Ανοίγει το Τριώδιο… Από σήμερα λοιπόν, αρχίζουμε να μετρούμε αντίστροφα για την μεγαλύτερη Εορτή της Χριστιανοσύνης! Το Άγιον Πάσχα…
” Τριώδιο ” ονομάζεται το λειτουργικό βιβλίο εκείνο, το οποίο εμπεριέχει τις ακολουθίες της Εκκλησίας μας, από την Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου μέχρι την νύκτα του Μεγάλου Σαββάτου, λίγο πριν την Ανάσταση… Κατ’ επέκταση, η κινητή περίοδος αυτή έλαβε την ίδια ονομασία… Αντί να ψάλλονται όλες οι εννέα ωδές στον Κανόνα του Όρθρου (όπως γίνεται την υπόλοιπη χρονιά), ψάλλουμε μόνο τις τρεις ωδές…
Ο Γενάρης, όπως και όλοι οι μήνες του ημερολογίου μας, του Παγκοσμίου Χριστιανικού ημερολογίου, οφείλει τ’ όνομά του στους Αρχαίους Ρωμαίους στο Θεό του Ιανό, που προς τιμή του τον ονόμασαν έτσι. Δεν είχε όμως απ’ την αρχή την τιμή ν’ αποτελεί τον πρώτο μήνα του χρόνου. Αττικός μήνας: ΓΑΜΗΛΙΩΝ (15 Ιανουαρίου – 15 Φεβρουαρίου).
Οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν σαν Πρωτοχρονιά την 21η Ιουνίου (του μηνός Σκιροφοριώντος όπως τον έλεγαν) και οι Ρωμαίοι την 1η Μαρτίου. Η τελευταία είχε διατηρηθεί να γιορτάζεται και από τους Έλληνες της Ανδριανουπόλεως, πριν τους διώξουν οι Τούρκοι από την Ανατολική Θράκη. Η πρώτη Ιανουαρίου καθιερώθηκε σαν πρωτοχρονιά από τους Ρωμαίους το 153 π.Χ. Την ημέρα αυτή συνήθιζαν να εκλέγουν τους ανώτατους άρχοντες, τους ύπατους και με την ευκαιρία επιδίδονταν σε τελετές και θορυβώδεις διασκεδάσεις. Από αυτούς την πήραν αργότερα οι Βυζαντινοί και την καθιέρωσαν (περί το 1000 μ.Χ.).
Γεωργικές εργασίες Προετοιμάζουν τα γεωργικά τους εργαλεία, όταν υπάρχουν βροχές ή χιόνια.
Μεταφέρουν κοπριά στα κτήματα.
Εκχερσώνουν χωράφια ή διορθώνουν φράχτες.
Κάνουν αποστραγγιστικά χαντάκια.
Ανοίγουν λάκκους γύρω από τα δέντρα για να δεχτούν περισσότερη βροχή ή τα ασβεστώνουν.
Σπέρνουν πρώιμα μπιζέλια, κουκιά, κρομμύδια.
Φυτεύουν τα φυλλοβόλα δέντρα (κερασιά, βυσσινιά, βερικοκιά, ροδακινιά), αγκινάρες, φράουλες, σπαράγγια.
Λιπαίνουν τα δέντρα με χωνεμένη κοπριά.
Κλαδεύουν ελαιόδεντρα.
Επισκευάζουν και βάφουν τις κυψέλες.
Αρχίζουν το άρμεγμα των προβάτων.
Οι γυναίκες ύφαιναν στον αργαλειό κιλίμια και βελέντζες, έπλεκαν και έραβαν.
Παροιμίες Σ’ όσους μήνες έχουν «ρο», μπάνιο με ζεστό νερό. Χιόνισ’ έβρεξ’ ο Γενάρης, oλ’ οι μύλοι μας θ’ αλέθουν.
Γενάρη μήνα κλάδευε, φεγγάρι μην ξετάζει.
Χιόνι πέφτει το Γενάρη, χαρές θα ‘ν’ τον αλωνάρη.
Κόττα, πίτα το Γενάρη, κόκοτα τον Αλωνάρη.
Κόψε ξύλο το Γενάρη και μη καρτερείς φεγγάρι.
Γενάρη πίνουν το κρασί, το Θεριστή το ξύδι.
