Η πολιτισμικά υπεύθυνη διδασκαλία σε 8 βήματα :
Σύμφωνα με το διεθνές πρόγραμμα PISA για την αξιολόγηση των μαθητών φαίνεται οι Φινλανδοί μαθητές να έχουν υψηλές επιδόσεις σε διεθνείς συγκρίσεις. Όπως φαίνεται 3 χαρακτηριστικά του Φινλανδικού συστήματος ξεχωρίζουν:
Η Φινλανδία δίνει ιδιαίτερη σημασία στη βασική εκπαίδευση η οποία ξεκινάει στο Νηπιαγωγείο γιατί θεωρεί ότι εκεί χτίζονται γερά θεμέλια ενώ ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι καθοδηγητικός, είναι σαν προπονητής στη διαδικασία της μάθησης.
Τα Sneetches and Other Stories είναι μια συλλογή από ιστορίες από τον Αμερικανό συγγραφέα Dr. Seuss , που δημοσιεύτηκε το 1961. Αποτελείται από τέσσερις ξεχωριστές ιστορίες με θέματα ανοχής, ποικιλομορφίας και συμβιβασμού.
Η πρώτη ιστορία στη συλλογή μιλά για μια ομάδα κίτρινων πουλιών που ονομάζονται Sneetches, μερικά από τα οποία έχουν ένα πράσινο αστέρι στις κοιλιές τους. Στην αρχή της ιστορίας, τα Sneetches με αστέρια διακρίνονται και αποφεύγουν εκείνα που δεν έχουν. Ένας επιχειρηματίας εμφανίζεται και προσφέρει στα Sneetches χωρίς αστέρια την ευκαιρία να τα πάρουν με το Star-On μηχάνημα, για τρία δολάρια. Η θεραπεία είναι αμέσως δημοφιλής, αλλά αυτό ανατρέπει τις αρχικές ισορροπίες, καθώς τα πουλιά κινδυνεύουν να χάσουν την ιδιαίτερη κατάστασή τους. Ο McBean τους λέει τότε για την μηχανή Star-Off, που κοστίζει δέκα δολάρια, και τα Sneetches που αρχικά είχαν αστέρια πληρώνουν τα χρήματα για να τα αφαιρέσουν για να παραμείνουν ξεχωριστά. Όπως καταλαβαίνετε ακολούθησε μια αναταραχή με τα πουλιά Sneetches να κάνουν τα πάντα για να παραμείνουν ξεχωριστά. Μετά την αποχώρηση του επιχειρηματία, ο οποίος έγινε κατά μερικά δολάρια πλουσιότερος, τα πουλιά συνειδητοποίησαν ότι δεν υπάρχουν καλύτερα πουλιά στην παραλία παρά είναι όλα το ίδιο είτε έχουν αστέρια είτε όχι.
Φοβόμαστε μήπως χάσουμε την “ιδιαίτερη κατάστασή” μας; Ή όχι;
Αφήστε μου το σχόλιο σας!
Το μικρό αγόρι και τα 4 αυγά είναι ένα παραμύθι της Κατρίνας Τσάνταλη από τις εκδόσεις διόπτρα. Η ιστορία με έναν πολύ ευρηματικό τρόπο προσεγγίζει την έννοια της διαφορετικότητας περιγράφοντας την περιπέτεια ενός μικρού αγοριού που ξεκινάει με τη συνάντησή του με μια διαφορετική χελώνα. Η χελώνα του υπόσχεται να του αποκαλύψει ένα μεγάλο μυστικό εάν το αγόρι καταφέρει να εκπληρώσει μια ιδιαίτερη αποστολή : να φέρει στη χελώνα τέσσερα διαφορετικά αυγά. Και κάπως έτσι η περιπέτεια αρχίζει…
Με αφορμή το παραμύθι οργανώστε διαπολιτισμικά μια δραστηριότητα που να περιλαμβάνει διαδικασία, στόχους, μέθοδο διδασκαλίας.
