Terra…byte by Περικλής

Γιατί η ακτινοβολία terahertz αποτελεί το νέο χρυσό παιδί του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος

Τα μικροκύματα χρησιμοποιούνται στο μαγείρεμα, οι ακτίνες Χ βοηθούν τους γιατρούς στην εξέταση σπασμένων οστών και η υπεριώδης ακτινοβολία μας δίνει τη δυνατότητα να βλέπουμε μέσα στη νύχτα με ειδικά κιάλια. Όσο για την ακτινοβολία terahertz, η οποία στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα βρίσκεται μεταξύ της υπεριώδους και των μικροκυμάτων, είναι μόνο λόγια. Οι ακτίνες t, όπως αποκαλούνται, έχει αποδειχθεί ότι δύσκολα δημιουργούνται, ανιχνεύονται και κατευθύνονται προς ένα στόχο. Τώρα, όμως, ο Daniel Mittleman, φυσικός στο Πανεπιστήμιο Rice, και οι συνεργάτες του ανακάλυψαν έναν απλό τρόπο για να τις τιθασεύουν μια ανακάλυψη που μπορεί να ωθήσει την τεχνολογία από το θεωρητικό σε πρακτικό επίπεδο.

Όπως και οι ακτίνες χ, οι ακτίνες t μπορούν να διεισδύσουν μέσα από μη μεταλλικά υλικά, όπως χαρτόνια και πλαστικά, χωρίς όμως τη βλαβερή ιοντίζουσα ακτινοβολία. Αυτό τις κάνει ιδανικές για την απεικονιστική εξερεύνηση του εσωτερικού των εντέρων ή ενός ύποπτου δέματος. Για πολλά χρόνια, οι ακτίνες t θεωρούνταν εμπορικά άχρηστες, καθώς κανείς δεν μπορούσε να βρει τρόπο να τις ελέγξει. Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν μεταλλικούς σωλήνες που λειτουργούσαν καλά με τα μικροκύματα, καθώς και οπτικές ίνες που λειτουργούσαν καλά για τις υπέρυθρες ακτίνες, που όμως απέτυχαν στις ακτίνες t. Η λύση του Mittleman είναι απλή: μία μεταλλική ράβδος λαμβάνει σήμα ακτινών t στο ένα της άκρο και εκπέμπει το ίδιο σήμα από το άλλο της άκρο. Η έρευνα, η οποία μπορεί σύντομα να οδηγήσει στο πρώτο ενδοσκόπιο ακτινών t, έχει εγείρει πλήθος ερωτηματικών. «Μόλις 5 χρόνια πριν», λέει ο πρωτοπόρος στις ακτίνες t καθηγητής Charles Schmuttenmaer του Πανεπιστημίου Yale, «οι άνθρωποι έλεγαν ?Τerahertz – σιγά το πράγμα!?. Όμως βλέπουμε ότι υπάρχουν πλέον πολλά πράγματα που μπορείς να κάνεις με αυτές τις ακτίνες, που δεν μπορούν να γίνουν με κανένα άλλο τρόπο». Όπως για παράδειγμα; Ρίξτε μία ματιά στον οδηγό που ακολουθεί.

Άρθρο της NICOLE DAVIS στο Popular Science

Από το 1985 και για δέκα χρόνια – τουλάχιστον ήταν ένα από τα πιο προχωρημένα μηχανήματα για παιχνίδια, καταφέρνοντας να προσελκύει και «Ψαγμένα» άτομα από το χώρο της Πληροφορικής. Τα σφάλματα που έγιναν όμως από όσες εταιρείες διαχειρίστηκαν το προϊόν αυτό αξίζει να γίνουν αντικείμενο σεμιναρίου στις οικονομικές σχολές.

Ποιά ήταν όμως τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά της Amiga; Είχε καταπληκτικά γραφικά και πάνω στο μηχάνημα έβρισκες όσα θα έβαζαν οι κατασκευαστές στα PC τη δεκαετία του ’90. Χρειάστηκε επί 20 περίπου χρόνια να γίνουν τερατώδη σφάλματα διαχείρισης για να φτάσουν να γράφουν στο Internet οι φανατικοί «υπάρχουν πια οπαδοί της Amiga;» και άλλοι να απαντούν «Ο αδερφός μου είχε μια 500 με Tower και ΗD και την πουλούσε, αλλά κανείς δεν την αγόραζε και την παράτησε στο δρόμο. Τώρα μετάνιωσα που τον άφησα να κάνει έτσι» (www.wintotal-forum.de 3/2/2005). Στην αρχή δεν τους άρεσε το όνομα του καινούργιου παιδιού. «Αμίγα», δηλαδή φιλενάδα, στα ισπανικά, χμ. κάποιος όμως παρατήρησε ότι αλφαβητικά, τουλάχιστον, το νεογέννητο θα ήταν σε όλους τους καταλόγους πιο μπροστά από την Atari και την Apple. Μετά ήταν και το γεγονός ότι όλο αγόρια ασχολούνταν τότε με την πληροφορική και τελικά το ίδιο το κοινό με την ανταπόκρισή του έδειξε πως καλοδέχτηκε το εξαιρετικό για την εποχή του μηχάνημα. Πώς γεννήθηκε; Ήταν καρπός της πλήξης και του ανήσυχου πνεύματος ενός μηχανικού που δούλευε στην Atari το1980 και έβλεπε ότι τα οκτάμπιτα συστήματα, όπως το 2600, για τον ήχο και τα γραφικά είχαν περιορισμένες πλέον δυνατότητες. Είχε ενθουσιαστεί και εκείνος όπως και πολλοί άλλοι με τον εξαιρετικό πραγματικά επεξεργαστή της Motorola, τον 68000, και ήθελε να δημιουργήσει με αυτόν. Η Atari, καλά καθισμένη πάνω στα κέρδη της, σαν σουλτάνος που φτάνουν όλα στα χέρια του χωρίς κόπο, αρνιόταν να δει λίγο πιο μακριά. Έτσι, ο ανήσυχος μηχανικός Τζέι Μάινερ έφυγε και το 1982, ανταμώνοντας με έναν άλλο που (δι)έφυγε από την Atari, αποφάσισαν να κάνουν κάτι για την αγορά παιχνιδιών που άρχιζε να μην πηγαίνει και πολύ καλά. Τα χρήματα (επτά εκατομμύρια δολάρια) τα έδωσαν τρεις οδοντίατροι που έψαχναν αντικείμενο για να επενδύσουν, και η επιχείρηση στη Σάντα Κλάρα τns Καλιφόρνιας στήθηκε. θα φτιαχνόταν μια παιχνιδομηχανή με οδηγό δισκέτας 3,5″ και πληκτρολόγιο, που θα έκανε μπαμ γιατί, εκτός των άλλων, θα επέτρεπε, αντίθετα από την πολιτική της Atari σε όποιο σχεδιαστή ήθελε να φτιάξει πάνω σε αυτή κάποια πράγματα όπως αυτός θα τα ήθελε. Ύστερα από διάφορες προσκλήσεις ενδιαφέροντος και δραματικές εξελίξεις, με τους μηχανικούς να βάζουν μέχρι και τα σπίτια τους υποθήκη για να συνεχιστεί η εξέλιξη της παιχνιδομηχανής, την Amiga ήρθε να σώσει η Cοmmοdοre, που μπήκε δυναμικά δίνοντας 27 εκατομμύρια δολάρια. Έτσι, τον Ιούλιο του 1985 πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του μηχανήματος, με τον Άvτι Γουόρχολ στην τελετή να τονίζει την ποιότητα των χρωμάτων και την Ντέμπι Χάρι των Blondie να δίνει έμφαση στον ήχο αλλά και στην εμφάνιση (προφανώς). Η τιμή της Commodore – Amiga ήταν 1500 λίρες Αγγλίας, αλλά εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο μπροστά από Apple και PC, ενώ -για σκεφτείτε- πριν από 20 χρόνια ο ιδιοκτήτης της Amiga μπορούσε να κάνει μοντάζ να έχει μηχάνημα με πολυεπεξεργασία και δυνατότητα σύνδεσης στην τηλεοπτική οθόνη. Ταυτόχρονα το Atari προσφερόταν στη μισή τιμή. Έτσι, οι άνθρωποι άρχισαν να χωρίζονται στους φανατικούς της Amiga και τους άλλους. Φτάνοντας στο 1990, τα λάθη διαχείρισης άρχισαν να πληθαίνουν. Η Commodore, πιστεύοντας ότι ο μόνος εχθρός της ήταν η Atari, άφησε τις Microsoft και Apple να μεγαλώνουν χωρίς εκείνη να κάνει κάτι. Έφτασε μάλιστα σε σημείο να απορρίψει προσφορά της Sun για το Α3000UX, έναν ολόκληρο σταθμό εργασίας με UNIX! Έβγαλε βέβαια το CDTV, που είχε και οδηγό CD με 699 λίρες. Μόνο στην Αγγλία όμως πήγαινε καλά. Το 1994 η Cοmmοdore έκλεισε και το1995 πλέον η Amiga ήταν ένα μηχάνημα χωρίς εταιρεία. Όχι όμως και χωρίς φίλους ή χωρίς μηχανικούς που προσπαθούσαν να τη βελτιώνουν συνεχώς. Όλοι όμως φαίνεται ότι ήθελαν να κινούνται περιθωριακά. Ανατρίχιασαν και με το δίκιο τους όταν αισθάνθηκαν την καυτή ανάσα της Microsoft να πλησιάζει, αλλά αντέδρασαν άσχημα όταν έγινε συζήτηση για σύνδεση με Linux, αν και από μακριά τουλάχιστον θα έλεγε κανείς ότι θα έκαναν αρκετά καλή παρέα τα … δυο τους. Τα λάθη πληρώνονται καμία φορά και με νεκρούς.