Του Γενάρη το ζευγάρι διάβολος θε να το πάρει.
Του Γενάρη το φεγγάρι παρά λίγο μέρας μοιάζει.
Ο λαγός και το περδίκι κι ο καλός ο νοικοκύρης το Γενάρη χαίρονται.
Εγέλασεν ο Γενάρης.
Του Γεναριού το φεγγάρι είναι σαν του Αλωνάρη.
Ο Γενάρης δε γεννά μήτε αυγά μήτε πουλιά, μόνο κρύο και νερά. Του Γενάρη το φεγγάρι την ημέρα σιγοντάρει.
Οποιος θε να βαμπακώσει, τον Γενάρη θε ν’ οργώσει.
Κόψε ξύλο τον Γενάρη και μην καρτερείς φεγγάρι.
Όποιος σπέρνει το Γενάρη, παίρνει την ανεμοζάλη.
Του Γενάρη το φεγγάρι ήλιος της ημέρας μοιάζει.
Αρχιμηνιά, καλή χρονιά, με σύγκρυα και παγωνιά.
Χαρά στα Φώτα τα στεγνά και τη Λαμπρή βρεμένη.
Γενάρης χωρίς χιόνι, κακό μαντάτο.
Τ’ Αλωναριού τα μεσημέρια , και του Γεναριού οι νύχτες.
Γενάρη μήνα κλάδευε, φεγγάρι μην κοιτάζεις.
Οι γεναριότικες νύχτες, για να περάσουν θέλουν συντροφιά και κουβέντα.
Έκαμε κι ο Γενάρης ήλιο.
Γενάρη, μήνα του Χριστού κι αρχιμηνιά του κόσμου.
Χαρά στα Φώτα τα στεγνά και τη Λαμπρή βρεμένη.
Γενάρη γέννα το παιδί, Φλεβάρη, φλέβισέ το.
Κότα πίτα το Γενάρη, κόκορα τον Αλωνάρη.
Καλούνται οι γονείς και κηδεμόνες των μαθητών /τριών της ΣΤ΄τάξης ,εντός του μηνός Δεκεμβρίου, να καταθέσουν στο Δημοτικό Σχολείο στο οποίο φοιτούν , Υπεύθυνη Δήλωση μόνιμης κατοικίας.
Με μεγάλο ενθουσιασμό, οι μαθητές της Α΄και Β’ τάξης επισκέφτηκαν την Πινακοθήκη και γνώρισαν από κοντά τα μοναδικά έργα του γλύπτη Φιλόλαου Τλούπα.
Ο Φιλόλαος Τλούπας, ένας καλλιτέχνης που διεθνώς αναγνωρίστηκε για τα πρωτοποριακά του έργα σε μέταλλο, βρήκε στη Γαλλία το έδαφος για να δημιουργήσει. Στην έκθεσή του στην Πινακοθήκη βρίσκονται μικρότερα αντίγραφα των χαρακτηριστικών γλυπτών του σε ανοξείδωτο χάλυβα, αλλά και έργα σε ξύλο, μέταλλο και άλλα φυσικά υλικά.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα ξύλινα γλυπτά του, όπου παράξενα πλάσματα και μορφές ζώων, που θυμίζουν γκογκότους, ζωντανεύουν μέσα από το ταλέντο του καλλιτέχνη.
Τα γλυπτά του, φτιαγμένα από υλικά της φύσης, και όχι μόνο,μας ταξίδεψαν σε μαγικούς κόσμους και μας ενέπνευσαν να δημιουργήσουμε τα δικά μας έργα τέχνης, χρησιμοποιώντας πηλό, φυσικά υλικά και την τεχνική του κολλάζ.
Την Παρασκευή 15 Νοεμβρίου, οι μαθητές της Δ’ τάξης μάς ταξίδεψαν πίσω στο χρόνο, σε μια εποχή που η νεολαία σήκωσε το ανάστημά της για ένα καλύτερο αύριο. Μας παρουσίασαν μια συγκινητική εκδήλωση αφιερωμένη στην επανάσταση του Πολυτεχνείου.
Μέσα από σκετσάκια που μας έκοψαν την ανάσα, τραγούδια που μας έκαναν να τραγουδήσουμε μαζί τους και ποιήματα που μας συγκίνησαν, οι μικροί μας ηθοποιοί μας θύμισαν τις αξίες που αγωνίστηκαν οι προηγούμενες γενιές: την ελευθερία, τη δημοκρατία και την αλληλεγγύη.
