Για πολλές δεκαετίες οι ερευνητές πίστευαν ότι το οξυγόνο (Ο₂), που απελευθερώνεται κατά τη φωτοσύνθεση, προέρχεται από το διοξείδιο του άνθρακα (CO₂), χωρίς όμως να υπάρχει κάποια συγκεκριμένη απόδειξη. Την άποψη αυτή ήλθε να ανατρέψει το 1930 η θεωρία του Van Niel. Αυτός  πρώτος υποστήριξε ότι το νερό  (Η₂Ο) και όχι το διοξείδιο του άνθρακα (CO₂) είναι εκείνο που διασπάται κατά τη φωτοσύνθεση. Το διοξείδιο του άνθρακα (CO₂) ανάγεται σε υδατάνθρακα χάνοντας ένα άτομο οξυγόνου  (Ο₂), το οποίο μετατρέπεται σε νερό (Η₂Ο).

Η αντίδραση της φωτοσύνθεσης είναι η σημαντικότερη αντίδραση στη Γη. Ο μηχανισμός δέσμευσης της ηλιακής ενέργειας από τα φυτά, τα άλγη και τα κυανοβακτήρια είναι η καρδιά της φωτοσύνθεσης , που μετέτρεψε την ατμόσφαιρα και την επιφάνεια του πλανήτη μας στη σημερινή φιλόξενη για τη ζωή μορφή τους. Αμέσως ή εμμέσως η φωτοσύνθεση καλύπτει το σύνολο των διατροφικών μας αναγκών, καθώς και μεγάλο μέρος των αναγκών μας για ίνες ύφανσης και κατασκευαστικά υλικά. Είτε πρόκειται για ψωμί είτε για βενζίνη, η ενέργεια που χρησιμοποιούμε για τις λειτουργίες του σώματός μας και των μηχανών  προέρχεται από την ηλιακή ενέργεια, την οποία τα φυτά δέσμευσαν στο πρόσφατο ή στο απώτερο παρελθόν. Αν καταλάβουμε τη λειτουργία αυτού του μηχανισμού, ίσως μπορέσουμε να την αντιγράψουμε, πρώτα στο εργαστήριο και στη συνέχεια σε βιομηχανική κλίμακα.

Η κατασκευή ενός τεχνητού φωτοσυστήματος,  το οποίο να μπορεί να λειτουργεί συνεχώς, στηρίζεται στη λύση τριών προβλημάτων. Τα δύο από αυτά έχουν λυθεί στο παρελθόν από τους επιστήμονες. Η ηλιακή ενέργεια πρέπει πρώτα να δεσμευθεί και έπειτα να μεταφερθεί υπό μορφή ηλεκτρονίων σε ένα κέντρο αντίδρασης, στο οποίο παράγεται υδρογόνο (Η₂). Εκείνο που δεν έχει επιτευχθεί ακόμα είναι η ολοκλήρωση του κύκλου με τη συνεχή αναπλήρωση του χαμένου ηλεκτρονίου, χωρίς το οποίο η διαδικασία διακόπτεται. Στα φυτά το ηλεκτρόνιο αυτό  προέρχεται από την αντίδραση διάσπασης του νερού (Η₂Ο). Αν οι ερευνητές μπορέσουν να μιμηθούν το σημαντικό αυτό μηχανισμό τότε θα καταστεί δυνατή  η μετατροπή της ηλιακής ενέργειας σε εύκολα  εκμεταλλεύσιμη μορφή, με αποτέλεσμα την εμφάνιση μιας νέας αστείρευτης πηγής ενέργειας φιλικής προς το περιβάλλον.

Το συγκεκριμένο θέμα της ερευνητικής εργασίας, που επιλέχθηκε από την ομάδα των μαθητών της Α τάξης του Γενικού Λυκείου Ελεούσας, υλοποιείται κατά το σχολικό έτος 2012 – 2013 και καταδεικνύει τη διάθεση συμβολής της νέας γενιάς στην επίλυση του περιβαλλοντικού προβλήματος του πλανήτη μας.                                                                                         ( Οι καθηγητές της ερευνητικής εργασίας: Μπάρκας Γ., Παντούλας Μ.)   Προβολή της ερευνητικής εργασίας.