Αρχείο κατηγορίας: Ανθρώπινα Δικαιώματα
Δράση: “Το παγκάκι της φιλίας”
Τι είναι το παγκάκι της φιλίας;
Ξεκίνησε από την Γερμανία και σταδιακά η χρήση του επεκτάθηκε και σε άλλες χώρες όταν το 2013, ο 10χρονος μαθητής Christian Bucks το πρόσεξε στο φυλλάδιο ενός σχολείου στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας στο οποίο σκεφτόταν η οικογένειά του να μετακομίσει. Στο Παγκάκι αυτό μπορούσε να καθίσει όποιο παιδί αισθανόταν μόνο στο διάλειμμα δίνοντας έτσι σήμα στα άλλα παιδιά να το καλέσουν να παίξει μαζί τους. Στον Christian άρεσε πολύ αυτή η ιδέα και, όταν η οικογένεια του έμεινε τελικά στις ΗΠΑ, πρότεινε στον διευθυντή του σχολείου του να βάλουν και στο δικό τους σχολείο ένα «παγκάκι της φιλίας. Οι δυο τους έπιασαν αμέσως δουλειά για να εγκαταστήσουν ένα τέτοιο παγκάκι στο προαύλιο δίνοντας το παράδειγμα σε άλλα περίπου 2000 σχολεία, των Ηνωμένων Πολιτειών, να ακολουθήσουν την εξαιρετική αυτή ιδέα. Η δράση αυτή ενέπνευσε σχολεία σε όλο τον κόσμο με αποτέλεσμα να έχει υλοποιηθεί σε χώρες όπως ο Καναδάς, η Ιρλανδία, η Ιταλία, η Ρωσία, η Ισπανία, η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία, η Νορβηγία και η υλοποίηση της συνεχώς να διαδίδεται σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο!
Εκεί μπορεί να κάθεται όποιο παιδί νιώθει μόνο του ώστε να ειδοποιεί με αυτόν τον τρόπο τα άλλα παιδιά να παίξουν μαζί του. Ή να ξεκινήσουν μια νέα φιλία. Ή να συζητήσουν μαζί για όποιο θέμα τους απασχολεί”.
Το παγκάκι της φιλίας αποτελεί ένα συμβολικό τρόπο η πρόληψη της μοναξιάς και της απομόνωσης και η ενίσχυση της έννοιας των δεσμών και της φιλίας ανάμεσα στους μαθητές.
Το χαρούμενο λιβάδι
Μας άρεσε αυτό το παραμύθι;
Πώς αντιδράσαμε εμείς όταν ήρθε ο καινούργιος φίλος μας στο σχολείο;
Εμείς είμαστε όλοι ίδιοι μεταξύ μας ή διαφορετικοί; Η συνέχεια εδώ
«Τα χέρια δεν είναι για να δέρνουμε»
Με αφορμή τσιμπηματάκια, σπρωξιματάκια, τραβηγματάκια και άλλα “κακά” πραγματάκια που κάνουν τα χεράκια μας διαβάσαμε το παραμύθι «Τα χέρια δεν είναι για να δέρνουμε».
Όταν ολοκληρώθηκε η ανάγνωση του παραμυθιού, ακολούθησε συζήτηση και ανάλυση των όσων είχαμε ακούσει.
Συζητήσαμε με τα παιδιά για την βία. Για ποιους λόγους κάποιοι άνθρωποι θέλουν να χτυπήσουν. Τα παροτρύναμε να μιλήσουν τα ίδια για καταστάσεις που έχουν βιώσει και να εκφράσουν τα συναισθήματα που ένιωσαν. Πως αντέδρασαν; Χτύπησαν; Πως διαχειρίστηκαν την κατάσταση.
Αρχίσαμε να σκεφτόμαστε κι άλλα όμορφα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε με τα χέρια μας. Συμφωνήσαμε πως τα χέρια δεν είναι για να χτυπάμε και να πονάμε οι ίδιοι ή τους άλλους, μπορούμε να επικοινωνούμε με αυτά, να χαιρετάμε, να κάνουμε χειραψίες, να αγκαλιάζουμε και να αγκαλιαζόμαστε, να βοηθάμε και να συνεργαζόμαστε, να παίζουμε μόνοι μας ή με παρέα.
Τα χέρια δεν είναι για να δέρνουνε αλλά είναι για να…
- κάνουμε την πεταλούδα, εργασίες, αγκαλιές, κόλλα πέντε
Με τα χέρια παίζουμε:
- Μάντεψε τι είναι;
Τα παιδιά κλείνουν τα μάτια και προσπαθούν χρησιμοποιώντας τα χέρια τους να καταλάβουν ποια αντικείμενα είναι.
- Παιχνίδια συνεργασίας.
1.Το αερόστατο.
Κουνώντας με τα χέρια όλοι μαζί το αερόστατο έπρεπε να στείλουμε την μπάλα σε κάποιο φίλο μας.
2.Το μπαλόνι.
Τα παιδιά σε ζευγάρια κρατώντας ενωμένα τα χέρια τους έπρεπε να μεταφέρουν το μπαλόνι μόνο με την κοιλιά τους.
3.Φιδάκι
4.Τρίλιζα
ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΦΙΣΑ ΜΑΣ
Και άλλα πολλά πράγματα κάναμε με τα χέρια μας. Αν περιηγηθείτε στο ιστολόγιο μας θα τα ανακαλύψετε…