Πηγή: RAM,  φωτογραφία copyright Image, Bill Bertram

Αν οι σχέσεις βιντεοπαιχνιδιών και κινηματογράφου ποτέ δεν διένυσαν γόνιμη φάση, το ίδιο δε φαίνεται να ισχύει για τα βιβλία και τα βιντεοπαιχνίδια, ο συνδυασμός των οποίων δημιουργεί ένα νέο τύπο εμπειρίας για τους χρήστες – αναγνώστες. Επιμέλεια: Παναγιώτης Αθανάσαινας
patha@kathimerini.gr

Όταν ο συγγραφέας PJ Haarsma έγραψε το πρώτο του βιβλίο, μία νουβέλα επιστημονικής φαντασίας για εφήβους, δεν μπορούσε να βρει τον ακριβή τρόπο για να περιγράψει τον Όρμπις, το πλανητικό σύστημα που εκτυλίσσεται η ιστορία του βιβλίου. Σκέφτηκε επίσης ότι το βιβλίο του θα ήθελε να έχει τα χαρακτηριστικά ενός βιντεοπαιχνιδιού.

Το διαδικτυακό παιχνίδι που προέκυψε, σχεδιάστηκε όχι μόνο για να επεκτείνει τον φανταστικό κόσμο που περιγράφει το βιβλίο, επιτρέπει ταυτόχρονα στους αναγνώστες του βιβλίου να ζήσουν οι ίδιοι στον κόσμο του. Ταυτόχρονα, ο Haarsma έδωσε ερείσματα στους παίκτες που δεν είχαν διαβάσει το βιβλίο, αφού για να προχωρήσουν σε διάφορα σημεία του παιχνιδιού θα έπρεπε να απαντήσουν σε ερωτήσεις των οποίων οι πληροφορίες βρισκόταν στις σελίδες του μυθιστορήματος.

Ο Haarsma δεν είναι ο μόνος που χρησιμοποιεί τα βιντεοπαιχνίδια ως μέσο πρόκλησης ενδιαφέροντος για ένα βιβλίο. Όλο και περισσότεροι συγγραφείς, δάσκαλοι και εκδότες ασπάζονται τον ταχέως αναπτυσσόμενο κόσμο της ψηφιακής εικόνας με την ελπίδα ότι τα παιχνίδια θα ωθήσουν τα παιδιά στο διάβασμα.

