Ο Μάρτης είναι ο πρώτος μήνας της άνοιξης. Οι μέρες μεγαλώνουν και το καλοκαιράκι είναι ένα βήμα πιο κοντά. Κάτι ακόμα που χαρακτηρίζει αυτόν τον μήνα είναι ότι φοράμε τα «Μαρτάκια», τα βραχιολάκια από κόκκινη και λευκή κλωστή, ένα παμπάλαιο έθιμο που τηρούμε μέχρι και σήμερα.
“Είναι ένα έθιμο σύμφωνα με το οποίο αυτός που φορά το Μάρτη, κυρίως τα μικρά παιδιά, προστατεύονται είτε από ασθένειες γενικά ή «για να μην τα κάψει ο ήλιος» / για να «μην τα μαυρίζει ο ήλιος» ή για να «μην τα πιάνει το μάτι». Συμβολικά το λευκό και το κόκκινο χρώμα τα συναντάμε συχνά στη δεισιδαιμονία όταν είναι να αποτρέψουμε κάποιο κακό”.
Τηρώντας τα έθιμα του τόπου μας ο Σύλλογος Γυναικών Σορωνής κάθε χρόνο φτιάχνει “Μαρτάκια” και τα μοιράζει στα σχολεία του χωριού μας.
Με τον ερχομό της άνοιξης είδαμε το παρακάτω βίντεο και μάθαμε για το έθιμο της χελιδόνας.
Αποφασίσαμε λοιπόν και εμείς να πούμε τα κάλαντα.
Μάθαμε το τραγούδι που λέγεται στα Δωδεκάνησα, φτιάξαμε στεφανάκια με λουλούδια για το κεφάλι, πήραμε το ξύλινο ομοίωμα της χελιδόνας που είχε το σχολείο, ειδοποιήσαμε και τους κατοίκους του χωριού από το μεγάφωνο της κοινότητας και έτσι την Τρίτη 21 Μαρτίου ημέρα της εαρινής ισημερίας, τα παιδιά του νηπιαγωγείου Σορωνής καλωσορίσανε και επίσημα την Άνοιξη λέγοντας τα κάλαντα στους κατοίκους του χωριού. Αναβιώσανε το έθιμο της «χελιδόνας». Πρόκειται για τα λεγόμενα «Χελιδονίσματα», τα ανοιξιάτικα κάλαντα, όπου τα παιδιά γιόρταζαν το τέλος του χειμώνα με τον ερχομό των χελιδονιών.
Έθιμο πανάρχαιο, όπου τα παιδιά έφτιαχναν ένα ξύλινο ομοίωμα χελιδόνας, το οποίο το στόλιζαν με λουλούδια. Έπειτα το γύριζαν από σπίτι σε σπίτι σ’ όλο το χωριό τραγουδώντας τραγούδια για τον ερχομό των χελιδονιών. Οι νοικοκυρές έδιναν στα παιδιά αβγά, λεφτά, λάδι, κρασί, αλεύρι, σιτάρι. Όλα αυτά τα παιδιά τα αφιέρωναν στην εκκλησία.
Μάρτιος, Απρίλιος, Μάιος οι τρείς μήνες της Άνοιξης
Ο βαρύς χειμώνας έφυγε και όλη η φύση αλλάζει. Τα δέντρα βγάζουν καινούρια φύλλα, ανθίζουν τα λουλούδια και μοσχοβολούν. Τα ζώα ξυπνούν σιγά σιγά από την χειμερία νάρκη. Επιστρέφουν τα χελιδόνια και όλα τα αποδημητικά πουλιά. Στους κήπους, στις αυλές και στα λιβάδια μέλισσες , πεταλούδες κι άλλα έντομα τριγυρνούν ανάμεσα από τα ανθισμένα λουλούδια. Τα πουλιά γεννούν τα αυγά τους και η φύση γεμίζει ξανά ζωή!! Άνοιξη σημαίνει χαρά, ελπίδα, ομορφιά. Ελάτε να γνωρίσουμε το θαύμα της Άνοιξης!
Μάθαμε για την Άνοιξη βλέποντας το παρακάτω βίντεο
Οι Αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν μύθους (φανταστικές ιστορίες) για να εξηγήσουν τον κόσμο γύρω τους. Ο μύθος της Περσεφόνης συνδέεται με τον ερχομό της άνοιξης καθώς όταν η Περσεφόνη επέστρεφε στην μητέρα της η φύση άνθιζε και ξαναγεννιόταν!!!
“Ο πρώτος μήνας της άνοιξης, ο Μάρτιος, εκτός από μηνύματα αισιοδοξίας φέρνει μαζί του ένα υπέροχο έθιμο, αυτό της ερυθρόλευκης κλωστής στο χέρι το γνωστό και αγαπημένομαρτάκι! . Από τη 1η ως τις 31 του Μάρτη, τα παιδιά φορούσαν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον Μάρτη ή Μαρτιά. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο Μάρτης προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν. Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη και τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι. Το βραχιολάκι αυτό αυτό το βγάζουν στο τέλος του μήνα , ή το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές όταν δουν το πρώτο χελιδόνι για να το πάρει να φτιάξει τη φωλιά του”. Εδώ στη Σορωνή το καίνε όταν καίνε τον Ιούδα την Μεγάλη Πέμπτη.
Ευχαριστούμε το σύλλογο Γυναικών Σορωνής που και φέτος μας έφερε τα μαρτάκια για να μη μας “πιάσει ο Μάρτης“.
Για να καλωσορίσουμε την Άνοιξη τραγουδάμε τα κάλαντα της Άνοιξης τα “Χελιδονίσματα”τα οποία πήραν το όνομά τους από το χελιδόνι το οποίο ο ερχομός του θεωρείται ο προάγγελος της Άνοιξης. Με την εμφάνισή του τα παιδιά έβγαιναν στους δρόμους κρατώντας ομοίωμα του χελιδονιού (τη χελιδόνα) και ένα καλάθι στολισμένο με λουλούδια όπου ζητούσαν φιλέματα (αυγά, καραμέλες, λεφτά).
Έτσι κι εμείς αποφασίσαμε να πούμε τα κάλαντα της άνοιξης στους γονείς μας.
Φτιάξαμε στεφανάκια με χελιδόνια και λουλούδια.
Μάθαμε τα κάλαντα που λέμε στα Δωδεκάνησα:
“Χελιδόνι πέμπομε
πάει πέρα κι έρχεται
φέρνει μας την είδηση
πως είναι καλοκαίρι
Μάρτη, Μάρτη μου καλέ
και Απρίλη θαυμαστέ,
το κρασί εις το ποτήρι,
τα αυγά εις το καλάθι,
Του χρόνου πάλι να’ ρτωμε
με υγεία να σας βρούμε,
στο σπίτι σας χαρούμενοι
το Μάρτη να σας πούμε.”
Είπαμε τα κάλαντα στους γονείς μας.
Είδαμε στο youtube το παραμύθι “Διώνη, το πρώτο χελιδόνι”.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότερα
