Terra…byte by Περικλής

Το κείμενο που ακολουθεί προέρχεται από άρθρο της εφημερίδας “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ” και αναφέρεται σε μια “νέα μόδα” στη Μεγάλη Βρεταννία όπου πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψιν και από τους συναδέλφους καθηγητές ώστε να αποτραπούν τυχόν τέτοια συμβάντα ειδικά όταν δεν εφαρμόζονται ή να πω καλύτερα  όταν υπάρχει ελαστικότητα στο χώρο του σχολείου σε ότι αφορά τη χρήση του κινητού τηλεφώνου από τους μαθητές/ τριες στις σχολικές αίθουσες.

Με απρόβλεπτες συνέπειες, όπως προειδοποιούν οι ειδικοί. Όλο και περισσότεροι έφηβοι ανταλλάσσουν φωτογραφίες του εαυτού τους με άσεμνο περιεχόμενο μέσω των κινητών τηλεφώνων.

Ολοένα και περισσότεροι έφηβοι συνηθίζουν να ανταλλάσσουν φωτογραφίες του εαυτού τους με άσεμνο περιεχόμενο μέσω των κινητών τηλεφώνων, με αποτέλεσμα να εκτίθενται ανεπανόρθωτα και να γίνονται συχνά αντικείμενο κάθε λογής εκφοβισμών και εκβιασμών από κακοήθεις, προειδοποιεί το Κέντρο κατά της Παιδικής Εκμετάλλευσης και Ηλεκτρονικής Προστασίας (CEOP) της Βρετανίας.

Αυτή η πρακτική που κερδίζει συνεχώς έδαφος και είναι γνωστή ως «sexting», λειτουργεί ως πηγή άντλησης εικόνων από ιστοσελίδες που χρησιμοποιούν οι παιδεραστές, χωρίς να το γνωρίζουν οι αποστολείς, τονίζει το Κέντρο.

«Δεχόμαστε έναν ολοένα και μεγαλύτερο αριθμό καταγγελιών από το κοινό, τόσο από παιδιά όσο και από γονείς, οι οποίοι ανησυχούν για τις επιπτώσεις αυτής της συμπεριφοράς», τονίζει η Έλεν Πεν, επικεφαλής του τμήματος εκπαίδευσης του CEOP.

«Διαπιστώνουμε ότι ολοένα και περισσότερα παιδιά παράγουν εικόνες του εαυτού τους με σεξουαλικό περιεχόμενο και στη συνέχεια βλέπουμε αυτή τη φυσιολογική τάση του παιδιού για σεξουαλική διερεύνηση να μετατρέπεται σε κοινό κτήμα», προσθέτει.

Μία έρευνα που πραγματοποιήθηκε στη Βρετανία μεταξύ 2.000 εφήβων, έδειξε ότι περισσότερο από το ένα τρίτο ατόμων ηλικίας 11 – 18 ετών έλαβαν ένα κείμενο σεξουαλικού περιεχομένου μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ενώ 70% των ατόμων αυτών γνώριζαν ποιος ήταν ο αποστολέας.

Η Έλεν Πεν υπογραμμίζει ότι η ραγδαία τεχνολογική εξέλιξη των κινητών τηλεφώνων, όπως το bluetooth και η δυνατότητα να στέλνει κανείς μία εικόνα ή ένα βίντεο με το πάτημα ενός κουμπιού, κάνει αυτή τη «μόδα» να εξαπλώνεται ραγδαία με απρόβλεπτες συνέπειες.

Πηγή: άρθρο της Καθημερινής στις 04-08-2009

Ο μεγαλύτερος φόβος των Ελλήνων είναι ότι τα παιδιά τους βλέπουν πορνογραφικό υλικό στο διαδίκτυο. Ο δεύτερος, ότι πέφτουν θύματα bullying (θύματα προσβλητικών/εκφοβιστικών /εκβιαστικών συμπεριφορών). Αυτά είναι τα δυο κυριότερα ευρήματα του τελευταίου Ευρωβαρόμετρου για τις νέες τεχνολογίες όσον αφορά την Ελλάδα, στην προσπάθεια να καταγράψει τις αντιλήψεις των Ευρωπαίων γονιών για τη χρήση του διαδικτύου από τα παιδιά τους και τις εμπειρίες τους σ’ αυτό.

