Εργαστήρια Δεξιοτήτων 

2^ος θεματικός κύκλος:

“Ζω Καλύτερα-Ευ Ζην”

“Χτίζοντας γέφυρες συνεργασίας και επικοινωνίας”

 1^ο Εργαστήριο 

Α) Διαμόρφωση ομάδας

Επισκέφθηκε το σχολείο μας  ο ταχυδρόμος και μας έφερε ένα πακέτο. Τα παιδιά αναρωτηθήκαν για το ποιος ήταν ο αποστολέας καθώς και για το περιεχόμενο του πακέτου. Αφού το επεξεργαστήκαμε, παρατηρήσαμε ότι ο αποστολέας ήταν ο Σύλλογος Φίλων Παιδιών με Ειδικές ανάγκες Κεντρικής Μακεδονίας. Στη συνέχεια, το ανοίξαμε και επεξεργαστήκαμε το περιεχόμενό του αφού πρώτα αναρωτηθήκαμε  το λόγο για τον οποίο παραλάβαμε το συγκεκριμένο δέμα στο σχολείο μας.

 

Β) Αίσθημα κοινωνικής αλληλεγγύης και βοήθειας

Αναφερθήκαμε στα άτομα με ειδικές ανάγκες. Για τον σκοπό αυτό, μοιράστηκαν στα παιδιά χρωματιστές χάρτινες καρδούλες τις οποίες κρεμάσαμε με ένα κορδόνι σαν κολιέ στο λαιμό μας και το ονομάσαμε “Το  μενταγιόν της φιλίας”. Εν συνεχεία, για να ενεργοποιηθούν οι αισθήσεις  και να ευαισθητοποιηθεί το σώμα μας παίξαμε παιχνίδια κινητικότητας. Συγκεκριμένα, περπατήσαμε ελεύθερα στο χώρο με τη συνοδεία μουσικής και στο σταμάτημά της τα παιδιά έπρεπε να κάνουν μία αστεία πόζα.

   Στην συνέχεια, δόθηκε οδηγία πως στο σταμάτημα της μουσικής κάθε παιδί θα πρέπει να βρει έναν φίλο του και να τον χαιρετήσει παράξενα με στόχο τη δημιουργία δυάδας.

Έπειτα, τα παιδιά της δυάδας κάθισαν το ένα απέναντι στο άλλο και ζωγράφισαν τον εαυτό τους και το φίλο τους ενώ στην συνέχεια έγραψαν τα ονόματά τους στο μενταγιόν της φιλίας.

Το επόμενο παιχνίδι κίνησης  με τίτλο “βρίσκω το στεφάνι μου” είχε σαν στόχο τη δημιουργία τετράδας. Αφού κόψαμε χαρτόνια διαφορετικών χρωμάτων σε σχήμα καρδιάς,  τα μοιράσαμε στα παιδιά τα οποία ανά τέσσερα είχαν το ίδιο χρώμα.

Το κάθε τμήμα στην συνέχεια δημιούργησε τις ομάδες των 4 ατόμων με διαφορετικό τρόπο.

1^ο τμήμα: Τοποθετήθηκαν στο πάτωμα στεφάνια διαφορετικού χρώματος και με τη συνοδεία της μουσικής τα παιδιά κινούνταν ελεύθερα στο χώρο. Όταν η μουσική σταματούσε κάθε παιδί έπρεπε να βρει το στεφάνι το οποίο είχε ίδιο χρώμα με την καρδούλα που του δόθηκε αρχικά.

2⁰ τμήμα: Τοποθετήσαμε ένα στεφάνι διαφορετικού χρώματος σε κάθε τραπέζι και τα παιδιά ερχόταν και έπαιρναν  μια καρδιά από την εκπαιδευτικό η οποία είχε κλειστά τα μάτια της για να μην βλέπει ποιο παιδί παίρνει  ίδια χρώματα καρδιάς. Όσα παιδιά είχαν το ίδιο χρώμα πήγαιναν και καθόταν στο τραπέζι που είχε το στεφάνι με το αντίστοιχο χρώμα.

