
Σήμερα, 5 Ιουνίου, γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος!
Εμείς, τα παιδιά, πιστεύουμε ότι το περιβάλλον είναι το σπίτι μας. Είναι τα δέντρα που μας δίνουν οξυγόνο, τα ποτάμια που τρέχουν καθαρά, οι θάλασσες με τα ψάρια, και όλα τα ζώα που ζουν γύρω μας. Όταν φροντίζουμε το περιβάλλον, φροντίζουμε και τον εαυτό μας, αλλά και τις επόμενες γενιές.
Τι μπορούμε να κάνουμε όλοι μαζί;
- Μειώνουμε τα σκουπίδια: Ανακυκλώνουμε, επαναχρησιμοποιούμε, και προσπαθούμε να παράγουμε λιγότερα απορρίμματα.
- Εξοικονομούμε ενέργεια: Σβήνουμε τα φώτα όταν φεύγουμε από ένα δωμάτιο, κλείνουμε τη βρύση όταν δεν τη χρησιμοποιούμε, και προτιμάμε να περπατάμε ή να χρησιμοποιούμε το ποδήλατο.
- Φυτεύουμε δέντρα και λουλούδια: Βοηθάμε να γίνει ο κόσμος μας πιο πράσινος και όμορφος.
- Μαθαίνουμε και ενημερωνόμαστε: Όσο περισσότερα ξέρουμε για το περιβάλλον, τόσο καλύτερα μπορούμε να το προστατέψουμε.
Ας κάνουμε όλοι μαζί την υπόσχεση να προστατεύουμε τον πλανήτη μας κάθε μέρα, όχι μόνο την Ημέρα Περιβάλλοντος. Γιατί ένα υγιές περιβάλλον σημαίνει ένα καλύτερο μέλλον για όλους!

Ομαδική Εργασία
Η Περιπέτεια της Αριάδνης και του Μαγικού Δάσους
Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα μικρό χωριό δίπλα σε ένα καταπράσινο δάσος, ζούσε η Αριάδνη , ένα δεκάχρονο κορίτσι με μάτια τόσο λαμπερά όσο ο πρωινός ήλιος και καρδιά γεμάτη αγάπη για τη φύση. Η Αριάδνη περνούσε τις περισσότερες ώρες της εξερευνώντας το δάσος, μιλώντας στα δέντρα και στα ζώα, και μαζεύοντας πέτρες με περίεργα σχήματα.
Μια μέρα, καθώς περπατούσε βαθύτερα στο δάσος, ανακάλυψε ένα μονοπάτι που δεν είχε ξαναδεί. Ήταν στρωμένο με πεταλούδες που χόρευαν στον αέρα και λουλούδια που έμοιαζαν να λάμπουν. Η περιέργειά της την οδήγησε σε ένα ξέφωτο όπου στο κέντρο του δέσποζε ένα δέντρο, διαφορετικό από όλα τα άλλα. Οι ρίζες του ήταν τόσο μεγάλες που έμοιαζαν με βουνά και τα κλαδιά του άγγιζαν τον ουρανό. Ήταν το Δέντρο της Ζωής.
Ξαφνικά, μια μικρή, λαμπερή νεράιδα εμφανίστηκε μπροστά της. “Γεια σου, Αριάδνη”, είπε η νεράιδα με μια φωνή σαν κελάηδισμα πουλιών. “Είμαι η Φύση, η προστάτιδα αυτού του δάσους. Σε περίμενα.”
Η Αριάδνη έμεινε έκπληκτη. “Εμένα; Γιατί;” ρώτησε.
“Το δάσος μας αρρωσταίνει, Αριάδνη”, απάντησε η νεράιδα με θλίψη. “Οι άνθρωποι ξεχνούν να το φροντίζουν. Πρέπει να τους θυμίσεις πόσο σημαντικό είναι.”
Η Αριάδνη ένιωσε ένα σφίξιμο στην καρδιά. “Τι μπορώ να κάνω;” ρώτησε.
“Πρέπει να βρεις τις τρεις μαγικές σταγόνες της ζωής”, είπε η νεράιδα. “Τη σταγόνα του καθαρού νερού, τη σταγόνα του καθαρού αέρα και τη σταγόνα της πράσινης γης. Μόνο έτσι θα ξυπνήσει ξανά το Δέντρο της Ζωής και θα αναζωογονηθεί το δάσος.”
