Ο εσωτερικός χώρος του νηπιαγωγείου προκειμένου να καλύπτονται οι ανάγκες των παιδιών και να εξυπηρετούνται οι στόχοι του Αναλυτικού Προγράμματος θα πρέπει να οργανώνεται και να διαμορφώνεται σε επιμέρους κέντρα ενδιαφέροντος, τις γνωστές σε όλους μας γωνιές, οι οποίες είναι κατάλληλα διαμορφωμένα λειτουργικά τμήματα μέσα στην τάξη, που διαχωρίζονται το ένα από το άλλο και είναι εξοπλισμένα με διαφορετικό παιδαγωγικό υλικό.

Το ελεύθερο παιχνίδι στις γωνιές της τάξης είναι χρόνος πολύ δημιουργικός και απόλυτα αναγκαίος, καθώς καλύπτονται συναισθηματικές ανάγκες των παιδιών, παρέχονται ευκαιρίες για κοινωνική αλληλεπίδραση, κίνηση, εξερεύνηση, πειραματισμό και ανακάλυψη, γνωρίζουν τον εαυτό τους, αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, εξοικειώνονται με τον χώρο και τον χρόνο, δημιουργούν, οργανώνουν παιχνίδι και αναπτύσσουν φυσικές, κοινωνικές, γλωσσικές και γνωστικές ικανότητες.

Κατά τις πρώτες, λοιπόν, μέρες κάθε σχολικής χρονιάς, αφιερώνουμε όλο μας τον χρόνο στο ελεύθερο παιχνίδι στις γωνιές, ώστε τα παιδιά να αρχίσουν να γνωρίζονται μεταξύ τους αλλά και με τον χώρο του σχολείου και τις εκπαιδευτικούς και να καταλήξουμε στη συμφωνία μας για το συμβόλαιο της τάξης, που περιλαμβάνει τους κανόνες που όλοι μαζί βάζουμε για τη σωστή λειτουργία των γωνιών αλλά και της εύρυθμης λειτουργίας του σχολείου, γενικότερα.

Φέτος, τα παιδιά έπαιξαν αρχικά ελεύθερα στις γωνιές, χωρίς περιορισμούς στον αριθμό των ατόμων που μπορούν να παίζουν σε καθεμιά από αυτές και χωρίς κανόνες επεμβαίνοντας κατάλληλα όποτε δινόταν η ευκαιρία ώστε να οδηγηθούμε στη δημιουργία των κανόνων. Ακολούθησαν παιχνίδι γνωριμίας και η δημιουργία ζευγαριών.

Τα παιδιά έπαιξαν το παιχνίδι “Κάνε ό,τι κάνω” με σκοπό να δεθούν σαν ζευγάρια…

και το κάθε ζευγάρι διάλεξε από έναν γρίφο προκειμένου να παίξουν στην αντίστοιχη γωνιά…

Αν σας αρέσουν και σας βολεύουν οι γρίφοι μας μπορείτε να τους κατεβάσετε εδώ…

Λήψη αρχείου

Αφού διαβάσαμε τον κάθε γρίφο και βρήκαμε τη γωνιά για την οποία μας μιλάει, τα παιδιά πήγαν με το ζευγαράκι τους εκεί, παρατήρησαν τα υλικά και τα αντικείμενα που υπήρχαν σε κάθε γωνιά, συζήτησαν για το πώς μπορούν να παίξουν με όλα αυτά, έπαιξαν και ζωγράφισαν την κάθε γωνιά, την οποία και παρουσίασαν στους υπόλοιπους φίλους τους μοιράζοντας τις ιδέες τους για το πώς μπορούν να παίζουν εκεί.

 

 

Παρατηρώντας το παιχνίδι στις γωνιές κι εκμεταλλευόμενοι κάποια “περιστατικά” που συνέβησαν εκεί, αποφασίσαμε πόσα παιδιά θα παίζουν σε κάθε γωνιά, ώστε να περνάμε όμορφα, χωρίς να στριμωχνόμαστε, να χτυπάμε ή να μαλώνουμε και αντιστοιχίσαμε την κάθε γωνιά με την καρτέλα της, όπου θα βάζουμε τα ονόματά μας την ώρα που παίζουμε.

Αν σας αρέσουν οι καρτέλες για τις γωνιές μας, μπορείτε να τις κατεβάσετε από εδώ…

Λήψη αρχείου

Και κάπως έτσι καταλήξαμε στην πρώτη ομαδική μας εργασία, το συμβόλαιο της τάξης μας, το οποίο υπογράψαμε με τις παλάμες μας, κάτι που ευχαριστηθήκαμε πολύ αφού βουτήξαμε τις παλάμες μας στην τέμπερα.

κι αφού είχαμε τέμπερα αρκετή στα χεράκια μας, δημιουργήσαμε και τον ομορφότερο κήπο, τον οποίο υποσχεθήκαμε ότι θα προσέχουμε και θα φροντίζουμε όλη τη διάρκεια της χρονιάς.

