Θανάσης Καλλιανιώτης και Θεόδωρος Φασούλας στη βάση της διαδρομής Ἱπταμενο Τρυπάνι”, έτοιμοι για δράση
Τελειώνοντας σήμερα μεσημέρι τη διακονία μου ως πολιτισμικός καθοδηγητής της Β΄ Περιφέρειας ΔΕ Κοζάνης, συναντηθήκαμε στην Κοζάνη με το Θεόδωρο Φασούλα -στο ΦΒ Teo Fasoulas– που είχε έρθει από τη Θεσσαλονίκη.
Με το κόκκινο αμάξι του ανεβήκαμε στο δεσπόζον ύψωμα Αϊ-Λιας της πόλης. Άψογος ήλιος, θερμοκρασία 9 βαθμοί Κελσίου και ψυχρός βοριάς. Έπειτα κατηφορίζοντας πεζοπόροι προς τα ΝΔ φτάσαμε σε 5΄ περίπου στα βράχια όπου αναρριχητικό πεδίο (40.18.56.91B/21.46.04.93A). Ήταν ζεστότερα εκεί κι ο άνεμος σαν να είχε κοπάσει.
Ξεκίνησε πρώτος ο Τέο στην ημιτελή διαδρομή που είχαμε ανοίξει την προηγούμενη φορά. 2nd Go λοιπόν ως τη μέση (τρία βύσματα) και μετά τραβερσάροντας αριστερά, μπήκε ον σάιτ σε προϋπάρχουσα διαδρομή σημειωμένη με καρφιά -ενδιάμεσα τοποθετούσε καρυδάκια και ιμάντες- κι έφτασε σε έτοιμο επάνω ρελέ. Κάτι λιγότερο από 30 μέτρα το μήκος της. Στο ραπέλ του μετακινήθηκε λίγο βορειότερα εξετάζοντας τα βράχια, ώστε να συνεχίσουμε από εκεί, ευθεία πια, τη διαδρομή που είχαμε διακόψει.
Ανέλαβα τότε εγώ τοπ ρόουπ. Έβαλα ντιρέκτ τη διαδρομή ως πάνω, για την ακρίβεια 2nd Go ως τη μέση κι ον σάιτ μετά. Έβγαλα τα καραμπίνερ ασφαλείας που είχε βάλει ο Τέο και τα αντικατέστησα με δύο μικρά σιδερένια ναυτικά, τα οποία αφήσαμε επιτόπου.
Κατέβηκα βιρινιάζοντας τα σκοινιά κι ασφάλισα τον Τέο, ο οποίος ανέβηκε τοπ ρόουπ στη διαδρομή που είχα εκτελέσει. Είχε μαζί του το τρυπάνι και σημείωνε θέσεις μελλοντικών βυσμάτων. Έφτασε στο ρελέ. Ο ήλιος είχε κρυφτεί πίσω από τον Αρίνταγα, όταν άρχισε να κατεβαίνει χτυπώντας τρία βύσματα με πλακέτες μέχρι τις ήδη τρεις υπάρχουσες. Το σκοτάδι έπεφτε ταχύτατα και τα φώτα της Εγνατίας και των χωριών όλο και δυνάμωναν.
Κουραστική η ανάβαση μέχρι το αυτοκίνητο. Καφές έπειτα στα στενά της πόλης και συζήτηση για νέα ανοίγματα διαδρομών.
Η δυσκολία της πιθανόν γύρω στο 6. Το πέτρωμα συμπαγής ασβεστόλιθος -ορισμένα σαθρά τα πετάξαμε ανεβαίνοντας. Από κάτω προς τα πάνω η διαδρομή ποικίλη: σπηλιά για ανοίγματα των ποδιών, άριστο πατάρι και πλάκα με τακάκια. Στέγη για ντούλφερ και μετριότατο πατάρι. Πλάκα μετά ως το ρελέ, με ένα τουλάχιστον crux ενδιάμεσα.
Δείτε ζωντανά ένα μικρό στιγμιότυπο κλικάροντας στο https://www.youtube.com/watch?v=gi0UmIH_x0s&feature=youtu.be.
