Κατηγορία: Θεματική Προσέγγιση

 

Κάθε χρόνο γιορτάζουμε με μεγάλη λαμπρότητα τις άγιες μέρες του Πάσχα. Η Ζωή, τα Θαύματα, τα Πάθη, η Σταύρωση και η Ανάσταση του Χριστού αγγίζουν τις καρδιές των ορθόδοξων Χριστιανών ανά τον κόσμο. Έτσι λοιπόν προσεγγίσαμε με τους μαθητές μας τις άγιες αυτές μέρες, μαζί με τα ήθη και έθιμά τους, μέσα από βιβλία, βίντεο

 

καθώς και δημιουργώντας τις δικές μας κατασκευές. 

Δημιουργήσαμε όμορφα στεφάνια,

παίξαμε με την τεχνική του κολλάζ

αλλά και κάρτες με… κοτοπουλάκια!

Φυσικά στολίσαμε τα δικά μας αυγά, 

 

τα οποία διακόσμησαν τα δικά μας ιδιαίτερα λαγουδοκαλαθάκια!

Η σταύρωση του Χριστού, μας ενέπνευσε να δημιουργήσουμε τον δικό μας εσταυρωμένο για να θυμόμαστε την αυτοθυσία Του.

 

Φυσικά σειροθετήσαμε την ιστορία του Πάσχα από την Τάνια Μάνεση

και δημιουργήσαμε τα δικά μας φαναράκια για να μεταφέρουμε το Άγιο Φως το βράδυ της Αναστάσεως στο σπίτι μας.

Τέλος κατασκευάσαμε τις δικές μας ξεχωριστές λαμπάδες, χρησιμοποιώντας κορδέλες και πήλινα ζωγραφισμένα στο χέρι διακοσμητικά, 

και τα τοποθετήσαμε όλα μαζί σε μία χάρτινη τσάντα την οποία κοσμήσαμε με ένα πεινασμένο λαγουδάκι

Σας ευχόμαστε λοιπόν Καλή Πάσχα

και το Φως της Αναστάσεως να γεμίσει τις καρδιές σας με αγάπη και ευτυχία!

 

 

 

 

 

Κάθε Δεκέμβρη προσμένουν μεγάλοι και μικροί να στολίσουν,

τη γέννηση του μικρού Χριστού για να τιμήσουν.

Και άμα είναι καλά παιδιά ως την Πρωτοχρονιά,

δωράκι θα κρατούν στην αγκαλιά. 

Ο Αϊ Βασίλης που θα’ ρθει,

θα μας μάθει τι θα πει,

να προσφέρεις και να αγαπάς τους ανθρώπους,

σε ολόκληρη τη γη.

 

Έτσι κι εμείς ξεκινήσαμε από τις αρχές του μήνα να στολίζουμε την αίθουσά μας, τα παράθυρα και τις πόρτες μας σταδιακά. Το πρώτο και πιο σημαντικό ήταν ο στολισμός του χριστουγεννιάτικου δέντρου της τάξης μας. 

Βοηθήσαμε όμως και στο στολισμό του χριστουγεννιάτικου δέντρου των φίλων μας,

στην ακριβώς διπλανή αίθουσα του Δημοτικού Σχολείου Αραχναίου. 

Φυσικά φροντίσαμε την κεντρική μας είσοδο να τη στολίσουμε, με ένα χειμωνιάτικο τοπίο, δημιουργώντας μια ομαδική κατασκευή κολλάζ που μας έκλεψε την καρδιά.

   

Μα σαν άνοιγε η πόρτα μας “έκλεινε” το μάτι ο Ρούντολφ, το ελαφάκι του Άγιου Βασίλη

και μας καλημέριζε με το ζεστό του χαμόγελο και την παιχνιδιάρική του διάθεση…

Μα και το κεντρικό παράθυρο της αίθουσάς μας , με την καταπληκτική θέα στο βουνό,

στολίστηκε δια χειρός των μικρών μας μαθητών,

που κρέμασαν λαμπιόνια και στολίδια, διπλής όψης…

Μαζί με όλα αυτά κάθε μέρα το πρωί, πηγαίναμε στον Άγιο Βασίλη που είχε κάτι να μας πει… Μπήκε λοιπόν για τα καλά στη πρωινή μας τη ρουτίνα με αποτέλεσμα  κάθε πρωί με τη σειρά να ψάχνουμε να βρούμε τη λύση στο γρίφο της μέρας ξεχωριστά. Και αυτό μας βοήθησε πολύ να γράψουμε και να μάθουμε πολλές καινούριες πληροφορίες για την μαγική περίοδο των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.

Μάθαμε το Χ,χ του Χειμώνα, του Χριστού και των Χριστουγέννων…

Φυσικά δεν παραλείψαμε να δοκιμάσουμε τα πιο γλυκά εδέσματα των γιορτινών αυτών ημερών, που δεν είναι άλλα από τους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα. Σε ψηφοφορία μάλιστα που ακολούθησε κέρδισαν τα μελομακάρονα με πολλούς πόντους διαφορά….

Γνωρίσαμε την ιστορία της γέννησης του Χριστού και γνωρίσαμε τους Τρεις Μάγους…

Αυτοί μας έμαθαν ακόμη πιο καλά τον αριθμό 3. Και εμείς για να το κάνουμε δικό μας,

δημιουργήσαμε το τρίτο μας μολύβι στον τοίχο έξω από την πόρτα της αίθουσάς μας!

Η συνεργασία μας, θα μας θυμίζει 

ότι όλα μπορούμε να τα καταφέρουμε,

αρκεί να προσπαθούμε όλοι μαζί! 

 

Βέβαια από μια τέτοια περίοδο εορταστική δε θα μπορούσαν να λείψουν και οι χριστουγεννιάτικες κατασκευές. Δημιουργήσαμε αρκετές όπως κάρτες με ευχές,

 

Τη φάτνη που γεννήθηκε ο μικρός Χριστούλης,

Χιονάνθρωπους με ανακυκλωμένα υλικά,

Άγιους Βασίληδες με προσωπάκια χαρωπά,

Διακοσμήσαμε γυάλινα βαζάκια με την τεχνική του ντεκουπάζ, χρησιμοποιώντας γιορτινές χαρτοπετσέτες και τοποθετήσαμε κεράκια ρεσώ μέσα σε αυτά,

Δημιουργήσαμε τα δικά μας χριστουγεννιάτικα δέντρα που θα διακοσμήσουν το σπίτι μας,

Και ολοκληρώσαμε τις δημιουργίες μας με το Ημερολόγιο της νέας χρονιάς που είχε διπλή σημασία, καθώς έφερε στο κέντρο ένα ρόδο για γούρι!

Και του χρόνου λοιπόν, καλή χρονιά σε όλους με υγεία και χαρά!

 

 

 

 

 

 

 

Ημερομηνία: 17 Νοέμβρη 1973. 

Τόπος: Αθήνα – Πολυτεχνείο 

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου, δε θα μπορούσε να μην τιμηθεί από τα σχολεία όλης της επικράτειας, αφού μας θυμίζει ότι όταν οι άνθρωποι αγωνίζονται για την ελευθερία, για την παιδεία, τότε όλα είναι δυνατά. Η επέτειος αυτή, που στήριξε την επαναφορά της δημοκρατίας ως το πολίτευμα που μπορεί να προσφέρει στους ανθρώπους όσα είναι δικαίωμά τους, αλλά και επειδή προήλθε από φοιτητές ( μαθητές ), πάντα κερδίζει…έδαφος στα μάτια των παιδιών. Γνωρίσαμε την ιστορία της από φωτογραφίες της εποχής τις οποίες και σειροθετήσαμε. Είδαμε το Πολυτεχνείο τότε και σήμερα, τους συνταγματάρχες που έφεραν τη Δικτατορία την εποχή εκείνη, τους αστυνομικούς που τους υπάκουσαν τυφλά, το σύνθημα “Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία”, τον ραδιοφωνικό σταθμό μέσα στο Πολυτεχνείο, τα τανκς που εισέβαλλαν μέσα ρίχνοντας με μανία την καγκελόπορτά του.

Διαβάσαμε το βιβλίο: ” Η κυρά Δημοκρατία”,

το οποίο μας έκανε να διαχωρίσουμε στο λεπτό τις δύσκολες έννοιες της δημοκρατίας και της δικτατορίας.

Καταλήξαμε λοιπόν στο συμπέρασμα πως όταν είμαστε ενωμένοι μπορούμε να καταφέρουμε πολλά!

Το Πολυτεχνείο στάθηκε η αφορμή να γνωρίσουμε καλύτερα το γράμμα Π,π.

 

Φυσικά παρακολουθήσαμε και βίντεο σχετικά με το τι συνέβη στο Πολυτεχνείο…

και τραγουδήσαμε “Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο”

 

Για το τέλος κρατήσαμε όμως το καλύτερο. Κλείσαμε τη θεματική μας με μια ομαδική κατασκευή που πλέον κοσμεί την είσοδο του σχολικού κτιρίου που μοιραζόμαστε με το Δημοτικό Σχολείο Αραχναίου για να θυμόμαστε πάντα τη δυναμική παρουσία των φοιτητών-μαθητών, που στήριξαν την επαναφορά της Δημοκρατίας και μιας καλύτερης Παιδείας για τους Έλληνες πολίτες.

 

 

 

 

 

Ελιά δέντρο ευλογημένο. Πηγή υγείας και ευζωίας.

Ένα πολύτιμο δώρο της φύσης για τον άνθρωπο, καθώς προσφέρει σε μικρούς και μεγάλους απαραίτητα θρεπτικά συστατικά για το σώμα. Από το Νοέμβριο έως και τον Φεβρουάριο ο καρπός της ελιάς ωριμάζει, οπότε και ξεκινάει η συγκομιδή της ή αλλιώς το λιομάζωμα. Για τον λόγο αυτό οι αγρότες χρησιμοποιούν τα κατάλληλα εργαλεία. Παλαιότερα χρησιμοποιούσαν ραβδιά, αλλά σήμερα έχουμε τα χτένια αλλά και μηχανικά μέσα με διάφορους τύπους ελαιοραβδιστικών. Σαν πέσουν στα λιόπανα οι ελίτσες μας τις τοποθετούμε μαζικά σε διάφορα τελάρα πλαστικά ή ξύλινα, καθώς και σε γιούτινα ή πλαστικά διχτυωτά σακιά που θα επιτρέπουν στον καρπό της ελιάς να αερίζεται, ώστε να μη χαλάσει.

Ελιά ονομάζεται το υπεραιωνόβιο δέντρο και κάθε μέρος του είναι χρήσιμο.Εκτός από τον καρπό της, που μας δίνει το ελαιόλαδο και που μπορούμε να τον φάμε, μπορούμε να κάψουμε το ξύλο της ώστε να ζεσταθούμε, ενώ από τον πυρήνα της δηλαδή το κουκούτσι, μπορούμε να παράξουμε το πυρηνέλαιο και καύσιμη ύλη.

Οι ελιές δε θα μπορούσαν να λείπουν από το νηπιαγωγείο μας καθώς οι μαθητές μας έρχονται σε επαφή συχνά με το δέντρο καθώς οι περισσότεροι έχουν χωράφια με ελιές και ήδη έχουν ξεκινήσει τη συγκομιδή τους.

Μυρίσαμε το Ελαιόλαδο

γράψαμε τη λέξη ΕΛΙΑ

και γνωρίσμαμε καλύτερα το πρώτο της γράμμα το Ε,ε.

Παρακολουθήσαμε βίντεο με τη διαδικασία που ακολουθείτε, έως ότου λάβουμε στα χέρια μας το ελαιόλαδο.

Μάθαμε τα στάδια που ακολουθούμε από το μάζεμα της ελιάς, έως και τη στιγμή που παίρνουμε το ελαιόλαδο από το ελαιοτριβείο για να το χρησιμοποιήσουμε, και τα μιμηθήκαμε μέσα στην τάξη. Κατόπιν δημιουργήσαμε με κολάζ τη σωστή ακολουθία για να τη θυμόμαστε.

 

Γνωρίσαμε το μύθο της Θεάς Αθηνάς και του Ποσειδώνα μέσα από το παρακάτω βίντεο ⇓

και μετέπειτα ζωγραφίσαμε την αγαπημένη μας σκηνή από τον μύθο.

 Επιπλέον δοκιμάσαμε λαδόψωμο ζεστό και αχνιστό από τον φούρνο με συνοδεία ελαιόλαδου και ρίγανης και επειδή ήταν αρκετά μεγάλο το μοιραστήκαμε και με τους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Αραχναίου. Ήταν το πιο νόστιμο και υγιεινό ξεκίνημα για μια μέρα γεμάτη ενέργεια στο σχολείο, βασισμένο στη μεσογειακή διατροφή!

 

   

 

Ο Φρανσουά, η περίφημη κούκλα της τάξης μας  (Persona Doll), μας επισκέφθηκε ένα πρωί στο Νηπιαγωγείο φέρνοντάς μας διάφορα αντικείμενα που βρήκε στη σοφίτα του σπιτιού, ενός κατοίκου του χωριού μας.

Το πρώτο πράγμα που αντικρίσαμε ήταν ένα γράμμα του Λευτέρη που πολεμούσε για τη λευτεριά της πατρίδας μας, στα βουνά της Πίνδου. Το έστελνε στην οικογένειά του και τους εξηγούσε ότι ήταν καλά και ότι περίμενε πότε θα νικήσει για να επιστρέψει και να τους ανταμώσει. Έγραφε πως προσευχόταν κάθε βράδυ στην εικόνα που του είχε δώσει η μητέρα του…Την κρατούσε σαν φυλαχτό!

