Η διάδοση του Χριστιανισμού στους Μοραβούς και τους Βουλγάρους
α. Ο εκχριστιανισμός των Μοραβών
-Ποια ήταν η αφορμή για να ξεκινήσει το έργο του εκχριστιανισμού των Σλάβων της Μοραβίας;
Ο εκχριστιανισμός των Σλάβων, ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα του βυζαντινού πολιτισμού, ξεκίνησε από τη Μοραβία. Ο ηγεμόνας αυτής της χώρας Ραστισλάβος ζήτησε από το Βυζάντιο ιεραποστόλους, για να διδάξουν στο λαό του το Χριστιανισμό (862/3).Γιατί; Επιθυμούσε να στηριχτεί στο Βυζάντιο, για να αντισταθμίσει την απειλή των Γερμανών και των Βουλγάρων.
–Πώς αντέδρασε το βυζαντινό κράτος στην πρόσκληση του Ραστισλάβου;
-Σε ποια οφέλη απέβλεπαν οι Βυζαντινοί; Σε ποιους ανατέθηκε η αποστολή και ποια προσόντα διέθεταν ;
Ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Γ’ και ο πατριάρχης Φώτιος αντιλήφθηκαν τα οφέλη της πρότασης του Ραστισλάβου. Ποια ήταν αυτά ;Το Βυζάντιο θα μπορούσε να επεκτείνει την επιρροή και την πνευματική του ακτινοβολία στην κεντρική Ευρώπη.
Η αποστολή ανατέθηκε στους δύο αδελφούς από τη Θεσσαλονίκη Μεθόδιο και Κωνσταντίνο (που αργότερα πήρε το μοναστικό όνομα Κύριλλος). Ήταν έμπειροι διπλωμάτες και γνωστοί λόγιοι και γνώριζαν άριστα τη σλαβική και άλλες γλώσσες.
-Σε ποιες ενέργειες προχώρησαν οι δύο αδελφοί;
Οι δύο αδελφοί έφτασαν στη Μοραβία το θέρος του 863.Ο Κωνσταντίνος δημιούργησε ένα σλαβικό αλφάβητο που απέδιδε όλες τις φωνητικές ιδιαιτερότητες της σλαβικής.
Ο Κωνσταντίνος δεν αρκέστηκε σ’ αυτό, αλλά απέδωσε στα σλαβικά τη Θεία Λειτουργία και τα ιερά βιβλία.
-Ποια η σημασία του εκχριστιανισμού των Σλάβων;
β. Σημασία του εκχριστιανισμού
1)Η χρήση της σλαβικής διευκόλυνε τους Μοραβούς να κατανοήσουν το κήρυγμα και τη λειτουργία και εξασφάλισε τεράστια επιτυχία στο ιεραποστολικό έργο.
2) Οι δύο αδελφοί οργάνωσαν τη σλαβική εκκλησία (863-866) και μύησαν(κατήχησαν, δίδαξαν) τους Σλάβους στο πολιτιστικό σύστημα των Ελλήνων και του Χριστιανισμού.
3)Ο εκχριστιανισμός συντέλεσε επίσης στην ενότητα των Σλάβων, καθώς ενίσχυσε την κοινότητα της φυλής με την κοινότητα της πίστης.
Κάτω από ποιες συνθήκες πραγματοποιήθηκε ο εκχριστιανισμός των Βουλγάρων; Ποια η διαφορά συγκριτικά με την υπόθεση των Σλάβων της Μοραβίας;
γ. Ο εκχριστιανισμός των Βουλγάρων
Στο ζήτημα του εκχριστιανισμού των Βουλγάρων η βυζαντινή εκκλησία συγκρούστηκε με τον πάπα, ο οποίος επιδίωκε την επέκταση της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας στην άμεση γειτονιά του Βυζαντίου. Ο βυζαντινός στρατός υποχρέωσε το βούλγαρο ηγεμόνα Βόρη να δεχτεί τον Χριστιανισμό από την Κωνσταντινούπολη και να βαπτιστεί μάλιστα ο ίδιος με ανάδοχο(=νονό) τον αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ’ (864).
Ωστόσο, λίγο αργότερα με πρόσκληση του Βόρη, ο πάπας έκανε νέα επέμβαση στα ζητήματα της Βουλγαρικής Εκκλησίας. Τότε ο πατριάρχης Φώτιος, υπερασπιζόμενος την ανεξαρτησία της βυζαντινής εκκλησίας και τα ζωτικά συμφέροντα του Βυζαντινού Κράτους, κατήγγειλε την επέμβαση της Ρώμης στη Βουλγαρία και κατηγόρησε τη ρωμαϊκή εκκλησία για λειτουργικά και δογματικά λάθη.(=λάθη στη διαδικασία της λειτουργίας και σε θέματα πίστης).
-Πώς κατέληξε η υπόθεση του εκχριστιανισμού των Βουλγάρων;(Σχέσεις με τη δυτική εκκλησία-η τύχη της βουλγαρικής εκκλησίας)
-Σχέση με τη δυτική εκλησία
Η σύνοδος(εκκλησιαστικό συμβούλιο) του έτους 867:
1)αναθεμάτισε τον πάπα (αναθεματίζω =αποβάλλω κπ. από την εκκλησιαστική κοινωνία, του απαγγέλλω το ανάθεμα, τον αφορίζω)
2)απέρριψε το δόγμα(=αλήθεια στην οποία στηρίζεται η πίστη). περί εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος και εκ του Υιού (filioque)
Το ζήτημα Φιλιόκβε ήταν και είναι μια διαμάχη εντός της εκκλησίας σε σχέση με το Άγιο Πνεύμα. Η λέξη Φιλιόκβε στα Λατινικά σημαίνει «και από τον Υιό». Ονομάζεται ζήτημα Φιλιόκβε γιατί η φράση «και από τον Υιό» προστέθηκε στο Σύμβολο της Πίστης, δείχνοντας ότι το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται από τον Θεό Πατέρα και «τον Υιό». Υπήρξε τόσο μεγάλη διαμάχη γι΄ αυτό το ζήτημα που τελικά οδήγησε στο σχίσμα μεταξύ της Ρωμαιοκαθολικής και της Ορθοδόξου εκκλησίας το 1054 μ. Χ. Οι δύο εκκλησίες ακόμα δεν συμφωνούν για το ζήτημα Φιλιόκβε.
και
3)καταδίκασε την επέμβαση της Ρώμης στη Βουλγαρία.
-Η τύχη της βουλγαρικής εκκλησίας
Με απόφαση της συνόδου του 870 η εκκλησία της Βουλγαρίας υπάχθηκε οριστικά στη δικαιοδοσία του πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης.
Αφήστε μια απάντηση