Βουλή των Εφήβων 2019: Μαθαίνουμε και ενημερώνουμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα

Εκπαιδευτικό πρόγραμμα Βουλή των Εφήβων 2019: Μαθαίνουμε και ενημερώνουμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα

των Μαριετίνας Μενεγάτου και Ειρήνης Κασσωτάκη

Στο φετινό πρόγραμμα της Βουλής των Εφήβων το οποίο είχε θέμα Βήματα Δημοκρατίας: Κάνοντας πράξη τη συμμετοχή, οι μαθητές της Α΄και Β΄ Λυκείου αναζήτησαν και έμαθαν για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Επισκέφθηκαν τη σελίδα Ενωμένοι για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, παρακολούθησαν ένα βίντεο για την ιστορία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διάβασαν τα 30 άρθρα της Οικουμενικής Διακήρυξης. Στη συνέχεια, χωρίστηκαν σε ομάδες και ανέλαβαν κάποια άρθρα της Διακήρυξης να τα παρουσιάσουν στους συμμαθητές τους και να τους ενημερώσουν για περιπτώσεις παραβίασής τους ανά τον κόσμο. Επίσης, κάποιες ομάδες ασχολήθηκαν ειδικότερα με τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (π.χ. στρατόπεδα συγκέντρωσης), καθώς και τους αγώνες για την προάσπισή τους (π.χ. Φεμινιστικό κίνημα, το κίνημα των Χίπις, οι μη κερδοσκοπικές οργανώσεις).

Επίσης, στο πλαίσιο των δράσεων των ομάδων για το πρόγραμμα της Βουλής των Εφήβων, προσκλήθηκε η ψυχολόγος κ. Φωτεινή Παπαδάτου από το Χαμόγελο το Παιδιού να μιλήσει στα παιδιά της Α΄ και Β΄ Λυκείου για τον σχολικό εκφοβισμό και τον εκφοβισμό στο διαδίκτυο. Τις παρεμβάσεις αυτές τις διοργάνωσε η ομάδα σχολικού εκφοβισμού του σχολείου μας (Ειρήνη Κασσωτάκη, Μαριετίνα Μενεγάτου, Μαρία Πολυχρονάκη).

Όταν ολοκληρώθηκαν οι εργασίες των ομάδων του προγράμματος της Βουλής, επιλέχθηκε με κλήρωση η εκπρόσωπος του σχολείου μας στις εργασίες της Βουλής των Εφήβων που θα διενεργηθούν τον επόμενο Σεπτέμβριο στην Αθήνα. Η μαθήτρια που θα μας εκπροσωπήσει είναι η Αναστασία Πλατάκη της Α΄τάξης με αναπληρωματικό μέλος τη Σοφία Παραδουλάκη της Β΄τάξης.

Όλοι οι μαθητές που συμμετείχαν στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα “Βουλή των Εφήβων” δούλεψαν υπεύθυνα και παρουσίασαν αξιόλογο αποτέλεσμα. Παρακάτω παρατίθενται αποσπάσματα από  τις εργασίες των μαθητών:

Η κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπήρξε σταθμός στην ιστορία και επιτεύχθηκε έπειτα από πολύχρονες προσπάθειες και αγώνες, στους οποίους πολλοί άνθρωποι έχασαν ακόμη και την ζωή τους. Τα ανθρώπινα δικαιώματα  αποτελούν ηθικές αρχές που θέτουν συγκεκριμένα πρότυπα ανθρώπινης συμπεριφοράς και συνήθως προστατεύονται ως νόμιμα δικαιώματα κατά το εθνικό και διεθνές δίκαιο. Παρ’ όλα αυτά είναι γεγονός ότι πολλά γεγονότα στην ιστορία υπήρξαν αιτία να καταπατηθούν αυτά τα δικαιώματα, και ηχηρό παράδειγμα αποτελούν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και εξολόθρευσης.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα ξεκίνησαν να υπάρχουν ως έννοια με τη λήξη των θηριωδιών του Ολοκαυτώματος και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Αργότερα, οι βασικές ιδέες που πυροδότησαν το κίνημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κλιμακώθηκαν με την υιοθέτηση της Παγκόσμιας Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Παρίσι από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, το 1948. Ουσιαστικά, ο αρχαίος κόσμος δεν συμπεριλάμβανε την έννοια των διεθνών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τα θεμέλια στα οποία εδράζονται τα σύγχρονα επιχειρήματα περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων που πρωτο-εμφανίστηκαν το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα είναι η έννοια των φυσικών δικαιωμάτων, που συνιστούσε μέρος της μεσαιωνικής παράδοσης του Φυσικού Δικαίου που πρέσβευαν κατά τον Διαφωτισμό φιλόσοφοι όπως ο Τζον Λοκ, ο Φράνσις Χάτσεσον κι ο Ζαν-Ζακ Μπουρλαμακί, ενώ δέσποζαν στο Αγγλικό Νομοσχέδιο περί Δικαιωμάτων και τα πολιτικά ιδεώδη της Αμερικανικής και της Γαλλικής Επανάστασης.

