Το κείμενο που ακολουθεί προέρχεται από άρθρο της εφημερίδας “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ” και αναφέρεται σε μια “νέα μόδα” στη Μεγάλη Βρεταννία όπου πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψιν και από τους συναδέλφους καθηγητές ώστε να αποτραπούν τυχόν τέτοια συμβάντα ειδικά όταν δεν εφαρμόζονται ή να πω καλύτερα όταν υπάρχει ελαστικότητα στο χώρο του σχολείου σε ότι αφορά τη χρήση του κινητού τηλεφώνου από τους μαθητές/ τριες στις σχολικές αίθουσες.
Με απρόβλεπτες συνέπειες, όπως προειδοποιούν οι ειδικοί. Όλο και περισσότεροι έφηβοι ανταλλάσσουν φωτογραφίες του εαυτού τους με άσεμνο περιεχόμενο μέσω των κινητών τηλεφώνων.
Ολοένα και περισσότεροι έφηβοι συνηθίζουν να ανταλλάσσουν φωτογραφίες του εαυτού τους με άσεμνο περιεχόμενο μέσω των κινητών τηλεφώνων, με αποτέλεσμα να εκτίθενται ανεπανόρθωτα και να γίνονται συχνά αντικείμενο κάθε λογής εκφοβισμών και εκβιασμών από κακοήθεις, προειδοποιεί το Κέντρο κατά της Παιδικής Εκμετάλλευσης και Ηλεκτρονικής Προστασίας (CEOP) της Βρετανίας.
Αυτή η πρακτική που κερδίζει συνεχώς έδαφος και είναι γνωστή ως «sexting», λειτουργεί ως πηγή άντλησης εικόνων από ιστοσελίδες που χρησιμοποιούν οι παιδεραστές, χωρίς να το γνωρίζουν οι αποστολείς, τονίζει το Κέντρο.
«Δεχόμαστε έναν ολοένα και μεγαλύτερο αριθμό καταγγελιών από το κοινό, τόσο από παιδιά όσο και από γονείς, οι οποίοι ανησυχούν για τις επιπτώσεις αυτής της συμπεριφοράς», τονίζει η Έλεν Πεν, επικεφαλής του τμήματος εκπαίδευσης του CEOP.
«Διαπιστώνουμε ότι ολοένα και περισσότερα παιδιά παράγουν εικόνες του εαυτού τους με σεξουαλικό περιεχόμενο και στη συνέχεια βλέπουμε αυτή τη φυσιολογική τάση του παιδιού για σεξουαλική διερεύνηση να μετατρέπεται σε κοινό κτήμα», προσθέτει.
Μία έρευνα που πραγματοποιήθηκε στη Βρετανία μεταξύ 2.000 εφήβων, έδειξε ότι περισσότερο από το ένα τρίτο ατόμων ηλικίας 11 – 18 ετών έλαβαν ένα κείμενο σεξουαλικού περιεχομένου μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ενώ 70% των ατόμων αυτών γνώριζαν ποιος ήταν ο αποστολέας.
Η Έλεν Πεν υπογραμμίζει ότι η ραγδαία τεχνολογική εξέλιξη των κινητών τηλεφώνων, όπως το bluetooth και η δυνατότητα να στέλνει κανείς μία εικόνα ή ένα βίντεο με το πάτημα ενός κουμπιού, κάνει αυτή τη «μόδα» να εξαπλώνεται ραγδαία με απρόβλεπτες συνέπειες.
Κρατηθείτε… Περίπου 4,4 εκατ. ευρώ δαπανούν οι ελληνικές οικογένειες για την εκπαίδευση των παιδιών τους, από το νηπιαγωγείο έως και το πανεπιστήμιο!
Ειδικότερα, σύμφωνα με έρευνα της ΓΣΕΕ, η συνολική δαπάνη είναι 4.371,3 εκατ. Το κονδύλι κατανέμεται ως εξής:
– Για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση δίνονται 804 εκατ. ευρώ. Το μεγαλύτερο μέρος (248,7 εκατ.) αφορά την εκμάθηση ξένων γλωσσών. Οι γονείς στέλνουν το παιδί σε ιδιωτικό δημοτικό και δίνουν 167,7 εκατ. Το κονδύλι για τα ιδιωτικά νηπιαγωγεία φθάνει τα 52,7 εκατ. Συνολικά, 284,6 εκατ. είναι το κονδύλι για παιδικούς σταθμούς και babysitters. Εντυπωσιακό είναι ότι ορισμένοι γονείς στέλνουν τα παιδιά τους ήδη από το δημοτικό σε φροντιστήρια (42,6 εκατ. το κονδύλι). Επίσης, 7,2 εκατ. δίνονται για εκπαιδευτικές εκδρομές.
