Κάθε χρόνο στις 31 Οκτωβρίου γιορτάζεται η παγκόσμια ημέρα αποταμίευσης.
Με ένα παραμύθι- δρώμενο,τα παιδιά γνώρισαν την αξία του χρήματος και τις επιπτώσεις που έχει κάποιος όταν δεν βάζει όρια στην σπατάλη. Το παραμύθι το δανειστήκαμε από την ιστοσελίδα Η Νατα…Λίνα στο Νηπιαγωγείο
“Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα βασίλειο μακρινό
ζούσε ένας βασιλιάς που’ χε ένα γιο.
Αβέρτα-δίνο, έλεγαν το βασιλιά, γιατί σκορπούσε αβέρτα όλα του τα λεφτά.
Κι ‘Όλα-τα θέλω έλεγαν το γιο γιατί τα ήθελε όλα στο λεπτό!
Ο Αβέρταδίνος για το γιο του είχε τόσο καμάρι
που δε του χάλαγε ποτέ του χάρη.
Το δωμάτιο του Όλαταθέλου είχε χίλια δυο παιχνίδια
μπάλες,τραμπάλες, φορτηγά και μπιχλιμπίδια.
Ο ίδιος δε χώραγε πια να μπει μέσα κοιμόταν με την αδελφή του την Πριγκηπέσσα!
Ο βασιλιάς του αγόραζε και γλυκά, πάστες,νουγκατίνες και παγωτά!
Ο πρίγκηπας είχε γίνει χοντρός σαν μπαλόνι και τα δόντια του κίτρινα σαν το λεμόνι!
Ο Ολαταθέλος είχε όλο επιθυμίες, όλο μανίες κι ιδιοτροπίες.
Ήθελε να κάνει ποδόσφαιρο, καράτε και μπαλέτο
να τρώει κάθε μέρα πίτσα και φιλέτο!
Όταν πάλι ο πρίγκηπας ήταν στενοχωρημένος ο Αβερταδίνος τον πήγαινε για ψώνια
μήπως και νιώσει καλύτερα ο καημένος.
Ο βασιλιάς του αγόραζε ρούχα ακριβά με ξένες μάρκες, πολύ επιδεικτικά.
με ήρωες απ’ τα καρτούν και από τα παιδικά,
για να δείχνει ο Ολαταθέλος και να καμαρώνειι…
“Ο μπαμπάς μου” να λέει “γουστάρει να πληρώνει! Θέλει να φαίνομαι ωραίος,
έτσι νιώθει κι αυτός σπουδαίος!”……
Εδώ τελειώνει η ιστορία της συγγραφέως και η Νατα…Λίνα τη συνεχίζει
Δώσε εδώ και δώσε εκεί δεν του έμεινε ευρώ στο πορτοφόλι το ακριβό.
Τώρα ο βασιλιάς καταλαβαίνει πως με τσέπη αδειανή
χατίρια να κάνει δεν μπορεί!
Ο Ολαταθέλος όμως επιμένει να ζητά και λεφτά να σπαταλά!
Φτώχεια στο βασίλειο πέφτει σαν καταιγίδα
κι ο Αβερταδίνος χάνει κάθε ελπίδα.
Το βασίλειο καταρρέει, ο βασιλιάς βουτάει στα χρέη.
Ο Ολαταθέλος το δικό του χαβά όλο ζητάει πράγματα ακριβά.
Δεν καταλαβαίνει τι του λέει ο βασιλιάς, “Χρέη και Φτώχεια” φωνάζει, “ΔΕΝ είναι για μας!”
Εγώ έχω μάθει ΟΛΑ τα να τα αποκτώ εσύ μου το έμαθες αυτό,
την Οικονομία να έχω εγώ Εχθρό!
Τον Αβερταδίνο τον πιάνει απελπισία καθώς δε βρίσκει λύση καμία!
Τότε στον ύπνο του έρχεται ένα βράδυ μέσα στο απόλυτο σκοτάδι
μια νεράιδα, μια οπτασία. Να ‘ναι αλήθεια ή φαντασία;
Γλυκά του ψιθυρίζει και του μιλάει, τη λύση του δίνει που τόσο αναζητάει…
“Α Π Ο Τ Α Μ Ι Ε Υ Σ Η με λένε και θα σου πω το μικρό μου μυστικό,
το βασίλειο να σώσεις, απ’ τα χρέη να γλιτώσεις και το γιο σου να μην πληγώσεις!
Βγες και πες του θαρρετά “δεν σπαταλώ άλλο λεφτά!
Θα μάθω ν’ αποταμιεύω, τα λεφτά μου να μαζεύω κι όταν χρειαστώ να έχω!
Όχι άλλα έξοδα περιττά, αγοράζω μόνο τα σημαντικά!
Έτσι μόνο θα μπορείς να βγεις και πάλι νικητής.
Σπουδαίος δεν είναι αυτός που σπαταλά, μα αυτός που ξέρει να εκτιμά
πως το χρήμα έχει αξία αν του δώσεις σημασία!
Φύλαγε, λοιπόν, για να έχεις και σκόρπα συνετά
πάντα για να έχεις στην τσέπη σου λεφτά!”.
Έτσι ο Ολαταθέλος έμαθε, παιδιά, πως όταν αποταμιεύεις έχεις πάντα πιο πολλά.
Κι ο Αβερταδίνος συνέχισε με σοφία πια να κυβερνά
και την Αποταμίευση έκανε σύμβουλο στα οικονομικά!…
Στη συνέχεια χωριστήκαμε σε δύο ομαδες κοριτσιών κ αγοριών.
Αρχικα οι ομάδες έπρεπε να ομαδοποιήσουν τα νομίσματα ή χαρτονόμισμα, που τους δοθηκαν.
Έπειτα,η κάθε ομάδα κλήθηκε να ψάξει μέσα στη τάξη κ να βρει τα γράμματα από τη λέξη Αποταμίευση.Στη συνέχεια θα έπρεπε να συνθέσουν τη λέξη σωστά κ να φωνάξουν αποταμίευση!
Νικήτρια αναδείχθηκε η ομάδα των κοριτσιών!!!
Έπειτα αναφερθήκαμε στα αντικείμενα που χρησιμοποιούμε για να τοποθετήσουμε χρήματα όπως το πορτοφόλι κ ο κουμπαράς.
Δημιουργήσαμε το δικό μας κουμπαρά με ένα ποτήρι χάρτινο.
Η μέρα μας έκλεισε με το παραμύθι του βασιλιά Μίδα και το πρώτο νόμισμα που ρίξαμε στον κουμπαρά μας.