[…] Εν κατακλείδι, πολλά γεγονότα που έπληξαν την ανθρωπότητα οδήγησαν στα επιχειρήματα υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, βάσει των οποίων σχηματίστηκε ολόκληρη η νομοθεσία. Ένα από αυτά ήταν οι θηριωδίες των Ναζί κατά συγκεκριμένων μειονοτήτων τα οποία καταδικάστηκαν και σήμερα θεωρούνται παράνομα και τιμωρούνται αυστηρά ως χείριστα εγκλήματα, ο οποίος είναι και ο λόγος της ύπαρξής τους.  Από τυφεκισμό, καταναγκαστική εργασία, απαγχονισμό και δηλητηριώδη αέρια υπολογίζεται να θανατώθηκαν περίπου 3.000.000 Εβραίοι ενώ στο σύνολο οι θάνατοι ανέρχονται στα 6.000.000 Εβραίων από την άνοδο του Ναζιστικού κόμματος στην εξουσία ως την κατάρρευσή του (1933-1945). Και για αυτόν ακριβώς τον λόγο, κρίνεται απαραίτητη η ύπαρξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και καθίσταται απαραίτητος ο σεβασμός και η προστασία τους. Σήμερα, οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παρακολουθούνται από επιτροπές των Ηνωμένων Εθνών, εθνικούς οργανισμούς και κυβερνήσεις και από πολλές ανεξάρτητες μη κυβερνητικές οργανώσεις Αυτές οι οργανώσεις συλλέγουν στοιχεία και αποδείξεις από καταγγελλόμενες παραβιάσεις και ασκούν πίεση για την εφαρμογή των νόμων για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Ανθρώπινα δικαιώματα και στρατόπεδα συγκέντρωσης/εξόντωσης της Αλεξάνδρας Κλάδου

Μετά τη λήξη δύο αιματηρών πολέμων, του Δευτέρου Παγκοσμίου και του Πολέμου της Κορέας, προστέθηκε ένας ακόμα, ο Πόλεμος του Βιετνάμ. Η αμερικανική κοινωνία  δεν επρόκειτο να αντέξει έναν ακόμα πόλεμο, οπότε προέκυψε ένα κίνημα με σκοπό, εκτός των άλλων, την προώθηση αντιμιλιταριστικών μηνυμάτων, την προβολή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη λήξη τού Πολέμου του Βιετνάμ. Οι εκπρόσωποι αυτού του κινήματος ονομάστηκαν «Χίπις» (Hippies) ή αλλιώς Παιδιά των Λουλουδιών. Οι διαρκείς αιματοχυσίες στις μάχες στο Βιετνάμ, η καταπάτηση και η στέρηση των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων από τους πληγέντες του πολέμου, όχι μόνο δυσαρέστησαν τους Χίπις αλλά προκάλεσαν και την αντίδρασή τους, την οποία εκδήλωναν με συναυλίες και ειρηνικές διαδηλώσεις.

[…] Βλέποντας τους συνανθρώπους τους να σκοτώνονται καθημερινώς και παρατηρώντας ότι το κράτος τους εφαρμόζει, κάθε άλλο παρά αντιπολεμική πολιτική, οι Χίπις αποφάσισαν να διαδηλώσουν, ώστε να τελειώσει ο πόλεμος που κόστιζε χιλιάδες ζωές αλλά και να εξασφαλισθούν τα δικαιώματα του κάθε ανθρώπου. Αν και το κίνημα δεν διήρκησε για μεγάλο χρονικό διάστημα, η παρουσία του έγινε αισθητή και επεκτάθηκε σε πολλές χώρες, εξασφαλίζοντας του μία θέση στην ιστορία.