– Για τους μαθητές γυμνασίου και λυκείου οι γονείς δίνουν…1.345,9 εκατ. Ξεχωρίζουν τα κονδύλια για φροντιστήρια (503,6 εκατ.) και ιδιαίτερα μαθήματα (258,7 εκατ.), δηλαδή αθροιστικά 762,3 εκατ. (πάνω από το μισό του συνολικού ποσού). Τα 346,9 εκατ. δίνονται σε ξένες γλώσσες. Σε ιδιωτικά λύκεια πηγαίνουν 117,4 εκατ. και ιδιωτικά γυμνάσια 79,5 εκατ., ενώ για εκδρομές 39,8 εκατ.
– Για τις σπουδές σε ΑΕΙ δίνονται 1.441,8 εκατ. Από αυτά, για διατροφή και στέγαση πηγαίνουν 1001,9 εκατ., για τις σπουδές στο εξωτερικό 342,1 εκατ., ενώ για δίδακτρα κολεγίων και μεταπτυχιακών 59,9 εκατ. Στα 19 φροντιστήρια μαθημάτων ΑΕΙ «κατατίθενται» 35,1 εκατ. ευρώ, ενώ 1,9 εκατ. πηγαίνουν στις εκδρομές των φοιτητών.
Γύρω στα 225 εκατομμύρια άτομα ηλικίας κάτω των 18 ετών είναι θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης σε ολόκληρο τον κόσμο, όπως προκύπτει από έκθεση που έδωσε στη δημοσιότητα το γερμανικό τμήμα της Unicef στο Βερολίνο.
Σύμφωνα με την έκθεση, εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά πουλιούνται κάθε χρόνο στο εξωτερικό, συχνά για λόγους σεξουαλικής εκμετάλλευσης.
“Κάθε χρόνο, εκατομμύρια κορίτσια και αγόρια αναγκάζονται να εκπορνεύονται και να μετέχουν σε πορνογραφικές δραστηριότητες“, τονίζει η έκθεση, υπογραμμίζοντας ότι η εξέλιξη του διαδικτύου και της τεχνολογίας των βίντεο επέτρεψαν τα τελευταία χρόνια μία πραγματική έκρηξη στη μετάδοση πορνογραφικού υλικού με πρωταγωνιστές παιδιά.
Σύμφωνα με τη Unicef, στις Φιλιππίνες υπολογίζεται πως 60.000 παιδιά είναι θύματα του εμπορίου του σεξ, ενώ στο Μπαγκλαντές η μέση ηλικία των παιδιών που υφίστανται σεξουαλική εκμετάλλευση είναι τα 13 χρόνια.
Στις τουριστικές παραλίες της Κένυαςεκδίδονται καθημερινά 15.000 παιδιά, πολλά από τα οποία πέφτουν θύματα ξένων τουριστών προερχομένων από πλούσιες χώρες, υπογραμμίζει ακόμα η έκθεση του διεθνούς οργανισμού, ο οποίος απευθύνει έκκληση για περισσότερες προσπάθειες σε διεθνή κλίμακα προκειμένου να αντιμετωπισθεί αυτή η μάστιγα.
Ο TravorBaylis είναι ιδρυτής της BaylisBrands, μιας συμβουλευτικής εταιρείας για ευρεσιτέχνες. Είναι γνωστός για την ανακάλυψη του wind–up ραδιοφώνου (τίτλος ιππότη OBE, 1997) με την οποία έδωσε τη δυνατότητα σε εκατομμύρια ανθρώπων στις αναπτυσσόμενες χώρες να έχουν πρόσβαση στην τεχνολογία επικοινωνιών. Έλαβε τιμητικό δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο Heriot–Watt* το 2003 ως ένδειξη αναγνώρισης της προσφοράς του στην τεχνολογία. Τώρα έχει θέσει ως στόχο την ανάδειξη των Βρετανών ευρεσιτεχνών.