Η Ελλάδα (90%) και η Γαλλία (87%) φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις της κατάταξης όσον αφορά τις ανησυχίες των γονιών για την πιθανότητα να βλέπουν τα παιδιά τους πορνογραφικό υλικό στο διαδίκτυο αλλά και για την πιθανότητα να πέσουν θύματα αποπλάνησης (grooming)(Ελλάδα: 70%- Γαλλία: 85%).

Παρά τις ανησυχίες τους για τους κινδύνους που μπορεί να αντιμετωπίζουν τα παιδιά τους στο διαδίκτυο:

-Ένα απογοητευτικό 46% των Ελλήνων γονιών δε χρησιμοποιεί ποτέ το διαδίκτυο

-Μόνο το 59% φαίνεται να γνωρίζει τι είδος και πόση χρήση του διαδικτύου κάνουν τα παιδιά τους

-Το 1/3 (δηλαδή το 35%) δε θέτει κανόνες στη χρήση του διαδικτύου, όταν στην Ευρώπη ο μέσος όρος των γονέων που ρυθμίζουν την χρήση του διαδικτύου από τα παιδιά τους είναι 25%.

– Παρά τους φόβους τους, το 1/3 των Ελλήνων γονέων δεν έχει εγκαταστήσει λογισμικό προστασίας ή παρακολούθησης (monitoring) των δραστηριοτήτων των νεαρών χρηστών στο διαδίκτυο στον υπολογιστή

Συνδυάζοντας τα μεγέθη αυτά, η έρευνα αποκάλυψε ότι οι γονείς που δε χρησιμοποιούν και δεν γνωρίζουν το διαδίκτυο ανησυχούν περισσότερο για τις εμπειρίες των παιδιών τους.

Η ανακοίνωση καταλήγει τονίζοντας ότι όσο οι Έλληνες γονείς παραμένουν τεχνολογικά αναλφάβητοι, τόσο η Ελλάδα θα είναι ουραγός της Ευρώπης στη δημιουργική αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, μένοντας πολλές φορές πίσω και από πρώην κομμουνιστικές χώρες- νέα κράτη μέλη σαν την Ρουμανία, Βουλγαρία, Εσθονία και Πολωνία.

Πηγή: άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Κυριακής, 09.02.2009

Ο γκουρού των μπλογκ Νταν Γκίλμορ μιλάει για την αξιοπιστία τους και για το δικαίωμα στην ανωνυμία

Συνέντευξη στον Ματθαίο Τσιμιτάκη

«Το Ιντερνετ δημιουργεί δημοσιογραφικά οικοσυστήματα στα οποία οι πολίτες θα μετέχουν και ως παραγωγοί». «Θα χρειαστεί να πάρουμε ρίσκα, όμως η εξέλιξη δεν σταματάει πια». Αυτά και πολλά ακόμα άκουσαν πριν από δύο Κυριακές όσοι παραβρέθηκαν στην αίθουσα του Τελόγλειου Ιδρύματος στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο της διημερίδας «Συμμετοχική δημοσιογραφία: Blogs και Νέα Μέσα», που διοργάνωσε το Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ. Ο Νταν Γκίλμορ, συγγραφέας του We The Media, ενός βιβλίου «ευαγγελίου» για bloggers, ήταν αρθρογράφος της εφημερίδας San Jose Mercury News από το 1994 ώς το 2004, οπότε δημοσίευσε το βιβλίο «We the Media, Grassroots journalism by the people for the people» («Εμείς τα Μέσα, δημοσιογραφία απο το λαό για το λαό») στο οποίο περιγράφει πώς το Ιντερνετ αλλάζει τη δημοσιογραφία. Ο Γκίλμορ διακηρύσσει πως την μετατρέπει απο ένα φίλτρο επαγγελματιών που ελέγχει τη ροή της ενημέρωσης προς την κοινωνία σε ένα οικοσύστημα, όπου οι ίδιοι οι καταναλωτές των προϊόντων των ΜΜΕ γίνονται ταυτόχρονα και παραγωγοί τους. Το 1995 έγινε ο πρώτος μπλόγκερ που εργαζόταν για παραδοσιακή εφημερίδα (SiliconValley. com), ενώ από το 2005 κι έπειτα καθοδηγεί το ίδρυμα Center for Citizen Media (Κέντρο για τη Δημοσιογραφία των Πολιτών) του Χάρβαρντ, ενώ διδάσκει και στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνας.

