Ο “Ζωσιμάδων Τύπος” είναι η μαθητική εφημερίδα του Πρότυπου Γυμνασίου Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων. Η έκδοσή της ξεκίνησε το 2012-2013 στα πλαίσια προγράμματος σχολικών δραστηριοτήτων.

   Στην εφημερίδα μας αρθρογραφούν μαθητές από όλα τα τμήματα του σχολείου. Τα κείμενα όλων σας είναι ευπρόσδεκτα στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση newseditor.zosim@gmail.com.

Οι μαθητές του Α΄2 προτείνουν ενδιαφέρουσες δραστηριότητες για τη δημιουργική απασχόληση των εφήβων, τώρα που “μένουμε σπίτι”: γυμναστική, επιτραπέζια, δημιουργίες από ανακυκλώσιμα υλικά, μαγειρική, ανάγνωση λογοτεχνικών βιβλίων, origami, παιχνίδια με τραπουλόχαρτα κ.ά.

Δείτε τα σχετικά άρθρα στο αφιέρωμα Δημιουργικές δραστηριότητες του ιστολογίου “Κάνε ό,τι μπορείς…”, που έχει δημιουργηθεί στην πλατφόρμα e-me, στην Κυψέλη της Νεοελληνικής Γλώσσας για τους μαθητές της α΄ γυμνασίου.

 του Μάξιμου Νάκου (Α΄2)

    Τα πρόσφατα γεγονότα με την έξαρση του κορονοϊού, καθώς και η καραντίνα που έχει επιβληθεί σε πολλές χώρες, όπως την Ελλάδα, την Ιταλία και άλλες, εκτός από τα κακά γεγονότα, προκάλεσαν και μια μεγάλη συνειδητοποίηση από το κοινό. Αυτή είναι ότι η προστασία της φύσης είναι κάτι στο οποίο πρέπει να συμβάλουμε όλοι μας.

     Μια έρευνα, που έδωσε στους κατοίκους της Αθήνας να καταλάβουν ότι η προστασία της φύσης είναι δουλειά όλων μας, διεξήχθη κατά τη διάρκεια της καραντίνας, και τα αποτελέσματά της δημοσιοποιήθηκαν την 1^η Απριλίου του 2020. Η έρευνα αυτή ήταν σχετικά με τα επίπεδα διοξειδίου του αζώτου στην ατμόσφαιρα της Αθήνας. Οι ερευνητές παρατήρησαν πως τα επίπεδα διοξειδίου του αζώτου είχαν μειωθεί σημαντικά σε σχέση με τις μετρήσεις των προηγούμενων 30 χρόνων. Κάποιες εντυπωσιακές μετρήσεις ήταν στην οδό Αριστοτέλους, όπου παρατηρήθηκε μείωση 23,45% και στην οδό Πατησίων με 31,36%. Λίγες μέρες αργότερα, οι ερευνητές κατάλαβαν πως η μείωση αυτή οφείλεται στη μειωμένη χρήση εξατμίσεων εξαιτίας της καραντίνας.

     Στο κάτω κάτω της γραφής, είναι εξαιτίας τέτοιων γεγονότων που καταλαβαίνουμε ότι μπορεί να μην ήμασταν τόσο προσεκτικοί ως προς τη φύση στο παρελθόν. Αλλά τώρα πια, όταν μας δίνεται η ευκαιρία, όλοι θα πρέπει να συμβάλουμε στη προστασία του περιβάλλοντος μας. Αν το καταλάβουμε αυτό όλοι μας, θα μπορέσουμε να επανορθώσουμε για τα κακά που του έχουμε κάνει.

Περισσότερες πληροφορίες, στο σχετικό άρθρο του CNN.Greece

Αναδημοσίευση από το αφιέρωμα Φύση του ιστολογίου “Κάνε ό,τι μπορείς…”, με κείμενα μαθητών του Α2 του σχολείου μας

της Ράνιας Λύκου (Α΄2)

    Τα Ιωάννινα είναι μια υπέροχη πόλη, με πολλά όμορφα μέρη για να επισκεφτείς. Διαθέτει πανέμορφες φυσικές οάσεις. Εκεί μπορείς να κάνεις γυμναστική, να αναπνεύσεις καθαρό αέρα, να διοργανώσεις ένα πικνίκ και να χαλαρώσεις θαυμάζοντας το τοπίο.