Ο TravorBaylisείναι ένας άνθρωπος που έχει ένα πάθος να ανακαλύπτει πράγματα. Μέχρι την ηλικία των 71 ετών έχει ανακαλύψει πάνω από 4600 προϊόντα με άλλα τόσα σε αναμονή. Το σπίτι του στο EelPieIsland, Twickenham, διαθέτει ένα τεράστιο εργαστήριο που αποτελεί την καρδιά των ανακαλύψεων του Travor. Μια ματιά στο χώρο του αρκεί για να καταλάβει κάποιος ότι είναι ένας άνθρωπος με ανησυχίες με μεγάλη αγάπη στις κρυσταλλολυχνίες (transistors). Όπως μπορείτε να συμπεράνετε, τα προϊόντα της εταιρείας Baylisδεν είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιας έρευνας σε εξοπλισμένα εργαστήρια, αντίθετα ο πατέρας του ήταν εκείνος που τον μύησε στους τόρνους και τους τροχούς σε ένα αυτοσχέδιο εργαστήριο. Ακολούθησε μια πολύ ασυνήθιστη πορεία στην καριέρα του που περιλάμβανε συμμετοχή στην Εθνική Ομάδα Κολύμβησης της Μεγάλης Βρετανίας, κασκαντέρ και περιοδεύον μέλος ενός τσίρκου. Επομένως, δεν είναι τυχαίο που ο Baylisπιστεύει ότι όλοι μας κρύβουμε μέσα μας, έναν εφευρέτη.
Ο ίδιος δηλώνει, «Δεν γεννήθηκα εφευρέτης. Όλοι μας έχουμε σκεφτεί μια εφεύρεση άλλοτε απλοϊκή και άλλοτε περίπλοκη. Η ευρεσιτεχνία μπορεί να χρησιμοποιήσει την υπάρχουσα τεχνολογία δίνοντάς της μια νέα πνοή, όπως ακριβώς έγινε με το κουρδιστό ραδιόφωνο. Η τεχνολογία wind–upυπάρχει εδώ και εκατοντάδες χρόνια αλλά της έδωσα νέα ζωή μέσα από την εφαρμογή αυτή.»
Ο Baylisμιλά με πάθος για τις εφευρέσεις και πως αυτές θα πρέπει να βρίσκονται σε υψηλή εκτίμηση από την κοινωνία μιας και με τα στοιχεία που μας έδωσε μάλλον το αντίθετο συμβαίνει. Ο πολιτισμός μας αγνοεί παντελώς τους εφευρέτες οι οποίοι συμβάλλουν στη διευκόλυνση της καθημερινότητάς μας και με τους περισσότερους, τόσο άντρες όσο και γυναίκες να παραμένουν στην ανωνυμία. Για παράδειγμα πολύ λίγος κόσμος γνωρίζει το όνομα JohanVaaler, τον εφευρέτη του συνδετήρα, ή ακόμη και τον KonradZuseεφευρέτη του πρώτου ηλεκτρονικού υπολογιστή που ελεγχόταν με πρόγραμμα.
«Πρέπει να καλλιεργήσουμε την ιδέα ότι οποιοσδήποτε μπορεί να γίνει εφευρέτης και να παρακάμψουμε τα οποιαδήποτε εμπόδια ώστε να μπορέσουν να ενταχθούν νέοι άνθρωποι. Η εφεύρεση πρέπει να αποτελεί μέρος του πολιτισμού μας και να αντιμετωπίσουμε την ανισότητα που εμποδίζει την εξέλιξη του τομέα αυτού. Πρέπει να ενθαρρύνουμε την ευρηματικότητα περισσότερων γυναικών και ανθρώπων από τις μειονοτικές ομάδες. Για να το υποστηρίξουμε αυτό, χρειάζεται εκπαίδευση.»
Ο Baylisπιστεύει ότι η εκπαίδευση μπορεί να παίξει ζωτικό ρόλο στο να στρέψουμε τους νέους ανθρώπους στην ευρεσιτεχνία και να τους προετοιμάσουμε ώστε να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα της αγοράς. Όπως είναι αυτή τη στιγμή τα πράγματα, η ευρεσιτεχνία δεν βρίσκεται υψηλά στην ατζέντα της Βρετανικής Κυβέρνησης, για το λόγο αυτό ο Baylisξεκίνησε ένα είδος σταυροφορίας ώστε να αλλάξουν τα δεδομένα και να δει την ευρεσιτεχνία να σπουδάζεται στα Πανεπιστήμια.