Οι «Χίπις» για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Ιωάννη Βλάμη

Στο πλαίσιο της “Βουλής των Εφήβων”, η ομάδα μας ασχολήθηκε με τα πρώτα 6 άρθρα της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Επιλέξαμε να παρουσιάσουμε ξεχωριστά το κάθε άρθρο αποσκοπώντας στην ενημέρωση των συμμαθητών μας για το κάθε δικαίωμα αλλά και για τις περιπτώσεις παραβίασης του ανά τον κόσμο. Το Άρθρο 1 αναφέρεται στην αδιαμφισβήτητη ελευθερία και τα δικαιώματα του ανθρώπου από την αρχή της ζωής του. Στο Άρθρο 2 προβλέπεται ότι κάθε άνθρωπος, χωρίς καμία απολύτως διάκριση, δικαιούται να επικαλείται όλα τα δικαιώματα και τις ελευθερίες του σε οποιαδήποτε πολιτικό, νομικό ή διεθνές καθεστώς μίας χώρας ή επικράτειας (είτε ανεξάρτητης, είτε υπό κηδεμονία ή υπεξούσια). Στο Άρθρο 3 επισημαίνεται το δικαίωμα του ανθρώπου στη ζωή, στην ελευθερία και στην προσωπική του ασφάλεια. Παράλληλα, στο Άρθρο 4 υπογραμμίζεται ότι κανείς δεν επιτρέπεται να ζει υπό καθεστώς δουλείας  και συνεπώς το δουλεμπόριο υπό οποιαδήποτε μορφή απαγορεύεται. Ως επί τον πλείστον, το Άρθρο 5 ορίζει ότι κανένας άνθρωπος δεν επιτρέπεται να υποβάλλεται σε βασανιστήρια ή σε απάνθρωπη και σκληρή μεταχείριση. Τέλος, το Άρθρο 6 αναφέρει πως καθένας, όπου και αν βρίσκεται, έχει δικαίωμα στην αναγνώριση της νομικής του προσωπικότητας.

Τα παραπάνω δικαιώματα μάς φαίνονται ως λογικά και αδιαμφισβήτητα. Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να αναλογιστούμε πως αυτό δεν είναι αυτονόητο για τους ανθρώπους όλου του κόσμου. Υπάρχουν άνθρωποι που αυτή τη στιγμή ζουν υπό καθεστώς δουλείας ή κακομεταχείρισης, στερούνται το δικαίωμα στη ζωή και γίνονται αντικείμενα χλευασμού λόγω φυλετικών, θρησκευτικών και  πολιτικών πεποιθήσεων. Ωστόσο, αυτό το φαινόμενο δεν εντοπίζεται μόνον στις αναπτυσσόμενες, αλλά και στις σύγχρονες και ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου. Στόχος μας λοιπόν ήταν να δώσουμε συγκεκριμένα παραδείγματα για να αποδείξουμε την πραγματικότητα στους συμμαθητές μας.

Ελίνα Κουκουλάκη, Μαρία Μανουρά, Στέλλα Μανωλίτση, Μαρία Φραγκούλη, Ελεάννα Χατζάκη, Κυριακή Χρονάκη

Στο φετινό πρόγραμμα της “Βουλής των Εφήβων” αναζητήσαμε και μάθαμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Συγκεκριμένα, εμείς είχαμε αναλάβει τα άρθρα 7,8,9 και 20. Αναλυτικότερα, το άρθρο 7 έλεγε ότι όλοι είναι ίσοι απέναντι στον νόµο και έχουν δικαίωµα να προστατεύονται εξίσου από τον νόµο, χωρίς καµία απολύτως διάκριση. Όλοι έχουν δικαίωµα σε ίση προστασία από κάθε διάκριση που θα παραβίαζε την παρούσα Διακήρυξη και από κάθε υποκίνηση μιας τέτοιας διάκρισης. Αντίστοιχα, το άρθρο 8 αναφέρει ότι ο καθένας έχει δικαίωµα προσφυγής σε ένδικα µέσα στα αρµόδια εθνικά δικαστήρια κατά των πράξεων που παραβιάζουν τα θεµελιώδη δικαιώµατα, τα οποία αναγνωρίζονται από το Σύνταγµα και τον νόµο. Έπειτα, το άρθρο 9 διαπραγματεύεται το γεγονός ότι κανείς δεν μπορεί να συλληφθεί, να τεθεί υπό κράτηση ή να εξοριστεί αυθαίρετα. Τέλος, το άρθρο 20 αναφέρει ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να συνέρχεται και να συνεταιρίζεται ελεύθερα και για ειρηνικούς σκοπούς και ότι κανείς δεν μπορεί να υποχρεωθεί να συμμετέχει σε ορισμένο σωματείο.