Παράλληλα, οι εκδότες σπεύδουν να αναλάβουν δράση. Η Scholastic, εκδότρια εταιρεία της σειράς «Χάρι Πότερ», πρόσφατα κυκλοφόρησε τον «Λαβύρινθο των Οστών», το πρώτο από τα δέκα συνολικά βιβλία μυστηρίου, που συνδέεται με διαδικτυακό παιχνίδι. Ταυτόχρονα, ο εκδοτικός οίκος Random House, ανέπτυξε και κυκλοφόρησε ένα διαδικτυακό παιχνίδι βασισμένο στην τρίτη συνέχεια του βιβλίου φαντασίας «Inheritance», στο οποίο έχουν ήδη συμμετάσχει 51.000 χρήστες για να παίξουν και να συμμετάσχουν στις συζητήσεις του site.

Ένας νέος τρόπος αφήγησης

Πρόσφατη δημοσκόπηση του Ινστιτούτου Pew έδειξε ότι 97% των παιδιών 12 έως 17 ετών στις ΗΠΑ ασχολούνται με τα βιντεοπαιχνίδια και τις κονσόλες, τα οποία αν και φαίνεται να μην συνδέονται με τα βιβλία, κάποιοι βλέπουν ξεκάθαρη σχέση μεταξύ τους.

«Νομίζω ότι οι gamers και οι αναγνώστες ψάχνουν το ίδιο πράγμα», δήλωσε ο Ρικ Ριόρνταν, συγγραφέας διάσημης σειράς βιβλίων στις ΗΠΑ. «Και οι δύο θέλουν μία δυνατή ιστορία της οποίας θα είναι ο κεντρικός χαρακτήρας». Αρκετοί θεωρούν ότι τα βιντεοπαιχνίδια είναι ένα αναπτυσσόμενο μέσο που δεν έχει ακόμη πραγματοποιήσει την επανάστασή του. «Δεν θα μου προκαλούσε καμία έκπληξη αν σε δέκα ή είκοσι χρόνια τα βιντεοπαιχνίδια δημιουργούν φανταστικούς κόσμους τόσο πολύπλοκους όπως αυτοί του Ντίκενς ή του Ντοστογιέφσκι» ανέφερε ο Τζέι Παρίνι, καθηγητής λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο του Μίντλμπερι.

Από την άλλη, και κάποιοι συγγραφείς έχουν ξεκινήσει να υιοθετούν χαρακτηριστικά των βιντεοπαιχνιδιών όπως ο ρυθμός εξέλιξης της ιστορίας, προκαλώντας με αυτό τον τρόπο ενδιαφέρον σε gamers που συναρπάζονται από τον νέο τρόπο αφήγησης στα βιβλία.

Πολλοί ερευνητές που έχουν ξεκινήσει να μελετούν τις μαθησιακές επιδράσεις των βιντεοπαιχνιδιών, έχουν συμπεράνει ότι, σε συνθήκες εργαστηρίου, οι παίχτες βιντεοπαιχνιδιών έχουν καλύτερους χρόνους αντίδρασης και συγκέντρωσης σε εργασίες αγνοώντας άσχετα εξωτερικά ερεθίσματα. «Τα παιχνίδια έχουν τη δυνατότητα να διδάξουν κριτική σκέψη και αίσθηση του βάρους των επιλογών που κάνει ο παίκτης» αναφέρει ο Τζέιμς Πολ Γκι, σε σχετικό του βιβλίο.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες New York Times

Του MARCEL BERLINS ? THE GUARDIAN (από ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 28/09/2008)

Σε γενικές γραμμές, δεν μπορώ να παραπονεθώ για τους αναγνώστες που απαντούν μέσω του Internet στη στήλη μου. Η μεγάλη πλειονότητά τους παρουσιάζει τα επιχειρήματά της με αρκετά νηφάλιο τρόπο. Οι περισσότεροι συμφωνούν με την άποψή μου, όπως και πρέπει να γίνεται. Πολλοί υποστηρίζουν τις αντιρρήσεις τους με χρήσιμες και ενδιαφέρουσες πληροφορίες.

Ως εδώ, όλα καλά. Υπάρχουν ορισμένοι, όμως που εκφράζουν την αντίθεσή τους με υβριστικό τρόπο, με προσωπικές επιθέσεις και υστερικό παραλήρημα. Κάποια στιγμή σκέφτηκα σοβαρά να μηνύσω έναν σχολιαστή για συκοφαντία· θα είχα κερδίσει την αγωγή, και ο βρετανικός νόμος, με σκοπό την καταπολέμηση της λιβελογραφίας, επιτρέπει την αποκάλυψη του πραγματικού ονόματος που κρύβεται πίσω από ένα ψηφιακό ψευδώνυμο.