«Υπάρχουν πτυχία Καλών Τεχνών, Επιστημών γιατί όχι και Ευρεσιτεχνίας;» σημειώνει ο TravorBaylis. Ο ίδιος έχει αφιερώσει πάρα πολύ χρόνο ώστε να αναβαθμιστεί η θέση του Ηνωμένου Βασιλείου στην ευρεσιτεχνία. Η εταιρεία του BaylisBrandsειδικεύεται στην παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών σε εφευρέτες σχετικά με τη βιωσιμότητα των προϊόντων τους αλλά και βοήθειας ώστε το προϊόν τους να φτάσει στην αγορά, αποφεύγοντας τους σκοπέλους που υψώνουν μεγάλες εταιρείες αλλά και διασφαλίζοντας τα απαραίτητα πνευματικά δικαιώματα. Δεν είναι λίγες οι φορές που εφευρέτες έμειναν με άδειες τσέπες επειδή δεν είχαν διασφαλίσει τα δικαιώματα της ευρεσιτεχνίας ώστε να την προστατέψουν από επιτήδειους.
«Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι δεν μπορούμε να διδάξουμε την ευρεσιτεχνία. Το ίδιο θα μπορούσαμε να πούμε και για τις Τέχνες. Οι φοιτητές πρέπει να διδαχτούν την πρωτοτυπία ? πώς να σκεφτούν μια ιδέα και πώς να την προωθήσουν, το πλάνο σχεδίασης, ζητήματα ασφάλειας και προστασίας, την εξασφάλιση πόρων και κεφαλαίου και το πιο σημαντικό την διασφάλιση της ιδιοκτησίας των δικαιωμάτων της ευρεσιτεχνίας. Όλα αυτά μπορούν να ενταχθούν πολύ εύκολα σε ένα ακαδημαϊκό πρόγραμμα.»
Ο Baylisέζησε μια ζωή με ένταση. Κέρδιζε το μεροκάματο κολυμπώντας ανάμεσα σε φάλαινες ? δολοφόνους, υπήρξε παρουσιαστής του BigBreakfast, δέχτηκε τα συγχαρητήρια προσωπικά από τον NelsonMandelaγια την τεράστια προσπάθεια που κατέβαλε για την προώθηση της τεχνολογίας στον αναπτυσσόμενο κόσμο.
Ένα είναι σίγουρο, ότι ο TravorBaylisδεν είναι ένας άνθρωπος που πρέπει να υποτιμήσουμε αλλά που πρέπει να ακούσουμε τις ιδέες και τις απόψεις του με μεγάλη προσοχή, γιατί όπως θα έλεγε και ο ίδιος ?artispleasure, inventionistreasure? (= η Τέχνη είναι απόλαυση, η ευρεσιτεχνία θησαυρός).
www.trs.hw.ac.uk (Το Πανεπιστήμιο του Heriot-Watt αποτελεί μέλος του University-Technology.com, ένα portal που υποστηρίζεται από 13 Ακαδημαϊκά Ιδρύματα της Σκωτίας με στόχο την προώθηση των Νέων Τεχνολογιών μέσα από την ακαδημαϊκή βάση)
Πηγή: συνέντευξηστηνEmma Grant-Mills, περιοδικόHeriot-Watt Connections, Χειμώνας 2008, άρθρομετίτλοinvention should be education, μετάφρασηΠερικλήςΧρήστου.
Του MARCEL BERLINS ? THE GUARDIAN (από ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 28/09/2008)
Σε γενικές γραμμές, δεν μπορώ να παραπονεθώ για τους αναγνώστες που απαντούν μέσω του Internet στη στήλη μου. Η μεγάλη πλειονότητά τους παρουσιάζει τα επιχειρήματά της με αρκετά νηφάλιο τρόπο. Οι περισσότεροι συμφωνούν με την άποψή μου, όπως και πρέπει να γίνεται. Πολλοί υποστηρίζουν τις αντιρρήσεις τους με χρήσιμες και ενδιαφέρουσες πληροφορίες.
