Όταν προτιμώ μια εύπεπτη λέξη, που δεν αγκιστρώνει το μάτι, αντί γι’ αυτήν που χρειάζεται η φράση μου. Όταν επιλέγω μια πολυφορεμένη και σίγουρη μεταφορά αντί για μια αστραφτερή ολοκαίνουρια. Όταν ακολουθώ πεπατημένη δομή, για να μην μπερδευτεί ο «μέσος αναγνώστης». Όταν κάνω πατιτούρα της πραγματικότητας. Όταν έχω στο μυαλό μου κόφτη κακών λέξεων. Όταν φρενάρω τη γραφή, από εσωτερική λογοκρισία. Όταν παραδίνομαι στα παντοδύναμα κλισέ. Αυτό είναι λαϊκισμός.
Σε αρκετούς συγγραφείς προκαλεί θανάσιμη πλήξη, σχεδόν απόγνωση.
Οκτ
07
2008
![]() ![]() Λαϊκισμός στη λογοτεχνίαΑναρτήθηκε από terracomputerata στο Λογοτεχνία, με ετικέτες: λαϊκισμός, Λογοτεχνία |
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.