Τα παιδιά αποφάσισαν το όνομα της ομάδας και στην συνέχεια το έγραψαν σε ένα χαρτόνι καθώς και τα ονόματά τους.

Έπειτα  ζητήθηκε κάθε ομάδα να δημιουργήσει ένα πολύτιμο έργο τέχνης με σημαντικούς και ξεχωριστούς ανθρώπους. Ύστερα από συζήτηση μεταξύ των μελών της κάθε ομάδας, ζωγράφισαν τους γιατρούς και τις νοσοκόμες στο νοσοκομείο που βοηθάνε τους ανθρώπους, τους γονείς τους που τους φροντίζουν, τους φίλους τους και τα άτομα σε αναπηρικό αμαξίδιο.

Λήψη αρχείου

2^ο Εργαστήριο 

Γνωρίζουμε άτομα με ειδικές ανάγκες

Αναφερθήκαμε  στη ζωή και τα έργα ζωγράφων με αναπηρία και ειδικότερα παρουσιάσαμε έργα της Frida Kahlo και του Φρανθίσκο ντε Γκόγια.

Λήψη αρχείου

Επεξεργαστήκαμε εν συνεχεία τους πίνακες της Frida Kahlo και μέσα από την ρουτίνα σκέψης Βλέπω-Σκέφτομαι-Αναρωτιέμαι θέσαμε ερωτήσεις στους μαθητές όπως για παράδειγμα “Τι βλέπεις; Τι σκέφτεσαι γι’  αυτό που βλέπεις;” Παράλληλα με τη ρουτίνα Αρχή, Μέση και Τέλος, βλέποντας τον πίνακα όπου η ζωγράφος ζωγραφίζει ξαπλωμένη στο κρεβάτι, θέσαμε τα παρακάτω ερωτήματα: “Αν το έργο τέχνης ήταν η αρχή μιας ιστορίας, τι θα μπορούσε να είχε συμβεί προηγουμένως; Τι θα συνέβαινε στην συνέχεια;” Τα παιδιά έδωσαν τη δική τους ερμηνεία: “Έκανε δουλειές, κουράστηκε και ξάπλωσε να ξεκουραστεί. Μετά  σηκώθηκε και συνέχισε τις δουλειές της”.

Ακόμη, με αφορμή τους πίνακες του Φρανθίσκο Γκόγια με θέμα “Ταυρομάχος” τα παιδιά καλούνται να τους περιγράψουν και στην συνέχεια, να γίνουν οι ίδιοι ζωγράφοι και να δημιουργήσουν το δικό τους ταυρομάχο.

Λήψη αρχείου

Τέλος, αναφερθήκαμε και παρουσιάσαμε τα σύμβολα των ΑΜΕΑ.

 3^ο Εργαστήριο 

Γνωρίζουμε άτομα με ειδικές ανάγκες (συνέχεια)

Αρχικά, ακούσαμε το έργο του Μπετόβεν με τίτλο: “Για την Ελίζα“.

Τα παιδιά χόρεψαν βαλς…

… ενώ στην συνέχεια παρακολουθήσαμε το βίντεο “Μπετόβεν, με τη μουσική του άλλαξε τον κόσμο μας” με σκοπό τα παιδιά να μάθουν για τη ζωή του μεγάλου μουσικού.

Παίξαμε ακόμη το παιχνίδι “Μάντεψε τι λέω” όπου τα παιδιά συνεργάστηκαν ανά δυάδες. Συγκεκριμένα, το ένα παιδί φόραγε ακουστικά ενώ ταυτόχρονα το άλλο προσπαθούσε να καταλάβει τι του λέει το ζευγάρι του.

 

 

 

 

 

 

Παράλληλα, διαβάσαμε το βιβλίο “Έλεν Κέλερ: Ταξίδι στο φως” και παρακολουθήσαμε την ιστορία μέσω youtube απ’ όπου και μάθαμε για την Έλεν Κέλερ.