Στη συνέντευξη που παραχώρησε στην «Κ», δηλώνει μεταξύ άλλων για το μέλλον του Tύπου πως δεν θα πρέπει «να μας ενδιαφέρουν οι δημοσιογράφοι πλέον, αλλά η δημοσιογραφία». Στο ερώτημα της ανωνυμίας στο Διαδίκτυο που πλήττει την αξιοπιστία της ενημέρωσης πιστεύει πως χρειάζεται μεν να την προστατεύσουμε, αλλά θα πρέπει να εκπαιδευτούμε όλοι να μην την παίρνουμε στα σοβαρά.

? Πριν από περίπου ένα μήνα, η δημοσιογραφία των πολιτών δέχθηκε πλήγμα, όταν στο i-report, την υπηρεσία του CNN στην οποία οι πολίτες γράφουν τις ειδήσεις, εμφανίστηκε η ψευδής είδηση ότι ο Στιβ Τζομπς είχε υποστεί καρδιακή προσβολή. Η μετοχή της Apple καταποντίστηκε για μερικές ώρες και μαζί της η αξιοπιστία των ανοιχτών συστημάτων ενημέρωσης.

? Νομίζω ότι αυτό είναι το λάθος μάθημα για όλους μας. Κάνει καλά αυτή τη δουλειά το CNN και θα πρέπει να εξηγήσει καλύτερα στους αναγνώστες του πως ό,τι γράφεται σε αυτό το τμήμα του site δεν είναι εξακριβωμένο. Πως θα πρέπει να ασκούν την κρίση τους και να είναι πολύ προσεκτικοί στο τι πιστεύουν και τι όχι. Το δεύτερο πράγμα που πήγε στραβά είναι ότι πολλοί απ? όσους έχουν μπλογκ περί την οικονομία και την τεχνολογία το διέσπειραν χωρίς να λάβουν υπόψη τους ότι αυτό δεν ήταν μόνο μη διασταυρωμένο, αλλά πιθανότατα και ψευδές. Τα μεγαλύτερα λάθη όμως έγιναν από τους ανθρώπους που πούλησαν τις μετοχές τους βασισμένοι αποκλειστικά σε φήμες. Είναι πιθανό να έγινε όλο αυτό επειδή κάποιος ήθελε να χειριστεί την αγορά. Είναι πολλά λοιπόν τα μαθήματα που πήραμε από τη συγκεκριμένη υπόθεση, αλλά όχι ότι τα ανοιχτά συστήματα είναι αναξιόπιστα. Πρέπει όλοι μας να είμαστε περισσότερο επιφυλακτικοί και κριτικοί.

Προκαταλήψεις

? Σε πολλές περιπτώσεις στο Ιντερνετ διασπείρονται μαζικά πληροφορίες που δεν έχουν ελεγχθεί. Πώς χτίζουμε αξιοπιστία στα κοινωνικά δίκτυα;

? Δεν πρόκειται για πρόβλημα του Ιντερνετ, αλλά των μέσων γενικότερα. Σε κάθε χώρα που έχω επισκεφθεί (εκτός από τις δικτατορίες), υπάρχουν εφημερίδες που ασχολούνται με τους διάσημους, το κουτσομπολιό, τους εξωγήινους και άλλα περίεργα θέματα. Στις ΗΠΑ αυτές είναι μερικές από τις πιο πετυχημένες εμπορικά εφημερίδες. Κάποιες φορές οι αναγνώστες ακολουθούν έντυπα για αμιγώς πολιτικούς ή άλλους λόγους, παρ? όλο που αυτά δεν γράφουν την αλήθεια. Στο νέο κόσμο που αναδύεται και είναι σπαρμένος με πολύ περισσότερα μέσα, πρέπει να μάθουμε να είμαστε σκεπτικιστές απέναντι σε όλα. Να χρησιμοποιούμε την κρίση μας. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να βγούμε από τις δικές μας προκαταλήψεις.

