Εισάγουμε τους μαθητές στην αναγνώριση και την διαχείριση συναισθημάτων μας. Παρατηρούμε καρτέλες ορισμένων συναισθημάτων (χαρά, λύπη, θυμός, φόβος, έκπληξη) και σκεφτόμαστε αν και πότε νιώσαμε κάτι αντίστοιχο.

Διαβάζουμε το βιβλίο «ΤΟ ΤΕΡΑΤΑΚΙ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ» όπου κάθε συναίσθημα αποκτά ένα χρώμα ενώ συνοδεύεται και από μία συνθήκη που μας το προκαλεί (π.χ. ο φόβος παρουσιάζεται με ένα μαύρο τερατάκι και συνοδεύεται από ένα φάντασμα). Το αποτυπώνουμε και σε φύλλο εργασίας.

Επιλέγουμε να επικεντρωθούμε στο θυμό και τις συγκρουσιακές καταστάσεις καθώς οι μαθητές προσχολικής ηλικίας στην προσπάθεια να διεκδικήσουν κάτι (π.χ. ένα παιχνίδι), νευριάζουν, θυμώνουν ή σπρώχνουν. Αφηγούμαστε το βιβλίο «ΜΕ ΝΕΥΡΙΑΖΟΥΝ ΟΛΑ», παραθέτουμε εικόνες διενέξεων μεταξύ μαθητών ή φίλων και κάνουμε αναπαράσταση κάποιες αιτίες  συγκρούσεων από το σχολικό περιβάλλον, τις οποίες προτείνουν οι μαθητές (πχ. μαλώσαμε γιατί μου άρπαξε το παιχνίδι).

Με τι μοιάζει ο θύμος που νιώθουμε μέσα μας; Σε ένα πολύ φουσκωμένο μπαλόνι ζωγραφίζουμε μία θυμωμένη έκφραση και ανταλλάσσουμε σκέψεις για το πώς γινόμαστε όταν αισθανόμαστε θυμό και πως όταν ο αέρας-θυμός φύγει (ξεφουσκωμένο μπαλόνι).

Πραγματοποιούμε δραματοποίηση «ΟΙ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΥΜΟΥ». Οι μαθητές με την έναρξη της μουσικής περπατούν όπως τους υποδεικνύεται, π.χ. στις μύτες των ποδιών ή βαριά σαν ελέφαντες (Εικόνα 1.), ξαφνικά η μουσικά σταματά και παρουσιάζουν με παντομίμα όσα αφηγούμαστε π.χ. το πρωί άργησα να σηκωθώ και μετά νευρίασα γιατί….. Το σώμα τους είναι θυμωμένο, διαμαρτύρεται και γίνεται ανεμοστρόβιλος που παρασέρνει τα πάντα (Εικόνα 2.). Στη συνέχεια, η μουσική γίνεται πιο έντονη, τα παιδιά όλα μαζί ενωμένα φτιάχνουν ένα ηφαίστειο με το θυμό τους και τα σώματά τους γίνονται φλόγες. Μετά οι φλόγες γίνονται λάβα (κόκκινο ύφασμα), η οποία μετατρέπεται σε πολύ γλυκό σιρόπι και αυτό με τη σειρά του γίνεται ποτάμι που χύνεται σε μία απέραντη θάλασσα (Εικόνα 3.). Τέλος η θάλασσα επιφέρει γαλήνη και με απαλή μουσική τα παιδιά ηρεμούν ξαπλωμένα στο πάτωμα (Εικόνα 4.).

Μαθαίνουμε τεχνικές χαλάρωσης και ηρεμίας  (π.χ. διαβάζω το αγαπημένο μου παραμύθι, πηγαίνω μια μικρή βόλτα, εισπνέω σαν να μυρίζω ένα λουλούδι και εκπνέω σα να σβήνω ένα κερί). Στη συνέχεια, ζωγραφίζουμε αυτές που μας βοηθούν περισσότερο.

Κατασκευάζουμε το «ΦΑΝΑΡΙ ΤΟΥ ΘΥΜΟΥ» με τα 3 βήματα διαχείρισης του θυμού (1. ΣΤΑΜΑΤΑ, 2.ΣΚΕΨΟΥ, 3.ΠΡΑΞΕ), το αναρτούμε σε εμφανές σημείο μέσα στην τάξη ώστε να το συμβουλευόμαστε σε κάθε ανάγκη.

Το Φανάρι με τα 3 Βήματα Διαχείρισης Θυμού!

1. Στο κόκκινο (ΣΤΑΜΑΤΑ), θα ήταν καλό να σταματάμε πριν φωνάξουμε, χτυπήσουμε και κλωτσήσουμε πάνω στα νεύρα μας και την ένταση της στιγμής.
2. Στο πορτοκαλί (ΣΚΕΨΟΥ), περιμένουμε λίγο, δίνουμε χρόνο στον εαυτό μας να ηρεμήσουμε, σκεφτόμαστε τι συνέβη, τι κάναμε, πως νιώθουμε, τι θέλουμε να κάνουμε από εδώ και πέρα και τι λύση μπορούμε να δώσουμε.
3. Στο πράσινο (ΠΡΑΞΕ), συνεχίζουμε με αυτό που έχουμε αποφασίσει.