Έλεν Κέλερ 2,Έλεν Κέλερ 3

Θέσαμε το ζήτημα στα παιδιά για το αν μπορούν άτομα τυφλά σαν την Έλεν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες τους και αν ναι με ποιον τρόπο. Συζητήσαμε για το πως αισθάνεται η Έλεν για τον τρόπο που την αντιμετώπιζαν οι άλλοι και αναρωτηθήκαμε αν τα παιδιά γνώριζαν άτομα που είναι διαφορετικά από αυτά. Με τη μέθοδο της ενσυναίσθησης προσπαθήσαμε να μπούμε στην θέση της Έλεν και σκεφτήκαμε πως θα νιώθαμε αν μας αντιμετώπιζαν το ίδιο και τι θα κάναμε για να το αλλάξουμε.  Επειδή τέθηκαν πολλά ερωτήματα, εστιάσαμε στο ερώτημα “μπορούν άτομα τυφλά σαν την Έλεν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν και αν ναι με ποιον τρόπο;” Τα παιδιά ύστερα από συζήτηση κατέληξαν σε μια ενδεικτική φράση “ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΠΟΡΩ“.

ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ  ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ!!

4^ο Εργαστήριο 

Α) Νοηματικό αλφάβητο, η γλώσσα της σιωπής

Διαβάσαμε το παραμύθι με τίτλο: “Φίλοι,.. φως φανάρι”, το οποίο έχει σαν θέμα την φιλία που αναπτύχθηκε μεταξύ δύο παιδιών τα οποία γνωρίστηκαν στο φανάρι και επικοινωνούσαν με νοήματα μέσα από το τζάμι του σχολικού, χωρίς να γνωρίζει το ένα ότι το άλλο παιδί ήταν κωφάλαλο.

Παρουσιάσαμε στα παιδιά αφίσα με τα γράμματα του νοηματικού αλφαβήτου και ρωτήσαμε τα παιδιά να μας πουν ποια άτομα χρησιμοποιούν το αλφάβητο αυτό. ‘Ετσι, αναφερθήκαμε και στο σχολείο που φοιτούν τα κωφάλαλα παιδιά καθώς και στον τρόπο με τον οποίο μαθαίνουν να μιλούν.

 

Συμβουλευόμενοι την αφίσα προσπαθήσαμε να εντοπίσουμε το αρχικό γράμμα του ονόματός μας και στην συνέχεια να το αποδώσουμε στη νοηματική γλώσσα στο παρακάτω φύλλο εργασίας.

Παράλληλα, παρακολουθήσαμε στο διαδίκτυο βίντεο στη νοηματική με τον εθνικό ύμνο, το παιδικό τραγούδι “Το ελεφαντάκι” και τον μύθο του Αισώπου με τίτλο: H Aλεπού και η Ουρά της”.

.

Μια μαθήτρια μας είπε ότι γνωρίζει να μας πει τη λέξη “Καλημέρα” στη νοηματική, καθώς της την είχε μάθει η μαμά της και φυσικά με πολύ χαρά μας την δίδαξε.

Εν όψει Χριστουγέννων, θέλαμε να στείλουμε ευχές στους φίλους μας από άλλα νηπιαγωγεία από όλη την Ελλάδα. Έτσι, προσκαλέσαμε στο σχολείο μας τη μαμά της παραπάνω μαθήτριας για να μας μάθει στη νοηματική τις ευχο-μαντινάδες που δημιουργήσαμε στα πλαίσια συμμετοχής μας στο πρόγραμμα eTwinning “Χριστουγεννιάτικες κάρτες με μαντινάδες“.

Β) Σύστημα Μπράιγ, το αλφάβητο των τυφλών

Διαβάσαμε το παραμύθι “Ο νέος κόσμος του Ρίκι”.

Εν συνεχεία, δείξαμε στα παιδιά κουτιά από φάρμακα και με κλειστά μάτια τους ζητήθηκε να τα ψηλαφίσουν με τα δάχτυλά τους και αμέσως αντιλήφθηκαν κάτι “εξογκωματάκια”. Τους εξηγήσαμε ότι αυτά είναι τα γράμματα του αλφαβήτου των τυφλών, του αλφαβήτου Μπράιγ και ότι η ανάγνωση του πραγματοποιείται με την αφή.