? Πώς κερδίζουμε όμως αξιοπιστία;

? Πρέπει να είμαστε σχολαστικοί, αναλυτικοί, ακριβείς, ανεξάρτητοι, δίκαιοι και διάφανοι σε ό,τι αφορά τις δικές μας οπτικές και προκαταλήψεις. Η παραδοσιακή δημοσιογραφία δυστυχώς έχει αφήσει λίγο πίσω της την αξιοπιστία τις τελευταίες δεκαετίες. Υπάρχουν μπλόγκερ, των οποίων τη γνώμη εμπιστεύομαι περισσότερο από τη γνώμη αναλυτών στα παραδοσιακά μέσα. Hμουν δημοσιογράφος για πολλά χρόνια ώστε να μου είναι αδύνατο να μην είμαι σκεπτικιστής. Ξέρω ότι κάνουμε λάθη. Πιστεύω ότι πολλές φορές δεχόμαστε υπερβολικά σκληρή κριτική. Είναι δύσκολο να είσαι πάντοτε σωστός. Θα πρέπει να εμπιστευόμαστε αυτούς που το αξίζουν, αλλά όχι και να πιστεύουμε αυτά που μας λένε απαραίτητα. Διαχωρίζονται αυτά τα δύο. Για παράδειγμα, εμπιστεύομαι το σύστημα των «Νιου Γιορκ Τάιμς», αλλά δεν τους πιστεύω πάντα. Χρειάζομαι συνήθως να ελέγξω.

Παλιά και νέα μέσα

? Ποια θα είναι η σχέση μεταξύ των παραδοσιακών και των νέων μέσων;

? Δεν θα είναι το ένα εναντίον του άλλου, αλλά το ένα συμπληρωματικό του άλλου. Ελπίζω ότι τα παραδοσιακά μέσα θα μπορέσουν γρήγορα να υιοθετήσουν τις τεχνικές που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι στα νέα μέσα. Είναι θαυμάσιοι τρόποι να αφηγηθείς ιστορίες, να συνδεθείς με το κοινό σου, να ελέγξεις πληροφορίες, να εμπλέξεις το κοινό στην παραγωγή και να δημιουργήσεις συζήτηση. Αυτό το τελευταίο το θεωρώ κεντρικό. Το μόνο σημείο στο οποίο τα νέα μέσα επιτίθενται στα παλαιά είναι το επιχειρηματικό, αφού νέες μορφές διαφήμισης αφαιρούν έσοδα από τα παραδοσιακά μέσα.

? Πώς θα επιβιώσουμε σε μια δυναμική αγορά; Μέχρι σήμερα ξέραμε πώς να βγάζουμε λεφτά πουλώντας τη δουλειά μας.

? Το μοντέλο με το οποίο δουλεύουμε σήμερα δεν είναι βιώσιμο. Δέκα χρόνια πριν, στις ΗΠΑ, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις δεν πίστευαν απλώς ότι βρίσκονται σε μια σταθερή αγορά, αλλά πρακτικά σε μια ανεξάντλητη αγορά. Αυτό αποδείχθηκε λάθος, όπως βλέπετε. Το Διαδίκτυο είναι εξαιρετικά ανταγωνιστικό. Δεν γνωρίζω πώς θα βγούμε από αυτό, αλλά θα εκπλαγώ αν σε δέκα χρόνια η δουλειά σας μοιάζει πολύ με τη δουλειά σας σήμερα.

? Κι αν δεν βρούμε τον τρόπο να επιβιώσουμε στο νέο περιβάλλον; Μήπως δεν μας χρειάζεται πια η κοινωνία;

? Οι εφημερίδες θα πρέπει να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους στο μέλλον, όπως και τα άλλα μέσα. Οταν υπήρχε φραγμός οικονομικός για να αποκτήσεις τη δυνατότητα να παράγεις media, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Σήμερα δεν κοστίζει τίποτα. Πρόκειται για δομική αλλαγή. Ακόμα κι αν δεν βλέπουμε τις πηγές εσόδων, η αλλαγή φαίνεται αναπόφευκτη.

? Παρ? όλ? αυτά τα παραδοσιακά μίντια φέρνουν και στο Διαδίκτυο κύρος και αξιοπιστία, κάτι για το οποίο δεν έχουν πείσει ακόμα τα νέα μέσα.

? Ναι, αν το καταφέρνετε αυτό, πρόκειται για σημαντικό πλεονέκτημα. Παρ? όλ? αυτά δεν ισχύει. Οι άνθρωποι εμπιστεύονται εκπομπές του χειρίστου είδους στις ΗΠΑ. Αλλά ναι, η αξιοπιστία θα αξίζει και στο μέλλον.

Ανάληψη ευθύνης

? Eνα από τα προβλήματα που αναδύονται σε αυτή τη διαδικασία έχει να κάνει με την ανάληψη ευθύνης. Την ανωνυμία.

