Οι διαδραστικοί πίνακες (interactive whiteboards) είναι συστήματα που συνδυάζουν μία μεγάλη οθόνη (πίνακας), έναν προβολέα δεδομένων και έναν υπολογιστή. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι το ίδιο με τα συστήματα προβολής επιχειρηματικών παρουσιάσεων ή τα home-cinemas, αν δεν είχαν τον χαρακτηρισμό «διαδραστικοί». Αυτή η λέξη σημαίνει ότι τα προβαλλόμενα στην οθόνη δεν είναι παγιωμένα, αλλάζουν κατά τη βούληση του δασκάλου/καθηγητή. Πώς γίνεται αυτό; Είτε μέσω της χρήσης ειδικού καταδεικτικού είτε γράφοντας με… το δάχτυλο, πάνω σε πίνακα φωτοευαίσθητης επιφάνειας. Τα περισσότερα συστήματα της αγοράς ακολουθούν την πρώτη προσέγγιση, ενώ τη δεύτερη (και ακριβότερη) προωθεί κυρίως η κατασκευάστρια πινάκων Smart Technologies.
Και τα δύο είδη πινάκων έχουν δοκιμαστεί σε τάξεις και έχουν αποδειχθεί λειτουργικά. Αυτά που προσφέρουν συνοψίζονται στα εξής:
* Υποκαθιστούν πλήρως τον παραδοσιακό μαυροπίνακα.
* Αποδεσμεύουν τους μαθητές από την παρακολούθηση οθονών υπολογιστών (όπου συνήθως κάθονταν ανά δύο).
* Επιτρέπουν την προσθήκη στο μάθημα κινούμενων γραφικών, βίντεο και μαγνητοφωνημένου ήχου. Το επιπλέον αυτό υλικό του μαθήματος μπορεί να προέλθει από διάφορες πηγές, όπως: DVD, τηλεοπτικά προγράμματα ή ιστοσελίδες του Διαδικτύου.
* Επιτρέπουν τον τονισμό των σημαντικότερων σημείων από τα προβαλλόμενα, καθώς και την αντιγραφή και εκτύπωση των εκάστοτε περιεχομένων του πίνακα. Εντέλει, ολόκληρα μαθήματα μπορούν να «σώζονται» και να προστίθενται στην ηλεκτρονική βιβλιοθήκη του σχολείου.
Οι τρόποι αξιοποίησής τους ποικίλλουν, αλλά συνήθως εστιάζονται στις ακόλουθες δράσεις:
* «Σώσιμο» μαθημάτων, για να δοθούν σε μαθητές που απουσίαζαν.
* Δημιουργία βιντεο-μαθημάτων που μπορούν να αναρτηθούν σε σχολική ιστοσελίδα.
* Διδασκαλία γεωγραφίας και αστρονομίας μέσω διασύνδεσης με διαδικτυακούς χάρτες (όπως τα Google Maps και Google Earth).
* Προβολή παρουσιάσεων δημιουργημένων τόσο από δασκάλους όσο και από μαθητές.
* Δημιουργία ψηφιακών διηγήσεων
* Δημιουργία πορτφόλιο εργασιών
* Διδασκαλία χρήσης υπολογιστών
* Ασκήσεις ιδεών (brainstorming)
* Χρήση του πίνακα για εργασία ομάδας
* Πλοήγηση σε διαδραστικές ιστοσελίδες του Διαδικτύου
Ας σημειωθεί ότι υπάρχουν λύσεις με συστήματα που αξιοποιούν έξυπνα τους απλούς προβολείς και υπολογιστές των σχολείων. Για παράδειγμα, κάποιες εταιρείες παρέχουν αισθητήρες που μετατρέπουν οποιαδήποτε επιφάνεια – ακόμη και γυμνό τοίχο – σε διαδραστικό πίνακα. Εκτός του ότι το συνολικό κόστος πέφτει δραματικά (γύρω στα 500 ευρώ), δίνουν το πλεονέκτημα της εύκολης μεταφοράς και χρήσης σε κάθε αίθουσα.
Άρθρα (RSS)
Ασχολήθηκα με το θέμα: διαδραστικόs πίνακαs (interactive whiteboard) κάτω από: Εκπαιδευτικά .