Το παραμύθι βρίσκεται παρακάτω σε μορφή PDF.
Τι είναι άραγε η πολιτισμικά υπεύθυνη διδασκαλία;
Η πολιτισμικά υπεύθυνη διδασκαλία είναι μια προσέγγιση η οποία λαμβάνει υπόψη τον τρόπο που μαθαίνουν τα παιδιά, χτίζει τις πρακτικές της στη βάση των ιδιαιτεροτήτων και ενδιαφερόντων των μαθητών, αντιμετωπίζει θετικά την ετερότητα και εφαρμόζει κατάλληλες πρακτικές για να υποστηρίξει τη μάθηση και την ευημερία όλων των μαθητών.
Η Gay (2002) όρισε την πολιτισμικά υπεύθυνη διδασκαλία ως έναν αρωγό για αποτελεσματικότερη διδασκαλία και αναφέρθηκε σε 5 διαστάσεις της :
α) Η ανάπτυξη μιας γνωστικής βάσης για τους πολιτισμικά διαφορετικούς μαθητές εμβαθύνοντας περισσότερο στην κατανόηση των πολιτισμικών χαρακτηριστικών αυτών των μαθητών.
β) Εκτός από την απόκτηση μιας βάσης γνώσεων γι αυτούς τους μαθητές ιδιαίτερη σημασία έχει και η μετατροπή αυτών των γνώσεων σε εκπαιδευτικές στρατηγικές.
γ) Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να δημιουργήσουν ένα κλίμα στην τάξη που να ευνοεί τη συνεργατική μάθηση και να ενδιαφέρονται για την ακαδημαϊκή επιτυχία των μαθητών αυτών και να εργάζονται επιμελώς γι αυτό.
δ) Το στυλ επικοινωνίας με τους πολιτισμικά διαφορετικούς μαθητές, οι κινήσεις του σώματος, ο τόνος της φωνής, οι χειρονομίες παίζουν ρόλο και αντικατοπτρίζουν συμπεριφορές μάθησης.
ε) Οι προηγούμενες γνώσεις και εμπειρίες των πολιτισμικά διαφορετικών μαθητών πρέπει να αξιοποιούνται από τον εκπαιδευτικό ως “σκαλωσιά” για την οικοδόμηση της νέας γνώσης.
Ο πολιτισμικά υπεύθυνος εκπαιδευτικός υιοθετεί τις πρακτικές της πολιτισμικά υπεύθυνης διδασκαλίας και πρέπει οι ίδιοι να ξεπεράσουν το γραφειοκρατικό χαρακτήρα του συστήματος, να πιστέψουν στην αλλαγή και να συνειδητοποιήσουν ότι οι ίδιοι μπορούν να γίνουν φορείς αλλαγής.
Σε πρόγραμμα προσχολικής αγωγής της Καλιφόρνιας σε ιδιωτικό σχολείο χρησιμοποιούν ένα πρόγραμμα-οδηγό προκειμένου σε παιδιά από τριών περίπου ετών, που όπως ισχυρίζεται η ιδρύτρια του προγράμματος σ αυτή την ηλικία αρχίζουν τα παιδιά να αντιλαμβάνονται τις διαφορές των ανθρώπων,να αποκτήσουν θετική εικόνα για την ποικιλομορφία που συναντάται στις σχολικές τάξεις. Στο 03:40 γίνεται αναφορά σε δημόσιο νηπιαγωγείο εξηγώντας πως η προσχολική ηλικία είναι η πλέον κατάλληλη για να ξεκινήσει κανείς τέτοιου είδους προγράμματα, αφού υπάρχει η ασφάλεια, η συνεργασία σχολείου-οικογένειας καθιστώντας το νηπιαγωγείο κατάλληλη έναρξη.
Ή μήπως και όχι όπως φαίνεται στο παρακάτω άρθρο;
https://www.lifo.gr/team/u653/33705
Γράψτε μου τη γνώμη σας!
Με αφορμή τον εορτασμό της παγκόσμιας ημέρας γιορτής της μητέρας σχεδιάστε και προτείνετε στρατηγικές για να δουλέψετε με παιδιά τα οποία συμμετέχουν σε διαφορετικές εορταστικές τελετουργίες ή οι οικογενειακές τους πεποιθήσεις δεν επιτρέπουν τη συμμετοχή σε γιορτές. Θα μπορούσατε να χωρίσετε τα παιδιά σε ομάδες και σε συνεργασία με τους γονείς τους τα παιδιά να αναλάβουν να παρουσιάσουν κάτι σχετικό με τον εορτασμό αυτής της γιορτής (για παράδειγμα κάθε παιδί να αναλάβει να παρουσιάσει ένα δρώμενο με τη μητέρα του, ένα τραγούδι, ένα σκετσάκι, μια προσωπική εμπειρία).
Χρησιμοποιείστε τις γιορτές ως ένα μέρος των δραστηριοτήτων σχετικά με μια πολιτισμική ομάδα. Θα μπορούσατε να αναρωτηθείτε: Ποιος είναι ο σκοπός της διδασκαλίας αυτής της γιορτής; Είναι αναπτυξιακά κατάλληλη για την ομάδα των παιδιών μου; Σχετίζεται με τη ζωή τους; Αν όχι, τότε γιατί την κάνω;
Θα μπορούσατε να καθιερώσετε τη διάκριση ανάμεσα στο «μαθαίνω για τις εορταστικές τελετουργίες ενός άλλου» και στο «γιορτάζω τη δική μου γιορτή». Θα μπορούσατε να καλέσετε τα παιδιά να συμμετέχουν ως «καλεσμένοι» σε μια εορταστική δραστηριότητα που δεν είναι μέρος του πολιτισμού τους ενθαρρύνοντας τα παιδιά που γιορτάζουν να μοιραστούν συναισθήματα καθώς και πληροφορίες.
Σενάριο 1 (υλικό από το ISOTIS):
Παιδιά στο νηπιαγωγείο αναπτύσσουν συμβολικό παιχνίδι με κούκλες ζώων και συνομιλούν μία στη μητρική τους γλώσσα και μία στα ελληνικά. Πως θα αντιδρούσατε στο παραπάνω περιστατικό εάν συνέβαινε στη δική σας τάξη;
Εσείς πως θα αντιδρούσατε σε ανάλογη περίπτωση;
Σενάριο 2 (υλικό από το ISOTIS):
Δύο παιδιά, ένα αλλόγλωσσο και ένα Ελληνόπουλο μαλώνουν. Το παιδί αλβανικής καταγωγής ισχυρίζεται ότι είναι ελληνόπουλο γιατί γεννήθηκε στην Ελλάδα και το παιδί μη αλβανικής καταγωγής του λέει : «Είσαι Αλβανός, δεν είσαι δικός μας». Πως θα αντιδρούσα στο παραπάνω περιστατικό;
Εσείς πως θα αντιδρούσατε σε ανάλογη περίπτωση;
Ας ξεκινήσουμε την περιήγησή μας στην ηλεκτρονική μας παρέα με μια έκφραση του Hanley:
«Η πολυπολιτισμική εκπαίδευση απαιτεί βαθιά και κριτική σκέψη, φαντασία και δέσμευση για τη δημιουργία ενός αύριο που θα συμπεριλαμβάνει τον πλούτο όλων των ιστοριών και όλων των λαών. Είναι μια άλλη πλευρά του διαρκούς ανθρώπινου ταξιδιού προς τη δικαιοσύνη και ωθεί τους ανθρώπους προς την εκπλήρωση των υποσχέσεων της δημοκρατίας».
Μπορείτε να σχολιάσετε την άποψη αυτή. Συμφωνείτε ή διαφωνείτε;
Εύχομαι σε όλους και όλες μια ευτυχισμένη νέα χρονιά γεμάτη δημιουργικότητα και νέα ξεκινήματα!!!