 

 

Την εβδομάδα που μας πέρασε μας επισκέφθηκε η Βάγια, η σοφή μας Κουκουβάγια, η οποία με ένα γράμμα που μας έστειλε μάς ενημέρωσε ότι θα είναι μαζί μας όλη τη χρονιά, θα μας προτείνει παιχνίδια, θα παίζουμε μαζί της και θα βρίσκεται στην παρεούλα μας…

γνωριμία με την κουκουβάγια

Αφού συστηθήκαμε λέγοντας το όνομά μας και τι μας αρέσει να κάνουμε, την αγκαλιάσαμε τρυφερά, όπως πρέπει σε όλα τα πουλάκια, μήπως και μπορέσουμε να ελέγξουμε κάπως τη δύναμη και το νεύρο που συνοδεύει όλες μας τις κινήσεις…χαχαχαχαχ

Μαζί της είχε το κουτί των εκπλήξεων μέσα στο οποίο υπήρχαν κάποιες εικόνες…

εικόνες

Αφού γίναμε ζευγαράκια ακούγοντας το τραγούδι της εδώ κλείσαμε τα μάτια μας και τραβήξαμε από το κουτί μία εικόνα. Αφού αποφασίσαμε σε ποια γωνιά έχουμε δει αυτά τα αντικείμενα, πήγαμε εκεί και παίξαμε παρατηρώντας και τα υπόλοιπα αντικείμενα που υπήρχαν στη γωνιά. Μετά το παιχνίδι ζωγραφίσαμε τα όσα είδαμε στη γωνιά και παρουσιάσαμε στην ολομέλεια τις ζωγραφιές μας.

Μετά επισκεφθήκαμε όλοι μαζί τις γωνιές, τις ονομάσαμε, παρατηρήσαμε πολύ καλά για να βρούμε τι άλλα αντικείμενα υπάρχουν εκεί, σκεφτήκαμε τι παιχνίδια μπορούμε να παίζουμε, αλλά και πόσοι μπορούμε να παίζουμε για να είμαστε άνετα. Ζωγραφίσαμε τα όσα αποφασίσαμε κι εκεί θα κολλάμε τώρα τις καρτέλες μας για να μετράμε και να ξέρουμε αν μπορεί κάποιο παιδάκι να μπει στη γωνιά ή όχι…

Μέσα στο κουτί των εκπλήξεων της κουκουβάγιας βρήκαμε “δύο χαρτιά με γραμματάκια κι ένα τέρας”… τι να είναι αυτό; τι να γράφει άραγε;

                                                                            

Είναι η ιστορία του μικρού τέρατος που πάει στο νηπιαγωγείο και κάνει πολλές μα πολλές ζαβολιές… Το διαβάσαμε και βρήκαμε πολλές ομοιότητες με τις δικές μας συμπεριφορές, αφού είμαστε μικροί κι ειλικρινείς…. Τι πρέπει να κάνουμε, λοιπόν, για να μη βρεθούμε κι εμείς στη θέση του τέρατος και δε μας θέλουν οι φίλοι μας στο παιχνίδι αλλά και στην παρέα τους;

Κάναμε έτσι την πρώτη μας πολύ όμορφη κατασκευή και βάλαμε τους δικούς μας κανόνες…

(Την ιστορία του τέρατος μου έστειλε μία αγαπημένη συνάδελφος κι ομολογώ ότι δεν την ήξερα, αλλά μου άρεσε πολύ όπως άρεσε και στα παιδιά)

Γράψαμε τους κανόνες της παρεούλας, σύμφωνα με τους οποίους

                   

και τους κανόνες για την κάθε γωνιά….                                                                       

 

και ζωγραφίσαμε την ιστορία του μικρού τέρατος…

Ένας από τους πολύ σημαντικούς κανόνες που πρέπει να τηρούμε έχει να κάνει με τα χέρια μας και με το τι μπορούμε να κάνουμε μ’αυτά…

Είδαμε και περιγράψαμε συμπεριφορές που σχετίζονται με τα χέρια μας στις παρακάτω εικόνες, που βρήκα στο ίντερνετ…

Κάναμε την πρώτη μας προσπάθεια καλλιέργειας ακρόασης τραγουδιού ακούγοντας το τραγούδι “Υπάρχουν χέρια” εδώ και παίζοντας παιχνίδι, στο οποίο σταματούσα τη μουσική στο κατάλληλο σημείο και τα παιδιά έβρισκαν την εικόνα στην οποία αναφέρονταν οι στίχοι και βάζοντάς τη στη σειρά…

Κάναμε την πρώτη μας ομαδική εργασία στην οποία κολλήσαμε τις εικόνες στη σωστή θέση ανάλογα με το αν τα χέρια έκαναν σωστή πράξη η όχι…

Συμφωνήσαμε για το τι μπορούν να κάνουν τα χέρια μας και “υπογράψαμε” με τις παλάμες μας… ( όσοι έλειπαν κι ήταν πολλοί θα “υπογράψουν” τη Δευτέρα)

Κάναμε και ατομική κατασκευή με τις παλάμες μας, με τίτλο “τα χέρια δε χτυπάνε, τα χέρια αγαπάνε” ιδέα που είδα στο Pinterest…

Περάσαμε πολύ όμορφα κι αυτή την εβδομάδα!!!

Και συνεχίζουμε!!!!