Τον γνωρίσαμε τον Λευτέρη καθώς και τη μητέρα του, μέσα από μία φωτογραφία.

Είδαμε και άλλες φωτογραφίες που βρήκε ο Φρανσουά και κάπως έτσι ξεκίνησε το ταξίδι στην ιστορία, για να μάθουμε τι συνέβη τότε… στην εποχή του Λευτέρη. Έτσι μάθαμε με τη σειρά τα γεγονότα που ακολούθησαν, τοποθετώντας χρονικά τις φωτογραφίες.

Φυσικά δεν παραλείψαμε να δούμε τα γεγονότα μέσα από βίντεο όπως τα ακόλουθα:

Φυσικά δεν παραλείψαμε να γνωρίσουμε την ιστορία της 28ης και μέσα από το βιβλίο του Φίλιππου Μανδηλαρά με τίτλο ” Το έπος του 40΄”

Γνωρίσαμε τις σημαίες, τα πρόσωπα και τα ονόματα των αρχηγών, των εμπλεκόμενων χωρών στον πόλεμο…

Φυσικά μάθαμε να τραγουδάμε το πασίγνωστο τραγούδι από την κλασσική εκτέλεση της Σοφίας Βέμπο

“Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του”

καθώς και τον Εθνικό μας Ύμνο.

Ζωγραφίσαμε την ελληνική σημαία και μάθαμε έννοιες όπως μεγάλο και μικρό. Κόψαμε και κολλήσαμε τις ελληνικές σημαίες ξεκινώντας από τη μικρότερη και ακολουθώντας την πορεία έως τη μεγαλύτερη…

 

Το ΟΧΙ του Ιωάννη Μεταξά το γράψαμε με διάφορους τρόπους, με μαρκαδόρους, με δαχτυλομπογιά, με πλαστελίνη 

Σύντομα όμως καταλάβαμε ότι ο πόλεμος δεν είναι κάτι καλό.

Η Ειρήνη είναι προτιμότερη καθώς μας επιτρέπει να είμαστε ελεύθεροι και να απολαμβάνουμε τη ζωή γεμάτοι χαρά…

Διαχωρίσαμε λοιπόν και μέσα από φωτογραφίες τις  θετικές επιπτώσεις της ειρήνης και τις αρνητικές του πολέμου!

Δημιουργήσαμε πολλές κατασκευές ατομικές

 

καθώς και μια ομαδική που κόσμησε την είσοδο του σχολικού κτιρίου μας…

Μια μέρα πριν την παραμονή της εθνικής μας εορτής τιμήσαμε τη γιορτή του Αγίου Δημητρίου, προστάτη της Θεσσαλονίκης, μιλήσαμε για τον βίο του και δημιουργήσαμε μια κατασκευή προς τιμήν του.

Την παραμονή σε συνεργασία με το Δημοτικό Σχολείο Αραχναίου πραγματοποιήσαμε από κοινού τη γιορτή που ετοιμάσαμε προς τιμήν της Εθνικής μας εορτής, η οποία περιλάμβανε ποιήματα, τραγούδια και παρακολούθηση ντοκιμαντέρ. 

Την ημέρα που τιμάται η Εθνική μας εορτή, πραγματοποιήθηκε εκκλησιασμός των μαθητών και των δύο σχολικών μονάδων, παρέλαση των μαθητών, απαγγελία των ποιημάτων και  κατάθεση στεφάνων μπροστά στο μνημείο Ηρώων του χωριού.

Ζήτω η 28η Οκτωβρίου!!!

 

 

Γ΄ Θεματικό Πεδίο

“Παιδί και Θετικές Επιστήμες”

Υποενότητα: Μαθηματικά- Γεωμετρικά Σχήματα

 

Γνώσεις :Να αναγνωρίζουν τα βασικά γεωμετρικά σχήματα και

Δεξιότητες: Να αντιπαραβάλλουν αντικείμενα του πραγματικού κόσμου με τα γεωμετρικά σχήματα.

Κύκλος

Κατά τη διάρκεια της πρωινής ενασχόλησης των μαθητών με την περιοχή παιχνιδιού που αφορά στο κέντρο μάθησης των μαθηματικών και ασχολούμενοι με τους άβακες με ξύλινα σφαιρικά χρώματα, έδωσαν το έναυσμα για να έρθουμε κοντά στο σχήμα του κύκλου. Έτσι τους ζητήσαμε να γίνουν ντεντέκτιβ και να αναζητήσουν στην αίθουσα κύκλους και έπειτα να τα φέρουν στον χώρο της συζήτησης.