Ειρήνη Κοκολάκη Τέντου, Όλγα Λαντζουράκη, Μανιαδάκη Μαρία, Νίκος Σωμαράκης

Στο πλαίσιο των δράσεων που πραγματοποιούμε προκειμένου να μπορούμε να συμμετάσχουμε στην Βουλή των εφήβων κληθήκαμε να σχηματίσουμε μια ομάδα. Η ομάδα μας αποτελείται από 3 μέλη.. Το θέμα που ασχοληθήκαμε όλα τα παιδιά ήταν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πιο συγκεκριμένα σε εμάς ανατέθηκαν τα άρθρα 10,11 και 12 της Οικουμενικής Διακήρυξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα οποία και παρουσιάσαμε στους συμμαθητές μας. Το άρθρο 10 αναφέρεται στο δικαίωμα όλων των ανθρώπων να εκδικάζουν τις υποθέσεις τους δημόσια, σε αμερόληπτο δικαστήριο το οποίο αποφασίζει για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους και σε περίπτωση κατηγορίας για το βάσιμο της. Το άρθρο 11 αναφέρεται στο γεγονός πως όλοι οι άνθρωποι είναι αθώοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Επιπλέον η ποινή που επιβάλλεται σε κάποιον πρέπει να είναι αντίστοιχη του υπάρχοντος δικαίου το χρόνο που τελέστηκε το αδίκημα. Το άρθρο 12 περιγράφει το απαραβίαστο της ιδιωτικής ζωής των ανθρώπων και πως οι άνθρωποι προστατεύονται από το νόμο σε περίπτωση παραβίασης της ιδιωτικότητας  τους ή προσβολής της τιμής τους. Τέλος, είναι αναμφισβήτητο πως παρά την ύπαρξη της Διακήρυξης όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα παραβιάζονται ακόμα και σε χώρες που έχουν υπογράψει τη Διακήρυξη αυτή.

Μαρίνα Μαρκάκη, Αναστασία Πλατάκη, Χρύσα Χαλκιαδάκη

Στο φετινό πρόγραμμα της «Βουλής των Εφήβων» αναζητήσαμε και μάθαμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα.και η δική μας ομάδα ανέλαβε να προετοιμάσει τα άρθρα 13, 14, 15 και 16. Τα παρουσιάσαμε στους συμμαθητές μας, δείχνοντάς τους και τα αντίστοιχα βίντεο. Το άρθρο 13 αναγράφει πως καθένας έχει το δικαίωμα να κυκλοφορεί ελεύθερα και να επιλέγει τον τόπο της διαμονής του στο εσωτερικό ενός κράτους. Επίσης, πως καθένας έχει το δικαίωμα να εγκαταλείπει οποιαδήποτε χώρα, ακόμα και τη δική του, και να επιστρέφει σε αυτήν. Στη συνέχεια, το άρθρο 14 υποστηρίζει ότι κάθε άτομο που καταδιώκεται έχει το δικαίωμα να ζητά άσυλο και να του παρέχεται άσυλο σε άλλες χώρες. Το δικαίωμα αυτό δεν μπορεί κανείς να το επικαλεστεί, σε περίπτωση δίωξης για πραγματικό αδίκημα του κοινού ποινικού δικαίου ή για ενέργειες αντίθετες προς τους σκοπούς και τις αρχές του ΟΗΕ. Το άρθρο 15 αναφέρει πως καθένας έχει το δικαίωμα σε μια ιθαγένεια και πως κανείς δεν μπορεί να στερηθεί αυθαίρετα την ιθαγένειά του ούτε το δικαίωμα να αλλάξει ιθαγένεια. Τέλος, στο άρθρο 16 αναγράφεται ότι από τη στιγμή που θα φθάσουν σε ηλικία γάμου, ο άνδρας και η γυναίκα, χωρίς κανέναν περιορισμό εξαιτίας της φυλής, της εθνικότητας ή της θρησκείας, έχουν το δικαίωμα να παντρεύονται και να δημιουργούν οικογένεια. Και οι δύο έχουν ίσα δικαιώματα ως προς τον γάμο, κατά τη διάρκεια του γάμου και κατά τη διάλυσή του. Γάμος δεν μπορεί να συναφθεί παρά μόνο με ελεύθερη και πλήρη συναίνεση των μελλονύμφων.