    Ένα τέτοιο αξιοθέατο είναι η λίμνη Παμβώτιδα. Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης μας, είναι αρκετά μεγάλη και σύμφωνα με έναν μύθο έχει σχήμα καρδιάς. Γύρω-γύρω υπάρχουν πολλά πανύψηλα δέντρα και πολύχρωμα λουλούδια. Επιπλέον, υπάρχουν καφετέριες, εστιατόρια και μαγαζιά με σουβενίρ που δημιουργούν μια ευχάριστη και γλυκιά ατμόσφαιρα.

    Ένας άλλος “φυσικός πνεύμονας” είναι το Γιαννιώτικο Σαλόνι. Βρίσκεται κοντά στην περιοχή Ανατολή και είναι συνήθως γεμάτο με αθλητές. Είναι ένα τεράστιο πάρκο περιτριγυρισμένο από ένα μεγάλο δάσος. Στην αρχή βλέπεις τέσσερα γήπεδα τέννις και μια καφετέρια. Συνεχίζοντας προς το δάσος, υπάρχει μια μικρή εκκλησία και δίπλα μια λίμνη και λίγα παγκάκια.

    Αυτές οι περιοχές κάνουν την πόλη μας πιο όμορφη και προσελκύουν κόσμο από άλλες πόλεις. Γι’αυτό θα πρέπει να τις φροντίζουμε, να τις περιποιούμαστε και να τις θεωρούμε στολίδια των Ιωαννίνων.

Αναδημοσίευση από το αφιέρωμα Φύση του ιστολογίου “Κάνε ό,τι μπορείς…”, με κείμενα μαθητών του Α2 του σχολείου μας

της Κέλλυς Κυραμάριου (Α΄2)

   Οι μαθητές και οι μαθήτριες του τμήματος Α΄2 της Α΄ τάξης του σχολείου μας έλαβαν μέρος σε μία διαθεματική δράση με θέμα την υγιεινή διατροφή στο πλαίσιο των μαθημάτων της Οικιακής Οικονομίας και της Νεοελληνικής Γλώσσας. Μέσω αυτής της δράσης ενημερωθήκαμε για τα οφέλη της υγιεινής διατροφής και φτιάξαμε τα δικά μας υγιεινά σνακ.

   Συγκεκριμένα, αρχίσαμε να δουλεύουμε στις αρχές του Νοέμβρη, με εικαστικές δραστηριότητες. Ζωγραφίσαμε τα εποχιακά φρούτα σε αφίσα και κατασκευάσαμε την πυραμίδα της μεσογειακής διατροφής δουλεύοντας σε ομάδες. Ύστερα παρακολουθήσαμε κάποια βίντεο με θέμα τη ζάχαρη, πώς μπορούμε να τη μειώσουμε και να την αντικαταστήσουμε με πιο υγιεινά, φυσικά γλυκαντικά. Μετά, ήμασταν έτοιμοι να γράψουμε τη δική μας υγιεινή συνταγή, να προτείνουμε εναλλακτικά γεύματα, αλλά και να δημιουργήσουμε τις δικές μας διαφημίσεις. Στο τέλος της δράσης, όλες οι ομάδες έφεραν το δικό τους υγιεινό σνακ, δοκίμασαν τα υπόλοιπα και φτιάξαμε το μενού μας.

   Κατά τη διάρκεια της δράσης, εκτός από τους κανόνες της υγιεινής διατροφής, μάθαμε να δουλεύουμε σε ομάδες και να συνεργαζόμαστε. Διδαχτήκαμε πως με τη συνεργασία και την ομαδικότητα μπορούμε να καταφέρουμε πιο πολλά και πως το μάθημα γίνεται πολύ πιο συναρπαστικό και ενδιαφέρον, όταν γίνεται με δημιουργικό τρόπο.

