Ότι μάθαμε στο νηπιαγωγείο βρίσκεται μέσα σ’ αυτούς τους φακέλους…
…και αναμνηστικά δωράκια από τις κυρίες.
Φυσικά όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος το ολοήμερο τμήμα ανακήρυξε τον υπναρά της χρονιάς.
Νικητής ανακηρύχθηκε ο Στέφανος!
Μία ακόμη σχολική χρονιά φτάνει στο τέλος της. Μετά από δύο χρόνια καραντίνας, επιτέλους φέτος κάναμε καλοκαιρινή γιορτή με τους αγαπημένους μας να είναι εκεί.
Ζήσαμε χρονιά τρελή
με χορούς και μουσική.
Μα περάσαμε ωραία
με παιχνίδια και παρέα.
Αλλά τώρα…Διακοπές!!!
Πάμε στις ακρογιαλιές!!!
Η γιορτή μας είχε θέμα “Ιστορίες παραλίας”. Την ιδέα την πήραμε από το ίντερνετ και προσθέσαμε ποιήματα από άλλες γιορτές και δικά μας ποιήματα (18, 27, 29).
Ξεκινήσαμε λοιπόν τις προετοιμασίες.
Καραβάκι με τη μέθοδο της χαρτοδιπλωτικής. Την ιδέα την πήραμε από εδώ
και έτοιμο το σκηνικό μας
Αποφοίτηση νηπίων
Σας ευχόμαστε καλό καλοκαίρι.
«Ενδιαφέρομαι και ενεργώ-Κοινωνική συναίσθηση και ευθύνη»
«Καραβάνια χωρίς σύνορα: Αναζητώντας την πατρίδα της καρδιά μας»
1ο Εργαστήριο
Δέσιμο και συνοχή ομάδας.
Φτιάξαμε μία μεγάλη καρδιά με τις φωτογραφίες των παιδιών, μία καρδιά όπου χωρά όλα τα παιδιά.
2ο Εργαστήριο
Χωρίς νερό, τροφή και στέγη…μας χρειάζονται!
Με αφορμή ένα pdf με εικόνες της unicef που υπήρχε στο νηπιαγωγείο ακολούθησε συζήτηση για την καθημερινή ζωή πολλών παιδιών του τρίτου κόσμου, την έλλειψη σε αγαθά που είναι αναγκαία για την επιβίωση, όπως το καθαρό/πόσιμο νερό, την επαρκή και ποιοτική τροφή, την πρόσβαση τους στην εκπαίδευσή, τη δωρεά υγειονομική περίθαλψη καθώς και για τα προβλήματα στέγασης και τον αγώνα να επιβιώσουν από τους πολέμους.
Δείξαμε στα παιδιά την παρακάτω εικόνα και τους ρωτήσαμε αν την έχουν ξαναδεί.
Τους εξηγήσαμε ότι πρόκειται για μία ομάδα ανθρώπων που βοηθάνε τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη, την ομάδα αυτή τη λένε Unicef. Διαβάσαμε την ιστορία της unicef με λόγια και εικόνες.
Δημιουργήσαμε ένα νοητικό χάρτη όπου καταγράψαμε τις πρότερες γνώσεις των παιδιών σχετικά με τις ανάγκες των παιδιών και γενικά των ανθρώπων.
Ότι έχουμε ανάγκη είναι και δικαίωμα μας να το έχουμε.
Είδαμε το παρακάτω βίντεο με τα δικαιώματα των παιδιών, στην αρχή χωρίς να διαβάζουμε τους υπότιτλους.
Ακολουθεί συζήτηση σχετικά με το περιεχόμενο του βίντεο. Τα παιδιά κατάλαβαν αμέσως περί τίνος πρόκειται.
Συγκρίναμε αυτά που είδαμε στο βίντεο με αυτά που γράψαμε στον νοητικό χάρτη και συνειδητοποιήσαμε ότι ήταν σωστά.
3ο Εργαστήριο
Δικαιώματα των παιδιών.
Μετά το τέλος της ταινίας ακολούθησε συζήτηση για τους όρους “δικαίωμα¨, υποχρέωσης”, ¨ανάγκες”. Γιατί σε κάποιες χώρες τα δικαιώματα των ανθρώπων κινδυνεύουν; Προβληματισμός και διατύπωση υποθέσεων.
