- Tο ρήμα:
- • εκφράζει μια ενέργεια ή μια κατάσταση,
- • είναι το βασικό στοιχείο κάθε πρότασης γύρω από το οποίο οργανώνεται το μήνυμα που μεταδίδεται με την επικοινωνία,
- • ανήκει στη ρηματική φράση, στην οποία παίζει τον κυρίαρχο ρόλο.
- ◗ Εκτός από το ρήμα, στη ρηματική φράση μπορεί να ανήκουν ουσιαστικά ή επίθετα (δηλαδή ονοματικές φράσεις που θα είναι αντικείμενα του ρήματος ή κατηγορούμενα του υποκειμένου ή του αντικειμένου) ή επιρρήματα ή επιρρηματικές φράσεις που θα δίνουν μια επιπλέον πληροφορία σχετικά με τον χρόνο, τον τρόπο, τον τόπο κτλ. της ενέργειας του ρήματος.
__________________________
- Όπως τα ουσιαστικά, έτσι και τα ρήματα έχουν δύο αριθμούς: ενικό και πληθυντικό.
- ◗ Τα ρήματα όμως δεν έχουν πτώσεις (όπως τα ουσιαστικά), αλλά έχουν πρόσωπα: πρώτο, δεύτερο και τρίτο πρόσωπο σε κάθε αριθμό (ενικό και πληθυντικό).
-
- Tο ρήμα αποτελείται από το θέμα και την κατάληξη,
π.χ. γράφ-ω αγαπ-ώ γράφ-εις αγαπ-άς . . . . . . - ◗ Με βάση τις καταλήξεις χωρίζουμε τα ρήματα σε δύο συζυγίες: στην α’ συζυγία ανήκουν τα ρήματα που έχουν κατάληξη -ω, ενώ στη β’ ανήκουν όσα έχουν κατάληξη -ώ.
- ___________________
__________________________
Με βάση πάλι την κατάληξη, τα ρήματα χωρίζονται σε δύο φωνές: την ενεργητική (ρήματα σε -ω ή -ώ) και την παθητική (ρήματα σε -μαι).
- Tο ρήμα αποτελείται από το θέμα και την κατάληξη,
___________________________
Πολλά ρήματα σχηματίζουν και τις δύο φωνές, ενώ κάποια άλλα μόνο μία από τις δύο, π.χ. φτάνω, έρχομαι, πηγαίνω .
_______________________
- Κάθε φωνή έχει δύο συζυγίες.
-
◗ Η δεύτερη συζυγία κάθε φωνής χωρίζεται σε δύο τάξεις, όπως φαίνεται στο παρακάτω σχήμα:
ΦΩΝΗ Ενεργητική -ω
Παθητική -μαι
ΣΥΖΥΓΙΑ ΤΑΞΗ
ΚΑΤΑΛΗΞΕΙΣ
α’ -ω
γράφω
β’ α’ -άω, -ώ
αγαπάω,-ώ
β’ -ώ
μπορώ
α’ -ομαι
λέγομαι
β’ α’ -ιέμαι
αγαπιέμαι
β’ -ούμαι
οδηγούμαι
ΠΡOΣOΧΗ: Oι παραπάνω διακρίσεις αφορούν τη μορφή μόνο και όχι τη σημασία του ρήματος.
__________________________
Διαθέσεις του ρήματος
- Υπάρχουν ρήματα τα οποία έχουν ενεργητική σημασία, φανερώνουν δηλαδή ότι το υποκείμενο κάνει κάτι, ενεργεί, π.χ. τρέχω, παίζω. Τα ρήματα αυτά έχουν ενεργητική διάθεση και βρίσκονται συνήθως στην ενεργητική φωνή.
- ◗ Υπάρχουν ρήματα τα οποία έχουν παθητική σημασία, φανερώνουν δηλαδή ότι το υποκείμενο «παθαίνει» κάτι, δέχεται το αποτέλεσμα μιας ενέργειας, π.χ. τραυματίζομαι, χτυπώ. Τα ρήματα αυτά έχουν παθητική διάθεση και βρίσκονται συνήθως στην παθητική φωνή.