Δείτε τις συνταγές μας:

της Κυριακής Γκουργκούλη και του Δημήτρη Φούκα (Γ΄4)

     Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, στο σχολείο μας διεξήχθη το ενδοσχολικό πρωτάθλημα ανώμαλου δρόμου. Ο αγώνας έλαβε χώρα την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου στην αυλή του σχολείου μας, δίνοντας τη δυνατότητα σε όσους συμμετείχαν όχι μόνο να αθληθούν αλλά και να ξεφύγουν από την καθημερινή ρουτίνα του σχολείου!  Φυσικά, το πρωτάθλημα χωριζόταν σε δύο κατηγορίες, αυτή των κοριτσιών και αυτή των αγοριών, τα οποία καλούνταν να τρέξουν δύο και τέσσερις  φορές αντίστοιχα την καθορισμένη διαδρομή γύρω από το σχολείο, η οποία μόνο… ομαλή δεν ήταν!

     Ο πρώτος αγώνας ήταν αυτός των κοριτσιών. Οι αθλήτριες που είχαν επιλεγεί να εκπροσωπήσουν το τμήμα τους, μαζεύτηκαν στην κεντρική αυλή του σχολείου έτοιμες να τα δώσουν όλα στην κυριολεξία. Αφού έγιναν οι απαραίτητες υποδείξεις από τη γυμνάστρια κ. Κεχαγιά, τα κορίτσια συνέχισαν με ένα ελαφρύ ζέσταμα, ώστε να μην υπάρξουν τραυματισμοί, και επιτέλους στήθηκαν στη γραμμή εκκίνησης! Η αγωνία κορυφώθηκε και με το σύνθημα της κ. Κεχαγιά τα κορίτσια ξεκίνησαν τον αγώνα. Φυσικά, η καθεμία ακολούθησε μια διαφορετική… στρατηγική! Άλλες έδωσαν από την αρχή το 100% των δυνάμεων τους, ενώ άλλες ακολούθησαν μια πιο “συγκρατημένη” μέθοδο.

     Η τελευταία φάση του αγώνα ήταν και η πιο συναρπαστική. Όλες οι κοπέλες κατέβαλαν τεράστια προσπάθεια και στα τελευταία μέτρα παρακολουθήσαμε “μάχες” για μία θέση στην κατάταξη! Τελικά όμως, έξι ήταν αυτές που κατέλαβαν τις πρώτες θέσεις, κάποιες απ’ αυτές φαβορί από την αρχή του αγώνα, ενώ κάποιες άλλες η έκπληξη που κανείς δεν περίμενε! Στην πρώτη θέση ήρθε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά(!) η Φιλιώ Βασιλείου (Β1) με πολλά μέτρα διαφορά από τις υπόλοιπες, ενώ στη δεύτερη θέση είχαμε το μοναδικό τριτάκι που τα κατάφερε, τη Μαρία Ντούρου (Γ2)! Στην τρίτη θέση τερμάτισε η Μελίνα Καρακώστα (Β1) και με λίγα μέτρα διαφορά, στην τέταρτη, η Μικαέλα Νίκου (Β2). Τέλος, τα νούμερα πέντε και έξι καταλήφθηκαν από τα πρωτάκια μας την Άννα Μπότσιου (Α2) και τη  Σάρρα Κοέν (Α1) αντίστοιχα!

     Θερμά συγχαρητήρια σε όλες τις νικήτριες, αλλά και στις υπόλοιπες κοπέλες που έδειξαν τον καλύτερο τους εαυτό καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα!

Κυρ. Γκουργκούλη

     Καλημέρα σας, κυρίες και κύριοι! Περνάμε στον αγώνα των αγοριών… Οι συμμετέχοντες, που είναι γύρω στα 30 παιδιά, παίρνουν τις πρώτες οδηγίες από τους υπεύθυνους, κάνοντας το ζέσταμά τους. Να θυμίσουμε ότι ο αγώνας των αγοριών περιλαμβάνει 4 γύρους. Τώρα η γυμνάστριά μας, η κ. Κεχαγιά, είναι έτοιμη να δώσει το σήμα της εκκίνησης. Οι αθλητές μας προετοιμάζονται… και ξεκινάμε!!! Καλή επιτυχία σε όλους!

