Δέχθηκα τις  προάλλες μια πρόταση-πρόσκληση από τον διευθυντή του σχολείου μας κ. Φωτιάδη να επιχειρήσουμε στην ώρα των Θρησκευτικών και των Εργαστηρίων δεξιοτήτων αντίστοιχα με τα τμήματα Γ1 και Γ2 να κάνουμε ένα “διαφορετικό” μάθημα.Καθώς παρατηρούμε τελευταία, υπάρχει μια κάπως τεταμένη ατμόσφαιρα μεταξύ των μαθητών,μια διατάραξη των σχέσεων που πολύ εύκολα οδηγεί σε μικρές ή μεγάλες συγκρούσεις.Η πρόταση ήταν λοιπόν, να δώσουμε την ευκαιρία στα παιδιά να επικοινωνήσουν μεταξύ τους,να ακούσουν το ένα το άλλο και να εκφραστούν ελεύθερα.Στην πρώτη ώρα, χωρίσαμε τους μαθητές σε δυάδες ,ο ένας απέναντι στον άλλο ,παιδιά και από τα δυο τμήματα.Συμφωνήσαμε αρχικά σε κάποια βασικά πράγματα,όπως:δεν φωνάζουμε όλοι μαζί,ακούμε, δεν διακόπτουμε,εμπιστευόμαστε ,μιλάμε ειλικρινά και ισότιμα.Στη συνέχεια ανέλαβαν τα παιδιά να παρουσιάσουν στο σύνολο, τον “σύντροφό” τους και ένα θετικό του χαρακτηριστικό.Έτσι όλοι είχαν την ευκαιρία να ακουστούν και να γνωρίσουν καλύτερα τους συμμαθητές τους.Στην δεύτερη ώρα ,πάλι τα ίδια ζευγάρια ανέλαβαν να παρουσιάσουν στο κοινό κάποια αγαπημένη συνήθεια του συμμαθητή τους,καθώς και ποιο είναι το καλύτερο και ποιο το χειρότερο πράγμα στο σχολείο.Φυσικά δεν ήταν εύκολο όλο αυτό, αλλά παρά τις δυσκολίες, τα παιδιά φάνηκε να το απολαμβάνουν καθώς είχαν την ευκαιρία να ακουστούν όλοι και να μιλήσουν όλοι.