Αναπτύσσοντας το θέμα «Αλληλοσεβασμός-Διαφορετικότητα», οργανώνουμε δραστηριότητες για τη γνωριμία του εαυτού μας και του άλλου, την ανάπτυξη ενσυναίσθησης και την αποδοχή του διαφορετικού.

Δημιουργούμε ένα πύργο με τουβλάκια όσα είναι και τα παιδιά της τάξης και σε κάθε τουβλάκι κολλάμε χαρτάκι με το αρχικό γράμμα κάθε συμμαθητή μας. Αφαιρούμε ένα τουβλάκι χωρίς να πέσει ο πύργος.

Παίζουμε  το «Ποια φωνή είσαι;» με τα παιδιά να σχηματίζουν έναν κύκλο και ένας άλλος στη μέση να κλείνει τα μάτια και να εντοπίζει ποιος μίλησε αναγνωρίζοντας την φωνή του.

Γινόμαστε «κατάσκοποι», ένα ομαδικό παιχνίδι όπου περπατάμε σαν κατάσκοποι με ένα βιβλίο, κρύβοντας το πρόσωπό μας χωρίς να κοιτάμε ή να μας κοιτάνε. Με τη συνοδεία μουσικής κινούμαστε στην τάξη και στο σταμάτημα του ήχου, καλούμαστε «κατασκοπικά» να παρατηρήσουμε το διπλανό μας και να εντοπίσουμε ομοιότητες ως προς τα εξωτερικά χαρακτηριστικά.

Μοιράζουμε φωτογραφίες ανθρώπων διαφορετικών ηλικιακών, εθνικών-φυλετικών ομάδων, διαφορετικής ενδυμασίας και εξωτερικής εμφάνισης. Ομαδοποιούμε τις φωτογραφίες με βάση το φύλο ή την ηλικία και συζητούμε για τις ομοιότητες και τις διαφορές. Ακόμη, μαθαίνουμε για τα στοιχεία που αναγράφονται στην ταυτότητα και δημιουργούμε τη δική μας.

Συζητάμε το αγαπημένο μας παιχνίδι, το ζωγραφίζουμε ο καθένας μέσα σε μία μικρή χάρτινη ομπρελίτσα και όλες μαζί της κρεμάμε σε μία μεγάλη χάρτινη ομπρέλα κατασκευάζοντας ομαδικά «Την ομπρέλα που μας ενώνει».

Μας επισκέπτεται στην τάξη η νέα μας φίλη η Έλλη (η νηπιαγωγός αφηγείται την ιστορία της για την οικογένειά της που μετακόμισε πρόσφατα και ότι δεν έχει κανένα φίλο. Τα παιδιά στην γειτονιά την κοροϊδεύουν γιατί ο αδερφός της κινείται με αναπηρικό αμαξίδιο). Συζητάμε τι θα κάναμε εμείς στη θέση της και της προτείνουμε λύσεις. Ένας-ένας στην παρεούλα κρατάμε την Έλλη και της λέμε μία γλυκιά κουβέντα.

Για την σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των μαθητών, οργανώνουμε δραστηριότητες γνωριμίας-επικοινωνίας όσο και αλληλεπίδρασης-συνεργασίας.

Οι μαθητές παίζουν «Μάντεψε ποιος» ανά δύο άτομα και γνωρίζονται καλύτερα. Ένα παιδί στη μέση της παρεούλας κρύβεται κάτω από ένα κομμάτι ύφασμα και ένα άλλο από την ομάδα καλείται να μαντέψει ποιο είναι.

Στο παιχνίδι «Με το μπαλόνι προχωράμε», τα παιδιά ενώνουν και τα δύο τους χέρια και τοποθετώντας ανάμεσά  τους ένα μπαλόνι, προσπαθούν να προχωρήσουν χωρίς να τους πέσει.

Τα παιδιά χορεύουν διάσπαρτα στο χώρο ενώ ακούγεται μουσική και όταν σταματήσει μένουν ακίνητοι και γίνονται ζευγάρια με αυτόν που βρίσκεται δίπλα τους. Συνεχίζουν να χορεύουν σε δυάδες και μετά γίνονται τετράδες ακολουθώντας την ίδια λογική. Τέλος, όλοι μαζί σχηματίζουν έναν κύκλο χορεύοντας πιασμένοι χέρι-χέρι.

Από το ξεκίνημα του σχολικού έτους, καταγράφουμε και εφαρμόζουμε κανόνες, τους οποίους υιοθετούμε με τα παιδιά και τους εικονογραφούμε. Η αποτύπωση των κανόνων αποτελεί ένα είδος κοινωνικού συμβολαίου που καταγράφεται με συζήτηση στην παρεούλα, ώστε να γίνει αντιληπτό ότι όλοι είμαστε συνυπεύθυνοι για την τήρησή του.