     Στον 1ο γύρο προηγείται ο Παντελής Κωστής με τον Γιώργο Κουτσάφτη να τον ακολουθεί βήμα βήμα, λίγο πιο πίσω οι Φίλιππος Παπαβασιλείου και Γιώργος Σαούγκος. Στον 2ο γύρο υπάρχουν ανατροπές, αφού ο Κουτσάφτης παίρνει φωτιά και προσπερνάει τον Κωστή καταλαμβάνοντας την 1η θέση. Πιο πίσω ο Παπαβασιλείου συνεχίζει 3ος, ενώ ο Τάσος Παπαδιάς έρχεται από το πουθενά και πλασάρεται 4ος ξεπερνώντας τον Σαούγκο. Ας πάμε στον 3ο γύρο τώρα. Φαίνεται πως ο Κουτσάφτης διατηρεί ένα μικρό προβάδισμα έναντι του Κωστή, που κουράζεται και μένει πίσω… Πιο κάτω ο Παπαδιάς ξεπερνάει και τον Παπαβασιλείου και ανεβαίνει στην 3η θέση, ενώ και ο Βασίλης Πουλιάνος είναι πλέον 4ος μπροστά και από τον Σαούγκο.

     Τελευταίος γύρος τώρα, τα πάντα θα κριθούν εδώ. Ο Κουτσάφτης τρέχει με διαμονιώδη ταχύτητα και τερματίζει 1ος (να ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΝΙΚΗΤΗΣ!), αφήνοντας 2ο τον Κωστή· 3ος είναι ο Παπαδιάς, 4ος ο Πουλιάνος, 5ος ο Παπαβασιλείου και 6ος ο Σαούγκος. Βρισκόμαστε στο μέρος όπου τερμάτισαν οι αθλητές, που μοιάζουν νευριασμένοι, αλλά, όπως δηλώνουν οι ίδιοι, τελικά είναι ευχαριστημένοι, αφού διεξήχθη ένας δίκαιος αγώνας. Οι έξι νικητές βγάζουν τις καθιερωμένες φωτογραφίες και τώρα όλοι πάνε προς την τάξη τους για να συνεχιστεί η σχολική ρουτίνα…

Δημ. Φούκας

της Μαρίας Ελένης Σπέγγου (Β΄4)

Την Παρασκευή 23 Μαρτίου 2018 πραγματοποιήθηκε η σχολική γιορτή για την επέτειο της Επανάστασης του 1821. Η εξαιρετική χορωδία του σχολείου μας, που αποτελείται από μαθητές και των τριών τάξεων, με τη συνοδεία 17μελούς ορχήστρας μάς ταξίδεψε μουσικά ερμηνεύοντας τραγούδια γραμμένα για την 25^η Μαρτίου. Δύο μαθητές της Γ’ Γυμνασίου διάβασαν κείμενα, τα οποία μας έδιναν πληροφορίες για τα γεγονότα που έλαβαν χώρα την εποχή εκείνη. Το αποκορύφωμα της γιορτής ήταν η χορογραφία που είχαν ετοιμάσει οι μαθητές της Α’ Γυμνασίου πάνω στο τραγούδι «Να ’τανε το ’21», η οποία μας άφησε όλους άφωνους! Η γιορτή αυτή ήταν πολύ ευχάριστη και στάθηκε αντάξια των προηγούμενων εορταστικών εκδηλώσεων του σχολείου μας.

της Βασιλίνας Ζιάκα (Β΄1)

Σχολείο και όραμα

Όπως γνωρίζουμε όλοι, το σχολείο αποτελεί βασικό θεσμό, θεσπισμένο από την κοινωνία μας, μέσω του οποίου το άτομο όχι μόνο μορφώνεται αλλά και διαπαιδαγωγείται κατάλληλα έτσι ώστε να εξελιχθεί σε ολοκληρωμένο και δημιουργικό πολίτη. Ωστόσο, αδυνατεί να εκπληρώσει αυτούς τους στόχους, όταν δεν διαθέτει τις απαραίτητες εγκαταστάσεις, αλλά ανιαρά μαθήματα και μη καταρτισμένους καθηγητές. Φανταστείτε λοιπόν ένα άλλο, διαφορετικό σχολείο και αφήστε μας να σας ξεναγήσουμε σε αυτό.