Παρουσιάσαμε στα παιδιά αφίσα με τα γράμματα του αλφαβήτου Μπράιγ και παράλληλα τους ζητήθηκε να γράψουν το αρχικό γράμμα του ονόματός τους.

 

 

Στην συνέχεια, κλείσαμε τα μάτια μας και ψηλαφώντας διάφορα αντικείμενα προσπαθήσαμε να βρούμε τι είναι.

Παίξαμε ακόμη το παιχνίδι “Τυφλός-Οδηγός” όπου τα παιδιά χωρισμένα σε ζευγάρια, προσπαθούσαν να  περπατήσουν ανάμεσα σε τραπεζάκια-εμπόδια ακολουθώντας πιστά τις εντολές που έδινε το παιδί “οδηγός” ενώ το άλλο παιδί έπαιζε το ρόλο του ¨τυφλού ατόμου” κρατώντας ένα ραβδί και φορώντας μάσκα για να καλύψει τα μάτια του ώστε να μην βλέπει. Την διαδρομή, την δημιουργήσαμε σύμφωνα με την καινοτομία STEAM.

5^ο Εργαστήριο 

Παραολυμπιακοί αγώνες

Παρουσιάσαμε στα παιδιά το Φοίβο, την Αθηνά και τον Πρωτέα, τις μασκώτ των ολυμπιακών και παραολυμπιακών αγώνων της Αθήνας του 2004.

Τα παιδιά αναρωτήθηκαν τι είναι οι Ολυμπιακοί και τι οι παραολυμπιακοί αγώνες;

Για να καταλάβουμε καλύτερα παρακολουθήσαμε το παρακάτω βίντεο:

Διαβάσαμε ακόμη το παραμύθι:

…και παρακολουθήσαμε βίντεο με τα Ολυμπιακά…

…και τα παραολυμπιακά αγωνίσματα.

Στην συνέχεια, ακολούθησε συζήτηση για τους Ολυμπιακούς και τους Παραολυμπιακούς αγώνες για να ελεχθούν τα όσα αφομοίωσαν οι μαθητές ενώ η συζήτηση εστιάστηκε περισσότερο στους παραολυμπιακούς αγώνες. Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι ακόμα και τα άτομα με ειδικές ανάγκες μπορούν να συμμετέχουν σε Ολυμπιακούς αγώνες με επιτυχία παρά τις όποιες δυσκολίες αντιμετωπίζουν.

Ο Πρωτέας, το θαλάσσιο αλογάκι έγινε η μασκώτ των παραολυμπιακών αγώνων γιατί το όνομά του εμπεριέχει την έννοια της πρωτιάς-την τελική επιδίωξη των Παραολυμπιακών Αγώνων. Είναι ένας ιππόκαμπος, που έχει πάρει το όνομά του από μια αρχαία θεότητα της θάλασσας. Ζητήθηκε λοιπόν από τα παιδιά να ζωγραφίσουν το θαλάσσιο αλογάκι όπως μπορούν.

Παρακολουθήσαμε ακόμη ένα βίντεο με το Παραολυμπιακό άθλημα μπότσια.

Στη συνέχεια, παίξαμε κι εμείς το ίδιο παιχνίδι. Τοποθετήσαμε σε ένα σημείο του χώρου μια κίτρινη μπάλα-στόχο και τα παιδιά έριχναν διάφορες μπάλες, όσο το δυνατόν πιο κοντά στο στόχο φωνάζοντας δυνατά “μπότσια”.