Αυτή η ανωνυμία βρίσκεται στο κέντρο της συζήτησης που γίνεται αυτή την εβδομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Μια Εσθονή ευρωβουλευτής, η Μαριάν Μίκο, ανησυχεί επειδή αυξανόμενος αριθμός ιστολογίων γράφονται «με κακόβουλες προθέσεις και κρυμμένες σκοπιμότητες». Προτείνει οι bloggers να δηλώνουν την ταυτότητά τους και τα συμφέροντα που τυχόν έχουν όσον αφορά το θέμα για το οποίο γράφουν.

Οι ανησυχίες της πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη. Όσοι διαβάζουν τα ιστολόγια δεν γνωρίζουμε ποιοι κρύβονται πίσω από τα διάφορα ψευδώνυμα. Χρειαζόμαστε περισσότερες πληροφορίες για τους συγγραφείς ώστε να κρίνουμε πόσο σοβαρά μπορούμε να πάρουμε τις γνώμες τους. Έχει ο τάδε προσωπικό συμφέρον στην υπό συζήτηση υπόθεση; Η κυρία που μας συστήνει ένα εστιατόριο μήπως είναι αδελφή του ιδιοκτήτη του; Μήπως ο κύριος που το δυσφημεί έχει κάποια προσωπική διαφορά με τον εστιάτορα; Δεν το ξέρουμε.

Κατά σύμπτωση, την περασμένη εβδομάδα, ο Sir Tim Berners-Lee, ο δημιουργός του world wide web, εξομολογήθηκε τις δικές του ανησυχίες για τον τρόπο που χρησιμοποιείται η εφεύρεσή του για να διαδίδονται ψευδείς πληροφορίες, θεωρίες συνωμοσίας (π.χ., ότι η 9^η Σεπτεμβρίου ήταν έργο της αμερικάνικης κυβέρνησης) και επιβλαβείς ιδέες.

Αναφέρθηκε ιδιαίτερα στη φήμη ότι το τριπλούν εμβόλιο αυξάνει τον κίνδυνο αυτισμού στα παιδιά (φήμη που έθεσε σε πραγματικό κίνδυνο πολλά παιδιά στη Βρετανία, τα οποία δεν εμβολιάστηκαν). Είπε επίσης ότι διάφορες περιθωριακές αιρέσεις έχουν τη δυνατότητα τώρα να διαδίδουν πολύ γρήγορα τις παρανοϊκές και δυνητικά επικίνδυνες ιδέες τους. Οι λύσεις που πρότεινε ? συστήματα που θα μπορούσαν να δώσουν σε μια ιστοσελίδα μια εγγύηση αξιοπιστίας ? είναι λιγότερο πειστικές.

Προς το παρόν, τα πλεονεκτήματα της απρόσκοπτης πρόσβασης στο Internet υπερτερούν των αναμφισβήτητων μειονεκτημάτων της. Παράλληλα, όμως, όλο και περισσότεροι χρήστες του Διαδικτύου κάνουν κατάχρηση αυτής της ελευθερίας. Πιθανότατα θα χρειαστεί γρήγορα να σκεφτούμε τρόπους ελέγχου, που τη μορφή τους είναι ακόμα δύσκολο να φανταστούμε. Γιατί αλλιώς, ίσως ανακαλύψουμε, μετά από 10 ή 20 χρόνια, ότι με το Internet κατασκευάσαμε ένα θηρίο που δε μπορούμε να εξημερώσουμε, και που η ικανότητά του να προκαλεί κακό υπερβαίνει το καλό που αρχικά μας προσέφερε.

Εδώ και πάρα πολλά χρόνια διάφορες εταιρείες προσφέρουν υπηρεσίες που επιτρέπουν να έχουμε πρόσβαση σε όλες τις καθημερινές εφαρμογές μέσα από το Web, χρησιμοποιώντας μόνον έναν browser (= φυλλομετρητή). Το μεγάλο πλεονέκτημα των εν λόγω υπηρεσιών είναι ότι επιτρέπουν στους χρήστες να έχουν πρόσβαση στο ψηφιακό τους γραφείο από οποιονδήποτε υπολογιστή με σύνδεση στο Internet. Αυτό έχει τεράστια αξία για όσους μετακινούνται συχνά ή για όσους θέλουν να έχουν ένα κεντρικό σημείο από το οποίο θα μπορούν να εργαστούν χωρίς να χρειάζεται να διαθέτουν υπολογιστή με τις απαιτούμενες εφαρμογές.