Όσον αφορά τις υλικοτεχνικές δομές, το ιδανικό σχολείο πρέπει να τις διαθέτει και… με το παραπάνω. Με άλλα λόγια, καλοσυντηρημένα κτίρα, περιτριγυρισμένα με πράσινο, μπορούν να αντικαταστήσουν τους γραμμένους τοίχους και να σπάσουν τη μονοτονία του γκρίζου. Ας προχωρήσουμε τώρα στο εσωτερικό του… Καθαρά θρανία, ευρύχωρες τάξεις με εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας θα προσελκύουν τον μαθητή σε ένα ευχάριστο περιβάλλον.

Ας μην ξεχνάμε όμως και τα μαθήματα. Οι μαθητές πλήττουν με τα περισσότερα από αυτά, λόγω των κακογραμμένων βιβλίων με ανούσιες γνώσεις που δεν ανταποκρίνονται στα ενδιαφέροντά τους αλλά τους μετατρέπουν σε μηχανές απομνημόνευσης για τα διαγωνίσματα. Γι’ αυτό θα πρέπει να έχουν στη διάθεσή τους ποικίλλα βιβλία, ώστε ο καθένας να μελετάει από όπου κρίνει ο ίδιος καλύτερο. Έτσι, θα στραφούν ευνοϊκά προς τη μάθηση και φυσικά οι βαθμοί τους θα βρεθούν στο απόγειο της αριστείας.

Σημαντική βέβαια είναι και η συμβολή του διδακτικού προσωπικού σε αυτό το υπέροχο μελλοντικό σχολείο. Εκπαιδευτικοί με δημοκρατική συμπεριφορά, με γνώσεις παιδαγωγικής και ψυχολογίας και άριστη γνώση του αντικειμένου τους, θα πρέπει να ενθαρρύνουν τους μαθητές τους, βάζοντας στην άκρη κάθε υποκειμενικότητα. Έτσι θα απαλλάξουν τους μαθητές από το άγχος και τη βαθμοθηρία, αλλάζοντας τον ρόλο τους από απλού μεταδότη γνώσης σε καθοδηγητή της μάθησης.

Και κάπως έτσι φανταζόμαστε το σχολείο μας: μέρος που θα ικανοποιεί τα ενδιαφέροντά μας και που θα μας προσφέρει ευχαρίστηση. Ωστόσο, ίσως αυτά τα όνειρα να μην πραγματοποιηθούν ποτέ… Παρόλα αυτά η φαντασία δεν έχει όρια!

Εσείς πώς ονειρεύεστε το ιδανικό σχολείο;

του Γιάννη Σιάκαρη

   Παρόλο που είναι παλιό, το Minecraft δεν είναι καθόλου ξεπερασμένο. Αντιθέτως ολοένα και πιο πολλά παιδιά το παίζουν. Και ειλικρινά όποιος το δοκιμάσει δεν θα το αφήσει ποτέ από τα χέρια του. Το παιχνίδι διαθέτει PEGI 7. Βγαίνει σε πολλές εκδόσεις, όπως η έκδοση για τις συσκευές android, pc, κονσόλες βιντεοπαιχνιδιών και φορητές συσκευές με την αντίστοιχη κασέτα. Μπορείς να το παίξεις και με τους φίλους σου, αφού υπάρχει και το «ομαδικό» εκτός από το κλασικό «ατομικό παιχνίδι».

    Όλα γίνονται σε «κόσμους» ή σε «server», στους οποίους παίζουν πολλά άτομα από όλα τα σημεία του κόσμου. Τα είδη των κόσμων είναι τέσσερα: ο απεριόριστος (infinity), ο παλιός ή μικρός (old), ο επίπεδος (flat) και διάφοροι χάρτες (maps), τους οποίους πρέπει να τους κατεβάσεις. Ο κυριότερος χάρτης είναι το skyblock.