- ◗ Υπάρχουν ρήματα τα οποία φανερώνουν ότι το υποκείμενο είναι ο δράστης και ο δέκτης μιας ενέργειας, δηλαδή κάνει κάτι και ταυτόχρονα δέχεται το αποτέλεσμα της ενέργειας αυτής, π.χ. χτενίζομαι, αγκαλιάζομαι. Τα ρήματα αυτά έχουν μέση διάθεση και βρίσκονται συχνά στην παθητική φωνή.
- ◗ Υπάρχουν ρήματα τα οποία φανερώνουν ότι το υποκείμενο βρίσκεται απλώς σε μια κατάσταση, ούτε ενεργεί ούτε παθαίνει κάτι, π.χ. κοιμάμαι, κάθομαι. Τα ρήματα αυτά έχουν ουδέτερη διάθεση.
ΠPOΣOXH: Oι διαθέσεις αφορούν τη σημασία του ρήματος.
___________________
-
- Χρόνο ονομάζουμε την τοποθέτηση ενός γεγονότος, μιας ενέργειας ή κατάστασης σε ένα σημείο του χρονικού άξονα (παρελθόν, παρόν, μέλλον).
- ◗ Στην ελληνική γλώσσα υπάρχουν οχτώ χρόνοι που μπορούν να χωριστούν σε ομάδες ανάλογα με τη χρονική βαθμίδα (παρελθόν, παρόν, μέλλον) στην οποία τοποθετούνται.
__________________________
-
-
- ◗ Εκτός από το ρήμα είμαι συνδετικά ρήματα είναι και όσα έχουν παρόμοια σημασία: γίνομαι, φαίνομαι, μοιάζω, παραμένω, θεωρούμαι, διορίζομαι, εκλέγομαι κτλ.
- Για να αναφερθούμε σε κάτι που έγινε στο παρελθόν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κυρίως:
- • τον παρατατικό, με τον οποίο μπορούμε να δώσουμε έμφαση στη διάρκεια ή την επανάληψη μιας ενέργειας,
- • τον αόριστο, με τον οποίο παρουσιάζουμε ένα γεγονός συνοπτικά, χωρίς να μας ενδιαφέρει η διάρκειά του, αλλά το ίδιο το γεγονός,
- • τον υπερσυντέλικο, με τον οποίο αναφερόμαστε σε ένα γεγονός που έχει γίνει πριν από ένα άλλο,
- • τον παρακείμενο, για να συνδέσουμε ένα γεγονός που έχει γίνει στο παρελθόν και τα αποτελέσματά του φτάνουν στο παρόν.
- ◗ Από τους παραπάνω χρόνους, ο παρατατικός και ο αόριστος μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αναφερθούμε στο ίδιο γεγονός, έχουν όμως μια σημαντική διαφορά που έχει να κάνει με την οπτική γωνία που επιλέγει κάθε φορά ο ομιλητής ή ο συγγραφέας: αν ενδιαφέρεται δηλ. να τονίσει τη διάρκεια ή την επανάληψη (παρατατικός) ή την απλή δήλωση μιας ολοκληρωμένης πράξης (αόριστος). Αυτή τη διαφορά την ονομάζουμε ποιόν ενέργειας.π.χ. – Χθες διάβαζα τρεις ώρες. – Χθες διάβασα τρεις ώρες.
______________________
ΧΡΟΝΙΚΗ BΑΘΜΙΔΑ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΠΑΡΟΝ ΜΕΛΛΟΝ ΠΟΙΟΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ παρατατικός ενεστώτας εξακολουθητικός μέλλοντας μη συνοπτικό
(εξακολουθητικό)αόριστος συνοπτικός
μέλλονταςσυνοπτικό υπερσυντέλικος συντελεσμένος
μέλλονταςσυντελεσμένο παρακείμενος _________
Συνδετικά Ρήματα
- Για να αναφερθούμε σε κάτι που έγινε στο παρελθόν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κυρίως:
- ◗ Εκτός από το ρήμα είμαι συνδετικά ρήματα είναι και όσα έχουν παρόμοια σημασία: γίνομαι, φαίνομαι, μοιάζω, παραμένω, θεωρούμαι, διορίζομαι, εκλέγομαι κτλ.