Η φωνή τους, αν και παιδική,μας μετέφερε το μήνυμα της ελπίδας και της αλλαγής. Μας έδειξαν ότι ακόμα και τα μικρά παιδιά μπορούν να κατανοήσουν τη σημασία της ιστορίας και να εμπνευστούν από τους αγώνες των προγόνων μας.
Με την εκδήλωσή τους, οι μαθητές της Δ’ τάξης μας αποδεικνύουν ότι το φως της γνώσης και της αλληλεγγύης συνεχίζει να λάμπει, φωτίζοντας το δρόμο μας προς ένα καλύτερο μέλλον. Είμαστε περήφανοι για αυτούς και ευχαριστούμε αυτούς και τις δασκάλες τους που μας έδωσαν την ευκαιρία να θυμηθούμε και να τιμήσουμε αυτή τη σημαντική επέτειο.
Αυτή η εβδομάδα, (Erasmus Days ,14-18 Οκτωβρίου),ήταν αφιερωμένη στο πρόγραμμα Erasmus+ και στο θέμα της βιώσιμης εκπαίδευσης. Με αφορμή το πρόγραμμα Erasmus+,του σχολείου μας ”SUSTAINABLE EDUCATION FOR A BETTER FUTURE ” τα παιδιά μας μαθαίνουν για τη σημασία της προστασίας του περιβάλλοντος και της συνεργασίας με άλλους ανθρώπους.
Τι είναι το Erasmus+ και γιατί είναι σημαντικό; Το Erasmus+ είναι ένα πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δίνει τη δυνατότητα σε μαθητές, φοιτητές και εκπαιδευτικούς να σπουδάσουν, να εκπαιδευτούν ή να κάνουν πρακτική άσκηση σε άλλη χώρα. Μέσα από αυτή την ανταλλαγή, οι συμμετέχοντες αποκτούν νέες γνώσεις, δεξιότητες και εμπειρίες, ενώ παράλληλα ενισχύουν την αλληλεγγύη και την κατανόηση μεταξύ των λαών.
Βιώσιμη εκπαίδευση: Το κλειδί για ένα καλύτερο μέλλον Η βιώσιμη εκπαίδευση είναι περισσότερο από απλή διδασκαλία για το περιβάλλον. Είναι μια ολιστική προσέγγιση που ενθαρρύνει τους μαθητές να σκέφτονται κριτικά, να συνεργάζονται και να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες για την επίλυση περιβαλλοντικών προβλημάτων.
Μέσα από τη βιώσιμη εκπαίδευση, τα παιδιά μαθαίνουν:
Τη σημασία της προστασίας του περιβάλλοντος: Πώς οι ανθρώπινες δραστηριότητες επηρεάζουν τον πλανήτη, πώς μπορούμε να μειώσουμε το αποτύπωμά μας και πώς να διατηρήσουμε τους φυσικούς πόρους.
Την αξία της συνεργασίας: Πώς να συνεργάζονται με άλλους ανθρώπους για την επίτευξη κοινών στόχων, ανεξαρτήτως εθνικότητας ή πολιτισμικής προέλευσης.
Την ανάγκη για αλλαγή: Πώς να σκέφτονται δημιουργικά και να προτείνουν λύσεις για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πλανήτης μας.
Την εβδομάδα ERASMUS DAYS οι μαθητές μας ενημερώθηκαν για το πρόγραμμα που έχουμε στο σχολείο μας και στη συνέχεια πραγματοποίησαν διάφορες δράσεις
Η Α΄ και η Β΄τάξη έγιναν … ανακυκλωσούληδες… ανακυκλώνοντας χαρτόνια, πλαστικά μπουκάλια και άλλα υλικά που έφεραν από το σπίτι.
Η Γ΄ τάξη αποδεικνύει ότι με ανακύκλωση και φαντασία μπορούμε να δημιουργήσουμε κάτι όμορφο και με νόημα, όπως το έργο τους για τα Erasmus Days.