Ως εδώ, όλα καλά. Υπάρχουν ορισμένοι, όμως που εκφράζουν την αντίθεσή τους με υβριστικό τρόπο, με προσωπικές επιθέσεις και υστερικό παραλήρημα. Κάποια στιγμή σκέφτηκα σοβαρά να μηνύσω έναν σχολιαστή για συκοφαντία· θα είχα κερδίσει την αγωγή, και ο βρετανικός νόμος, με σκοπό την καταπολέμηση της λιβελογραφίας, επιτρέπει την αποκάλυψη του πραγματικού ονόματος που κρύβεται πίσω από ένα ψηφιακό ψευδώνυμο.
Αυτή η ανωνυμία βρίσκεται στο κέντρο της συζήτησης που γίνεται αυτή την εβδομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Μια Εσθονή ευρωβουλευτής, η Μαριάν Μίκο, ανησυχεί επειδή αυξανόμενος αριθμός ιστολογίων γράφονται «με κακόβουλες προθέσεις και κρυμμένες σκοπιμότητες». Προτείνει οι bloggers να δηλώνουν την ταυτότητά τους και τα συμφέροντα που τυχόν έχουν όσον αφορά το θέμα για το οποίο γράφουν.
Οι ανησυχίες της πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη. Όσοι διαβάζουν τα ιστολόγια δεν γνωρίζουμε ποιοι κρύβονται πίσω από τα διάφορα ψευδώνυμα. Χρειαζόμαστε περισσότερες πληροφορίες για τους συγγραφείς ώστε να κρίνουμε πόσο σοβαρά μπορούμε να πάρουμε τις γνώμες τους. Έχει ο τάδε προσωπικό συμφέρον στην υπό συζήτηση υπόθεση; Η κυρία που μας συστήνει ένα εστιατόριο μήπως είναι αδελφή του ιδιοκτήτη του; Μήπως ο κύριος που το δυσφημεί έχει κάποια προσωπική διαφορά με τον εστιάτορα; Δεν το ξέρουμε.
Κατά σύμπτωση, την περασμένη εβδομάδα, ο Sir Tim Berners-Lee, ο δημιουργός του world wide web, εξομολογήθηκε τις δικές του ανησυχίες για τον τρόπο που χρησιμοποιείται η εφεύρεσή του για να διαδίδονται ψευδείς πληροφορίες, θεωρίες συνωμοσίας (π.χ., ότι η 9η Σεπτεμβρίου ήταν έργο της αμερικάνικης κυβέρνησης) και επιβλαβείς ιδέες.
Αναφέρθηκε ιδιαίτερα στη φήμη ότι το τριπλούν εμβόλιο αυξάνει τον κίνδυνο αυτισμού στα παιδιά (φήμη που έθεσε σε πραγματικό κίνδυνο πολλά παιδιά στη Βρετανία, τα οποία δεν εμβολιάστηκαν). Είπε επίσης ότι διάφορες περιθωριακές αιρέσεις έχουν τη δυνατότητα τώρα να διαδίδουν πολύ γρήγορα τις παρανοϊκές και δυνητικά επικίνδυνες ιδέες τους. Οι λύσεις που πρότεινε ? συστήματα που θα μπορούσαν να δώσουν σε μια ιστοσελίδα μια εγγύηση αξιοπιστίας ? είναι λιγότερο πειστικές.
Προς το παρόν, τα πλεονεκτήματα της απρόσκοπτης πρόσβασης στο Internet υπερτερούν των αναμφισβήτητων μειονεκτημάτων της. Παράλληλα, όμως, όλο και περισσότεροι χρήστες του Διαδικτύου κάνουν κατάχρηση αυτής της ελευθερίας. Πιθανότατα θα χρειαστεί γρήγορα να σκεφτούμε τρόπους ελέγχου, που τη μορφή τους είναι ακόμα δύσκολο να φανταστούμε. Γιατί αλλιώς, ίσως ανακαλύψουμε, μετά από 10 ή 20 χρόνια, ότι με το Internet κατασκευάσαμε ένα θηρίο που δε μπορούμε να εξημερώσουμε, και που η ικανότητά του να προκαλεί κακό υπερβαίνει το καλό που αρχικά μας προσέφερε.