Η οικογένεια είναι το φυσικό και το βασικό στοιχείο της κοινωνίας και έχει το δικαίωμα προστασίας από την κοινωνία και το κράτος. Μέσω των παρουσιάσεων αυτών και την προβολή των βίντεο ενημερώσαμε τους συμμαθητές μας και σύμφωνα με αυτούς ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες. Έτσι, καταφέραμε να τους περάσουμε το μήνυμα που επιθυμούσαμε και να τους μεταδώσουμε τις νέες γνώσεις που αποκτήσαμε.

Άννα Αποστολάκη, Κωνσταντίνα Δροσατάκη, Χριστίνα Δουβλετή, Νικόλας Λαδουκάκης

Η ομάδα μας ασχολήθηκε με το άρθρο 17, το οποίο αναφέρεται στο δικαίωμα της ιδιοκτησίας και με το άρθρο 18 το οποίο αναφέρεται στο δικαίωμα της ελευθερίας της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας. Επίσης, με το άρθρο 14, το οποίο αναφέρεται στο δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης. Η ομάδα μας δημιούργησε μία παρουσίαση στην οποία προβάλαμε τα τρία άρθρα που είχαμε αναλάβει και τα αντίστοιχα βίντεο. Στη συνέχεια, αναφέραμε ένα παράδειγμα παραβίασης είτε με τη μορφή  βίντεο είτε με τη μορφή διαφάνειας. Παράλληλα, ενθαρρύναμε και ζητούσαμε από τους συμμαθητές μας να εκφράσουν τη γνώμη τους σχετικά με κάθε άρθρο και να αναφέρουν οι ίδιοι -αν γνωρίζουν- κάποιο παράδειγμα παραβίασής του.

Κατερίνα Αγγελιδάκη, Λίνα Κυριακάκη, Εύα Μακρή

Η ομάδα μας παρουσίασε στην τάξη 4 ανθρώπινα δικαιώματα. Πιο συγκεκριμένα, ασχοληθήκαμε με το άρθρο 21 (το δικαίωμα στην δημοκρατία, στην συμμετοχή στα κοινά και  στην ισότητα στην πολιτική), το άρθρο 22 (το δικαίωμα κάθε ανθρώπου στην κοινωνική ασφάλιση από το κράτος αφού ανήκει σε ένα κοινωνικό σύνολο) και το άρθρο 23 (τα δικαιώματα των εργαζομένων και συγκεκριμένα το δικαίωμα κάθε ανθρώπου να επιλέγει ελεύθερα το επάγγελμα του, την ίση αμοιβή για την ικανοποίηση των αναγκών του  και τις ίσες ώρες εργασίας αλλά και το δικαίωμα συμμετοχής σε συνδικάτα εργαζομένων για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του). Τέλος, παρουσιάσαμε το άρθρο 24 που αναφέρεται στο δικαίωμα του καθενός στο παιχνίδι και στον ελεύθερο χρόνο.

Οι παρουσιάσεις έγιναν σε μορφή power point. Παρουσιάσαμε στους συμμαθητές μας τα παραπάνω δικαιώματα, τους εξηγήσαμε το περιεχόμενο του κάθε ενός  ξεχωριστά και τους ενημερώσαμε για κάποιες περιπτώσεις παραβίασης τους στον κόσμο. Την παρουσίαση του κάθε δικαιώματος συνόδευε και το ξεχωριστό βιντεάκι του (Από την ιστοσελίδα Ενωμένοι για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα).