Αφού συγκεντρώθηκαν πολλά αντικείμενα με κυκλικό σχήμα, ζητήσαμε από τα παιδιά να τα παρουσιάσουν περιγράφοντας όλα τα χαρακτηριστικά τους με τη σειρά και αν συμφωνεί η ολομέλεια ότι τα χαρακτηριστικά τους ταιριάζουν με αυτά του κύκλου να τα τοποθετήσουν μέσα στο στεφάνι που είχαμε προηγουμένως τοποθετήσει μπροστά τους στον χώρο της συζήτησης.

Οι μικροί μας μαθητές όμως δημιούργησαν και με άλλους τρόπους τους δικούς τους κύκλους.

Σε αυτή τη φάση η persona doll της τάξης μας ο περίφημος Φρανσουά,

ήρθε στην ολομέλεια για να ανιχνεύσει όσα έχουν κατανοήσει τα παιδιά σε σχέση με τον κύκλο και μάλιστα μας τραγούδησε το παρακάτω τραγούδι αλλά γαλλικά…

Άλλωστε από την όψη του και μόνο φαίνεται να είναι λάτρης του συγκεκριμένου σχήματος μιας και στο ράμφος του κυριαρχούν διάφοροι πολύχρωμοι κύκλοι. Τους έφερε μάλιστα και δώρο έναν αγαπημένο του πίνακα ζωγραφικής που τους κέντρισε αμέσως το ενδιαφέρον. Χρησιμοποιώντας τη ρουτίνα σκέψης (Βλέπω- Σκέφτομαι- Αναρωτιέμαι) επεξεργάζονται τον πίνακα του W. Kandinsky.

Κατόπιν επιλέγουν τον αγαπημένο τους πολύχρωμο κύκλο και προσπαθούν να δημιουργήσουν το δικό τους μοναδικό έργο ζωγραφικής, βουτώντας τα πινέλα στα κατάλληλα χρώματα τέμπερας.

Τρίγωνο

Το τρίγωνο το προσεγγίσαμε μέσα από ένα ενδιαφέρον παραμύθι ενός πολύ γνωστού συγγραφέα του Βαγγέλη Ηλιόπουλου με τίτλο: ” Ο Τριγωνοψαρούλης στον κόσμο των παράξενων ψαριών”

Ζωγραφίσαμε την αγαπημένη μας σκηνή από το παραμύθι που μόλις μας είχε αφηγηθεί η κυρία μας στο ακόλουθο ανοιχτό Φύλλο Εργασίας.

https://blogs.sch.gr/niparachn/files/2023/10/ΦΥΛΛΟ-ΕΡΓΑΣΙΑΣ-ΓΙΑ-ΠΑΡΑΜΥΘΙ-ΤΡΙΓΩΝΟΨΑΡΟΥΛΗΣ.pdf

 

Φυσικά δεν ξεχάσαμε να αναζητήσουμε τρίγωνα σχήματα, όπως το σχήμα του αγαπημένου μας ήρωα μέσα στην τάξη και φυσικά τραγουδήσαμε το τραγούδι για το τρίγωνο.

Μα πιο πολύ από όλα διασκεδάσαμε ένα παιχνίδι σκυταλοδρομίας που γνωρίσαμε. Στόχος μας ήταν να αντιστοιχίσουμε τα δυο σχήματα ( Κύκλος & Τρίγωνο) με τα σωστά χρώματα, πραγματοποιώντας μια σκυταλοδρομία με στόχο να νικήσει η ομάδα με τον καλύτερο χρόνο. Η άσκηση αυτή είχε στόχο την ανάπτυξη κινητικών δεξιοτήτων, επιδιώκοντας παράλληλα την ικανότητα χρήσης και ελέγχου του σώματος των νηπίων σε συνδυασμό με την ανάπτυξη της γνωστικής τους ικανότητας. Λειτούργησε ως άσκηση αναστοχασμού και εμπέδωσης γνώσεις βασικών χρωμάτων και σχημάτων που έχουν κατακτηθεί.

Τετράγωνο

Το τετράγωνο ήρθε να μας μάθει πως όλες οι πλευρές είναι ίσες και όπως και να το γυρίσεις πάλι μοιάζει να είναι ίδιο. Φυσικά αναζητήσαμε διάφορα τετράγωνα στην τάξη μας και τα συγκεντρώσαμε στην παρεούλα μας.