6^ο Εργαστήριο

Ίσες ευκαιρίες για όλους στο σχολείο και στη γειτονιά

Σύμνφωνα με όσα είχαμε αναφέρει για τα άτομα με αναπηρία θέσαμε το παρακάτω ερώτημα για προβληματισμό “Αντιμετωπίζουν εμπόδια τα άτομα με αναπηρία στην καθημερινότητά τους; π.χ. στο σχολείο;” Τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό;”

Τα παιδιά είπαν τις απόψεις τους όπως για παράδειγμα ότι:”Στο δικό μας σχολείο δεν θα μπορέσουν να μπούνε γιατί δεν υπάρχει ειδική ράμπα”.  Σκεφτήκαμε λοιπόν τι λύση θα μπορούσε να δοθεί σ’ αυτό το πρόβλημα και προτείναμε: “Θα το πάρει η μαμά του αγκαλιά”, “Να φτιάξουμε ράμπα“.

Στην συνέχεια, και με αφορμή όλα τα παραπάνω οι μαθητές παρακολούθησαν το παρακάτω βίντεο και συνειδητοποίησαν ότι όλες οι δυσκολίες αντιμετωπίζονται αρκεί να υπάρχει αγάπη και κατανόηση.

Ακολούθησε συζήτηση για τις δυσκολίες που συναντούν τα άτομα με αναπηρία στο σχολείο και με τη μέθοδο της ενσυναίσθησης μπήκαμε στη θέση της Μαρίας και του Νικόλα και παίξαμε κι εμείς τα ίδια παιχνίδια.

Διαβάσαμε ακόμη το παραμύθι με τίτλο: “Ο Γλεντζοφλέβαρος”.

Πληκτρολογήσαμε το όνομα του σχολείου μας και περιηγήθηκαμε στους δρόμους του χωριού μέσω της εφαρμογής Google Earth αναζητώντας να εντοπίσουμε αν είναι τοποθετημένες στο χωριό ράμπες καθώς και πινακίδες ειδικής σήμανσης για άτομα με ειδικές ανάγκες.

Με αφορμή αυτό, στάλθηκε email στους γονείς και ζητήθηκε όπως και από τα παιδιά στη βόλτα τους το Σαββατοκύριακο, τόσο στο χωριό όσο και στο κέντρο της πόλης της Ρόδου, να τραβήξουν φωτογραφίες με τις ράμπες καθώς και με τις ειδικές σημάνσεις και εν συνεχεία να τις στείλουν στην κεντρική ηλεκτρονική διεύθυνση του σχολείου.

Παρατηρήσαμε ότι ενώ υπάρχουν ράμπες σε διάφορα κτήρια της κεντρικής οδού του χωριού, πινακίδες σήμανσης για άτομα ΑΜΕΑ δεν εντοπίστηκαν. Επίσης, παρατηρήσαμε με απογοήτευση ότι τα σχολεία στο χωριό μας δεν είναι εξοπλισμένα με ειδικές ράμπες για παιδιά με αμαξίδιο. Το μόνο σχολείο που διαθέτει είναι ο παιδικός σταθμός του χωριού.

Φωτογραφίες από την Σορωνή:

 

Φωτογραφίες από τον Άγιο Σουλά:

Φωτογραφίες από την πόλη της Ρόδου:

 7^ο Εργαστήριο 

Ώρα για δράση: Οι φωνές των παιδιών

Δημιουργήσαμε το χάρτη του χωριού και κολλήσαμε τις φωτογραφίες που τράβηξαν στα σημεία όπου συνάντησαν τις ράμπες. 

  

  

Παρουσιάσαμε τα προβλήματα και τα αιτήματα των παιδιών στη σελίδα της Κοινότητας Σορωνής στο Facebook. Συγκεκριμένα, παρακαλούμε τους αρμόδιους φορείς να προβούν σε ενέργειες, έτσι ώστε να τοποθετηθούν στα σχολεία μας ειδικές ράμπες για αμαξίδιο για παιδιά με κινητικά προβλήματα καθώς και πινακίδες σήμανσης για άτομα με ειδικές ανάγκες. Επίσης, παρακαλούνται οι οδηγοί να προσέχουν και να μην παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους μπροστά  στις ειδικές ράμπες.

 

Αξιοποιήθηκαν δράσεις και προτάσεις από το πρόγραμμα της κ. Παπαδημητρίου Άρτεμις