Οι δυνατότητες των συγκεκριμένων υπηρεσιών είναι άκρως εντυπωσιακές. Ακόμα πιο εντυπωσιακό όμως είναι το γεγονός ότι εξελίσσονται ασταμάτητα, έχοντας φτάσει σήμερα σε σημείο να προσφέρουν πολύ περισσότερα από όσα θα ζητούσε ο τυπικός χρήστης.

Ποιες είναι όμως οι εφαρμογές που χρησιμοποιούνται από όλους τους χρήστες καθημερινά και χαρακτηρίζονται αναγκαίες;

Κατ? αρχάς, οι τρεις εφαρμογές του Office: Word, Excel και Powerpoint. Αναγκαία είναι επίσης και η αποστολή/ λήψη email, ενώ και η επικοινωνία μέσω ενός instant messenger ενδεχομένως να είναι απαραίτητη σε μερικές περιπτώσεις. Φυσικά, χρειαζόμαστε και αποθηκευτικό χώρο, ώστε να φυλάμε όχι μόνο τα αρχεία που δημιουργούμε εκείνη τη στιγμή με τα προγράμματα του Office, αλλά και όσα θέλουμε να έχουμε ανά πάσα στιγμή στη διάθεσή μας.

Σας παρουσιάζουμε μερικές από τις ομολογουμένως πολλές εφαρμογές τύπου Office online που μπορεί κανείς να βρει στο Internet. Τρέχουν απευθείας από το web και δεν απαιτούν καμιά εγκατάσταση.

THINKFREE!

Η υπηρεσία βρίσκεται ακόμα σε έκδοση Beta, αλλά σε αρκετά προχωρημένο στάδιο. Η ThinkFree προσφέρει μέσω Web τρεις εφαρμογές γραφείου ? Write, Calc και Show ? οι οποίες είναι συμβατές με τα Word, Excel και Powerpoint αντίστοιχα. Επιπλέον, δίνει 1GB αποθηκευτικού χώρου, στο οποίο ο χρήστης μπορεί να αποθηκεύσει τα αρχεία που δημιουργεί με τις εφαρμογές ThinkFree, αλλά και να μεταφέρει αρχεία οποιουδήποτε τύπου (ακόμα και εκτελέσιμα) από τον τοπικό υπολογιστή.

Η υπηρεσία βασίζεται κυρίως στη Java. Υποστηρίζονται όλες οι γνωστές πλατφόρμες (Windows, Mac OS, Linux), καθώς και οι δύο γνωστοί browsers (Firefox και Internet Explorer). Για την καλύτερη οργάνωση των αρχείων έχουμε τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε φακέλους και να μετακινήσουμε τα αρχεία που φτιάξαμε ή «ανεβάσαμε» στους φακέλους που θέλουμε.

Για την εκτέλεση των εφαρμογών, απλώς πατάμε το αντίστοιχο εικονίδιο που υπάρχει στο πάνω μέρος. Τα πιο εντυπωσιακά χαρακτηριστικά της υπηρεσίας είναι δύο. Το πρώτο είναι η συμβατότητα με τις εφαρμογές του Office. Το δεύτερο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό της ThinkFree είναι το περιβάλλον των εφαρμογών της, το οποίο είναι ίδιο με αυτό των προγραμμάτων του Office. Από την πρώτη κιόλας επαφή δίνει σε κάποιον την αίσθηση ότι εργάζεται με τις «πραγματικές» εφαρμογές του Office.

ZOHO WORK ONLINE

Το Zoho είναι μια σουίτα που αποτελείται από πάρα πολλές αυτόνομες εφαρμογές. Εκτός από τις τρεις τυπικές εφαρμογές Office για τη δημιουργία εγγράφων (Zoho Writer), παρουσιάσεων (Zoho Show), και λογιστικών φύλλων (Zoho Sheet), προσφέρει μεταξύ άλλων, πρόγραμμα σημειώσεων (Zoho Notebook), ημερολογίου (Zoho Planner), δημιουργίας Wiki (Zoho Wiki), συνομιλιών (Zoho Meeting), ανάπτυξης εφαρμογών Web (Zoho Creator) και άμεσης ανταλλαγής μηνυμάτων (Zoho Chat). Όλες οι προαναφερθείσες εφαρμογές παρέχονται χωρίς κανένα κόστος. Η πρόσβαση γίνεται μέσα από το λογαριασμό μας, ο οποίος για να δημιουργηθεί δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο από ένα email.

Σχεδόν όλα τα προγράμματα που προσφέρει το Zoho βρίσκονται σε έκδοση beta, αλλά, όπως και στην περίπτωση του ThinkFree, είναι λειτουργικά και αρκετά σταθερά. Μπορούν να «διαβάσουν» αρχεία του Office (και του OpenOffice.org). Με την προσθήκη ενός plugin, είναι εφικτό να δουλέψουμε με τα αρχεία που δημιουργήσαμε στο Zoho ακόμα και όταν είμαστε offline. Σε σύγκριση με το ThinkFree, η δημιουργία φακέλων και η ταξινόμηση των αρχείων δεν επιτρέπεται.

GoogleDocs

Αρχικά διέθετε τις εφαρμογές Google Docs και Google Spreadsheets, αλλά πρόσφατα πρόσθεσε και την Google Presentations, προσφέροντας μια ολοκληρωμένη λύση Office εντελώς δωρεάν. Το μόνο που απαιτείται για να τη χρησιμοποιήσουμε είναι η δημιουργία ενός λογαριασμού.

Το Google Docs μας επιτρέπει να δημιουργούμε έγγραφα, λογιστικά φύλλα και παρουσιάσεις, αλλά και να φορτώνουμε αρχεία από τον τοπικό υπολογιστή ή από κάποιο δικτυακό τόπο. Συνεργάζεται με αρχεία Word, Excel και Powerpoint, καθώς και με αρχεία σε format HTML, RTF, ODT και SXW. Επίσης, παρέχει εργαλεία για να μοιράζουμε εργασίες και να τις δημοσιεύουμε. Αν κάποιος άλλος χρήστης κάνει ταυτόχρονα με εμάς αλλαγές σε ένα έγγραφο, η υπηρεσία μας ειδοποιεί και μπορούμε να αναιρέσουμε τις αλλαγές ή να ανακαλέσουμε προηγούμενη έκδοση του αρχείου.

Το περιβάλλον είναι εύχρηστο και έχουμε την ευχέρεια να δημιουργούμε φακέλους στους οποίους θα αποθηκεύουμε τα αρχεία που φτιάχνουμε ή φορτώνουμε από τον τοπικό υπολογιστή. Ασφαλώς, μπορούμε να μεταφέρουμε τα αρχεία στον τοπικό υπολογιστή, αλλά και να τους αλλάξουμε το format, ζητώντας από την αντίστοιχη εφαρμογή να τα σώσει σε ένα από τα υποστηριζόμενα formats.

Όλα Online

Στο Internet μπορεί κανείς να βρει όλων των ειδών τις υπηρεσίες που απαιτούνται για να καταργήσει την εργασία στον τοπικό υπολογιστή. Ίσως μερικοί να το θεωρούν υπερβολικό, ωστόσο είναι πέρα για πέρα αληθινό. Μέσα από τον browser έχουμε όλα τα καθημερινά μας εργαλεία, δηλαδή ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, Office και άφθονο αποθηκευτικό χώρο. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι για την άμεση επικοινωνία μέσω instant messenger γνωστές είναι οι υπηρεσίες Meebo και IloveIM, για την επεξεργασία φωτογραφιών online οι Picnik και Cellsea και για την ψηφιακή σας ατζέντα οι CalendarHub και Google Calendar.

