Ο Νοέμβριος είναι ο μήνας που οι περισσότεροι ξεκινούν το μάζεμα της ελιάς. Με αφορμή τα καθημερινά βιώματα που τα παιδιά εξιστορούν στην παρεούλα, απο την ενασχόληση των οικογενειών τους με τις ελιές ,αλλά και απο τις εικόνες τους την ώρα του διαλείμματος μιας και  το νηπιαγωγείο  είναι χτισμένο  μέσα στον ελαιώνα, αποφασίσαμε να ασχοληθούμε  με τη συγκεκριμένη θεματική ενότητα.

Επισκεφθήκαμε τους ανθρώπους που μάζευαν τις ελιές τους έξω ακριβώς απο το σχολείο, παρατηρήσαμε τα εργαλεία που χρησιμοποιούν, τις ελιές που έπεφταν πάνω στα λιόπανα, τα σακιά που τις τοποθετούσαν…

Εικόνες οικείες για τα παιδιά

“κυρία και ο μπαμπάς μου έχει τέτοιο μηχάνημα”

” κυρία εγώ μαζεύω τις ελίτσες που βγαίνουν έξω απο τα δίχτυα”

Επιστρέφοντας στην τάξη αποτυπώσαμε στο χαρτί την εμπειρία μας

Εμπλουτίσαμε τη γωνιά του εποπτικού υλικού

Ζωγραφίσαμε δέντρα  ελιάς με νερομπογιές κ τέμπερες

Παρατηρήσαμε τους κορμούς των δέντρων, άλλος ήταν λεπτός ,άλλος χοντρός. Κατανοήσαμε καλύτερα αυτές τις δύο έννοιες παίζοντας ένα παιχνίδι με μαρκαδόρους…

Βάζω το μαρκαδόρο στη σωστή ομάδα

Λεπτός- Χοντρός

Παιχνίδι με το σώμα μας.Γίναμε ομάδες και φανταστήκαμε οτι είμαστε κορμοί

Χοντρός Κορμός

Λεπτός κορμός

Το ανάλογο φύλλο εργασίας για την κατανόηση των εννοιών

Σχεδιάζω έναν χοντρό και έναν λεπτό κορμό ελιάς

Ασχοληθήκαμε με τις σύνθετες λέξεις τις ελιάς και του λαδιού, βλέποντας τις εικόνες συνθέσαμε τις λέξεις.

Προετοιμάσαμε την επικείμενη επίσκεψή μας στο ελαιιοτριβείο της περιοχής αναζητώντας εικόνες στο διαδίκτυο για την ελιά και τη διαδικασία με την οποία παίρνουμε   το λάδι. Είδαμε  βίντεο για το πως γινόταν η παραγωγή του λαδιού τα παλιά χρόνια στα παραδοσιακαά ελαιοτριβεία  και πως  γίνεται σήμερα στα σύγχρονα ελαιοτριβεία. Διακρίναμε ομοιότητες και διαφορές!

Παραγωγη Λαδιού σε Παραδοσιακό Ελαιοτριβείο

Παραγωγή Λαδιού σε Σύγχρονο Ελαιοτριβείο

Παίξαμε με τις εικόνες βάζοντάς τες στη σειρά με βάση οσα είχαμε δει στο βίντεο

 Συζητήσαμε για τη διαδικασία παραγωγής του λαδιού με βάση αυτά που ξέραμε μέχρι τώρα…

Αποτυπώσαμε ένα κλαδί ελιάς σε ένα υλικό που δεν είχαμε ξαναχρησιμοποιήσει : τον πηλό!

Επισκεφθήκαμε το Ελαιοτριβείο του χωριού και είδαμε απο κοντά όλα όσα ειπώθηκαν στο σχολείο την προηγούμενη μέρα

Η ξενάγησή μας στο χώρο απο τον υπεύθυνο του ελαιοτριβείου

Το δώρο μας! Ευχαριστούμε πολύ!!!

Στην επιστροφή μας δοκιμάσαμε ελιές, ψωμί και λάδι και φτιάξαμε το δικό μας ελιόψωμο.