Ξύνεις πληγές με τα 3 τελευταία σου θέματα( που τα βρίσκω άκρως ενδιαφέροντα) .
Διάβασε τον επίλογο μου:
“Προσωπικά, θα ήθελα, κύριε Υπουργέ Παιδείας , να έχω και εγώ τη δυνατότητα να χρησιμοποιώ διαδραστικό πίνακα στην τάξη μου. Εδώ και 15 χρόνια τον χρησιμοποιούν στο εξωτερικό. Είναι ουτοπική η επιθυμία μου , το ξέρω, διότι μεγάλωσα με τον ΜΑΥΡΟ ΠΙΝΑΚΑ σαν μαθήτρια, δούλεψα μ΄αυτόν επί 25 χρόνια , και μάλλον θα τελειώσω την καριέρα μου ,δυστυχώς, με αυτόν.”
Για να έχεις ένα τέτοιο “διαδραστικό πίνακα” δεν χρειάζεται ιδιαίτερη εξειδικευμένη τεχνολογία όπως αυτής εδώ που περιγράφεις γιατί τα περισσότερα σχολεία έχουν διαθέσιμο βίντεο-προβολέα…
Εγώ προσωπικά χρησιμοποιώ το laptop συνδεδεμένο με το βιντεο-προβολέα και προβάλω στον λευκό πίνακα του σχολείου (αυτόν με τους μαρκαδόρους). Όταν θέλω να σχολιάσω μια διαφάνεια γράφω στον πίνακα (πάνω από την προβαλλόμενη διαφάνεια) με τον μαρκαδόρο. Τεχνολογικά το πρόγραμμα παρουσίασης διαφανειών (π.χ. powerpoint, φαντάζομαι και το αντίστοιχο του open office το κάνει αυτό) έχει και δυνατότητα να σχεδιάσεις / γράψεις χρησιμοποιώντας το ποντίκι πάνω στην διαφάνεια (εγώ προτιμώ να το κάνω με τον μαρκαδόρο).
Το μόνο τεχνικό πρόβλημα είναι οι βιντεο-προβολείς των σχολείων συνήθως δεν είναι στημένοι μόνιμα στην αίθουσα και ότι θα πρέπει κάθε φορά να τον στήσεις μόνος σου (συνήθως αφού πρώτα το δανειστείς από τον διευθυντή)..
Σε μια συζήτηση με ένα παλαιότερο καθηγητή, μου αντιπρότεινε την παρουσίαση απλών διαφανειών με το διαφανοσκόπιο (πως αλλιώς λέγεται δεν ξέρω).. το οποίο όμως είναι κάτι στατικό.. αλλά φθηνότερο από πλευράς εξοπλισμού (ο βιντεο-προβολέας είναι ακριβότερος από ένα διαφανοσκόπιο). Όμως έχοντας υπολογιστή συνδεδεμένο με διαδίκτυο και βιντεο-προβολέα μπορείς να κάνεις μάθημα με διαφάνειες, να δείξεις βίντεο που είναι τοπικά αποθηκευμένα στον υπολογιστή ή και από το διαδίκτυο κλπ κλπ..
Αγαπητέ κ. Γιαννόπουλε,
έτσι όπως μας το περιγράφεις το χρησιμοποιούν οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί σήμερα. Πλην όμως συγκρίνεις ανόμοια πράγματα. Έχει άλλες δυνατότητες ο διαδραστικός πίνακας, είναι διαφορετική η διδακτική του μαθήματος αν βρίσκεσαι πάνω στον πίνακα και χειρίζεσαι το πρόγραμμα με τα δάχτυλά σου κι αλλιώς να πασχίζεις με τα εργαλεία επισήμανσης του προγράμματος. Πρέπει να δεις τα έτοιμα πακέτα με τα οποία είναι εφοδιασμένοι αυτοί οι πίνακες. Φυσικά δεν πρόκειται να μεταφραστούν για την ελληνική αγορά. Νομίζω ότι οι οθόνες επαφής είναι το next best thing. Γιατί έκανε τέτοια επιτυχία το ipod touch; για το περιβάλλον διεπαφής. Το γεγονός επίσης ότι ο πίνακας αποθηκεύεται και οι μαθητές παίρνουν μαζί τους την παράδοση σε ψηφιακή μορφή είναι μία επιπλέον διευκόλυνση.