    Μπορείς να παίξεις είτε σε λειτουργία «επιβίωσης» (survival) είτε σε λειτουργία «δημιουργίας» (creative). Στο survival, όπως το φωνάζουν οι φίλοι το παιχνιδιού, πρέπει να μαζέψεις εσύ τα αναγκαία για να ζήσεις και να σκοτώσεις τέρατα, σε αντίθεση με της «δημιουργίας», όπου τα έχεις όλα έτοιμα και δεν χρειάζεται καν να ακουμπήσεις τέρας. Βέβαια στο δεύτερο μπορείς να κτίσεις ό,τι θες, ενώ στο πρώτο ανάλογα με τα μέσα που διαθέτεις. Κατά τη γνώμη μου και οι δύο αυτές λειτουργίες είναι καλές: στο creative αναπτύσσεις την αισθητική σου ενώ στο survival προσαρμόζεις τα πάντα στις ανάγκες σου και στην ευκολία πρόσβασης σε ορισμένους τομείς, όπως το σπίτι και το ορυχείο σου (σπήλαιο). Επίσης μπορείς να έχεις και άλλες δυο λειτουργίες: της «περιπέτειας» (adventure mode), όπου δεν μπορείς να σπάσεις τίποτα, και το «σκληροπυρηνικό» (hardcore mode), στο οποίο, αν πεθάνεις, δεν μπορείς να ξαναγεννηθείς και ο κόσμος διαγράφεται!

    Υπάρχει και μια παράλληλη διάσταση στο Minecraft, το nether ή «κόλαση», όπως το λένε στην Ελλάδα, και μια άλλη, το end ή «τέλος». Στο survival το «τέλος» είναι ο απώτερος στόχος. Εκεί σκοτώνεις έναν δράκο (ender dragon), ενώ αν θες δημιουργείς μόνος σου το αντίστοιχο τέρας της «κόλασης», το wither ή wither boss, το οποίο έχει τρία κεφάλια. Ο δράκος σου δίνει ένα αυγό ενώ το άλλο τέρας έναν κρύσταλλο για να χτίσεις έναν φάρο (beacon). Υπάρχουν χωριά με χωρικούς που μπορείς να συναλλάσσεσαι μαζί τους, αλλά και πολλά μεγάλα σπήλαια για να κάνεις εξόρυξη, ενώ στο nether υπάρχει ένα φρούριο (nether fortress).

   Τελικά το minecraft είναι πολύ ενδιαφέρον παιχνίδι, θα έλεγε κανείς, αλλά πού χρόνος για να το μάθεις; Αρκεί να ξέρεις από τεχνολογία και να έχεις φίλους, συμμαθητές ή συγγενείς που να ξέρουν.

του Θοδωρή Τόλη

Εκατό πόντοι

σε έναν αγώνα μπάσκετ

   Το μπάσκετ είναι ένα άθλημα όπου συμβαίνουν διαρκώς απίστευτα πράγματα όπως καρφώματα από τη γραμμή των βολών, μακρινά εύστοχα σουτ και τρελές ντρίπλες με την μπάλα. Θα μπορούσε όμως κάποιος να σκοράρει 100 πόντους σε ένα παιχνίδι;

    Το ρεκόρ για τους περισσότερους πόντους σε ένα παιχνίδι το κατέχει ο δεκατριάχρονος Σουηδός Mats Wermelin, ο οποίος πέτυχε 272 σε ένα τουρνουά στην Στοκχόλμη. Όμως ήταν ένα ταλαντούχο παιδί που ενδεχομένως οι αντίπαλοί του ήταν ανίδεοι από μπάσκετ.

   Τι γίνεται όμως όταν περνάμε στο NBA στο κορυφαίο πρωτάθλημα μπάσκετ του κόσμου εκεί που όλοι οι αθλητές δίνουν το 100% σε κάθε παιχνίδι; Ο μόνος που έχει καταφέρει να φτάσει τους 100 πόντους σε ένα παιχνίδι είναι ο Wilt Chamberlain.

