Terra Computerata

Μετά την ενασχόληση της με τα γραπτά του Λαπαθιώτη και του Χρηστομάνου, η θεατρική ομάδα “Όχι Παίζουμε”, συνεχίζοντας την αναζήτησή της στους λησμονημένους λογοτέχνες των αρχών του περασμένου αιώνα, επιδιώκει τώρα να εξερευνήσει τις μυστηριώδεις πτυχές του σημαντικότερου Έλληνα εστέτ, Πλάτωνα Ροδοκανάκη, με την παρουσίαση μιας παράστασης του έργου Το Βυσσινί Τριαντάφυλλο σε μέρη που σχετίζονται άμεσα με την πολύπλευρη προσωπικότητα του.

Ειδικότερα, η παράσταση Rodokanakis Rediscovered 1908-2008, Το Βυσσινί Τριαντάφυλλο παρουσιάζεται από τις 20 ως τις 23 Σεπτεμβρίου στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς.

Η παράσταση αναζητά το μυστικό που κρύβει εδώ και έναν αιώνα Το Βυσσινί Τριαντάφυλλο και ενέπνευσε στον Π. Γιαννόπουλο να αυτοκτονήσει μπαίνοντας με το άλογό του στη θάλασσα του Σκαραμαγκά, ώθησε τον Χρηστομάνο στα δικαστήρια για λογοκλοπή, συνεπήρε ερωτικά τον Λαπαθιώτη, παρ΄ ότι αφιερώθηκε στον Ψυχάρη. Το μυστικό αυτό που έκανε έναν μάστορα της εφημερίδας “Ακρόπολις” – όπου άρχισε να δημοσιεύεται, να κατέβει στο πιεστήριο με το σφυρί στο χέρι και να καταστρέψει όσα κομμάτια του φανήκαν ανευλαβή.

Στο πλαίσιο της παρουσίασης, ένας ειδικός ομιλητής, διαφορετικός κάθε φορά, εξετάζει την πλευρά της προσωπικότητας του Ροδοκανάκη που σχετίζεται με τον κάθε χώρο. Μετά την 15λεπτη παρουσίαση, ακολουθεί η παράσταση, με αυτούσιο το κείμενο του ομώνυμου διηγήματος. Έτσι, ο θεατής κάθε μέρα ανακαλύπτει και μία διαφορετική πτυχή της προσωπικότητας του λογοτέχνη συμπληρώνοντας ένα ? ένα τα κομμάτια του παζλ.

Γόνος μεγάλης εφοπλιστικής οικογένειας ο Πλάτων Ροδοκανάκης (1883-1919), γεννήθηκε στη Σμύρνη και μεγάλωσε στο Κορδελιό. Η καταγωγή του ξεκινά από αριστοκρατική οικογένεια του Βυζαντίου, η οποία ανέπτυξε τεράστια δραστηριότητα στη ναυτιλία και το εμπόριο σε Χίο, Σύρο, Οδησσό, Σμύρνη, Λονδίνο κ.ά.
Συγγενής του υπήρξε ο Χιώτης εθνικός ευεργέτης Παύλος Ροδοκανάκης, μεγαλέμπορος, πλοιοκτήτης, τραπεζίτης και γαιοκτήμονας που διέπρεψε στην Οδησσό και έγινε το «κλειδί» για να εισχωρήσει ο νεαρός Πλάτων Ροδοκανάκης στα λαμπρότερα αστικά αθηναϊκά σαλόνια της εποχής, από όπου άντλησε την έμπνευσή του για τη συγγραφή μεγάλου αριθμού άρθρων, διηγημάτων, δοκιμίων κ.ά.
Μέσα στη σύντομη, αλλά γεμάτη ζωή του, σπούδασε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, διετέλεσε έφορος Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, ίδρυσε την «Εταιρεία Βυζαντινών Σπουδών» και οργάνωσε το «Βυζαντινό Μουσείο» στη Θεσσαλονίκη.
Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1908 με τη συλλογή πεζοτράγουδων «De Profundis», ενώ έγραφε στο εγκυρότερο λογοτεχνικό περιοδικό της εποχής «Ο Νουμάς» και δημοσιογραφούσε στην εφημερίδα «Ακρόπολις».
Η ασθενική του κράση από παιδί, τον έκανε να υποκύψει σε ηλικία 36 ετών από φυματίωση.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2008 στις 06:07 στην κατηγορία Λογοτεχνία, πολιτιστικά, τέχνη. Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια χρησιμοποιώντας το RSS 2.0 feed. Μπορείς να πας στο τέλος του άθρου και να αφήσεις σχόλιο. Τα pings προσωρινά δεν επιτρέπονται.