ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΛΑΤΙΝΟΚΡΑΤΙΑΣ 1204-1261
Αρχή περιόδου Λατινοκρατίας :Διανομή (μοίρασμα)βυζαντινών εδαφών
Βενετοί: Το μεγαλύτερο μέρος της Κωνσταντινούπολης
Λιμάνια ,νησιά Ιονίου και Αιγαίου πελάγους.
Λατινικά κράτη:
Αυτοκρατορία Κωνσταντινούπολης(κόμης Βαλδουίνος της Φλάνδρας)
Ελέγχει
↓
το
Βασίλειο Θεσσαλονίκης
Ελέγχει
↓
το την
Δουκάτο των Αθηνών και Ηγεμονία της Αχαΐας από την οποία προκύπτει το δεσποτάτο του Μυστρά*
* Το δεσποτάτο του Μυστρά προέκυψε όταν μετά τη μάχη της Πελαγονίας1259 τα κάστρα: Μάνη, Γεράκι, Μονεμβασία και Μυστράς παραχωρήθηκαν από τους Φράγκους στους Βυζαντινούς, αποτέλεσαν τον πυρήνα ενός μικρού κράτους που σιγά σιγά απορρόφησε τις φραγκικές κτήσεις.
Κυβερνιέται από το δεσπότη, αδελφό του βυζαντινού αυτοκράτορα.
Πρωτεύουσα ο Μυστράς.
Ελληνικά κράτη:1.Αυτοκρατορία Τραπεζούντας(ΝΑ ακτές Ευξείνου Πόντου)
2.Αυτοκρατορία Νίκαιας (ΒΔ τμήμα Μ.Ασίας)
3.Κράτος Ηπείρου( Ήπειρος, Αιτωλοακαρνανία)
Λατίνοι και Έλληνες.
Αντιπαλότητα μεταξύ Λατίνων κατακτητών και Ελλήνων, οι οποίοι συσπειρώνονται μέσω των τριών ελληνικών κρατών.
Νέα ιδεολογία και ανάκτηση της πόλης.
Από το 1071 και ιδιαίτερα από την άλωση της Πόλης και μετά αφυπνίζεται(=ξυπνά) η εθνική συνείδηση των Βυζαντινών. Αναπτύσσεται το εθνικό αίσθημα με συστατικά του στοιχεία την αρχαία ελληνική κληρονομιά και τη χριστιανική πίστη, απέναντι στους Λατίνους κατακτητές.
Τα ελληνικά κράτη οργανώνονται στρατιωτικά και πολιτικά, αναπτύσσονται οικονομικά και πολιτισμικά και αγωνίζονται για την ανασύσταση της αυτοκρατορίας.
Το 1261 ο αυτοκράτορας της Νίκαιας Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος ανακτά την Κωνσταντινούπολη.
ΤΟΚΑΣΤΡΟΤΗΣΝΑΞΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