Νικόλ Ισμαΐλι, Παύλος Καλφόγλου, Μιχάλης Κασωτάκης, Ξηραδάκης Γιάννης

Με τα μέλη της ομάδας μας ασχοληθήκαμε με 6 από τα 30 ανθρώπινα δικαιώματα. Στην αρχή παρουσιάσαμε το 16ο δικαίωμα, σύμφωνα με το οποίο όλοι οι άνθρωποι ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής, θρησκείας κτλ έχουν τη δυνατότητα να παντρευτούν και να αποκτήσουν οικογένεια, η οποία προστατεύεται από την κοινωνία. Στη συνέχεια προχωρήσαμε στο 25ο, που αφορά το δικαίωμα του καθενός να έχει φαγητό, στέγη, ρούχα και ιατρική περίθαλψη, καθώς και ασφάλεια σε περίπτωση ανεργίας, αρρώστια, αναπηρίας ή άλλης κατάστασης που είναι πέρα από τον έλεγχό του. Αναφερθήκαμε μετά στο 27ο το οποίο θίγει το δικαίωμα των ανθρώπων να παίρνουν μέρος στην πολιτιστική ζωή της κοινότητάς τους και το δικαίωμα των μουσικών, επιστημόνων, καλλιτεχνών κτλ να προστατεύονται τα έργα τους. Μιλήσαμε επίσης για το 28ο δικαίωμα με βάση το οποίο όλοι πρέπει να ζουν σε ένα ελεύθερο και -πάνω απ’όλα- δίκαιο κόσμο. Τέλος, παρουσιάσαμε τα δικαιώματα 29 και 30, τα οποία πραγματεύονται τις ευθύνες που έχει ο άνθρωπος και που πρέπει να τηρεί, καθώς και ότι κανένας δεν έχει την ελευθερία να καταπατήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα του συνανθρώπου του.

Στέλιος Γκαγκαουδάκης, Αλέξανδρος Παπατζανάκης, Σταύρος Ρωμανός, Γιώργος Σημαντηράκης, Σοφία Τσαγκαράκη

Δικαιώματα των γυναικών είναι τα δικαιώματα και οι απαιτήσεις που αξιώνονται για τις γυναίκες και τα κορίτσια πολλών κοινωνιών ανά τον κόσμο και αποτελούν τη βάση για το γυναικείο κίνημα για τα δικαιώματα κατά τον 19ο αιώνα και το φεμινιστικό κίνημα κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα.

Ζητήματα που συνδέονται συνήθως με τις έννοιες των δικαιωμάτων των γυναικών περιλαμβάνουν, αν και δεν περιορίζονται σε αυτά, το δικαίωμα: για σωματική ακεραιότητα και αυτονομία, να είναι ελεύθερες από σεξουαλική βία, να ψηφίζουν, να κατέχουν δημόσια αξιώματα, να συνάπτουν νομικές συμβάσεις, να έχουν ίσα δικαιώματα στο οικογενειακό δίκαιο, να δουλεύουν, να αμείβονται με δίκαιους μισθούς ή ίση αμοιβή, να έχουν αναπαραγωγικά δικαιώματα, να έχουν ιδιοκτησία, να μορφώνονται.

Ο φεμινισμός είναι μια συλλογή κοινωνικών θεωριών, πολιτικών κινήσεων και ηθικών φιλοσοφιών, σε μεγάλο βαθμό παρακινούμενη από ή αναφερόμενη σε εμπειρίες γυναικών, ιδιαίτερα σε σχέση με την κοινωνική, πολιτική και οικονομική τους κατάσταση. Ως κοινωνικό κίνημα ο φεμινισμός εστιάζεται κατά πολύ στον περιορισμό ή στην εξάλειψη της φυλετικής ανισότητας και στην προώθηση των δικαιωμάτων, των συμφερόντων και των ζητημάτων των γυναικών στην κοινωνία.

[…] Ένα γενικότερο συμπέρασμά μου από τη συνολική μου έρευνα πάνω στον φεμινισμό είναι πως πολύ εύκολα μπορεί να παρεξηγηθεί. Το θέμα είναι να καταλάβουμε πως ο φεμινισμός αυτός καθ’ αυτός πρεσβεύει την ισότητα των δύο φύλων και όχι την οποιαδήποτε ανωτερότητα του ενός έναντι του άλλου. Από την έρευνά μου πάνω στο θέμα θα κρατήσω εκτός από το βαθύτερο νόημα της ισότητας και κάποια λόγια σπουδαίων υποστηρικτών του φεμινισμού, τόσο γυναικών όσο και αντρών. Εκείνο που έχει χαραχτεί ανεξίτηλο στη μνήμη μου είναι το ακόλουθο:

«Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι δικαιώματα των γυναικών και τα δικαιώματα των γυναικών είναι ανθρώπινα δικαιώματα.»  –Hillary Rodham Clinton

Μετά από όλες τις ομιλίες και τα άρθρα που μελέτησα έχω αποκομίσει πολλά, νιώθω πιο γεμάτη αφού είχα την ευκαιρία να γνωρίσω τόσο σημαντικούς ανθρώπους μέσα από το έργο και την προσφορά τους και σας αφήνω χωρίς να περιαυτολογώ με τα λόγια της γνωστής ηθοποιού Emma Watson στην ομιλία της για τον φεμινισμό το 2014 όπου ζήτησε τον κόσμο να αναρωτηθεί:

«Ρωτήστε τους εαυτούς σας, αν όχι εγώ, ποιος; Αν όχι τώρα, πότε;»

Ανθρώπινα δικαιώματα και Φεμινιστικό κίνημα της Σοφίας Παραδουλάκη

Τόσο στον καθημερινό, όσο και στον πολιτικό χώρο, μία νέα λέξη έχει κάνει την εμφάνιση στα στόματα όλων: οι μη-κερδοσκοπικές οργανώσεις. Τα Μ.Κ.Ο., σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα,  είναι ιδιωτικές οργανώσεις που αναλαμβάνουν δράση σχετικά µε την ανακούφιση όσων υποφέρουν, την προαγωγή των συμφερόντων των φτωχών, την προστασία του περιβάλλοντος, την παροχή βασικών κοινωνικών παροχών ή αναλαμβάνουν την προώθηση της κοινωνικής ανάπτυξης. Δυστυχώς, η ενασχόληση του κοινού με αυτές τις οργανώσεις δεν έχει να κάνει με το πολύτιμο έργο που προσφέρουν, αλλά με τις ποικίλες υποθέσεις ξεπλύματος χρήματος και διαφθοράς. Αυτά τα αρνητικά νέα θα αποτελέσουν και την αφορμή για να θυμηθούμε ξανά την ιδιαίτερη  δομή των ΜΚΟ και πώς μπορούν να προσφέρουν έργο πολύτιμο για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

[…] Φυσικά, όπως και είναι το θέμα της εργασίας μας, πάρα πολλά Μ.Κ.Ο. δραστηριοποιούνται στον χώρο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πράγμα διόλου τυχαίο. Οι ασταμάτητοι αιματηροί πόλεμοι, η διαφθορά, το παραεμπόριο, ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός δηλώνουν ακόμη και σήμερα σταθερά το παρόν, απειλώντας τα ανθρώπινα δικαιώματα . Η σημασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων γίνεται άμεσα αντιληπτή από το γεγονός ότι είναι τόσο κατοχυρωμένα όσο και αναφαίρετα από κάθε ανθρώπινο όν.

[…] Η υπεράσπιση αυτών των δικαιωμάτων γίνεται κυρίως μέσα από νομικές υπηρεσίες, με συμβουλευτικό ή ακτιβιστικό ρόλο, επιδιώκοντας την προάσπιση των πολιτικών δικαιωμάτων και των ευπαθών κοινωνικά ομάδων. Παράλληλα, στοχεύουν στην αφύπνιση της κοινής γνώμης όσον αφορά τα δικαιώματα και τη διεκδίκηση αυτών, ενώ παράλληλα παραθέτουν την γνώμη τους όσον αφορά την πρόοδο και το επίπεδο ενός κράτους στα δικαιώματα των πολιτών και διαφόρων μειονοτήτων.

Σε χώρες και καταστάσεις όπου το κράτος είναι απόν και δεν υπάρχει κανείς για να υπερασπιστεί τους ανθρώπους και τα δικαιώματά τους, αντιλαμβανόμαστε ότι η παρουσία των ΜΚΟ είναι ζέουσας σημασίας. Όντας όμως θεσμοί αποτελούμενοι κυρίως από εθελοντές, η συμμετοχή μας σε αυτούς καθώς και η ένθερμη υποστήριξη τους, είναι τουλάχιστον καθοριστική για την πορεία του έργο τους.

Οι μη-κερδοσκοπικές οργανώσεις (ΜΚΟ) και τα ανθρώπινα δικαιώματα του  Κων/νου Κατσούλη

Εκπαιδευτικό πρόγραμμα “Βουλή των Εφήβων-Βήματα Δημοκρατίας: Κάνοντας πράξη τη συμμετοχή”, 2019

Οι εκπαιδευτικοί-σύνδεσμοι για το Πειραματικό ΓΕΛ Ηρακλείου: Ειρήνη Κασσωτάκη ΠΕ 02, Μαριετίνα Μενεγάτου ΠΕ 78.

Αυτή η εργασία έχει άδεια χρήσης Creative Commons -Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή4.0.