? Γιατί πιστεύετε τις ανώνυμες καταχωρίσεις στο Διαδίκτυο; Δεν πρέπει. Οι περισσότεροι bloggers παρεμπιπτόντως υπογράφουν με τα ονόματά τους. Και κανείς δεν ξεφεύγει από το νόμο. Γίνονται μηνύσεις και εκδικάζονται κιόλας. Είναι δύσκολο να κρύψεις τα ίχνη σου αν κάποιος θέλει πραγματικά να σε βρει. Υπάρχουν τεχνικά τρόποι να συμβεί κι αυτό, αλλά δεν είναι ο κανόνας. Προσπαθώ να πείσω τον κόσμο ότι δεν πρέπει να δίνει σημασία στις ανώνυμες καταγγελίες. Πρέπει να ξεκινάει κανείς πιστεύοντας ότι αυτό που διαβάζει είναι ψέμα. Στην κλίμακα της αξιοπιστίας, οι δημοσιογράφοι των «Νιου Γιορκ Τάιμς». ξεκινούν με +20, επειδή υπογράφουν και ξέρω πώς δουλεύουν. Ενα ανώνυμο σχόλιο σε μπλογκ για εμένα ξεκινάει με -20. Θα πρέπει κάποιος να δουλέψει πάρα πολύ για να ανέβει σε αυτή την κλίμακα.

Παρ? όλ? αυτά επιμένω ότι πολλά ταμπλόιντ δεν διαφέρουν και πολύ σε αξιοπιστία από τα κακά μπλογκ. Από την άλλη πλευρά, αξίζει να προστατεύουμε την ανωνυμία για περιπτώσεις όπου κανείς χρειάζεται να κρυφτεί για ευνόητους λόγους, όπως είναι μια δικτατορία. Επιπλέον, η αστυνόμευση δεν καταστέλλει αυτούς που πραγματικά θέλουν να εγκληματίσουν, αλλά όλους τους υπόλοιπους.

? Τι πρέπει να κάνουν οι εφημερίδες στο νέο περιβάλλον;

? Να πάρουν ρίσκα. Δεν γίνεται διαφορετικά. Υπάρχει κίνδυνος να αποτύχουν, αλλά δεν γίνεται αλλιώς.

Το οικοσύστημα της δημοσιογραφίας

? Μπαίνουμε σε μια εποχή όπου οι πολίτες θα είναι και λίγο δημοσιογράφοι?

? Με ενδιαφέρει πολύ λιγότερο ποιος είναι ο δημοσιογράφος από το τι είναι δημοσιογραφία. Ολο και περισσότερο οι πολίτες θα μπορούν να συμμετάσχουν στο οικοσύστημα της δημοσιογραφίας, είτε αυτό σημαίνει δημοσιογραφία όπως την εννοούμε σήμερα είτε να βοηθούν τους δημοσιογράφους είτε να προσφέρουν κάτι στην κοινότητά τους που δεν θα περνούσε ποτέ στα Μέσα είτε βγάζοντας μια σημαντική εικόνα είτε οτιδήποτε άλλο. Δεν έχει σημασία πώς θα τους λέμε. Σημασία έχει ότι θα το κάνουν και θα συμβαίνει ? αυτό που λέμε δημοσιογραφία.

Πηγή: άρθρο στην Καθημερινή της Κυριακής, 02-11-2008

Αν οι σχέσεις βιντεοπαιχνιδιών και κινηματογράφου ποτέ δεν διένυσαν γόνιμη φάση, το ίδιο δε φαίνεται να ισχύει για τα βιβλία και τα βιντεοπαιχνίδια, ο συνδυασμός των οποίων δημιουργεί ένα νέο τύπο εμπειρίας για τους χρήστες – αναγνώστες. Επιμέλεια: Παναγιώτης Αθανάσαινας
patha@kathimerini.gr

Όταν ο συγγραφέας PJ Haarsma έγραψε το πρώτο του βιβλίο, μία νουβέλα επιστημονικής φαντασίας για εφήβους, δεν μπορούσε να βρει τον ακριβή τρόπο για να περιγράψει τον Όρμπις, το πλανητικό σύστημα που εκτυλίσσεται η ιστορία του βιβλίου. Σκέφτηκε επίσης ότι το βιβλίο του θα ήθελε να έχει τα χαρακτηριστικά ενός βιντεοπαιχνιδιού.