Ο Chamberlain μετά το παιχνίδι των 100 πόντων

   Ο «Γολιάθ», όπως ήταν αλλιώς γνωστός, στις 2 Μαρτίου του 1962 σημείωσε 100 πόντους και οδήγησε τους Philadelphia Warriors (σημερινοί Golden State Warriors) σε νίκη επί των New York Knicks. O Chamberlain είναι ο μόνος παίκτης που έχει καταφέρει κάτι τέτοιο στην ιστορία του NBA και γι’ αυτό θεωρείται ένας από τους κορυφαίους παίκτες παγκοσμίως. Δυστυχώς ο αγώνας δεν μεταδόθηκε ούτε τηλεοπτικά αλλά ούτε από το ραδιόφωνο. Καταλαβαίνει κανείς πως θα ήταν πολύτιμο αθλητικό υλικό.

    Αν αναρωτιέστε ποιος είναι δεύτερος στη σχετική λίστα δεν είναι άλλος από τον Kobe Bryant. Ο Black Mamba, όπως είναι το παρατσούκλι του, πέτυχε 81 πόντους στο παιχνίδι των Los Angeles Lakers κόντρα στους Toronto Raptors. Ενώ στις θέσεις 3 και 5 συναντάμε και πάλι τον Chamberlain ο οποίος πέτυχε 32 φορές στην καριέρα του πάνω από 60 πόντους.

    Καταλαβαίνει κανείς πως το να πετύχει ένας παίκτης 100 πόντους σε ένα παιχνίδι δεν είναι τελικά τόσο δύσκολο όσο φαντάζει.

Πηγή: Όλα τα καλά χωράνε

της Κατερίνας Αλεξίου

Ελεύθερος χρόνος: δουλειά ή καθισιό;

  Τα περισσότερα παιδιά του γυμνασίου προτιμούν να έχουν άδειο τον ελεύθερό τους χρόνο, ενώ άλλα προτιμούν να τον έχουν γεμάτο. Ποια από τις δύο ομάδες έχει δίκαιο;

   Τώρα που έχει μπει «για τα καλά» η τεχνολογία στη ζωή μας, τα παιδιά από μικρή ηλικία ή κάθονται όλη την ημέρα μπροστά στα κινητά που έχουν αποκτήσει ή οι γονείς τα βάζουν να κάνουν δραστηριότητες που ούτε οι ίδιοι δεν ξέρουν γιατί είναι τόσο πολλές. Για αυτούς τους λόγους άλλα παιδιά έχουν γεμάτο ελεύθερο χρόνο, ενώ σε άλλα ο ελεύθερος χρόνος τους είναι τελείως κενός. Έτσι, λοιπόν, η απάντηση στην παραπάνω ερώτηση είναι η εξής: Καμία από τις δύο απόψεις δεν είναι σωστή! Το παιδί δεν μπορεί να μην έχει καθόλου ελεύθερο χρόνο, γιατί τότε δεν ξεκουράζεται καθόλου αλλά ούτε πρέπει το απόγευμά του να είναι τελείως κενό, διότι «παραξεκουράζεται» και χαλαρώνει.

   Ένα σωστό πρόγραμμα για τις απογευματινές δραστηριότητες κατά τη γνώμη μου είναι κάπως έτσι: Μετά το σχολείο  ο μαθητής θα πάει σπίτι του και θα διαβάσει περίπου 1 ώρα και 30 λεπτά. Μετά, 1 περίπου ώρα ξεκούραση και ύστερα η δραστηριότητα που έχει επιλέξει, κατά προτίμηση κάποια ξένη γλώσσα. Μετά την ξένη γλώσσα του μπορεί να πάει σπίτι του και να ξεκουραστεί άλλη μια ώρα. Αργότερα θα ξεκινήσει την άλλη δραστηριότητά του και μόλις τελειώσει θα είναι ελεύθερο την υπόλοιπη μέρα που του απομένει. 

   Εν κατακλείδι, κάθε παιδί έχει δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο αλλά με ένα μέτρο. Δεν είναι καλό να έχουμε ούτε τελείως κενό χρόνο αλλά ούτε και τελείως γεμάτο. Απλώς πρέπει να τον διαχειριζόμαστε σωστά. Μεγάλη προσοχή!