Τώρα αναφορικά με το διαφανοσκόπιο νομίζω ότι ανήκει στην προϊστορία. Και αν το δεις μεσομακροπρόθεσμα κοστίζει περισσότερο. Βάλε μελάνια και διαφάνειες και τρέχα γύρευε ενώ τη διαφανειούλα σου στο πρόγραμμα παρουσιάσεων την ενημερώνεις όποτε τραβάει η όρεξή σου. Εκτός αν ο συνάδελφος εννοούσε να τη γράφει με το μαρκαδόρο. Σε αυτήν την περίπτωση συγκρίνουμε αναλογική με ψηφιακή τεχνολογία. Θα ψηφίσω ψηφιακά.
Τι συζητάμε όμως; μήπως πρόκειται να μας στείλουν αύριο και δεν θα ξέρουμε τι να τους κάνουμε; ούτε σε τρία τέρμινα.
Σχετικά με την χρήση διαφανοσκόπιου / βιντεοπροβολέα.. ήταν μια συζήτηση που είχα με ένα καθηγητή στο σχολείο που βρίσκομαι φέτος.. ο οποίος υποστήριζε το πρώτο. Φυσικά διαφωνώ με την χρήση διαφανοσκόπιου.
Η τεχνολογική αναβάθμιση στην παιδεία πρέπει να ξεκινήσει από βασικά πράματα. όπως..
Να μπει γρήγορο internet στα σχολεία.. γιατί έτσι όπως είναι ελάχιστα μπορείς να δείξεις online στους μαθητές.. ούτε google maps ούτε τίποτα..
Να μπούνε πρίζες ρεύματος σε όλες τις αίθουσες… έχω βρεθεί σε τάξη όπου δεν υπήρχε πρίζα ;-).
Ας συνηθίσουν οι συνάδελφοι την ιδέα χρήση Η/Υ + βιντεο-προβολέα και γενικά όλων των δυνατοτήτων του internet/web 2.0 (blogs, κοινωνικά δίκτυα εκπαιδευτικών όπως teachertube.com κλπ)..
Ας αναβαθμιστούν οι υπολογιστές από πλευράς hardware στα σχολεία που ορισμένες φορές μπορεί να είναι και 10ετίας.
κλπ κλπ.
Πολλά θέλουμε αλλά δεν ξέρω αν είχες προσέξει αυτό το post http://blogs.sch.gr/tgiakoum/archives/1243 Υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να μείνουμε χωρίς δίκτυο αν δεν πέσουν οι υπογραφές λίαν συντόμως.
Υπάρχει μία ελληνική παροιμία αλλά κωλύομαι να τη γράψω εντός του ΠΣΔ που πάει κάπως έτσι:”με μπιπ δε βάφουμε αβγά..”
Η διαρκής αναβάθμιση των εργαστηρίων συνιστά επίσης μεγάλη οικονομική αιμορραγία.
η οικονομική αιμορραγία θα σταματήσει αν ο κόσμος (ΥΠΕΠΘ) σταματήσει να αγοράζει software (microsoft) και στραφεί σε open source. υπάρχουν λύσεις. Πέφτει το κόστος των εργαστηρίων στη μισή τιμή.
Από όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω το κόστος αγοράς του office μετά το μνημόνιο συνεργασίας με την MS είναι 3 ευρώ.
Οχι και σπουδαία οικονομία.
Στο σχολείο μου επέμεινα και απεγκατέστησα το κλεμένο λογισμικό βάζοντας το openoffice. Από τότε δεν πέρασε μία μέρα που δεν άκουσα γκρίνιες. Είναι μόνο η δύναμη της συνήθειας; Αλήθεια το πιστεύεις αυτό; Οταν όλη η επιμόρφωση στηρίχθηκε στο Microsoft office τι ψάχνουμε τώρα;
δεν είναι μόνο το office που αγοράζεται σε ένα εργαστήριο.. είναι τα windows, το windows server, το visual studio .net και δεν θυμάμαι πόσες άλλες εφαρμογές.. από ότι θυμάμαι το κόστος του software είναι το μισό του κόστους ολόκληρου του εργαστηρίου..