Στον γλωσσικό τομέα μάθαμε το γράμμα Ε από τη λέξη ” ελιά” …

Το αναζητήσαμε στο χώρο

σε εφημερίδες… το κόψαμε και το κολλήσαμε σε φύλλο εργασίας

Με τα γράμματα απο τη γωνιά της γραφής,σχηματίσαμε τη λέξη λάδι με μικρά και κεφαλαία γραμματάκια

Παίξαμε ένα παιχνίδι μετρώντας πόσες ελιές έχει το κλαδί, καταγράψαμε τον αριθμό και φτιάξαμε κάρτες με τους αριθμούς για να παίζουμε στην τάξη μετρώντας…

Αντιστοιχίσαμε στα μαθηματικά τους αριθμούς απο το 1 εως το 10 με την αντίστοιχη ποσότητα ελιάς.

Διαβάσαμε το μύθο της θεάς Αθηνάς

Αθηνά, δωρήτρια της ελιάς

Ο γνωστός πελασγικός μύθος αναφέρεται στον αγώνα της Αθηνάς και του Ποσειδώνα για την προστασία και την ονομασία της Αθήνας.

Βασιλιάς της Αθήνας ήταν ο Κέκροπας. Οι αντίπαλοι ανέβηκαν πάνω στο βράχο της Ακρόπολης, όπου ήρθαν και οι άλλοι δέκα θεοί από τον Όλυμπο για να κάνουν τον δικαστή στη διαφωνία των δυο θεών, ενώ ο Κέκροπας παρίστατο ως μάρτυρας. Πρώτος ήρθε ο Ποσειδώνας, στάθηκε στη μέση του βράχου και με την τρίαινά του έδωσε ένα δυνατό χτύπημα στο έδαφος. Αμέσως ξεπήδησε ένα κύμα αλμυρού νερού που σχημάτισε μια μικρή λίμνη που την ονόμασαν “Ερεχθηίδα” θάλασσα. Μετά ήρθε η σειρά της Αθηνάς να παρουσιάσει το δώρο της και αφού κάλεσε τον Κέκροπα για μάρτυρα, φύτεψε μια ελιά πάνω στο βράχο, που ξεπετάχτηκε γεμάτη καρπό. Το δέντρο αυτό σωζόταν για πολλά χρόνια αργότερα. Μετά από το δώρα της Αθηνάς ο Δίας κήρυξε το τέλος του αγώνα και είπε στους άλλους θεούς να κρίνουν σε ποιον από τους δυο θεούς να δοθεί η πόλη. Συγχρόνως ζήτησαν τη μαρτυρία και τη γνώμη του Κέκροπα. Αυτός από το βράχο ψηλά έριξε μια ματιά γύρω, αλλά όπου να γύριζε, τα μάτια του αντίκριζαν αλμυρό νερό, τις θάλασσες που από παντού έζωναν τη χώρα. Το δέντρο όμως που είχε κάνει η Αθηνά να φυτρώσει ήταν το πρώτο που φύτρωσε σε όλη τη χώρα και ήταν συνάμα για την πόλη η υπόσχεση για δόξα και ευτυχία. Γι αυτό ο Κέκροπας θεώρησε πως το δώρο της Αθηνάς ήταν πιο χρήσιμο και έτσι της δόθηκε η κυριαρχία της πόλης

Τον δραματοποιήσαμε

Φτιάξαμε αμφορείς με την αναπαράσταση της θεας Αθηνάς και του θεού Ποσειδώνα και παίξαμε παζλ  την ίδια αναπαράσταση

Πειραμάτιστήκαμε με το νερό το λάδι και άλλα υλικά μαθαίνονας  μ αυτόν τον τρόπο την έννοια της διαλυτότητας

Μιλήσαμε τέλος για τη σημασία του λαδιού στη θρησκεία μας, αναφερόμενοι στη βάπτιση, και στο καντηλάκι που ανάβουμε στην εκκλησία.

Φτιάξαμε το δικό μας καντηλάκι