Στέλνοντας ταυτόχρονα ένα μήνυμα ενότητας και αλληλεγγύης, στο πλαίσιο της εβδομάδας του εορτασμού
Οι μαθητές της Δ΄ τάξης έδωσαν ζωή σε μοναδικά ρομπότ, χρησιμοποιώντας αποκλειστικά ανακυκλωμένα υλικά! Με φαντασία και δημιουργικότητα, μεταμόρφωσαν παλιά κουτιά, πλαστικά μπουκάλια και χαρτόνια σε εκπληκτικές κατασκευές.
Τα παιδιά της Ε΄ τάξης έδειξαν την αγάπη τους για το περιβάλλον δημιουργώντας μοναδικές κατασκευές από φυσικά υλικά και φυτεύοντας τα δικά τους γλαστράκια. Μέσα από αυτή τη δραστηριότητα, τα παιδιά εκτίμησαν την ομορφιά της φύσης και έμαθαν τη σημασία της ανακύκλωσης και της φροντίδας των φυτών.
Τα παιδιά της ΣΤ΄ τάξης έγιναν μικροί επιστήμονες του περιβάλλοντος! Μελετώντας το σήμα της ανακύκλωσης, ανακάλυψαν τους διαφορετικούς τύπους υλικών που μπορούν να ανακυκλωθούν και τη διαδικασία που ακολουθείται. Παράλληλα, εμβάθυναν στο φλέγον ζήτημα της κλιματικής αλλαγής, κατανοώντας τις αιτίες και τις συνέπειές της.
Τα παιδιά μας έγιναν ενεργοί πολίτες, έτοιμοι να συμβάλλουν στην προστασία του περιβάλλοντος.
Είμαστε πολύ περήφανοι για τις δημιουργίες των παιδιών μας.
Μέσα από τα έργα τους, βλέπουμε τη φαντασία τους να ξεχειλίζει, την αγάπη τους για την τέχνη και την ικανότητά τους να εκφράζονται με μοναδικούς τρόπους.
Η ειρήνη, ένα όραμα που διατρέχει την ανθρώπινη ιστορία από τα αμνημονεύτα. Ένα ιδανικό που έχει εμπνεύσει φιλοσόφους, ποιητές, καλλιτέχνες και απλούς ανθρώπους σε όλες τις εποχές. Είναι η επιθυμία για μια κοινωνία όπου η βία, ο φόβος και ο πόλεμος ανήκουν στο παρελθόν, όπου οι άνθρωποι μπορούν να συνυπάρχουν αρμονικά, να συνεργάζονται και να αναπτύσσονται ελεύθερα.
Η ειρήνη δεν είναι απλά μια ευχή ή μια αφηρημένη έννοια. Είναι ένα θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, αναγνωρισμένο από τη διεθνή κοινότητα. Το δικαίωμα να ζεις σε ένα περιβάλλον χωρίς φόβο, το δικαίωμα να εκφράζεις τις απόψεις σου ελεύθερα, το δικαίωμα να αναπτύξεις τις δυνατότητές σου χωρίς περιορισμούς. Η ειρήνη είναι η βάση για όλα τα άλλα δικαιώματα.
Παρά τις προσπάθειες των ανθρώπων για ειρήνη, οι συγκρούσεις συνεχίζουν να σημαδεύουν τον κόσμο μας. Πολιτικές διαφορές, θρησκευτικές πεποιθήσεις, οικονομικές ανισότητες, όλα αυτά αποτελούν εμπόδια στην επίτευξη της ειρήνης. Η ιστορία μας είναι γεμάτη από πολέμους και συγκρούσεις που έχουν προκαλέσει ανείπωτα δεινά.
Η ειρήνη δεν είναι κάτι που μπορεί να επιτευχθεί μόνο από τους ηγέτες των κρατών ή από τους διεθνείς οργανισμούς. Είναι ευθύνη όλων μας. Κάθε ένας από εμάς μπορεί να συμβάλλει στην οικοδόμηση μιας πιο ειρηνικής κοινωνίας, ξεκινώντας από τον εαυτό μας. Μέσα από την καθημερινή μας ζωή, μπορούμε να προωθήσουμε την κατανόηση, την αλληλεγγύη και τον σεβασμό για τη διαφορετικότητα.
Παρά τις προκλήσεις, η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, ένα μέλλον όπου η ειρήνη θα επικρατεί, δεν πρέπει να σβήσει ποτέ. Η ιστορία μας έχει δείξει ότι ακόμη και οι πιο δύσκολες συγκρούσεις μπορούν να επιλυθούν ειρηνικά. Η διαρκής προσπάθεια για διάλογο, συνεργασία και αμοιβαία κατανόηση είναι ο μόνος δρόμος προς ένα πιο ειρηνικό μέλλον για όλους.
Η ειρήνη είναι ένα ιδανικό που αξίζει να αγωνιζόμαστε για αυτό. Είναι η βάση για μια ευτυχισμένη και παραγωγική κοινωνία. Ας συνεργαστούμε όλοι μαζί, για να δημιουργήσουμε έναν κόσμο όπου η ειρήνη θα είναι η κυρίαρχη αξία.
Ένα τεράστιο ΓΙΑΤΙ στα μάτια των παιδιών παραμένει αναπάντητο... Το κοριτσάκι, παιδί του πολέμου, νομίζοντας ότι ο φακός του δημοσιογράφου είναι όπλο, σηκώνει τα χέρια και παραδίνεται… Κραυγή αγωνίας, για τη χαμένη ανθρωπιά και την ειρήνη!
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΒΙΝΤΕΟ
Μετά από ένα κουραστικό ταξίδι στην εξοχή, δύο παιδιά με τον πατέρα τους φτάνουν στον καινούριο τους σπίτι. Τα παιδιά ανυπομονούν να παίξουν και τρέχουν προς τους αγρούς παίζοντας “πόλεμο”. Εκεί συναντούν ένα παλιό εγκαταλειμμένο τανκ. Όταν ανεβαίνουν στο τανκ περίεργα πράγματα αρχίζουν να συμβαίνουν και τα παιδιά μαθαίνουν τι σημαίνει πόλεμος στην πραγματικότητα.
Σημεία προς συζήτηση:
1λεπτό και 14 δευτερόλεπτα: Πού πηγαίνουν οι ήρωες της ιστορίας; Από που το συμπεραίνετε;
Πώς είναι η φύση στην αρχή; Τι συναισθήματα σας προκαλεί;
3λεπτά και 49 δευτερόλεπτα: Τι νομίζετε ότι είναι αυτό που ανακάλυψαν; Ακούστε την μουσική; Πώς διαφοροποιείται τώρα η μουσική; τι συναισθήματα σας προκαλεί;
5ο λεπτό και 50 δευτερόλεπτο: Πώς αλλάζει το σκηνικό (μουσική, ήχος, χρώματα); Πού βρισκόμαστε;
6λεπτό και 4 δευτερόλεπτα: Τα παιδιά μπορούν να δώσουν ένα δικό τους τέλος στην ιστορία!
Η νέα σχολική χρονιά φέρνει μαζί της την αίσθηση της ανανέωσης και της δημιουργίας. Ας γεμίσουμε τις μέρες μας με γνώση, χαμόγελα και όρεξη για μάθηση.
Η σχολική κοινότητα είναι μια οικογένεια. Μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς, όλοι μαζί μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον αλληλεγγύης, σεβασμού και συνεργασίας. Ας δουλέψουμε όλοι μαζί για μια σχολική χρονιά γεμάτη χαρά και μάθηση. Καλή αρχή!Καλή σχολική χρονιά σε όλους!
Με συγκίνηση και χαρά, αποχαιρετήσαμε τους μαθητές και τις μαθήτριες της ΣΤ’ τάξης σε μια όμορφη γιορτή που διοργανώθηκε στο σχολείο μας.
Το πρόγραμμα περιλάμβανε μουσικές και χορευτικές παρουσιάσεις από τους μαθητές της Ε΄και ΣΤ’ τάξης, οι οποίες απέσπασαν θερμά χειροκροτήματα.
Ήταν μια όμορφη και συγκινητική γιορτή που σηματοδότησε το τέλος ενός κεφαλαίου και την απαρχή ενός νέου για τους μαθητές και τις μαθήτριες της ΣΤ’ τάξης.
Τους ευχόμαστε ολόψυχα καλή πρόοδο και κάθε επιτυχία στο μέλλον!
