτες (της Ελλάδας και της Λέσβου αυτήν τη φορά), παρατηρήσαμε τα πολλά νησιά της πατρίδας μας, εντοπίσαμε το δικό μας – τη Λέσβο, σχολιάσαμε  το σχήμα και το μέγεθός της, καθώς και τους δύο Κόλπους της (Γέρας και Καλλονής), αλλά και το πόσο κοντά είναι στη γειτονική Τουρκία!!!

Και το “παραμύθι” ξεκίνησε… με έναν ξύλινο χειροποίητο (από Αγιασσώτη τεχνίτη) χάρτη της Λέσβου και ένα μπλε χαρτόνι, ενώ παράλληλα βλέπαμε φωτογραφίες της εποχής στο διαδίκτυο!

Η Μυτιλήνη, η πόλη που ζούμε εμείς, αλλά και όλη η Λέσβος το νησί μας, ήταν σκλαβωμένη στους Τούρκους για πολλούς αιώνες, όπως και τα άλλα νησιά του Αιγαίου, μέχρι που ο ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης με το θωρηκτό ΑΒΕΡΩΦ και τον ελληνικό στόλο, άρχισαν ένα ένα να τα απελευθερώνουν!

Οι Λέσβιοι έμαθαν για τις νίκες του ΑΒΕΡΩΦ και ξεσηκώθηκαν να λευτερωθούν κι αυτοί! Μια επιτροπή από 4 προύχοντες στο Πλωμάρι αποφάσισε κι έστειλε ένα γράμμα στον ναύαρχο Κουντουριώτη και του ζήτησε να έρθει και να απελευθερώσει και τη Λέσβο.

Αμέσως το ΑΒΕΡΩΦ ξεκίνησε κι έφτασε στη Μυτιλήνη στις 8 Νοεμβρίου 1912. Οι Έλληνες στη Μυτιλήνη τους υποδέχθηκαν σαν απελευθερωτές!!!

Ο τουρκικός στρατός έφυγε γρήγορα από την πόλη και πήγε στη μέση του νησιού, στον Κλαπάδο κοντά στην Καλλονή, ενώ οι Έλληνες από όλα τα χωριά του νησιού πήγαιναν στη Μυτιλήνη, για να φτιάξουν στρατό, να πολεμήσουν και να διώξουν τους Τούρκους από τη Λέσβο. Ήρθαν και 210 Έλληνες στο νησί από την Αμερική και έφτιαξαν τη Λεσβιακή Φάλαγγα!!!

Από όπου περνούσαν οι στρατιώτες της Λεσβιακής Φάλαγγας οι κάτοικοι τους υποδέχονταν με μεγάλο ενθουσιασμό!!! Στην Παναγιούδα τα κορίτσια του σχολείου είχαν βγει στους δρόμους του χωριού κι έψελναν εθνικά τραγούδια, ενώ οι γέροι και τα παιδιά τους χειροκροτούσαν και έριχναν λουλούδια και ρύζι στους γενναίους  στρατιώτες!

Όταν η Λεσβιακή Φάλαγγα έφτασε στα Πάμφιλα, εκεί τους περίμεναν οι παπάδες του χωριού, οι δάσκαλοι,  οι μαθητές  και όλοι οι κάτοικοι με σημαίες και δάφνες, ενώ οι καμπάνες  χτυπούσαν χαρμόσυνα και οι γυναίκες πρόσφεραν στους στρατιώτες γλυκά και άλλα κεράσματα!

Ήταν όλοι πολύ ενθουσιασμένοι με την ελπίδα της ελευθερίας! Οι κάτοικοι του Μολύβου είχαν αγοράσει όλα όσα υπήρχαν – γαλάζια και άσπρα υφάσματα από τα μαγαζιά, για να φτιάξουν ελληνικές σημαίες!

Η μάχη για την ελευθερία του νησιού, έγινε στον Κλαπάδο, ένα μήνα αργότερα! Ο ελληνικός στρατός, που είχε μαζευτεί στη Μυτιλήνη, έφτασε εκεί που είχε στρατοπεδεύσει ο τούρκικος στρατός και πολέμησε γενναία! Την ίδια στιγμή τα ελληνικά καράβια του Κουντουριώτη που είχαν πάει από την άλλη μεριά του νησιού στην Πέτρα, άρχισαν τον πόλεμο και από τη θάλασσα, ρίχνοντας κανονιές προς τον Κλαπάδο.

Οι Έλληνες κέρδισαν, οι Τούρκοι έφυγαν από το νησί και η Λέσβος απελευθερώθηκε!!!

Και το παιχνίδι ξεκίνησε σιγά σιγά και γρήγορα φούντωσε!!!

Παρατηρήσαμε και μάθαμε μια καινούργια σημαία, αυτήν της Τουρκίας, και την χρωματίσαμε δίπλα στη γνωστή μας πια ελληνική σημαία!

Καθώς εξοικειωνόμαστε με τους χάρτες, κάναμε και την πρώτη μας απόπειρα χρωματισμού του χάρτη της Ελλάδας, δίνοντας έμφαση στη στεριά και τη θάλασσα!

Και αφήσαμε για το τέλος το χάρτη του αγαπημένου μας νησιού. Η Λέσβος, ελεύθερη και πανέμορφη, σαν γκριζοπράσινο φύλλο ριγμένο στη θάλασσα!!!

Κι όταν η τάξη μας γέμισε με πολύχρωμους χάρτες και σημαίες…

…φωνάξαμε όλοι μαζί Ζήτω η Ελευθερία!