Η Αριάδνη ξεκίνησε αμέσως την αποστολή της. Πρώτα, πήγε στο ποτάμι που κάποτε ήταν κρυστάλλινο, αλλά τώρα είχε γίνει θολό από τα σκουπίδια. Με τη βοήθεια των ζώων του δάσους, μάζεψε όλα τα σκουπίδια και καθάρισε το ποτάμι. Μια λαμπερή σταγόνα εμφανίστηκε στην επιφάνεια του νερού: η σταγόνα του καθαρού νερού.
Έπειτα, ανέβηκε στην ψηλότερη κορυφή του βουνού. Ο αέρας εκεί ψηλά ήταν βαρύς από καπνό και βρόμικο. Η Αριάδνη ζήτησε από τα πουλιά να τραγουδήσουν τα πιο όμορφα τραγούδια τους και από τον άνεμο να φυσήξει δυνατά, διώχνοντας τον καπνό. Ο αέρας έγινε ξανά δροσερός και καθαρός, και μια αστραφτερή σταγόνα εμφανίστηκε στον ουρανό: η σταγόνα του καθαρού αέρα.
Τέλος, επέστρεψε στο χωριό. Οι κήποι ήταν παραμελημένοι και τα λουλούδια μαραμένα. Η Αριάδνη ζήτησε από τους φίλους της να τη βοηθήσουν να φυτέψουν νέα δέντρα και λουλούδια. Μαζί, φρόντισαν τη γη με αγάπη και υπομονή. Σύντομα, η γη άρχισε να αναπνέει ξανά και μια ζωντανή σταγόνα αναδύθηκε από το έδαφος: η σταγόνα της πράσινης γης.
Με τις τρεις μαγικές σταγόνες στα χέρια της, η Αριάδνη επέστρεψε στο Δέντρο της Ζωής. Έσταξε προσεκτικά κάθε σταγόνα στις ρίζες του. Αμέσως, το δέντρο άρχισε να λάμπει. Νέα φύλλα ξεπετάχτηκαν, τα λουλούδια άνθισαν και τα ζώα άρχισαν να παίζουν χαρούμενα.
Η νεράιδα Φύση χαμογέλασε. “Σε ευχαριστώ, Αριάδνη”, είπε. “Έδειξες σε όλους ότι με αγάπη και φροντίδα, μπορούμε να θεραπεύσουμε τον πλανήτη μας. Να θυμάσαι, το περιβάλλον είναι το σπίτι μας και πρέπει να το προστατεύουμε κάθε μέρα.”
Από εκείνη τη μέρα, η Αριάδνη και οι φίλοι της έγιναν οι προστάτες του δάσους. Φύτευαν δέντρα, καθάριζαν τα ποτάμια και μιλούσαν σε όλους για τη σημασία της προστασίας του περιβάλλοντος. Και το Δέντρο της Ζωής συνέχισε να λάμπει, θυμίζοντας σε όλους την ιστορία της Αριάδνη και τη μαγεία της φροντίδας του πλανήτη μας.

Την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος δίνουμε φωνή στη φύση μέσα από την τέχνη της ποίησης. Με στίχους απλούς, δημιουργούμε ποιήματα αφιερωμένα στα δέντρα, τα ποτάμια, τον ουρανό και όλα τα πλάσματα που μοιραζόμαστε αυτόν τον υπέροχο πλανήτη.
Μέσα από τα ποιήματά μας, αναδεικνύουμε την ομορφιά του φυσικού κόσμου και την ανάγκη να τον προστατεύσουμε. Γράφουμε για τον ήλιο που ανατέλλει, για τα πουλιά που κελαηδούν και για το πράσινο που μας αγκαλιάζει. Κάθε στίχος είναι μια υπόσχεση, μια ελπίδα για ένα καλύτερο και πιο πράσινο μέλλον…
Ποίημα για την Ημέρα Περιβάλλοντος
Έλα κι εσύ μικρέ, μεγάλε,
πάρε μέρος στον χορό,
για το δάσος, για την πλάση,
να τα σώσουμε εδώ!
Μην πετάς σκουπίδια κάτω,
μην κόβεις τα δέντρα,
η Γη μας είναι όμορφη,
θέλει αγάπη, θέλει φροντίδα!
Ο αέρας να είναι καθαρός,
το νερό να τρέχει διαυγές,
τα πουλιά να κελαηδούν,
τα λουλούδια να μυρίζουν!
Από σήμερα όλοι μαζί,
μια υπόσχεση θα δώσουμε,
τον πλανήτη μας τον αγαπάμε,
πάντα θα τον προστατεύουμε!