Προς:

Αξιότιμο Υπουργό

Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων,

Πολιτισμού και Αθλητισμού

κ. Κων/νο Αρβανιτόπουλο

Αξιότιμε κ. Υπουργέ,

Απευθυνόμαστε σε εσάς για το μείζον, όπως αποδεικνύεται, ζήτημα της διδασκαλίας της Ιστορίας στα σχολεία μας, Γυμνάσια και Λύκεια. Η πρακτική των τελευταίων ετών να ανατίθεται μαζικά η Ιστορία ως μάθημα δεύτερης ανάθεσης σε συναδέλφους άλλων ειδικοτήτων πλην του κλάδου ΠΕΟ2, ο οποίος το διδάσκει σε πρώτη ανάθεση, έχει πλέον υπερβεί τα εσκαμμένα, παραβιάζοντας κάθε επιστημονική και παιδαγωγική δεοντολογία, αλλά και την κοινή λογική. Πού μπορεί να οδηγήσει η πρακτική αυτή, κ. Υπουργέ; Πού αλλού εκτός από την πλήρη απαξίωση του μαθήματος της Ιστορίας, αλλά και την υποβάθμιση της ιστορικής μνήμης των μαθητών μας και ολόκληρου του ελληνικού λαού;

Ας μιλήσουμε χωρίς περιστροφές, κ. Υπουργέ: η Ιστορία έχει καταντήσει ένα μάθημα-άθυρμα, μια «νεκρή ζώνη» του σχολικού προγράμματος, στην οποία κινούνται με άνεση πολλοί και διάφοροι κλάδοι, όχι όμως ο κλάδος που (υποτίθεται ότι) το διδάσκει σε πρώτη ανάθεση!

Γνωρίζουμε, φυσικά, ότι το πρόβλημα δεν ξεκίνησε τώρα, ούτε οφείλεται σε δικές σας ενέργειες. Με υπουργική απόφαση της προκατόχου σας (81504/Δ2/19-7-2011, παρ. 7) οριζόταν ότι η διδασκαλία σε δεύτερη ανάθεση δεν μπορεί να υπερβαίνει τις επτά (7) ώρες ανά εκπαιδευτικό, αλλά αίφνης, λίγους μόλις μήνες αργότερα, με την υπουργική απόφαση 23464/Γ2/6-3-2012 οι επτά ώρες γίνονται δέκα (10) και, το χειρότερο, προβλέπεται ότι «σε εξαιρετικές περιπτώσεις και ύστερα από απόφαση του ΠΥΣΔΕ δύναται να αυξηθεί το ανωτέρω όριο…». Το πόσο «δύναται να αυξηθεί το ανωτέρω όριο» δε διευκρινίζεται, αποτελεί όμως κοινό μυστικό ότι το χωρίο αυτό ερμηνεύεται κατά το δοκούν. Δίνεται, έτσι, η χαριστική βολή στο μάθημα της Ιστορίας, καθώς οι «εξαιρετικές περιπτώσεις» μπορεί πλέον να αποτελούν τη συνήθη πρακτική, ενώ παράλληλα δημιουργείται το παράδοξο να μπορεί να εξαντλεί κανείς το ωράριό του σε ένα αντικείμενο που δεν είναι της ειδικότητάς του και για τη διδασκαλία του οποίου, σε τελική ανάλυση, δε διορίστηκε.  Είναι απορίας άξιο, μάλιστα, πώς θα αξιολογηθεί ο συγκεκριμένος συνάδελφος (και από ποιον σχολικό σύμβουλο, του κλάδου του ή του κλάδου ΠΕ02;) για να κριθεί η διδακτική του επάρκεια και, πιθανότατα, το υπηρεσιακό του μέλλον. Ας αφήσουμε ότι με τον τρόπο αυτό η ίδια η Πολιτεία απαξιώνει και κονιορτοποιεί το θεσμό των εξετάσεων του ΑΣΕΠ, καθώς οι μεν υποψήφιοι του κλάδου ΠΕ02 διαβάζουν και εξετάζονται σε εκατοντάδες σελίδες για το μάθημα της Ιστορίας, ενώ οι υποψήφιοι των κλάδων που το διδάσκουν σε δεύτερη ανάθεση δε διαβάζουν και δεν εξετάζονται ούτε σε μία σελίδα, μπορούν όμως να καλύπτουν με το συγκεκριμένο διδακτικό αντικείμενο ενδεχομένως και όλο το ωράριό τους!

Μπορεί, λοιπόν, να μην ευθύνεστε εσείς προσωπικά, κ. Υπουργέ, για το θέατρο αυτό του παραλόγου, είναι όμως στο χέρι σας να το ακυρώσετε, σήμερα κιόλας, περιορίζοντας δραστικά, ειδικά για το μάθημα της Ιστορίας, τις ώρες της δεύτερης ανάθεσης, με προοπτική (λόγω των συνταξιοδοτήσεων που θα προκύψουν) τη σταδιακή μείωση και, εν τέλει, το μηδενισμό των ωρών αυτών σε εύλογο βάθος χρόνου. Θεωρούμε ότι αυτή είναι μια τίμια και ουσιαστική λύση, που αντιμετωπίζει κατάματα το πρόβλημα και αναδεικνύει στην πράξη τη μεγάλη σπουδαιότητα και την τεράστια σημασία του μαθήματος της Ιστορίας, σε μια ευρωπαϊκή χώρα με πλούσιο ιστορικό παρελθόν, που φέρει, μάλιστα, την πατρότητα της ίδιας της λέξης Ιστορία. Ελπίζουμε ότι μια νηφάλια και σοβαρή αντιμετώπιση του όλου ζητήματος θα διαβλέψει την ορθότητα της πρότασής μας και οι μελλοντικές αποφάσεις σας θα προσανατολιστούν ανάλογα.

Για  το  Δ.Σ.

Ο  ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                          Ο  ΓΕΝ.  ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Μοράτος Ανδρέας                                  Κονδυλόπουλος Ιωάννης