Άννα Φρανκ

ΑΝΝΑ ΦΡΑΝΚ

Από το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ  

Α. ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ

Α.1. Αφού διαβάσεις την εισαγωγή του βιβλίου σου, συμπλήρωσε τον παρακάτω πίνακα:

Α.2. Φτιάξε μια χρονογραμμή με τη βοήθεια του μουσείου της Άννας Φρανκ με τους σημαντικότερους ιστορικούς σταθμούς στη ζωή της Άννας:

https://www.annefrank.org/en/anne-frank/the-timeline/

Α.3. Παρακολούθησε το βιογραφικό κόμικ και δώσε πληροφορίες για τα παρακάτω: https://www.youtube.com/watch?v=pwxBSuV-mr4

Α.4. Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ σε ταινία – συνεργασία με το μάθημα των Αγγλικών https://www.youtube.com/watch?v=qAIRFyR6NyQ

(ακολουθεί συνεργατικό υλικό)

Β. ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ

Β.1. Δώσε ένα παράδειγμα μέσα από το κείμενο στο οποίο η Άννα περιγράφει:

Β.2. Παρουσίασε τα χαρακτηριστικά του ημερολογίου δίνοντας παραδείγματα μέσα από το κείμενο:

Β.3. Τα συναισθήματα της Άννας c διάγραψε όσα δεν είδες στο κείμενο:

Β.4. Συμπλήρωσε το σχεδιάγραμμα

Γ. ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΚΕΙΜΕΝΑ – ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΓΡΑΦΗ

1) Φραντς Κάφκα, Γράμμα στον πατέρα (απόσπασμα)

Αγαπημένε μου πατέρα

[…]

Έβλεπες τα πράγματα περίπου έτσι: Σε όλη σου την ζωή δούλεψες σκληρά, θυσιάζοντας τα πάντα για τα παιδιά σου, κυρίως δε για μένα. Συνεπώς, έκανα «τη μεγάλη ζωή», ήμουν απολύτως ελεύθερος ν’ ασχολούμαι με ό,τι μου άρεσε, χωρίς ν’ αντιμετωπίσω ποτέ βιοτικό πρόβλημα και γενικά δεν είχα έγνοιες. Εσύ δεν απαίτησες καμία ευγνωμοσύνη για όλα αυτά, επειδή γνωρίζεις πολύ καλά τί σημαίνει «ευγνωμοσύνη από τα παιδιά», αλλά περίμενες τουλάχιστον έναν καλό λόγο, κάποιο δείγμα συμπάθειας.

Εγώ, αντί ν’ ανταποκριθώ σ’ αυτή την προσμονή σου, σε απέφευγα διαρκώς, κρυβόμουν στο δωμάτιό μου μαζί με τα βιβλία μου, έκανα παρέα με φίλους ελαφρόμυαλους και καλλιεργούσα παράδοξες ιδέες.

[…]

Θα ήμουν πιο ευτυχής να σε είχα φίλο, αφεντικό, θείο, παππού, ακόμη (αν και το λέω με κάποιο δισταγμό), πεθερό μου. Αλλά σαν πατέρας ήσουν πολύ δυνατός για μένα και η δύναμή σου γινόταν εντονότερη επειδή οι αδελφοί μου πέθαναν σε μικρή ηλικία και οι αδερφές μου γεννήθηκαν πολύ αργότερα. […] Πάντως εμείς οι δύο είμαστε τόσο διαφορετικοί και εξαιτίας αυτής της διαφοράς τόσο επικίνδυνοι ο ένας για τον άλλο, ώστε εάν ήθελε κανείς να προβλέψει με ποιο τρόπο, εγώ, ένα παιδί που εξελισσόταν αργά και εσύ, ο ώριμος άντρας, θα μπορούσε να συμπεριφερόμαστε ο ένας προς τον άλλο, θα μπορούσε να συμπεράνει ότι θα με συνέθλιβες, αφανίζοντας ολοκληρωτικά την προσωπικότητά μου. Αυτό βέβαια δε συνέβη, διότι η ζωντανή πραγματικότητα είναι αδύνατον να υπολογισθεί εκ των προτέρων, έχει όμως συμβεί κάτι χειρότερο.

[πηγή: Φραντς Κάφκα, Γράμμα στον πατέρα, μτφρ. Φ. Καλαμαράς, εκδ. Νεφέλη, Αθήνα 1996, σ. 7-12]

R Γράψε ένα γράμμα στους γονείς σου (αν θέλεις, μπορείς και να τους το στείλεις!), στο οποίο θα εκφράζεις κάποια παράπονα που έχεις από τη στάση τους προς εσένα, τα αδέρφια σου ή και για τη μεταξύ τους σχέση (100-150 λέξεις).

