16 και 17 Νοέμβρη 1973

Αθήνα 16 Νοεμβρίου 1973

Ωραία παιδιά, με τα μεγάλα μάτια σαν εκκλησίες χωρίς στασίδια.
Ωραία παιδιά, δικά μας, με τη μεγάλη θλίψη των αντρείων,
Αψήφιστοι, όρθιοι στα προπύλαια, στον πέτρινο αέρα,
Έτοιμο χέρι, έτοιμο μάτι, – πως μεγαλώνει
το μπόι, το βήμα και η παλάμη του ανθρώπου;

17 Νοεμβρίου

Βαρειά σιωπή, διάτρητη απ’ τους πυροβολισμούς,
πικρή πολιτεία,
αίμα, φωτιά, η πεσμένη πόρτα, ο καπνός, το ξύδι-
ποιος θα πει : περιμένω απ’ το μέσα μαύρο;
Μικροί σκοινοβάτες με τα μεγάλα παπούτσια
μ’ έναν επίδεσμο φωτιά στο κούτελο
κόκκινο σύρμα, κόκκινο πουλί,
και το μοναχικό σκυλί στ’ αποκλεισμένα προάστια
ενώ χαράζει η χλωμότερη μέρα πίσω
απ’ τα καπνισμένα αγάλματα
κι ακούγεται ακόμη η τελευταία κραυγή διαλυμένη
στις λεωφόρους.
Πάνω απ’ τα τανκς, μέσα στους σκόρπιους πυροβολισμούς
πώς μπορείτε λοιπόν να κοιμάστε;

Γ.Ρίτσος

 Μνήμες της 17ης Νοεμβρίου 1973 προσπαθήσαμε να αναβιώσουμε στο νηπιαγωγείο μας και να εξιστορήσουμε τα γεγονότα μέσα από φωτογραφίες, βιβλία, τραγούδια,video,έργα Ελλήνων καλλιτεχνών .

 Διαβάσαμε το βιβλίο Η Κυρά Δημοκρατία της Κ.Αρμενιάκου :Την κυρά Δημοκρατία όλοι την αγαπούν στο μικρό χωριό, γι’ αυτό τη διάλεξαν για αρχηγό. Τι θα συμβεί όμως όταν η κυρία Ρία η Δικτατορία πάρει με τη βία όλη την εξουσία; Μπορούν οι άνθρωποι να ζήσουν ευτυχισμένοι χωρίς τη Δημοκρατία; Ένα  παραμύθι για να εξηγήσουμε στα παιδιά την αξία της Δημοκρατίας και για να θυμόμαστε ότι:
Όλοι μαζί, όλοι μαζί,
είμαστε πάντα πιο δυνατοί.

 Διαβάσαμε  και την Ντενεκεδούπολη της Ε.Φακίνου, ψηφίσαμε για το αγαπημένο μας ντενεκεδάκι, ζωγραφίσαμε, κατασκευάσαμε κούκλες και παίξαμε κουκλοθέατρο!

 Ακούσαμε και τραγουδήσαμε τραγούδια Ελλήνων συνθετών , όπως  του Μ.Θεοδωράκη και του Μ. Λοΐζου !

Γνωρίσαμε έργα Ελλήνων εικαστικών (Γ. Γαϊτης, Τάσος, Β.Κατράκη) και εμπνευστήκαμε από αυτά!

 

 

 

Φτιάξαμε τη δική μας αφίσα!

 

Ζωγραφίσαμε και εμείς το δικό μας Πολυτεχνείο και τοποθετήσαμε ένα λουλουδάκι, φόρο τιμής  για όλους αυτούς που αγωνίστηκαν και έδωσαν τη ζωή τους εκείνα τα δύσκολα χρόνια!

Παρακολουθήσαμε και παράσταση θεάτρου σκιών από τον θίασο Ρουμελιώτη με τίτλο Ο Καραγκιόζης Ειρηνοποιός και μάθαμε για την ιστορία του θεάτρου σκιών ,το ταξίδι του και την εξέλιξή του!

 

Δημιουργήσαμε και την δική μας ιστορία χρησιμοποιώντας πίνακες του ζωγράφου Γ.Γαϊτη ( την ιδέα την πήραμε από το διαδίκτυο https://www.popi-it.gr/giortes/politexnio/pinakes-biblio-gaitis/)

Γαϊτηςhttps://blogs.sch.gr/nipnion11/files/2025/11/Gaiths.pdf