Πηγή: μέρος από το άρθρο του Β. Σάμιου στο περιοδικό RAM, σελ. 182-184 (αρχείο Π. Χρήστου προηγούμενων τευχών)

Η Ελλάδα πρέπει ν? αντιμετωπίσει πιο δυναμικά την ανταγωνιστικότητά της στην πληροφορική

Ενας ισχυρός κλάδος στην πληροφορική είναι απαραίτητος για να μπορεί να αντιμετωπίσει η κάθε χώρα τις διάφορες οικονομικές και κοινωνικές προκλήσεις που περιλαμβάνουν την εθνική προστασία, την εθνική οικονομία, την υγεία και το περιβάλλον. Ανεξαρτήτως μεγέθους, η χώρα που θα επενδύσει σε αυτούς τους τομείς θα μπορέσει και να αναπτύξει τον κλάδο της πληροφορικής και να συμμετάσχει πιο ενεργά στο διεθνές οικονομικό περιβάλλον.

Πηγή:  άρθρο της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (μέσω της ΔΔΕ Φθιώτιδας)

Το Mp3 ωρίμασε και ίσως ήρθε ο καιρός να αντικατασταθεί; Ίσως πάντως νέα δεδομένα άρχισαν να δημιουργούνται με τα νέα music formats που παρουσιάζονται.

Πρώτα από όλα είναι το MXP4 της εταιρείας Musinaut που επίσημα παρουσιάστηκε στις αρχές του 3 τετραμήνου 2008. Χαρακτηρίζεται ως “πολύτιμο εργαλείο για καλλιτέχνες, που τους επιτρέπει να δημιουργούν πολλές παραλλαγές του ίδιου τραγουδιού δίνοντας έτσι ένα εργαλείο με απεριόριστες δυνατότητες και ακουστικές επιλογές”.

Οι μουσικοί δημιουργούν αρχεία MXP4 χρησιμοποιώντας το εργαλείο Skinvaders, ένα εργαλείο δημιουργίας περιεχομένου (content creation tool). Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη beta έκδοσή του, ωστόσο μπορείτε να εγγραφείτε και να δοκιμάσετε τις λειτουργίες του.

Χρησιμοποιώντας το Skinvaders, φορτώνετε σε διαφορετικά tracks (πχ, drums, bass, κτλ) το τραγούδι σας, τα οποία μπορείτε να επεξεργαστείτε και να επεμβείτε ώστε να δημιουργηθεί μια παραλλαγή του τραγουδιού. Σύμφωνα με το website, το εργαλείο είναι συμβατό με εφαρμογές όπως την Pro Tools και την Cubase αλλά και με αρχεία τύπου WAV, AIFF and REX.

Σύμφωνα με ένα σύστημα scripting, το playback δε χρειάζεται να είναι linear, επιτρέποντας έτσι τους μουσικόφιλους να απολαμβάνουν μοναδική μουσική.

Πηγή: computermusic

Όχι δεν πρόκειται για μια νέα ταινία που θα κυκλοφορήσει στις κινηματογραφικές αίθουσες. Αντίθετα, πρόκειται για βιβλίο που είχε κυκλοφορήσει από τη General Dynamics Astronautics και είχε τοποθετηθεί σε μια χρονοκάψουλα τον Ιούλιο του 1963. Πιστεύεται ότι μόνο 200 αντίτυπα είχαν τυπωθεί. Το 50 σελίδων βιβλίο περιέχει προβλέψεις επιστημόνων, πολιτικών, αστροναυτών και αρχηγών του στρατεύματος για το επίπεδο της εξερεύνησης του διαστήματος το έτος 2063. Το βιβλίο μπορείτε να το κατεβάσετε δωρεάν από το site http://www.lulu.com/content/2277078 ή αν θέλετε να αγοράσετε ένα αντίτυπο με σκληρό εξώφυλλο στην τιμή των ?17.61.

Πηγή: http://www.paleofuture.com/2008/04/2063-ad-book-1963.html

Αν θέλετε το πιστεύετε, αλλά το μικρό αυτό gadget είναι ένα Digital Music Player.  Σχεδιάστηκε από τον Yong-Seong Kim, και είναι ένα φορητό music player το οποίο παίζει τα CDs, συνδέεται σε θύρες USB και παίζει MP3s.  Όπως βλέπετε εκτός από το ότι οι ηλεκτρονικές συσκευές μικραίνουν διαθέτουν και πολλές λειτουργίες.

Πηγή:

Smashing Magazine