Η ιστορία αφορά ένα λιβάδι από μαργαρίτες όπου ξαφνικά ξεφύτρωσε ανάμεσά τους μία παπαρούνα. Καλούνται οι μαργαρίτες να συζητήσουν μεταξύ τους, να ακούσουν όλες τις απόψεις και να αποφασίσουν αν θα την δεχτούν στην ομάδα τους ή θα την διώξουν.
Άσκηση κατανόησης κειμένου: “Απάντησε στις ερωτήσεις και γέμισε το λιβάδι“.
Ζωγραφίσαμε το δικό μας «χαρούμενο λιβάδι» όπου όλα τα λουλούδια είναι ΙΣΑ και ζούνε όλα
μαζί αρμονικά και ευτυχισμένα ανεξαρτήτως ΧΡΩΜΑΤΟΣ, ΓΛΩΣΣΑΣ, ΣΩΜΑΤΙΚΩΝ
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ, ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑΣ, ΟΝΟΜΑΤΟΣ κ.ά.!!!
4ο Εργαστήριο
Τα δικαιώματα ανήκουν σε όλους.
Ζητήσαμε από τα παιδιά να φανταστούν πως έχουν να φροντίσουν ένα κουνέλι ή ένα οποιοδήποτε άλλο κατοικίδιο. Συζητήσαμε με τα παιδιά για το ποιος ή ποιοι είναι υπεύθυνοι για να εξασφαλίσουν αυτά που έχει ανάγκη το κουνέλι για να ζήσει. Αν τα έχει ανάγκη, τότε έχει ΔΙΚΑΙΩΜΑ σ’ αυτά. Τα ρωτήσαμε “Ποια είναι όλα όσα χρειάζεται ένα κουνέλι;” Γράψαμε τις απαντήσεις στον πίνακα.
Τέλος, τέθηκε το ερώτημα “αν τα δικαιώματα είναι κοινά σε κάθε ύπαρξη πάνω στη γη“.
Καταγράψαμε τις απόψεις των παιδιών. Ακολούθησε συζήτηση για τα κοινά δικαιώματα.
5ο Εργαστήριο
A) Οι φόβοι των παιδιών, φόβοι όλων μας.
Υπενθυμίσαμε την ιστορία και συζητήσαμε για τους λόγους που κάποιοι άνθρωποι αναγκάζονται να φύγουν από την πατρίδα τους.
Ζητήθηκε από τα παιδιά να κλείσουν τα μάτια τους, να μπουν στη θέση της Ειρήνης και να εκφράσουν τους δικούς τους φόβους.
Στη συνέχεια αποτύπωσαν εικαστικά τους δικούς τους φόβους και τους καταγράψαμε.
Έπειτα τους έκαναν μπάλες και τους πετάξανε μακριά έτσι ώστε να μην τους ενοχλούν.
Ανάγνωση του παραμυθιού “Το Σανταλάκι”.
Μια κούκλα είναι ο σύντροφος ενός παιδιού στο δρόμο της φυγής. Την πιο δύσκολη στιγμή η κούκλα πέφτει στα κύματα για να σώσει το φίλο της. Στα χέρια του παιδιού, έμεινε μόνο το Σανταλάκι της.
Θα δει άραγε ξανά τη χαμένη κούκλα;
Θα της φορέσει το σανταλάκι για να γυρίσουν πίσω στο σπίτι τους;
Θα βρει το παιδί ένα νέο φίλο να το βοηθήσει και να κάνει μαζί του την ευχή:
“Να γίνουν φίλοι οι εχθροί Ειρήνη να ‘χει όλη η γη” γιατί κάθε παιδί έχει δικαίωμα να μεγαλώνει στο σπίτι του με ασφάλεια, σ’ έναν κόσμο δίκαιο, με φίλους και παιχνίδια, σ’ έναν κόσμο χωρίς βία και φτώχεια.
Μετά την ανάγνωση του παραμυθιού ζητήθηκε από τα παιδιά να ξαπλώσουν και να προσποιηθούν ότι κοιμήθηκαν και τους ξύπνησε ένας τρομερός εφιάλτης. Ονειρεύτηκαν ότι στο νησί τους γινόταν πόλεμος και έπρεπε για να γλυτώσουνε να μπούνε σε μία βάρκα και να φύγουν.
Αφού ξύπνησαν καθίσανε οκλαδόν και ακολούθησε συζήτηση για τα συναισθήματά τους.
Τι αισθάνονται;
ΛΥΠΗ γιατί καίνε τα σπίτια τους και πρέπει να φύγουν επειδή τους διώχνουν.