Θέλεις να μάθεις τι έγινε σε κάθε μέρα των Άγιων Ημερών και της Μεγάλης Εβδομάδας;
Σάββατο του Λαζάρου
Το Σάββατο, πριν την Μεγάλη Εβδομάδα, οι χριστιανοί γιορτάζουν το θαύμα της Ανάστασης του Λαζάρου, φίλου και μαθητή του Χριστού. Ο Λάζαρος κατοικούσε στη Βηθανία μαζί με τις αδερφές του, τη Μάρθα και τη Μαρία. Κάποια στιγμή αρρώστησε βαριά και οι αδερφές του ειδοποίησαν τον Χριστό να έρθει. Ο Χριστός καθυστέρησε γιατί βρισκόταν μακριά κι όταν ήρθε, ο Λάζαρος είχε ήδη πεθάνει. Ο Χριστός όμως τον ανάστησε, τον ζωντάνεψε δηλαδή, λέγοντας τη γνωστή φράση, “Λάζαρε, δεύρο έξω”, δηλαδή, “Λάζαρε, βγες έξω”. Ο Λάζαρος σηκώθηκε και βγήκε απ’ το μνήμα.
Για τη μέρα αυτή υπάρχουν πολλά έθιμα, δηλαδή συνήθειες. Τα παλιά χρόνια τα παιδιά, γύριζαν από σπίτι σε σπίτι και έλεγαν τα κάλαντα του Λαζάρου.
Η Κυριακή των Βαΐων είναι η πρώτη ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας. Αυτή τη μέρα οι χριστιανοί γιορτάζουν τον ερχομό του Χριστού στα Ιεροσόλυμα. Όλοι οι κάτοικοι τον υποδέχτηκαν ενθουσιασμένοι. Έστρωναν κάτω στη γη τα ρούχα τους για να περάσει. Τα μικρά παιδιά κουνούσαν βάγια, κλαδιά από φοίνικα. Καλωσόρισαν τον Χριστό “μετά Βαΐων και κλάδων” όπως λέμε, δηλαδή “με βάγια και κλαδιά”.
Είναι έθιμο τη μέρα αυτή οι εκκλησίες να στολίζονται με βάγια και κλαδιά από ελιές, από δάφνες, από ιτιές, από μυρτιές. Ένα άλλο έθιμο είναι να τρώνε αυτή τη μέρα ψάρι. Το ψάρι στα αρχαία ελληνικά λέγεται ιχθύς.
Τα γράμματα της λέξης αυτής είναι τα αρχικά των λέξεων της φράσης
“Ιησούς – Χριστός – Θεού – Υιός – Σωτήρ”.
Μεγάλη Δευτέρα
Τη Μεγάλη Δευτέρα ο Χριστός περπατώντας στους δρόμους της Ιερουσαλήμ, είδε μια μεγάλη συκιά με καταπράσινο φύλλωμα και την πλησίασε με σκοπό να κόψει ένα σύκο.
Διαπίστωσε όμως ότι η συκιά δεν είχε καθόλου καρπούς.
Τότε ο Ιησούς με μια μόνο κουβέντα του έκανε τη συκιά να ξεραθεί.
Έτσι ήθελε να δείξει, ότι ένας άνθρωπος δεν έχει λόγο να υπάρχει αν δεν είναι ενάρετος άνθρωπος.
Δεν πρέπει απλά να φαίνεται καλός αλλά να είναι στην πραγματικότητα και να το δείχνει με τις πράξεις του.
Το απόγευμα προς βράδυ της Μεγάλης Δευτέρας, όπως και της Κυριακής των Βαΐων, αλλά και της Μεγάλης Τρίτης, ψάλλεται η Ακολουθία του Νυμφίου.
Μεγάλη Τρίτη
Την Μεγάλη Τρίτη ο Ιησούς συνεχίζει να διδάσκει στην Ιερουσαλήμ, ενώ οι Φαρισαίοι ψάχνουν τρόπους για να τον συλλάβουν.
Ο Χριστός καταλαβαίνει πλέον ότι η πλησιάζει η ώρα της σύλληψής του.
Κάποιοι Έλληνες ζητούν να δουν τον Ιησού και αυτός αποκρίνεται με τη φράση «έφτασε η ώρα για να δοξαστεί ο υιός του ανθρώπου».
Μια αμαρτωλή γυναίκα ήρθε εκεί που ήταν ο Χριστός και άλειψε τα πόδια του με αρώματα.
Το βράδυ ψάλλεται το Τροπάριο της Κασσιανής, ένας από τους πιο όμορφους ψαλμούς, που συνέθεσε η βυζαντινή ποιήτρια, Κασσιανή.
Μεγάλη Τετάρτη
Τη Μεγάλη Τετάρτη οι χριστιανοί θρηνούν για τα γεγονότα που έγιναν μέχρι και τη σταύρωση του Χριστού.
Ο Χριστός με τους μαθητές του μαζεύτηκαν για να φάνε.
Πριν το φαγητό συνήθιζαν τότε να τους πλένουν τα πόδια οι υπηρέτες.
Για να δείξει στους μαθητές του ο Χριστός, ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι κι ότι δεν πρέπει να υπάρχουν δούλοι και αφεντικά, πήρε μια λεκάνη με νερό κι έπλυνε τα πόδια των μαθητών του.
Μετά κάθισαν για τελευταία φορά στο τραπέζι, στον Μυστικό Δείπνο.
Ο Χριστός ευλόγησε το ψωμί και το κρασί και είπε στους μαθητές του: «Πάρτε να φάτε από αυτό, αυτό είναι το σώμα μου και πιείτε από αυτό όλοι, αυτό είναι το αίμα μου».
Έτσι έγινε για πρώτη φορά η Θεία Κοινωνία.
Επίσης τους είπε ότι κάποιος ανάμεσά τους θα τον προδώσει και εννοούσε τον Ιούδα τον Ισκαριώτη που τον πρόδωσε για 30 αργύρια, 30 νομίσματα.
Ύστερα πήγε με τους μαθητές του στον όρος των ελαιών να προσευχηθεί.
Μετά από λίγη ώρα ακούστηκαν φωνές και φασαρία.
Ήρθαν οι στρατιώτες.
Μέσα στο σκοτάδι ο Ιούδας έτρεξε και φίλησε τον Χριστό για να καταλάβουν οι φρουροί ότι αυτός ήταν ο άνθρωπος που έψαχναν.
Έτσι πρόδωσε τον Χριστό για τα λεφτά.
Μεγάλη Πέμπτη
Την Μεγάλη Πέμπτη οι στρατιώτες πήγαν τον Χριστό στον Πόντιο Πιλάτο, τον Ρωμαίο διοικητή για να τον δικάσει.
Εκείνος κατάλαβε ότι ήταν αθώος και είπε:
«Εγώ νίπτω τας χείρας μου», δηλαδή
«εγώ ξεπλένω τα χέρια μου από το αίμα αυτού του αθώου ανθρώπου».
Φοβήθηκε όμως τον κόσμο που φώναζε δυνατά:
«Άρον, άρον, σταύρωσον αυτόν», δηλαδή
«σταυρώστε τον, σταυρώστε τον».
Έτσι, ο Χριστός καταδικάστηκε σε θάνατο.
Τού έδωσαν να κουβαλήσει ο ίδιος τον βαρύ Σταυρό του.
Οι στρατιώτες τον σταύρωσαν και έβαλαν κλήρο ποιος θα πάρει τα ρούχα και τα πράγματά του.
Κάτω από τον σταυρό καθόταν και η Παναγία που έβλεπε με πολύ μεγάλο πόνο, το παιδί της να πεθαίνει.
Όταν ο Χριστός ξεψύχησε, ο ουρανός σκοτείνιασε και η γη τραντάχτηκε.
Τότε οι άνθρωποι κατάλαβαν το μεγάλο λάθος που έκαναν.
Μεγάλη Παρασκευή
Μετά τον θάνατο του Χριστού, ο Ιωσήφ από την Αριμαθαία, ζήτησε από τον Πόντιο Πιλάτο, πήρε το σώμα του Χριστού, το τύλιξε σε καθαρό, λευκό σεντόνι και το έβαλε σε έναν τάφο που ήταν σκαλισμένος στο βράχο. Οι Ιουδαίοι έβαλαν στρατιώτες να φρουρούν τον τάφο γιατί πίστευαν ότι οι μαθητές του Χριστού θα έκλεβαν το σώμα του και μετά θα έλεγαν ότι αναστήθηκε.
Η Μεγάλη Παρασκευή είναι η μέρα που οι χριστιανοί γιορτάζουν την ταφή του Κυρίου.
Όλη την ημέρα οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα.
