Ποίημα του πατέρα μου που εργαζόταν ως σημειωτής στο υδροηλεκτρικό φράγμα Πολυφύτου, ποταμός Αλιάκμων, όταν τον τοποθέτησαν νυκτερινό φύλακα για τις εορτές Χριστουγέννων του 1972, με αποτέλεσμα να παραμείνουμε κι εμείς οικογενειακώς στα λυόμενα της Εταιρίας κι όχι στο χωριό μας Αιανή. Ήμουν τότε μαθητής στο δημοτικό σχολείο του μικρού αυτού χωριού και ψάλτης στον ενοριακό ναό του.
Είναι αποτυπωμένο με καρμπόν σε δύο χαρτιά 21Χ29 εκ., το δεύτερο κομμένο, άρα το πρωτότυπο το είχε στείλει κάπου. Πίσω τους γράφουν: Δελτίον προσωπικού & μηχανημάτων εργοστασίου και Ημερήσιον δελτίον προσωπικού και μηχανημάτων.
Εκφράζει το παράπονο ενός φιλότιμου ανθρώπου, ο οποίος συνήθιζε να αλληλογραφεί με αλληλογραφεί σε ποιητική μορφή με διάφορους καλλιεργημένους γνωστούς του, τύπος επικοινωνίας συνήθης παλαιότερα στον τόπο γέννησής του, την Κοζάνη, ανάμεσα σε ιατρούς όπως ο Μιχαήλ Περδικάρης κι ο Γεώργιος Σακελλάριος.
Τα Χριστούγεννα τη Γρ. Καλλιανιώτη
Παραμονές Χριστούγεννα εκλήθην στο Γραφείο,
μου φάνηκε παράξενο και πράγματι αστείο!
Αμέσως υπελόγισα ειδικότητα θ’ αλλάξω
κι’ αυτοί μου είπαν τις γιορτές το ΕΡΓΟ να φυλάξω!
Παρά τας αντιρρήσεις μου τίποτε δεν έχει γίνη
και ο Γρηγόρης φύλακας νυκτερινός θα μείνη!
Διερωτώμαι μόνος μου πώς πάλι τέτοια ευθύνη
και κατάλαβα ευθύς πώς μ’ έχουν εμπιστοσύνη!
Αρχίζω από τις 23 βόλτες μέσα στην ερημιά,
βαδίζω, σκέφτομαι, ελπίδα όμως καμιά!
Το μυαλό μου σκέπτεται πάνω σε θεωρίες
για μεροκάματα εργατών και σε υπερωρίες!
Πέτρα έπεσε πάνω στις λαμαρίνες,
λαχταρώ και σκέπτομαι πάλι τις ευθύνες!
Νύκτα ο ποταμός ορύεται μουγκρίζει
και ο Γρηγόρης φύλακας πάνω κάτω τριγυρίζει
Από τη Μπετονιέρα[1] άρχιζα μέχρι το ADIT[2] τρία
και η παρέα ήτανε τα άγρια θηρία!
Ουρλιάγματα, φωνές απ’ την απέναντι μεριά,[3]
εδώ ησυχία μεσ’ την ερημιά!
Ενώ όλοι του έργου οι εργαζόμενοι στα σπίτια τους γυρίζουν
Χριστούγεννα, Γιορτές, Πρωτοχρονιά όλοι πανηγυρίζουν.
Και βέβαια στις διακοπές θα ευχαριστηθούν
και στις 3 Γενάρη θα ‘ρθούνε να εργασθούν
Και εγώ χωρίς καθόλου διακοπή
θα πω τα κάλαντα χωρίς ντροπή,
και απευθύνομαι εις τους τρανούς και τον κ. Κορδώνη
πώς το κλίμα του 72 εδώ δεν με σηκώνη,
γιατί με τρεις χιλιάδες βασικά
θα μείνουν τα παιδιά μου πάλι νηστικά!
Και εάν ο μισθός μου δεν αυξηθή,
χωρίς κανένας να παραξηγηθή
σαν κύριος οικειοθελώς θα αποχωρήσω
χωρίς κανέναν, κανέναν να ρωτήσω
Και εάν θέλουν τα χάλι αυτά για να ‘χω,
το 72 εδώ, εδώ δεν θα υπάρχω!
Και οι μάγοι με τα δώρα πάλι θα ξαναρθούν
αλλά Γρηγόρη, Γρηγόρη δεν θα βρουν-
Γρ. Καλλιανιώτης
ΣΗΜΕΙΩΤΗΣ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ
<Νυκτερινός φύλαξ εργοστασίου
23/12 – 2/1/72
παραπομπές
[1] όρος Βέρμιο
[2] adit: στοά αποστράγγισης
[3] μόνιμη μονάδα παραγωγής τσιμέντου
Ανακτένιση 22/8/2022
Το χωριό Πολύφυτο. Κάτω αριστερά ήταν τα λυόμενα όπου μέναμε οικογενειακώς