Πάνω από 1 στους 10 έφηβους μαθητές στο Ηνωμένο Βασίλειο συχνά χρησιμοποιεί το Διαδίκτυο για να έχει πρόσβαση σε υλικό μόνο για ενήλικους, δείχνει μελέτη που πραγματοποιήθηκε από κυβερνητικούς φορείς της Μεγάλης Βρεταννίας.
Πάνω από το 12% των μαθητών ηλικίας 13 μέχρι 18 ετών που ρωτήθηκαν από το Εθνικό Ινστιτούτο για την Εκπαιδευτική Έρευνα (National Foundation for Educational Research) ανέφερε ότι ήταν ένας από τους σημαντικότερους λόγους να συνδεθούν στο Διαδίκτυο.
Ωστόσο, η αναζήτηση πληροφοριών για τις εργασίες που τους είχαν ανατεθεί ήταν ο πιο κοινός λόγος πρόσβασης και χρήσης του Διαδικτύου, με λίγο παραπάνω από τα ? να το δηλώνουν.
Τα αποτελέσματα είναι μέρος μιας οκταετούς έρευνας που πραγματοποιήθηκε σε 6400 μαθητές της Βρεταννίας.
Το NFER , πραγματοποιώντας έρευνα εκ μέρους του Τμήματος Εκπαίδευσης και Δεξιοτήτων, βρήκε ότι το 52% των μαθητών χρησιμοποιούσαν το Διαδίκτυο για να στέλνουν απλά μηνύματα μέσω εταιρειών που παρείχαν τέτοια δυνατότητα και το 36% για την αγορά προϊόντων και υπηρεσιών.
Περίπου το 18% αναζητούσε ειδήσεις και ιστοσελίδες γνωριμιών ενώ το 9% επισκεπτόταν φόρα συζητήσεων(discussion forums).
Η μελέτη ερευνά την επίδραση των μαθημάτων αγωγής του πολίτη ? ξεκίνησαν στην Αγγλία το 2002 – στην ανάπτυξη των παιδιών.
Τρέχει μέχρι το 2009 και στηρίζεται σε δείγμα μαθητών 237 σχολείων και 50 κολλεγίων.
Μεταξύ των μαθητών, η τηλεόραση αποτελεί το πιο έμπιστο μέσο επικοινωνίας, με ποσοστό 48% να την εμπιστεύεται απόλυτα.
Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία μαθητές είναι λιγότερο πεπεισμένοι παρότι οι μικρότεροι στο επίπεδο τιμιότητας των ΜΜΕ.
Οι εφημερίδες αποδείχθηκαν οι πιο αναξιόπιστες με μόλις το 13% να τις εμπιστεύεται.
Τα ευρήματα της μελέτης δείχνουν ότι τα μαθήματα αγωγής του πολίτη παρείχαν στους μαθητές «το έναυσμα να εκφράσουν ελεύθερα γνώμες και να θέσουν ζητήματα προς συζήτηση μέσα σε θετικό κλίμα».
Ωστόσο δυνατότητες να διερευνηθούν η οικονομία και η πολιτική «μπορεί να είναι περιορισμένες εξαιτίας της απειρίας του προσωπικού».
Μεταξύ άλλων, η ανάμειξη των μαθητών στα κοινά του σχολείου είναι «μηδαμινή» αναφέρει η μελέτη.
Τα ευρήματα δείχνουν ότι το 67% των μαθητών «δεν ενδιαφέρεται καθόλου για την πολιτική».
Ένας εκπρόσωπος του Συλλόγου Αλλαγής της Εκλογικής Διαδικασίας (Electoral Reform Society) αναφέρει: «Η ψήφος και η εκλογική διαδικασία θα πρέπει να είναι υποχρεωτικές στο δημόσιο βίο».
«Αν οι μαθητές θα λάβουν μέρος ή όχι σε αυτή είναι αποκλειστικά δικό τους θέμα ωστόσο θα πρέπει να διδαχθούν για αυτά».
Η μελέτη ονομάζεται Listening to Young People: Citizenship Education in England.
Ο συνήγορος του πολίτη δημιούργησε ειδικό δικτυακό τόπο για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των παιδιών καλύπτοντας τις ηλικιακές ομάδες από 0-18 και από 18+.