Το απόγευμα αυτής της μέρας γίνεται ο Επιτάφιος, δηλαδή η κηδεία του Χριστού.
Αφού στολιστεί με όμορφα λουλούδια ο Επιτάφιος, τον γυρίζουν στις γειτονιές για να προσκυνήσουν οι χριστιανοί.
Μεγάλο Σάββατο
Τρεις μέρες μετά τον θάνατό του, ο Χριστός αναστήθηκε. Το Μεγάλο Σάββατο είναι η τελευταία ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας και της Μεγάλης Σαρακοστής. Τα μεσάνυχτα του Σαββάτου οι χριστιανοί γιορτάζουν την Ανάσταση του Χριστού. Ο ιερέας ψέλνει “δεύτε λάβετε φως”, οι χριστιανοί παίρνουν το Άγιο Φως και όλοι μαζί ψέλνουν:
“Χριστός ανέστη εκ νεκρών θανάτω, θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασιν, ζωή χαρισάμενος”
που σημαίνει:
“Ο Χριστός αναστήθηκε από τον κόσμο των νεκρών και με τον θάνατό του, νίκησε τον θάνατο και σε όσους ήταν στους τάφους, χάρισε τη αληθινή ζωή”
Κυριακή του Πάσχα
Ο Χριστός αναστήθηκε. Το πρωί της Κυριακής πήγαν στο τάφο του Χριστού τρεις γυναίκες, οι μυροφόρες, για να αλείψουν με αρώματα το σώμα του, όπως έκαναν εκείνη την εποχή στους νεκρούς. Είδαν όμως ότι ο τάφος ήταν ανοιχτός και το σώμα του Χριστού έλειπε. Δίπλα στεκόταν ένας άγγελος που τους είπε ότι ο Χριστός αναστήθηκε. Οι γυναίκες έτρεξαν χαρούμενες να πουν το νέο σε όλον τον κόσμο. Στο δρόμο τους είδαν τον ίδιο τον Χριστό που τις χαιρέτησε και τις είπε να ενημερώσουν τους μαθητές του ότι όλοι θα συναντηθούν στη Γαλιλαία.
Η μέρα της Λαμπρής είναι η πιο σπουδαία μέρα για τους χριστιανούς.
Είναι μέρα αγάπης και χαράς γιατί η ζωή νίκησε τον θάνατο.
Και πάντα ξέρουμε ότι οι άνθρωποι που έφυγαν από τη ζωή ποτέ δεν πεθαίνουν αν τους έχουμε στην καρδιά μας και στο μυαλό μας.
Κυριακή του Θωμά
Ο Απόστολος Θωμάς απουσίαζε όταν ο Χριστός, μετά την ανάστασή του, επισκέφθηκε τους μαθητές του εκεί όπου ήταν μαζεμένοι.
Όταν πληροφορήθηκε την ανάσταση του Χριστού, ζήτησε να τον δει ο ίδιος και να αγγίξει τις πληγές από τα καρφιά του σταυρού, στα χέρια και τα πλευρά του.
Ο Θωμάς έμεινε με την αγωνία για οκτώ ημέρες, μέχρι που εμφανίστηκε μπροστά του ο Ιησούς.
Ο Χριστός όταν επισκέφθηκε και πάλι τους μαθητές του, κάλεσε τον Απόστολο Θωμά να αγγίξει τα σημάδια των πληγών στο σώμα του.
Καραβάτζιο – Ο Άπιστος Θωμάς
Τότε ο Απόστολος Θωμάς τον αναγνώρισε και το επιβεβαίωσε με τη φράση «Είσαι ο Κύριος και Θεός μου».
Εξαιτίας αυτού του γεγονότος, ο Ιησούς είπε την επίσης ιστορική φράση «Μακάριοι όσοι πίστεψαν χωρίς να έχουν δει». Από τότε, έχει μείνει ο χαρακτηρισμός του «Άπιστου Θωμά», όχι γι’ αυτούς που δεν πιστεύουν, αλλά γι’ αυτούς που είναι δύσπιστοι και ζητούν αποδείξεις ώστε να πειστούν.
Ο Απόστολος Θωμάς, μετά την Πεντηκοστή, κήρυξε το Ευαγγέλιο στους Πάρθους, τους Πέρσες, τους Μήδους, τους Ινδούς κι είχε μαρτυρικό τέλος.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
