φτιαξαμε σημερα τα σταφυλια μας!!! η ιδεα ειναι από εδω
με χρωματιστα κανσον , κομμενα σε λωριδες και τυλιγμενα σε ρολακια και πρασινη τεμπερα
Δημοτικο ποιημα
’Α μπέλι μου πλατύφυλλο καὶ κοντοκλαδεμένο,
γιὰ δὲν ανθεῖς, γιὰ δὲν καρπεῖς, σταφύλια γιὰ δὲν βγάνεις;
Μὲ χάλασες, παλιάμπελο, κι ἐγώ θα σὲ πουλήσω.
-Μη μὲ πουλᾶς αφέντη μου, κι ἐγώ σὲ ξεχρεώνω
. Γιὰ βάλε νιοὺς καὶ σκάψε με, γέρους καὶ κλάδεψὲ με.
βάλε γριές, μεσόκοπες, νὰ μὲ βλαστολογήσουν
βάλε και νιες και ομορφες να με κορφολογύσουν
Σε μια ψηλή κληματαριά
σταφύλια ολόγλυκα ένα κι ένα
κάτω απ’ τα φύλλα κρέμονταν 
λαχταριστά και γινωμένα
Τα λιγουρεύτηκε η αλεπού
και πάει, πηδά για να τα πιάσει.
Ξαναπηδά, τεντώνεται
μ’ αδύνατο είναι να τα φτάσει.
“Σκασίλα μου” λέει φεύγοντας
“μονάχα ρόδινο έχουν χρώμα,
μα δεν πιστεύω να ‘γιναν.
Άγουρα και ξινά είν’ ακόμα…”
Χάρης Σακελλαρίου
Tσιριτρό
Σέ μια ρώγα από σταφύλι
έπεσαν οχτώ σπουργίτες
και τρωγόπιναν οι φίλοι.
Τσίρι – τίρι, τσιριτρό,
τσιριτρί, τσιριτρό!Έχτυπούσανε τις μύτες
και κουνούσαν τις ουρές
κι είχαν γέλια και χαρές.
Τσίρι -τίρι, τσιριτρό,
τσιριτρί, τσιριτρό! |
Πώ πω πώ πω σε μια ρώγα
φαγοπότι και φωνή!
την αφήκαν αδειανή.
Τσίρι -τίρι, τσιριτρό,
τσιριτρί, τσιριτρό!
Και μέθυσαν κι ολημέρα
πάνε δώθε, πάνε πέρα,
τραγουδώντας στον αέρα:
Τσίρι -τίρι, τσιριτρό,
τσιριτρί, τσιριτρό!
Ζαχαρίας Παπαντωνίου