Το διαδικτυακό παιχνίδι που προέκυψε, σχεδιάστηκε όχι μόνο για να επεκτείνει τον φανταστικό κόσμο που περιγράφει το βιβλίο, επιτρέπει ταυτόχρονα στους αναγνώστες του βιβλίου να ζήσουν οι ίδιοι στον κόσμο του. Ταυτόχρονα, ο Haarsma έδωσε ερείσματα στους παίκτες που δεν είχαν διαβάσει το βιβλίο, αφού για να προχωρήσουν σε διάφορα σημεία του παιχνιδιού θα έπρεπε να απαντήσουν σε ερωτήσεις των οποίων οι πληροφορίες βρισκόταν στις σελίδες του μυθιστορήματος.

Ο Haarsma δεν είναι ο μόνος που χρησιμοποιεί τα βιντεοπαιχνίδια ως μέσο πρόκλησης ενδιαφέροντος για ένα βιβλίο. Όλο και περισσότεροι συγγραφείς, δάσκαλοι και εκδότες ασπάζονται τον ταχέως αναπτυσσόμενο κόσμο της ψηφιακής εικόνας με την ελπίδα ότι τα παιχνίδια θα ωθήσουν τα παιδιά στο διάβασμα.

Παράλληλα, οι εκδότες σπεύδουν να αναλάβουν δράση. Η Scholastic, εκδότρια εταιρεία της σειράς «Χάρι Πότερ», πρόσφατα κυκλοφόρησε τον «Λαβύρινθο των Οστών», το πρώτο από τα δέκα συνολικά βιβλία μυστηρίου, που συνδέεται με διαδικτυακό παιχνίδι. Ταυτόχρονα, ο εκδοτικός οίκος Random House, ανέπτυξε και κυκλοφόρησε ένα διαδικτυακό παιχνίδι βασισμένο στην τρίτη συνέχεια του βιβλίου φαντασίας «Inheritance», στο οποίο έχουν ήδη συμμετάσχει 51.000 χρήστες για να παίξουν και να συμμετάσχουν στις συζητήσεις του site.

Ένας νέος τρόπος αφήγησης

Πρόσφατη δημοσκόπηση του Ινστιτούτου Pew έδειξε ότι 97% των παιδιών 12 έως 17 ετών στις ΗΠΑ ασχολούνται με τα βιντεοπαιχνίδια και τις κονσόλες, τα οποία αν και φαίνεται να μην συνδέονται με τα βιβλία, κάποιοι βλέπουν ξεκάθαρη σχέση μεταξύ τους.

«Νομίζω ότι οι gamers και οι αναγνώστες ψάχνουν το ίδιο πράγμα», δήλωσε ο Ρικ Ριόρνταν, συγγραφέας διάσημης σειράς βιβλίων στις ΗΠΑ. «Και οι δύο θέλουν μία δυνατή ιστορία της οποίας θα είναι ο κεντρικός χαρακτήρας». Αρκετοί θεωρούν ότι τα βιντεοπαιχνίδια είναι ένα αναπτυσσόμενο μέσο που δεν έχει ακόμη πραγματοποιήσει την επανάστασή του. «Δεν θα μου προκαλούσε καμία έκπληξη αν σε δέκα ή είκοσι χρόνια τα βιντεοπαιχνίδια δημιουργούν φανταστικούς κόσμους τόσο πολύπλοκους όπως αυτοί του Ντίκενς ή του Ντοστογιέφσκι» ανέφερε ο Τζέι Παρίνι, καθηγητής λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο του Μίντλμπερι.

Από την άλλη, και κάποιοι συγγραφείς έχουν ξεκινήσει να υιοθετούν χαρακτηριστικά των βιντεοπαιχνιδιών όπως ο ρυθμός εξέλιξης της ιστορίας, προκαλώντας με αυτό τον τρόπο ενδιαφέρον σε gamers που συναρπάζονται από τον νέο τρόπο αφήγησης στα βιβλία.