Τα ρήματα που συνδέουν το υποκείμενο με το κατηγορούμενο λέγονται συνδετικά
-
-
- ◗ Εκτός από το ρήμα είμαι συνδετικά ρήματα είναι και όσα έχουν παρόμοια σημασία: γίνομαι, φαίνομαι, μοιάζω, παραμένω, θεωρούμαι, διορίζομαι, εκλέγομαι κτλ.
____________________
-
- Τα συνδετικά ρήματα χρησιμοποιούνται πολύ συχνά στην περιγραφή προσώπων, αντικειμένων, καταστάσεων κτλ., επειδή με αυτό τον τρόπο μπορούμε να προβάλουμε την ιδιότητα αυτού που περιγράφουμε, η οποία αποτελεί συγχρόνως και νέα πληροφορία.
_______________________
Παραγωγή Ρημάτων
- Για να σχηματιστούν ρήματα παράγωγα από άλλες λέξεις χρησιμοποιούνται τα επιθήματα: όπως ουσιαστικά και επίθετα.
- ◗ Λάβετε υπόψη σας και τα ρήματα: παρκάρω, φρικάρω.
Χρησιμοποιούνται επιθήματα για να γίνουν ρήματα από άλλα μέρη του λόγου (όπως ουσιαστικά και επίθετα).
_____________Το Ρήμα στην Αφήγηση-
- ◗ Το αφηγηματικό κείμενο εμπεριέχει δράση και εξέλιξη και επομένως αξιοποιεί πολύ το ρήμα.
- ◗ Αναλυτικότερα, χρησιμοποιεί κυρίως ρήματα δράσης, π.χ. πάω να τρέξω να κυνηγήσουμε (κείμ. 1) και έκφρασης σκέψεων και συναισθημάτων, π.χ. κι εκείνος θύμωσε… (κείμ. 1).
___________________
- Όταν στην αφήγηση εξιστορούμε γεγονότα που συνέβησαν στο παρελθόν, τα ρήματα που χρησιμοποιούμε βρίσκονται συνήθως σε παρελθοντικούς χρόνους (αόριστο και παρατατικό).
- ◗ Μερικές φορές όμως χρησιμοποιούνται κι άλλοι χρόνοι, όπως ο ενεστώτας ή ακόμα και ο μέλλοντας, για να γίνει η αφήγηση πιο ζωντανή και να έρθoυν τα γεγονότα πιο κοντά στη χρονική στιγμή της αφήγησης.
AΣ ΘYMHΘOYME TI MAΘAME Σ’ AYTH THN ENOTHTA
- ◗ Tο ρήμα είναι η κεντρική λέξη της. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . φράσης.
- ◗ Tα ρήματα έχουν δύο αριθμούς (ενικό, πληθυντικό) και τρία πρόσωπα σε κάθε αριθμό.
- ◗ Eπίσης έχουν:2 ΦΩΝEΣ
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . α’ -ω (π.χ. . . . . . . . . . . . . . . . ) -ομαι (π.χ. . . . . . . . . . . . . . . . ) ΣYZYΓIEΣ β'[ -άω, ώ (π.χ. . . . . . . . . . . . . . . . ) -ιέμαι (π.χ. . . . . . . . . . . . . . . . ) -ώ (π.χ. . . . . . . . . . . . . . . . ) -ούμαι (π.χ. . . . . . . . . . . . . . . . ) - ◗ Έχουν ακόμα 4 διαθέσεις:
- α. ενεργητική (π.χ. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . )
- β. παθητική (π.χ. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . )
- γ. μέση (π.χ. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . )
- δ. ουδέτερη (π.χ. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . )
- ◗ Oι ρηματικοί χρόνοι που αναφέρονται στο παρελθόν είναι:. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . . . που αναφέρονται στο παρόν είναι:. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . . . που αναφέρονται στο μέλλον είναι:. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
- ◗ – Oι χρόνοι που έχουν μη συνοπτικό ποιόν ενέργειας είναι οι . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
- – Oι χρόνοι που έχουν συνοπτικό ποιόν ενέργειας είναι οι . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
- – Oι χρόνοι που έχουν συντελεσμένο ποιόν ενέργειαςείναι οι . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
- ◗ Συνδετικά είναι τα ρήματα . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
◗ Nέα ρήματα παράγονται από άλλα ρήματα π.χ. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
από άλλα μέρη του λόγου
π.χ. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .