Τι είναι άραγε η πολιτισμικά υπεύθυνη διδασκαλία;
Η πολιτισμικά υπεύθυνη διδασκαλία είναι μια προσέγγιση η οποία λαμβάνει υπόψη τον τρόπο που μαθαίνουν τα παιδιά, χτίζει τις πρακτικές της στη βάση των ιδιαιτεροτήτων και ενδιαφερόντων των μαθητών, αντιμετωπίζει θετικά την ετερότητα και εφαρμόζει κατάλληλες πρακτικές για να υποστηρίξει τη μάθηση και την ευημερία όλων των μαθητών.
Η Gay (2002) όρισε την πολιτισμικά υπεύθυνη διδασκαλία ως έναν αρωγό για αποτελεσματικότερη διδασκαλία και αναφέρθηκε σε 5 διαστάσεις της :
α) Η ανάπτυξη μιας γνωστικής βάσης για τους πολιτισμικά διαφορετικούς μαθητές εμβαθύνοντας περισσότερο στην κατανόηση των πολιτισμικών χαρακτηριστικών αυτών των μαθητών.
β) Εκτός από την απόκτηση μιας βάσης γνώσεων γι αυτούς τους μαθητές ιδιαίτερη σημασία έχει και η μετατροπή αυτών των γνώσεων σε εκπαιδευτικές στρατηγικές.
γ) Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να δημιουργήσουν ένα κλίμα στην τάξη που να ευνοεί τη συνεργατική μάθηση και να ενδιαφέρονται για την ακαδημαϊκή επιτυχία των μαθητών αυτών και να εργάζονται επιμελώς γι αυτό.
δ) Το στυλ επικοινωνίας με τους πολιτισμικά διαφορετικούς μαθητές, οι κινήσεις του σώματος, ο τόνος της φωνής, οι χειρονομίες παίζουν ρόλο και αντικατοπτρίζουν συμπεριφορές μάθησης.
ε) Οι προηγούμενες γνώσεις και εμπειρίες των πολιτισμικά διαφορετικών μαθητών πρέπει να αξιοποιούνται από τον εκπαιδευτικό ως “σκαλωσιά” για την οικοδόμηση της νέας γνώσης.
Ο πολιτισμικά υπεύθυνος εκπαιδευτικός υιοθετεί τις πρακτικές της πολιτισμικά υπεύθυνης διδασκαλίας και πρέπει οι ίδιοι να ξεπεράσουν το γραφειοκρατικό χαρακτήρα του συστήματος, να πιστέψουν στην αλλαγή και να συνειδητοποιήσουν ότι οι ίδιοι μπορούν να γίνουν φορείς αλλαγής.
Σε πρόγραμμα προσχολικής αγωγής της Καλιφόρνιας σε ιδιωτικό σχολείο χρησιμοποιούν ένα πρόγραμμα-οδηγό προκειμένου σε παιδιά από τριών περίπου ετών, που όπως ισχυρίζεται η ιδρύτρια του προγράμματος σ αυτή την ηλικία αρχίζουν τα παιδιά να αντιλαμβάνονται τις διαφορές των ανθρώπων,να αποκτήσουν θετική εικόνα για την ποικιλομορφία που συναντάται στις σχολικές τάξεις. Στο 03:40 γίνεται αναφορά σε δημόσιο νηπιαγωγείο εξηγώντας πως η προσχολική ηλικία είναι η πλέον κατάλληλη για να ξεκινήσει κανείς τέτοιου είδους προγράμματα, αφού υπάρχει η ασφάλεια, η συνεργασία σχολείου-οικογένειας καθιστώντας το νηπιαγωγείο κατάλληλη έναρξη.
Ή μήπως και όχι όπως φαίνεται στο παρακάτω άρθρο;
https://www.lifo.gr/team/u653/33705
Γράψτε μου τη γνώμη σας!
Είναι ιερή υποχρέωση του εκπαιδευτικού να μάθει στους πολίτες του μέλλοντος να σέβονται και να αποδέχονται συμπολίτες άλλων εθνικοτήτων και πολιτισμών. Μόνο έτσι μπορείς να βάλεις τα θεμέλια για να αποκτήσεις μια υγιή κοινωνία ανθρώπων. Ωστόσο, ο εκπαιδευτικός θα πρέπει να λάβει υπόψη του την ακαμψία των τοπικών κοινοτήτων στο να δέχονται το διαφορετικό προσπαθώντας να περάσει την αποδοχή της πολυπολιτισμικότητας με μικρά βήματα αρχικά, μικρές δραστηριότητες και με αρκετή ενημέρωση από μέρος της πολιτείας ως προς τους γονείς.
Τα πολιτισμικά προγράμματα υπάρχουν στο ελληνικό νηπιαγωγείο και είναι καθήκον μας να τα εφαρμόσουμε. Πρέπει οι μαθητές μας να μάθουν να σέβονται και να αποδέχονται τις άλλες εθνικότητες και πολιτισμούς.