Πολλοί ερευνητές που έχουν ξεκινήσει να μελετούν τις μαθησιακές επιδράσεις των βιντεοπαιχνιδιών, έχουν συμπεράνει ότι, σε συνθήκες εργαστηρίου, οι παίχτες βιντεοπαιχνιδιών έχουν καλύτερους χρόνους αντίδρασης και συγκέντρωσης σε εργασίες αγνοώντας άσχετα εξωτερικά ερεθίσματα. «Τα παιχνίδια έχουν τη δυνατότητα να διδάξουν κριτική σκέψη και αίσθηση του βάρους των επιλογών που κάνει ο παίκτης» αναφέρει ο Τζέιμς Πολ Γκι, σε σχετικό του βιβλίο.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες New York Times

Το Δίκτυο Σχολικής Καινοτομίας απευθύνεται σε όλα τα ελληνικά σχολεία. Υποστηρίζει την ανάπτυξη πρωτοβουλιών εκ μέρους των ίδιων των εκπαιδευτικών. Προωθεί εκπαιδευτικές καινοτομίες στις σχολικές μονάδες και, με τη συνεργασία μεταξύ τους, επιδιώκει την ουσιαστική αλλαγή στη μορφή και στο περιεχόμενο της εκπαιδευτικής πράξης με τρόπο που να αναδεικνύει δημιουργικές μορφές εργασίας και μάθησης στο σχολείο. Στο Δίκτυο μπορούν να συμμετέχουν σχολικές μονάδες ή και μεμονωμένοι εκπαιδευτικοί.

Βασικοί στόχοι του Δικτύου είναι:

• Η ανάπτυξη και η εφαρμογή ολοκληρωμένων σχεδίων εκπαιδευτικής δράσης, με σκοπό την αποτελεσματική μετατόπιση από εκπαιδευτικές και μαθησιακές πρακτικές απομνημόνευσης και αποστήθισης σε εκπαιδευτικές δραστηριότητες που προωθούν και υποστηρίζουν συστηματικά την ανάπτυξη δημιουργικών ικανοτήτων, με την ενεργητική συμμετοχή εκπαιδευτικών και μαθητών.
• Η κριτική αξιοποίηση της διεθνούς εμπειρίας στην εκπαίδευση.
• Η ανάπτυξη έγκυρων, αξιόπιστων και ?φιλικών? μορφών εκπαιδευτικής καινοτομίας.
• Η παραγωγή διδακτικού υλικού που εμπλουτίζει αυτό που διατίθεται ήδη στα ελληνικά σχολεία.
• Η αξιοποίηση των άλλων Δράσεων της Μορφωτικής και Αναπτυξιακής Πρωτοβουλίας.
• Η συστηματική υποστήριξη των εκπαιδευτικών σε θέματα σχεδιασμού, ανάπτυξης και εφαρμογής σχεδίων εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων.
• Η συνεργασία των μελών του για την ανάδειξη και την προώθηση ?καλών πρακτικών καινοτομίας? στην εκπαίδευση.
• Η δημιουργία σχέσεων δέσμευσης ανάμεσα στα μέλη για τη δημιουργία κλίματος μάθησης και ανάπτυξης ικανοτήτων από την πλευρά των μαθητών.
• Η προβολή των πρωτοβουλιών και η ενίσχυση διαδικασιών διαλόγου στην εκπαίδευση.
• Η διαμόρφωση και η σταδιακή εφαρμογή πλαισίου αποτύπωσης και αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου.

Μέλη του Δικτύου μπορούν να είναι είτε σχολεία, με τη συμμετοχή 3-4 εκπαιδευτικών ανά σχολείο, είτε μεμονωμένοι εκπαιδευτικοί.

Για την εγγραφή σας στο ΔΣΚ επισκεφτείτε τον επίσημο ιστότοπο schoolnet.protovoulia.org

Πηγή: Δίκτυο Σχολικής Καινοτομίας

Η Ελλάδα πρέπει ν? αντιμετωπίσει πιο δυναμικά την ανταγωνιστικότητά της στην πληροφορική

Ενας ισχυρός κλάδος στην πληροφορική είναι απαραίτητος για να μπορεί να αντιμετωπίσει η κάθε χώρα τις διάφορες οικονομικές και κοινωνικές προκλήσεις που περιλαμβάνουν την εθνική προστασία, την εθνική οικονομία, την υγεία και το περιβάλλον. Ανεξαρτήτως μεγέθους, η χώρα που θα επενδύσει σε αυτούς τους τομείς θα μπορέσει και να αναπτύξει τον κλάδο της πληροφορικής και να συμμετάσχει πιο ενεργά στο διεθνές οικονομικό περιβάλλον.

Πηγή:  άρθρο της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (μέσω της ΔΔΕ Φθιώτιδας)