Οι μαθητές ζωγραφίζουν τους «Κανόνες της Τάξης», τους διακοσμούν με το αποτύπωμα της παλάμης τους σε χρώμα τέμπερας και τοποθετούνται καρτέλες με κανόνες-τρόπους συμπεριφοράς σε κεντρικό σημείο της τάξης.

Ακόμη, διαβάζουμε το βιβλίο «Τα χέρια δεν είναι για να δέρνουμε», οι μαθητές εκφράζουν όμορφες ιδέες για το τι μπορούμε να κάνουμε με τα χέρια, το οποίο δεν βλάπτει κάποιον και δημιουργούμε μία γραπτή λίστα αυτών, στολισμένη περιμετρικά με το περίγραμμα της παλάμης των παιδιών και δίνοντας την το όνομα «ΤΑ ΧΕΡΑΚΙΑ ΔΕΝ ΧΤΥΠΑΝΕ, ΤΑ ΧΕΡΑΚΙΑ ΑΓΑΠΑΝΕ».

Πώς είναι να είσαι ο μόνος διαφορετικός όταν όλοι οι υπόλοιποι είναι ίδιοι;

Μια φορά και έναν καιρό ένα πιρούνι βρέθηκε ολομόναχο στην κουταλοχώρα.  Και τότε.. Ότι έγινε το είδαμε μπροστά στα μάτια μας να ζωντανεύει μέσα από μια ξεχωριστή παράσταση… Παρέα μαζί μας στο ταξίδι αυτό στην κουταλοχώρα ήταν οι μαθητές του 2ου Νηπιαγωγείο Ερμιόνης.

Καθόλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς τα δύο Νηπιαγωγεία Ερμιόνης και το Δημοτικό, πραγματοποιήσαμε την συλλογή καπακιών όλων των ειδών και αποφασίσαμε την κατάθεση αυτών στο Αγροτικό Ιατρείο Ερμιόνης για την αγορά ενός αναπηρικού αμαξιδίου.

Κόψαμε και βάψαμε λουλούδια, πιάσαμε πεταλούδες.  Τα μαζέψαμε όλα μαζί και  φτιάξαμε φανταστικά, πολύχρωμα πρωτομαγιάτικα στεφάνια. Τα φορέσαμε στα μαλλιά μας και παίξαμε όλοι μαζί στην αυλή του σχολείου μας.

Καλή Πρωτομαγιά !

Το τέλος της σχολικής χρονιάς πλησιάζει και οι δράσεις μας για την ομαλή μετάβαση των παιδιών από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό, εντείνονται.  Σήμερα ήρθαν στο σχολείο μας οι μαθητές της Α’ Δημοτικού  για να γνωριστούμε καλύτερα.  Η μέρα μας ξεκίνησε με δύο βιωματικά παιχνίδια γνωριμίας ώστε τα παιδιά να αλληλεπιδράσουν και να ανταλλάξουν πληροφορίες για τους εαυτούς τους. Στη συνέχεια, διαβάσαμε το παραμύθι “Μπλε τερατάκι” και διαπιστώσαμε ότι το να είσαι διαφορετικός σε κάνει μοναδικό. Ταυτόχρονα, συζητήσαμε τη σημασία της αποδοχής του “άλλου” και της “συζήτησης” και αναζητήσαμε τα χαρακτηριστικά που μας κάνουν μοναδικούς. Τέλος, συνειδητοποιήσαμε ότι όλοι είναι καλοί σε κάτι αλλά χρειάζεται χρόνος για να το ανακαλύψουμε. 

Η Εθνική επέτειος της 25ης Μαρτίου τιμήθηκε με μια μικρή γιορτή στον προαύλιο χώρο του σχολείου μας.  Οι μαθητές μας ντυμένοι με τοπικές παραδοσιακές φορεσιές, μας παρουσιάσουν σημαντικά γεγονότα και συμβάντα της ελληνικής επανάστασης.

Οι κλέφτες μας μίλησαν για την απόφασή τους να ανέβουν στα βουνά, ενώ οι Σουλιώτισσες χόρεψαν το χορό του Ζαλόγγου. Τα μικρά ελληνόπουλα άναψαν τα φαναράκια τους και μας έδειξαν τον δρόμο για το κρυφό σχολείο.  Οι γενναίοι πολεμιστές μας απήγγειλαν τον Θούριο του Ρήγα Φεραίου.  Τέλος, η Δόξα και η Ελευθερία έστεψαν στην περήφανη Ελλάδα.

Ανήμερα της εθνικής επετείου οι μικροί μαθητές συμμετείχαν στην παρέλαση για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου.

Η Εθνική επέτειος της 28ης Οκτωβρίου τιμήθηκε με μια μικρή γιορτή στον χώρο του σχολείου μας. Απαγγέλθηκαν ποιήματα, τραγουδήσαμε τραγούδια και κλείσαμε την γιορτή μας με τον Εθνικό Ύμνο.

Ανήμερα της εθνικής επετείου οι μικροί μαθητές συμμετείχαν στην παρέλαση για τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου.