«Νάτη, εκεί είναι, νάτη εκεί είναι, η Σελήνη… Εκεί … η Σελήνη! το φεγγάρι!» Φώναξε και άρχισε να κλαίει, χωρίς να το ξέρει, χωρίς να το θέλει, με μεγάλη ανακούφιση, από τη μεγάλη γλυκύτητα που ένιωθε, έχοντας ανακαλύψει, εκεί, ενώ ανέβαινε στον ουρανό, τη Σελήνη, με το πλατύ πέπλο φωτός της, αγνοώντας τα βουνά, τα αεροπλάνα, τις κοιλάδες που φώτιζε.
Luigi Pirandello, 28 Ιουνίου 1867 – 10 Δεκεμβρίου 1936
Αναζήτηση
Άρθρα
Κατηγορίες
Σύνδεσμοι