2) Γιώργου Ιωάννου, «Εν ταις ημέραις εκείναις…»

http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/2246/Keimena-Neoellinikis-Logotechnias_B-Gymnasiou_html-empl/indexc_2.html

R Σε μία παράγραφο περίπου 100 λέξεων (που θα αναπτύξεις με παραδείγματα) να μιλήσεις για τον διωγμό των Εβραίων της Θεσσαλονίκης, όπως τον έζησε ο συγγραφέας.

3) Ζλάτα Φιλίποβιτς, Ένα Ημερολόγιο από το Σεράγεβο (απόσπασμα)

Το ημερολόγιο αναφέρεται στον πόλεμο στο Σεράγεβο, αλλά τα αφηγούμενα μπορούν να συμβούν σε κάθε τόπο που βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση. Το ημερολόγιο αυτό είναι γραμμένο σε μορφή επιστολών, όχι με την αυστηρή μορφή του επιστολικού είδους. Είναι γραμμένο με απλό και επικοινωνιακό τρόπο, όπου η αποστολέας, ενώ φαίνεται ότι απευθύνεται στη θεία Μίμη, ουσιαστικά απευθύνεται σε όλους μας, όλοι είμαστε αποδέκτες της κραυγής αγωνίας του παιδιού στον πόλεμο.

Δευτέρα 29 Ιουνίου 1992

Dear Mimmy

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΠΙΑ ΤΟΥΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΥΣ! ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΒΙΔΕΣ ΠΟΥ ΠΕΦΤΟΥΝ! ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ! ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ! ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ! ΚΑΙ ΤΗ ΔΥΣΤΥΧΙΑ! ΚΑΙ ΤΟ ΦΟΒΟ!

Η ζωή μου δεν είναι όλα αυτά!

Δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει μια μαθήτρια έντεκα χρονών επειδή θέλει να ζήσει! Μια μαθήτρια που δεν πηγαίνει πια στο σχολείο, που δε νιώθει καμία χαρά, καμία από τις συγκινήσεις μιας μαθήτριας. Ένα παιδί που δεν μπορεί να παίζει πια, που έχει μείνει χωρίς φίλες, χωρίς ήλιο, χωρίς πουλιά, χωρίς επαφή με τη φύση, χωρίς φρούτα, χωρίς σοκολάτες, χωρίς καραμέλες, ένα παιδί που έχει μείνει μόνο με λίγο γάλα σε σκόνη. Ένα παιδί που, με μια μόνο λέξη, δε ζει σαν παιδί. Ένα παιδί του πολέμου. Τώρα πια συνειδητοποιώ πραγματικά ότι βρίσκομαι μέσα σ’ έναν πόλεμο, ότι είμαι μάρτυρας ενός βρόμικου και απεχθούς πολέμου. Εγώ, όπως επίσης και χιλιάδες άλλα παιδιά μιας πόλης που καταστρέφεται, κλαίει, θρηνεί, ελπίζει σε μια βοήθεια που δε θα έρθει. Θεέ μου, θα σταματήσουν όλα αυτά μια μέρα, θα μπορέσω να ξαναγίνω μαθήτρια, να ξαναγίνω ένα παιδί που θα είναι χαρούμενο επειδή είναι παιδί; Άκουσα να λένε ότι η παιδική ηλικία είναι η πιο όμορφη περίοδος της ζωής. Ήμουν χαρούμενη όταν ζούσα σαν ένα φυσιολογικό παιδί, αυτός ο βρόμικος πόλεμος, όμως, μου πήρε τα πάντα. Για ποιο λόγο; Είμαι θλιμμένη. Θέλω να κλάψω. Κλαίω.

Η Ζλάτα σου

[πηγή: Νέα Ελληνικά. Α’ Τάξη 1ου Κύκλου-Τεχνικά Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια, Ο.Ε.Δ.Β., Αθήνα, χ.χ., σ. 156-159]

R Πολλά παιδιά της ηλικίας σας κρατούν ημερολόγιο ή γράφουν σε λευκώματα. Γράψε σε μία σελίδα από το ημερολόγιό σου το θέμα που σε απασχολεί και αποτελεί (ή θα αποτελούσε) ύλη για το ημερολόγιο σου. Συζητήστε ακόμα τους λόγους για τους οποίους πολλά παιδιά εξομολογούνται στο ημερολόγιο τους τα προβλήματά τους.

4. Το τρέιλερ της ταινίας « Πού κρύβεται η Άννα Φρανκ»

https://www.youtube.com/watch?v=iYmPlqShmYs&t=5s

R Ποιος θα αφηγηθεί στην ταινία αυτή την ιστορία της Άννας Φρανκ;