web2.jpg«Το Διαδίκτυο το βλέπω σαν ένα μέσο που προάγει το διάβασμα αντί να το εμποδίζει», δηλώνει στα «ΝΕΑ» η Σίλια Ρις, η πιο διάσημη Βρετανή συγγραφέας βιβλίων για εφήβους μετά την Τζ.Κ.Ρόουλινγκ.
Από τις σημαντικότερες Βρετανίδες συγγραφείς εφηβικής λογοτεχνίας η Σίλια Ρις, έχει περισσότερα από 15 βιβλία στο ενεργητικό της, πολλά από τα οποία έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες Στην Ελλάδα τη γνωρίσαμε από τη «Μικρή Μάγισσα» που βραβεύτηκε στη Γαλλία με το Ρrix Sorcieres (2003), ενώ το εκπαιδευτικό σύστημα της Βρετανίας την ενέταξε στα υποχρεωτικά εξωσχολικά αναγνώσματα στο γυμνάσιο.

Η Ρις έχει σπουδάσει Ιστορία και Πολιτικές Επιστήμες και δούλεψε ως δασκάλα πολλά χρόνια… «Αυτός ήταν κι ο λόγος που άρχισα να γράφω», είπε στα «ΝΕΑ». «Ρωτούσα τους μαθητές μου τι θα τους άρεσε να διαβάζουν κι άρχισα να δημιουργώ ήρωες της ηλικίας τους. Κατά τα άλλα, σε δομή και περιεχόμενο, είναι σχεδόν βιβλία ενηλίκων». Στο τελευταίο της μυθιστόρημα η 17χρονη Sovay μπαίνει στην περιπέτεια να βρει τον πατέρα και τον αδελφό της που κατηγορήθηκαν ότι βοήθησαν τη Γαλλική Επανάσταση. Η έρευνά της την οδηγεί σε σκοτεινές, επικίνδυνες γωνιές του Λονδίνου και του Παρισιού, όπου για να πετύχει τον σκοπό της «παίζει» διάφορους ρόλους παραδοσιακά ανδρικούς.

Αλλάζουν οι άνθρωποι ανάλογα με την εποχή; Το ρωτάω γιατί υπήρξατε πολλά χρόνια δασκάλα και παρακολουθούσατε από κοντά τα παιδιά…

Αν εξαιρέσουμε τα κομπιούτερ, το Ίντερνετ και τα κινητά, δεν βλέπω βασικές διαφορές. Τα συναισθήματα, οι σχέσεις, τα πράγματα για τα οποία πραγματικά ενδιαφέρονται τα παιδιά είναι τα ίδια- ανεξάρτητα αν μιλάμε για 15 ή 50 χρόνια πίσω.

Απευθύνεστε στο πιο δύσκολο κοινό. Πόσω μάλλον σήμερα που το κοινό των εφήβων έχει αναπτύξει μια νέα «γλώσσα» επικοινωνίας, εκείνη του Ίντερνετ. Ώρες ώρες νομίζει κανείς ότι δεν γίνεται να εισχωρήσει εύκολα σ΄ αυτόν το νέο κόσμο…

Συμφωνώ. Αλλά το Ίντερνετ δεν καλύπτει το 100% της ζωής τους. Τους μένει ελεύθερος χρόνος- και το βιβλίο θα είναι πάντα μια ιδανική διέξοδος. Και αφού το διαβάσουν, θα κάτσουν στον υπολογιστή τους και θα μιλήσουν γι΄ αυτό που διάβασαν ή θα γράψουν τη δική τους κριτική, θα γράψουν σε blogs βιβλίων, θα έρθουν σε επαφή με τον συγγραφέα κ.λπ. Εγώ το βλέπω σαν ένα μέσο που προάγει το διάβασμα αντί να το εμποδίζει.

Τα Νέα

Αφήστε μια απάντηση

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων