Οι πλατείες γεμάτες μνημειώδη αγάλματα με φιλοσόφους, συγγραφείς. Μας θυμίζουν την πνευματική παραγωγή των ανθρώπων. Συνήθως παρουσιάζονται όπως ήταν στα τελευταία χρόνια της ζωής τους. Και όμως για να φτιαχτούν αυτά τα μεγάλα έργα η ενέργειας της νιότης τους ήταν καθοριστική. Απουσιάζει λοιπόν ένα κομμάτι της ζωής τους καθοριστικό της πορείας τους αλλά οι θεατές καθησυχάζονται ότι στη διάρκεια του ανελέητου χρόνου και ευρισκόμενοι στη δεύτερη πράξη της ζωής τους, δεν έχασαν αυτό που είχαν δημιουργήσει ή κατακτήσει στην πρώτη. Βέβαια απέναντι σε όλους αυτούς στέκει ο Σκεπτόμενος του Rodin, επιδεικνύοντας την ακμή του και τη σκέψη του.