ΘΥΜΟ με αυτούς που τους πολεμάνε
ΦΟΒΟ να μη πεθάνουνε και χάσουνε ότι αγαπούνε.
Για να γλυτώσουμε λοιπόν, φτιάξαμε τη δική μας βάρκα, .
ζωγραφίσαμε τους εαυτούς μας
και μπήκαμε στη ΒΑΡΚΑ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ.
Με τη βάρκα μας φτάσαμε σε ένα ξένο τόπο.
Θα μας καλοδεχτούν; Στο παραμύθι υποδέχτηκαν με χαρά τον ήρωα; Αν εμείς είμασταν στη θέση του πως θα θέλαμε να μας αντιμετωπίσουν;
Όλα αυτά τα ερωτήματα έγιναν αφορμή συζήτησης με τα παιδιά. Τα παιδιά ανάφεραν τρόπους με τους οποίους δείχνουν σε γνωστούς και άγνωστους καλοσύνη, φιλικότητα κ.ά.
6ο Εργαστήριο
Β) Οι φόβοι των παιδιών, φόβοι όλων μας.
Τι θα πάρω μαζί μου φεύγοντας;
Στα πλαίσια ευαισθητοποίησης των οικογενειών για το προσφυγικό επιλέχθηκε να σταλεί με email στους γονείς
με τη μορφή ηλεκτρονικού παραμυθιού που δημιουργήθηκε από εμάς χρησιμοποιώντας την εφαρμογή storyjumber.
Η ιστορία που περιγράφεται στο βιβλίο “Τι θα πάρω μαζί μου φεύγοντας” καλεί μικρούς και μεγάλους να ευαισθητοποιηθούν στη σύγχρονη εκδοχή του κοινωνικού ζητήματος της προσφυγιάς, να αποκτήσουν ενσυναίσθηση απέναντι στις δυσκολίες που περνάνε εκατομμύρια συνάνθρωποί μας και να κατανοήσουν το δικαίωμα του καθενός για μια καλύτερη ζωή ανεξάρτητα από τον τόπο καταγωγής ή διαμονής.
Τα παιδιά παρέα με τους δικούς τους έπρεπε να διαβάσουν το παραμύθι και βλέποντας το παρακάτω βίντεο
έπρεπε να ζωγραφίσουν το φύλο εργασίας.
Τα παιδιά φεύγοντας από τον τόπο τους και μπαίνοντας στη ΒΑΡΚΑ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ έπρεπε σε λίγο χρονικό διάστημα να βάλουν μέσα σε μια βαλίτσα τα αντικείμενα που ήθελαν να πάρουν μαζί τους.
7ο Εργαστήριο
Όλοι μαζί μπορούμε.
Αξιοποιήθηκαν δράσεις και προτάσεις από το πρόγραμμα της κ. Μαρινάτου Θεοδώρας.
“Αποχαιρετώ το νηπιαγωγείο
ήρθε η ώρα πια να πάω στο μεγάλο σχολείο”
Μεγαλώσαμε πια, πάμε στο δημοτικό.
Στα πλαίσια της μετάβασης από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό σχολείο αποφασίσαμε να επισκεφτούμε την Α’ τάξη του δημοτικού σχολείου.
Μιλήσαμε με τα παιδιά για το πως φαντάζονται το Δημοτικό, τους χώρους, τις δραστηριότητες και τις αποτύπωσαν στο χαρτί.
Φτιάξαμε μία αφίσα όπου την αφήσαμε στο δημοτικό για να μας περιμένει τον Σεπτέμβριο.
Τα παιδιά περίμεναν με μεγάλη ανυπομονησία τη μέρα της επίσκεψης και επιτέλους έφτασε.
Τα παιδιά γνώρισαν τους χώρους του σχολείου…
…και ιδιαίτερα την κ. Γιώτα και τα παιδιά της Α’ τάξης, οι οποίοι μας υποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά.
Τους δώσαμε το δώρο μας και την πρόσκληση για την καλοκαιρινής μας γιορτή.
Πήραμε και εμείς δωράκια, ένα μπαλόνι όπου επάνω είχε γραμμένο το όνομά μας και γλυκάκι.
Το σχολικό έτος 2021-2022 πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της εσωτερικής και της εξωτερικής αξιολόγησης το σχέδιο δράσης με τίτλο “Διαμόρφωση αύλειου χώρου“. Για περισσότερα πατήστε ΕΔΩ