.
Η εφαρμογή εκπαιδευτικών προγραμμάτων που εχουν στόχο την ανάπτυξη της διαπολιτισμικής επικοινωνίας και διαπολιτισμικής προσέγγισης, προγραμμάτων που συμβάλουν στη διδασκαλία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στην κατάργηση των διακρίσεων αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για τη προετοιμασία των μελλοντικών πολιτών μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας.Η εκπαίδευση οφείλει να βοηθάει στην ομαλή ένταξη μαθητών διαφορετικής εθνικής και πολιτισμικής προέλευσης καταργώντας της διακρίσεις και αξιοποιώντας την πολυμορφία της πολιτισμικής ταυτότητας ως πηγη γνώσης και εμπειριών.
Καθήκον κάθε εκπαιδευτικού είναι να δημιουργήσει ένα κλίμα τάξης όπου όλοι οι μαθητές να έχουν τη δυνατότητα να ενταχθουν ομαλά και να αναπτυχθούν τόσο κοινωνικοσυναισθηματικά όσο και γνωστικά.
Αυτό θα πρέπει να είναι το κύριο μέλημα του και θα πρέπει να δώσει έμφαση
ιδιαίτερα στα παιδιά που δυσκολεύονται όπως αυτά που προέρχονται από διαφορετικά πολυπολιτισμικά καθεστώτα μαθαίνοντας σε όλους τους μαθητές του να σέβονται τη διαφορετικότητα .
Η πολυ-πολιτισμικότητα είναι και στα ελληνικά σχολεία πλέον γεγονός. Τα αναλυτικά προγράμματα την αναφέρουν μαζί με τη συνεργασία, την ομαδικότητα, το σεβασμό στη διαφορετικότητα. Όταν τα παιδιά εντοπίζουν, αναγνωρίζουν και αποδέχονται τις ομοιότητες και τις διαφορές τους, μπορούν σταδιακά να αναπτύξουν σεβασμό απέναντι στους άλλους, να γνωρίσουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους και να υπερασπίσουν τον εαυτό τους. Η προσχολική ηλικία είναι σαφέστατα η καταλληλότερη την πολιτισμικά υπεύθυνη διδασκαλία ώστε να εδραιωθούν αυτές οι πολύ σημαντικές αξίες που διαμορφώνουν ενεργούς σκεπτόμενους πολίτες του κόσμου.
Τα εκπαιδευτικά συστήματα οφείλουν να διαμορφώσουν ένα σχολικό
περιβάλλον, το οποίο θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τις απαιτήσεις όλων των κοινωνικών και πολιτισμικών ομάδων και θα προάγει τη δημιουργική αλληλεπίδραση όλων των μαθητών. Καθήκον της εκπαίδευσης είναι η προετοιμασία των μαθητών ως πολιτών μίας πολυπολιτισμικής κοινωνίας, οι οποίοι θα σέβονται τη γλωσσική και πολιτισμική ετερότητα και θα διατηρούν παράλληλα την πολιτισμική τους ταυτότητα. Ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι σημαντικός καθώς η εκπαίδευση αποτελεί έναν από τους βασικότερους μηχανισμούς διαμόρφωσης των στάσεων, των αξιών και της συμπεριφοράς του ατόμου.
Η ύπαρξη πολιτισμικά διαφορετικών μαθητών στο σχολείο τα τελευταία χρόνια είναι γεγονός. Ο εκπαιδευτικός πρέπει αυτά τα χαρακτηριστικά της πολιτισμικά υπεύθυνης διδασκαλίας να τα ενσωματώνει στις διδακτικές πρακτικές του. Ωστόσο όπως φαίνεται και από το άρθρο με την εκπαιδευτικό αυτό για να συμβεί πρέπει να είναι η κοινωνία και οι άλλοι γονείς σύμμαχοι και αυτοί στην προσπάθεια του εκπαιδευτικού να εφαρμόσει μια πολιτισμικά υπεύθυνη διδασκαλία και να εντάξει αυτά τα παιδιά στο σχολείο.
Θα ήταν ουτοπικό να πιστεύουμε οτι δε θα έχουμε αντιδράσεις δουλεύοντας ένα διαπολιτισμικό πρόγραμμα στο Νηπιαγωγείο μας , γιατί η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε μεγάλη κρίση και εσωτερική πάλη και ο φόβος κάνει τους γονείς επιφυλακτικούς. Μέσα στον προγραμματισμό μας λοιπόν, καλό θα είναι να προβλέπουμε πιθανές αντιδράσεις και να σχεδιάζουμε δράσεις για την ενημέρωση των γονιών και της τοπικής κοινωνίας . Εξάλλου η αποδοχή της διαφορετικότητας δεν έχει να κάνει μόνο με ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες αλλά και με τις ομάδες ισχύος σε μια κοινωνία που στην προσπάθειά τους να προστατεύσουν τα πιστεύω τους γίνονται επιθετικές.