Σχέδιο εργασίας

Ανοίγουμε το θησαυροφυλάκιο της λαϊκής μας παράδοσης.

Όπως κάθε άνθρωπος έχει το δικό του χαρακτήρα, έτσι και κάθε έθνος έχει κι αυτό το δικό του χαρακτήρα. Τον πιο ζωηρό χαρακτήρα και τον πιο ιδιόρρυθμο τον έχει η πατρίδα μας, η Ελλάδα.  Αυτή η Ελλάδα έχει μέσα της κάποια δύναμη δραστική, που δεν την έχει κανένα έθνος.  Κι αυτή η δύναμη της είναι δύναμη πνευματική. Δεν είναι μονάχα η εξυπνάδα, αλλά είναι προπάντων η φλόγα της καρδιάς και κάποια ιδιαίτερη σεμνή καρτερία της ψυχής, που δε βρίσκεται σε κανένα λαό. Πολλά έθνη έχουν μεγάλη ιστορία. Μα όποιος διαβάζει την ιστορία της Ελλάδας νομίζει πως τον τραβά μια ανεξήγητη δύναμη, γλυκιά και ποιητική, σαν ένας μαγνήτης που δεν ξέρει που είναι κρυμμένος.  Απορεί, διαβάζοντας πολέμους και σκληρά βάσανα, πού βρίσκεται αυτή η μυστηριώδης πηγή απ’ όπου αναβρύζει τόση ποίηση που τον μαγεύει και τον κάνει να την αγαπήσει. Αυτό το μυστήριο μάγεψε τον κόσμο όλο και ιόν έκανε να παραμιλά για την Ελλάδα. Και το πιο μικρό επεισόδιο της ιστορίας μας, το πιο τιποτένιο περιστατικό, ένας απλός λόγος που είπε ο Μιλτιάδης, ή ο Επαμεινώνδας, ένα ρητό που είπε ο χρηστός Φωκίωνας, μία χειρονομία που έκανε ο Αγησίλαος, μια απλή προσευχή που είπε ο Παλαιολόγος, παίρνουν τέτοια σημασία στις ψυχές όλων των ανθρώπων, που ζούνε σ’ όλη τη ζωή τους μ’ αυτά, σαν τα παιδιά που θυμούνται έως τα γηρατειά τους κάποια παραμύθια που γλυκάνανε τη φαντασία τους.

Τι είναι λοιπόν τούτη η μαγική ουσία που έχει μέσα της αυτή η Ελλάδα και κάνει τον κόσμο να νιώθει σαν δική του ιστορία την ιστορία της;

Είναι αυτό το άπιαστο πνεύμα που έχουμε μέσα μας όλοι οι Έλληνες, αυτό που έχετε κι εσείς, και που μπαίνει σε κάθε πράξη σας, σε κάθε σκέψη σας, σε κάθε αίσθημα σας, φυσικά κι αβίαστα, απροσπάθητα, χωρίς καν να το καταλάβετε. Αυτό το ήθος, αυτή η φυσική ουσία που μας δώρισε ο θεός, είναι στολισμένη με κάποιες μυστηριώδεις χάρες, που αγιάζουνε τον πόνο, ημερεύουνε το θάνατο, νοστιμεύουνε το καθετί που δημιουργούμε, μ’ ένα λόγο «κάνουμε την έρημο ν’ ανθίσει» κατά το λόγο του  προφήτη Ησαΐα. Κι αυτά όλα μεταδίδονται από γενιά σε γενιά μέσ’ από το αίμα, μα πιο πολύ με κάποια ιερή και καταπληκτική λειτουργία που λέγεται Ελληνική παράδοση.

Αυτή η παράδοση είναι το θησαυροφυλάκιο που κλείνει μέσα του και φυλάγει στον αιώνα την αθάνατη ψυχή μας, την αθάνατη καρδιά μας. Μ’ αυτή ζούμε και κινούμαστε και υπάρχουμε. Αυτή έκανε τον τυφλό τον Όμηρο να δείξει στους ανθρώπους που είχανε μάτια τη μυστική ομορφιά του κόσμου, αυτή έκανε τον Αισχύλο να πετά απάνω από τη γη σαν αετός χρυσοφτέρουγος, αυτή έκανε τον Μεγαλέξανδρο να ‘χει τον Όμηρο κάτω από το προσκέφαλο του και να ζήσει μια ζωή τριάντα μονάχα χρονών σαν ένα εξαίσιο παραμύθι που βάσταξε αιώνες, αυτή έκανε τον Πολύκλειτο και τον Φειδία και τον Λύσιππο να μεταμορφώσουν σε ανθρώπους τα λιθάρια της Ελλάδας, αυτή έκανε τον Θουκυδίδη να κλαίγει από χαρά ακούγοντας τον Ηρόδοτο να διαβάζει την ιστορία του, αυτή έκανε τον Κολοκοτρώνη να φορά την περικεφαλαία σαν αρχαίος Έλληνας και να πολεμά χαμογελώντας, αυτή έκανε τον Ρήγα να βγάζει φωτιά από το στήθος σαν τον αρχαίο Πίνδαρο, αυτή έκανε τον Νικηταρά, τον Διάκο, τον Ανδρούτσο, τον Τζαβέλλα, τον Ησαΐα Σαλώνων να κλαίνε απάνω στα αρχαία λιθάρια, και να ποθούνε να πεθάνουνε αντρειωμένα πολεμώντας για το βασανισμένο και το ατίμητο χώμα που κληρονομήσανε.

          Φώτης Κόντογλου.

(Το παραπάνω κείμενο είναι από άλλο ιστολόγιο)

Προσπαθούμε και μεις αυτές τις μέρες, να γνωρίσουμε την ελληνική παράδοση, να ανοίξουμε και μεις αυτό το θησαυροφυλάκιο που κλείνει  μέσα του την ελληνική ψυχή μας. Μετά από την παρότρυνση προς τα παιδιά να ψάξουν και να φέρουν στο σχολείο μας παλιά αντικείμενα η ανταπόκριση ήταν άμεση και η έκθεση ειδών λαϊκής τέχνης και παράδοσης ήταν έτοιμη.

Υφαντά ,κεντήματα

Βιβλία , Ρολόϊ

Οικιακά σκεύη

Εργαλεία οικακής χρήσης

Εικόνα χαραγμένη σε ξύλο

Οι αγαπημένοι φίλοι μας από την 1η τάξη του 7ου Δημοτικού σχολείου(1ο και 2ο τμήμα) ήρθαν επίσκεψη στο νηπιαγωγείο μας για να δουν από κοντά την έκθεση ειδών λαϊκής τέχνης και παράδοσης.

Ζωγραφίσαμε σχέδια παραδοσιακά , τα κολλήσαμε πάνω σε χάρτινα πιάτα και έτοιμα να στολίσουμε τον δικό μας τοίχο.

Tα υφαντά μας περίτεχνα και πολύχρωμα, διασκέδασαν τα παιδιά και ενώ στην αρχή φαίνονταν δύσκολα στην κατασκευή τους, στο τέλος αποδείχτηκαν παιχνίδι .

Η παραδοσιακή ποδιά

Κατά τη διάρκεια της θεματικής ενότητας επισκέφτηκε το νηπιαγωγείο μας το πολιτιστικό πάρκο. Έγινε αναδρομή στο παρελθόν και στα παιχνίδια που έπαιζαν τα παιδιά από την αρχαία Ελλάδα μέχρι τις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Σβούρες, οστομάχιον, κούκλες, τσουβαλοδρομίες, σπασμένο τηλέφωνο.