Χτες 27η Οκτωβρίου 2012, ώρα 18:00 στην αίθουσα 111 του ΤΕΙ Κοζάνης ομίλησα στα πλαίσια του Λαϊκού Πανεπιστημίου Κοζάνης για το ενεστός εγχειρίδιο Ιστορίας της Γ΄ Λυκείου Ιστορία του νεότερου και του σύγχρονου κόσμου (από το 1815 έως σήμερα).
Η ιστορία φορές επαναλαμβάνεται: το υπό παρουσίασιν πόνημα εκδόθηκε το 2007 εις αντικατάστασιν έτερου αντίστοιχου με τίτλο Ιστορία του Νεότερου και Σύγχρονου Κόσμου, που είχε τυπωθεί το 2002, αλλά σχεδόν αμέσως αποσυρθεί από τον τότε σοσιαλιστή υπουργό Παιδείας.
Προς χάριν της επικαιρότητας (αυριανή επέτειος 28ης Οκτωβρίου 1940) η συγκριτική ανάλυση του παλαιού και του νέου βιβλίου περιορίστηκε στα κεφάλαια «Εισβάλλει ο Μουσσολίνι», σ. 201 του αποσυρθέντος, και «Η συμμετοχή της Ελλάδας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο…», σ. 118-121 του ενεστώτος.
Σχολιάστηκαν φράσεις του παλαιού βιβλίου όπως η «κακή οργάνωση του στρατού» το 1940 και η άποψη πως «οι Βρετανοί τράπηκαν σε φυγή» το 1941, τις οποίες εύκολα αμφισβητεί κανείς: όσον αφορά στο δεύτερο στην περιοχή μας οι Γερμανοί είχαν αρκετά θύματα κατά το πέρασμα του Αλιάκμονα τον Απρίλιο του 1941 (αρχικά θάφτηκαν σε κοιμητήριο στα στενά του Σαρανταπόρου) από πυρά Βρετανών, Νεοζηλανδών κι Αυστραλών στρατιωτών οπότε η φράση «τράπηκαν σε φυγή» θεωρείται εκτός άλλων και αμάρτυρη.
Συμπληρωματικώς προσφέρθηκε η οπτική της «Νέας Ιστορίας» και η σχέση της Επιστήμης της Κλειούς με τη Διδακτική και την Παιδαγωγική.
Στο δεύτερο μέρος της διάλεξης έγινε λόγος για τους τέσσερις πεπειραμένους συγγραφείς, διδάκτορες Ιστορίας, του τρέχοντος μαθητικού βιβλίου (στο προηγούμενο η ομάδα ήταν δωδεκαμελής). Ακόμη για το κεφάλαιο του Αλβανικού Έπους όπου παρατηρήθηκαν συνοδευτικές πηγές κι αποσπάσματα του κειμένου όπως το ποιος είπε το ΟΧΙ στους Ιταλούς (ειπώθηκε από τον Έλληνα πρωθυπουργό χωρίς να ρωτηθεί κανείς όπως και σήμερα δεν μας ρωτά κανείς για τους επιπολάζοντες φόρους και τις μισθοτομές). Δεν χρειάζονταν άλλωστε, αφού ο Ελληνικός Στρατός είχε από το 1936 ετοιμαστεί για τον πόλεμο κι από τις αρχές του Οκτωβρίου 1940 βρισκόταν πανέτοιμος σε θέσεις μάχης.
Ακόμη η διάλεξη εστίασε στο βάρος όρων και λέξεων, π.χ. «εδάφη κατοικημένα και από αλύτρωτο ελληνικό πληθυσμό» ή η «επικουρία βρετανικού αγήματος» [στην πραγματικότητα συνυπήρχαν όπως ήδη ειπώθηκε με Αυστραλούς και Νεοζηλανδούς].
Τέλος κουβεντιάστηκε ο ευφυής χαρακτηρισμός ««λαϊκός» πόλεμος» που προσέδωσε ο συγγραφέας ιστορικός Κωνσταντίνος Σβολόπουλος στον τρόπο με τον οποίο οι Κρήτες πολίτες πολέμησαν τους Γερμανούς το Μάιο του 1941.
Στο τρίτο μέρος προτάθηκε μία αλλαγή ημερομηνίας: κατ΄ εμέ η αντεπίθεση του Ελληνικού Στρατού δεν έλαβε χώραν την 14η Νοεμβρίου 1940, αλλά την 1η Νοεμβρίου 1940 όταν το 28ο σύνταγμα ΠΖ της Φλώρινας άρχισε να προελαύνει σταθερά στο αλβανικό έδαφος εναντίον των Ιταλών συλλαμβάνοντας δια της λόγχης 2 αξιωματικούς και 79 οπλίτες Ιταλούς.[1]
Ως έναυσμα της συζήτησης που ακολούθησε επιδείχτηκε στη συνοδευτική παρουσίαση η πρόσφατη δήλωση βουλευτίνας του τοπικού Σύριζα, σύμφωνα με την οποία η 28η Οκτωβρίου 1940 συνδέεται με την Αντίσταση του 1941 -44 και τη Βαρβαρότητα του 2012.
[1] Η Φλώρινα στο Έπος του Σαράντα: Ιστορία των Σιδηρών Συνταγμάτων της, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Univercity Studio Press, Θεσσαλονίκη 2008 (Επιμ. Δορδανάς Στράτος- Θανάσης Καλλιανιώτης- Ιάκωβος Μιχαηλίδης)