Βέβαια ακούσαμε και το τραγούδι του από τα ζουζούνια…

Και εκεί μας ήρθε η καταπληκτική ιδέα να δημιουργήσουμε κούκλες με σχήματα. Έτσι πήραν ζωή η κυκλίτσα, ο τετραγωνογλυκούλης και ο τριγωνοψαρούλης. Οι μαθητές απόλαυσαν τόσο την κατασκευή τους, όσο και το κουκλοθέατρο όπου δημιούργησαν όμορφες ιστορίες.

Ορθογώνιο

Το Ορθογώνιο το γνωρίσαμε μέσα από την κυρία Τριγωνομετρία, που μας επισκέφθηκε από την ορθογώνια πόλη όπου όλα είχαν σχήμα ορθογώνιο ακόμα και οι μπάλες…Μόλις είχε φτάσει στο χωριό μας και χαιρόταν που επιτέλους έβλεπε διάφορα σχήματα γύρω της και δεν ήταν όλα μονότονα όπως στη δική της πόλη. Σαν μας ζήτησε να ψάξουμε να βρούμε ορθογώνια μέσα στη δική μας τάξη, εμείς υπακούσαμε και βρήκαμε πολλά.

Ύστερα ακούσαμε και το τραγούδι για το ορθογώνιο.

Αφού το αναγνωρίσαμε καλά παρατηρήσαμε τον πίνακα του Μοντριάν που εμπεριέχει τετράγωνα και ορθογώνια, μετρώντας πόσα από αυτά είναι κόκκινα, μπλε, κίτρινα, μαύρα και άσπρα. Χωριστήκαμε σε δύο ομάδες και ζωγραφίσαμε το δικό μας αφηρημένο έργο, εμπνευσμένοι από τον πίνακά του με τα δάχτυλά μας. Ιδού το αποτέλεσμα.     

 

Στο δρόμο που περπάταγα

μια πέρδικα εμάδαγα

 τα φτερά της έτρωγα

 το κορμί της πέταγα.

Τι είναι;

Το σταφύλι.

Ένα φθινοπωρινό φρούτο τόσο λαχταριστό και θρεπτικό και υπάρχει στη χώρα μας από πολύ παλιά. Στην αρχή του Φθινοπώρου δε θα μπορούσαμε να το παραλείψουμε μιας και το βλέπουμε συνέχεια και στην περιοχή μας. Ένα ταξίδι στον κόσμο των αισθήσεων ξεκίνησε.

Πρώτα το παρατηρήσαμε με τα μάτια μας και προσπαθήσαμε να το περιγράψουμε όσο περισσότερο μπορούσαμε. Έπειτα το κρατήσαμε στα χέρια μας και με την αφή μας νιώσαμε την υφή του. Ύστερα το δοκιμάσαμε και καταλάβαμε τη γεύση του.

Δε μείναμε όμως μόνο σε αυτό. Μιλήσαμε για τον τρύγο, για τα αμπέλια και όσα προκύπτουν από αυτό. Πατήσαμε με τα δάχτυλά μας τα σταφύλια για να δούμε πως παράγεται ο μούστος. Έτσι είδαμε με τα μάτια μας το υγρό που απομένει από το πατητήρι.

Φυσικά γνωρίσαμε πολλά παράγωγά του, με πρώτο και κυριότερο το κρασί. Παρατηρήσαμε ότι ανάλογα με το χρώμα των σταφυλιών, χρωματίζεται αντίστοιχα και το κρασί. Ένα πράσινο σταφύλι δίνει ελαφρώς κίτρινο χρώμα κρασί και το ονομάζουμε λευκό. Αντίστοιχα ένα μοβ σταφύλι δίνει κόκκινο χρώμα στο κρασί.

 Κλείσαμε τα μάτια μας και μυρίσαμε τόσο το κρασί, όσο και άλλα παράγωγα του σταφυλιού όπως το ξύδι, το ούζο.

Φυσικά δεν παραλείψαμε να δοκιμάσουμε τα αγαπημένα κουλουράκια με πρώτη ύλη το μούστο, τα γνωστά σε όλους μουστοκούλουρα, καθώς και τις σταφίδες.

Τραγουδήσαμε δραματοποιώντας το κλασικό τραγούδι “Τσιριτίρι- τσιριτρό”.

Και τέλος δημιουργήσαμε το δικό μας τσαμπί σταφύλι που κόσμισε την αίθουσά μας.

Χρησιμοποιήσαμε γκοφρέ για τον κορμό του, πράσινο χαρτόνι για το φύλλο του και αναμείξαμε δύο χρώματα μαζί για να πετύχουμε το μοβ χρώμα. Ροζ και μπλε μπλέχτηκαν και μας έδωσαν αυτό το αποτέλεσμα που αποτυπώθηκε στο χαρτί μας με τη βοήθεια του φελλού. Θαυμάστε το αποτέλεσμα.

 

Το Φθινόπωρο αρχίζει, 

και τα φύλλα κιτρίνιζει, 

και πετάω απ’τη χαρά μου, 

γιατί μου’πε η μαμά μου,

ότι έφτασε η ώρα, 

τα σχολειά ν’ανοίξουν τώρα,

για να μάθουν στα παιδάκια,

παιχνιδάκια, τραγουδάκια,

ζωγραφιές και γραμματάκια.

Εύη Βιδάλη

 

Παρατηρώντας κάθε πρωί στη ρουτίνα του καιρού τη φύση που αγκαλιάζει το σχολείο μας, παρατηρήσαμε ότι ιδιαιτέρως στις μέρες με αέρα, τα φύλλα αποχαιρετούν τα δέντρα που τα φρόντιζαν, ξεκινώντας ένα ταξίδι με …πολλούς στροβιλισμούς έως ότου εναποθετηθούν  στη φιλόξενη γι’ αυτά γη. Τα φύλλα αυτά, ήταν και το έναυσμα των μαθητών μας για μια νέα χρωματοπεριπέτεια. Αναζητώντας λοιπόν τα χρώματά τους, προσέξαμε ότι είναι αρκετά και διαφορετικά όπως :πράσινο, κίτρινο, πορτοκαλί, καφέ και κάποιες φορές κόκκινο. Έτσι και εμείς δημιουργήσαμε τα δικά μας φύλλα με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους όπως με μαρκαδόρο, βάλαμε τέμπερα σε μπατονέτα και εισαχθήκαμε στη τεχνική  του πουαντιγισμού,

 

και πήραν φωτιά τα πινέλα για να δημιουργήσουμε ένα φθινοπωρινό τοπίο που κοσμεί πλέον την είσοδο του Νηπιαγωγείου και έχει τον τίτλο: «Φθινόπωρο». Σε αυτό μάλιστα χρησιμοποιήσαμε για τύπωμα ένα λαχανικό της εποχής βουτώντας το στα φθινοπωρινά χρώματα τέμπερας το γνωστό σε όλους μπρόκολο, γεγονός που ενθουσίασε τους μικρούς μας φίλους για το αποτέλεσμα που δόθηκε.

 

Για να κατακτήσουμε μάλιστα το κάθε χρώμα, γίναμε εξερευνητές και με τους μεγεθυντικούς μας φακούς προσπαθήσαμε να αναζητήσουμε κάθε φορά στην τάξη το κάθε χρώμα ομαδοποιώντας το κατάλληλα και περιγράφοντάς το αντικείμενο που εμφανίζαμε κάθε φορά.

 

 

 

Το άσπρο και μαύρο τα διαχωρίσαμε μαζί,

 

γιατί μας θύμισαν τα χελιδόνια που τις φθινοπωρινές μέρες συγκεντρώνονται για να πετάξουν στις πιο θερμές χώρες.

Γνωρίσαμε όμως και ορισμένα άλλα αποδημητικά πουλιά που διέφεραν χρωματικά όπως:

την κιτρινοσουσουράδα,

τα φοινικόπτερα,

τον κοκκινοκεφάλα  (Πηγή: Κέντρο Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης Καλλονής – Φωτογραφία Πέτρος Τσακμάκης )

και τους πελαργούς.

Διαβάσαμε «Το παραμύθι με τα χρώματα», του Αλέξη Κυριτσόπουλου και ζωγραφίσαμε την αγαπημένη μας σκηνή. Σίγουρα μετά από αυτή την ανάγνωση λατρέψαμε τα χρώματα του Ουράνιου Τόξου.

Και ενώ όλα τα χρώματα είχαν σχεδόν κατακτηθεί αφήσαμε για το τέλος το χρώμα γκρι. Τότε ως δια μαγείας ένας εξερευνητής χρώματος έφερε στην παρεούλα μας ένα γκρι ελεφαντάκι, το οποίο έγινε και η αφορμή για να γνωριστούμε με ένα άλλο παραμύθι με τον τίτλο: «Έλμερ», του Ντειβιντ Μακ Κι.

Ένας πολύχρωμος ελέφαντας όπως ο Έλμερ μας έκανε να θυμηθούμε ένα προς ένα, όλα τα χρώματα από την αρχή και η διαφορετικότητα του από τους υπόλοιπους γκρι ελέφαντες, τον έκανε μοναδικό στα δικά μας μάτια. Γι΄ αυτό και εμείς αποφασίσαμε να  μαζέψουμε όλα τα χρωματιστά μπαλόνια γράφοντας σε κάθε ένα από αυτά το χρώμα που αντιστοιχούσε και να τον κάνουμε να πετάξει ψηλά!

Στην αρχή κάθε νέας σχολικής χρονιάς όλοι- μαθητές και εκπαιδευτικοί, βιώνουν την ίδια αγωνία.

• Ποιες νέες γνωριμίες θα κάνουν;
• Πως θα είναι τα παιδιά που θα γνωρίσουν και οι δάσκαλοί τους;
• Τι προτιμήσεις θα έχουν;

Κάθε χρόνο λοιπόν δεν μπορούν να απουσιάζουν τα παιχνίδια γνωριμίας από το… «μενού» των πρώτων δραστηριοτήτων που λαμβάνουν χώρα σε κάθε νηπιαγωγείο. Έτσι και στο δικό μας όπου το έναυσμα δόθηκε από ένα μήλο.

Ναι καλά ακούσατε, ένα φρέσκο κατακόκκινο μήλο που έκανε την εμφάνισή του και άλλαξε χέρια σταδιακά, μας έδωσε την ευκαιρία να μάθουμε τις πρώτες χρήσιμες πληροφορίες για τους μικρούς μας μαθητές και φυσικά να σπάσουμε τον «πάγο». Ο μηλο-κλέφτης πληροφοριών ήταν πια γεγονός.

Πρώτα μάθαμε το όνομά τους, μετά το αν έχουν αδέρφια, ύστερα το αγαπημένο τους παιχνίδι, το αγαπημένο τους φαγητό, το αγαπημένο τους χρώμα και φυσικά το αγαπημένο τους φρούτο. Όλες αυτές οι πολύτιμες πληροφορίες συνθέτουν ένα όμορφο παζλ που διαμορφώνει την πρώτη εικόνα μας γι’ αυτούς και φυσικά την πρώτη τους εικόνα για εμάς.

Ζωγραφίσαμε τον εαυτό μας, το ΠΟΡΤΡΕΤΟ μας όπως το ονομάσαμε και φυσικά γράψαμε το ΟΝΟΜΑ μας, με διάφορους τρόπους.

Έπειτα δημιουργήσαμε με κομμάτια από γλασσέ στο χρώμα προτίμησης του καθενός το μονόγραμμά μας, εξασκώντας παράλληλα τη λεπτή κινητικότητά μας, κόβοντας και κολλώντας.

Δημιουργήσαμε τη δική μας ταυτότητα με τη φωτογραφία μας, το δαχτυλικό μας αποτύπωμα και κατανοήσαμε παράλληλα πόσο μοναδικός και διαφορετικός είναι ο καθένας μας. Κατασκευάσαμε το δικό μας αερόστατο που θα κοσμεί πλέον τον ουρανό της τάξης μας δίνοντας προσωπικές πληροφορίες για τον καθένα από εμάς.

Δημιουργήσαμε με τα αγαπημένα μας cupcakes μια περιοχή όπου τα γενέθλια όλων γράφτηκαν πίσω από τη φωτογραφία τους, μαθαίνοντας πότε θα μεγαλώσουν ένα χρόνο. Επίσης μετρήσαμε το ύψος μας και συγκρίναμε για να βρούμε τον ψηλότερο μαθητή της τάξης.

Για να συνυπάρχουμε όμως είναι σημαντικό είναι να γνωρίζουμε ωραίους τρόπους συμπεριφοράς, γεγονός που μας οδήγησε να συζητήσουμε για τους κανόνες της τάξης που θα φροντίσουν για την αρμονική διαβίωσή μας.

Διαβάσαμε το παραμύθι: «Ο Σπίθας πάει σχολείο» όπου μας προβλημάτισε και έπειτα κληθήκαμε να ζωγραφίσουμε την αγαπημένη μας σκηνή.

Παρατηρήσαμε τον εαυτό μας στο καθρέφτη και προσπαθήσαμε να τον περιγράψουμε στους φίλους μας, ανακαλύπτοντας τυχόν ομοιότητες και διαφορές από αυτούς. Αυτό μας οδήγησε να γνωρίσουμε καλύτερα τα μέρη του σώματός μας. Εξαιρετική βοήθεια στην όλη διαδικασία έδωσε και τα παρακάτω τραγούδια :