Βιωματικό σεμινάριο για εκπαιδευτικούς με γενικό τίτλο «η ομάδα εμπειρίας και η πρόληψη της εξάρτησης». Δραστηριότητες 8, 9, 10.

Εγχειρίδια-Άρθρα Εκπαιδευτική Συμβουλευτική Προσωπικές Εργασίες

Σχολικό έτος 2000-01
Συμμετέχοντες: 107 εκπαιδευτικοί (6 ομάδες)
Διάρκεια: 5 ώρες για κάθε ομάδα
Εισηγητής -Συντονιστής των ομάδων: Κωνσταντίνος Κιουρτσής
Λίγα λόγια για τη λειτουργία της μαθητικής ομάδας εργασίας (πχ αγωγής υγείας) θα βρείτε στη διαδικτυακή θέση http://blogs.sch.gr/kkiourtsis/?p=6338
 
Δραστηριότητα 9. Ο Μπιλ το κουνελάκι
Ο συντονιστής της ομάδας, ξεκινάει με μια ιστορία με ήρωα τον Μπιλ το κουνελάκι (η ιστορία είναι δημιούργημα του Κωνσταντίνου Κιουρτσή):
“Ωραία ζει ο Μπιλ το κουνελάκι, με τα αδέλφια του, τον μπαμπά-Κούνελο και τη μαμά-Κουνέλα. Το σπίτι τους όλο στοές, απλώνεται  κάτω από ένα  χωράφι. Τα καρότα  κρέμονται από την οροφή σαν πολυέλαιος. Έτσι κάμνεις  και τραβάς όποιο καρότο σου γυαλίζει. . . Κάποια μέρα, ανάμεσα στα καρότα, ξεπρόβαλαν αραιά – αραιά , κάτι άσπρες γυαλιστερές στρογγυλές ρίζες. Φαινόντουσαν νόστιμες. Πριν το καταλάβει καλά-καλά, ένας κούνελος από μια άλλη στοά, τις τράβηξε και άρχισε να τις τρώει λέγοντας:
–  Αχ, ωραία, πήρα και σήμερα τη δόση μου! και έφυγε  ευτυχισμένος.
Δεν είπε σε κανέναν τίποτε. Σε λίγες μέρες, νάσου και πάλι οι άσπρες γυαλιστερές στρογγυλές ρίζες. Σκέφτηκε  να τραβήξει μία, να τη δοκιμάσει …Δίστασε όμως. «Ας ρωτήσω τον μπαμπά-Κούνελο» σκέφτηκε. Πράγματι τον βρήκε και τον ρώτησε:
«Τι είναι αυτές οι άσπρες γυαλιστερές στρογγυλές ρίζες που φέρνουν ευτυχία;»
Ο μπαμπά-Κούνελος θορυβήθηκε πολύ.
« Που τις είδες; Να με πας αμέσως εκεί! Γρήγορα προχώρα και μη μιλάς!»
Ο Μπιλ το κουνελάκι τρόμαξε. Δεν είχε δει άλλη φορά τον μπαμπά-Κούνελο τόσο αναστατωμένο. Τράβηξε μπροστά με γρήγορο βήμα και του έδειξε το μέρος.
Τότε ο μπαμπά-Κούνελος, ξερίζωσε όλες τις άσπρες γυαλιστερές στρογγυλές ρίζες, τις κράτησε στην αγκαλιά του και έφυγε λέγοντάς του:
«Μην πεις σε κανέναν τίποτε. Πάω να τις πετάξω μακριά!»
«Μα τί είναι αυτές οι άσπρες γυαλιστερές στρογγυλές ρίζες;» τόλμησε να ψελλίσει.
«Είναι δηλητήριο. Φέρνουν παραισθήσεις» του είπε με νόημα ο μπαμπά-Κούνελος.
Ο Μπιλ το κουνελάκι, ήθελε να ρωτήσει τον μπαμπά-Κούνελο, τι είναι οι παραισθήσεις, αλλά δεν πρόλαβε, και τράβηξε αργά-αργά στο βάθος, σε μια στοά που είχε νόστιμα καρότα. Τί σύμπτωση  όμως! Και εκεί υπήρχαν αυτές οι άσπρες γυαλιστερές στρογγυλές ρίζες. Θα είναι μάλλον η εποχή τους. Κρέμονται από την οροφή ανάμεσα στα καρότα. Τις κοίταξε, και ….”
Ο συντονιστής, ζητάει από τα μέλη να σχηματίσουν ζευγάρια και συνεχίσουν την ιστορία όπως θέλουν.
Στην ολομέλεια το κάθε ζευγάρι παρουσιάζει διαβάζει την ιστορία του.
Ακολουθεί γενική συζήτηση με θέμα: ποιο είναι το καταλληλότερο πρόσωπο για να συμβουλεύσει τον/την έφηβο σε θέματα εξαρτήσεων;
 
Δραστηριότητα 10.  Οι σειρήνες
Ο συντονιστής ζητάει από τα μέλη της ομάδας να ζωγραφίσουν ένα θέμα εμπνευσμένο από το παρακάτω κείμενο της Οδύσσειας, στο οποίο αφηγείται ο Οδυσσέας την ιστορία με τις σειρήνες (από τη μετάφραση Νίκου Καζαντζάκη, Ι. Θ. Κακριδή)
Το νησί αντικρύσαμε σε λίγο των σειρήνων  . . .
Με μιας ο αγέρας καταλάγιασε και χύθηκε γαλήνη . . .
Τότε πετάχτηκαν οι σύντροφοι και τα πανιά μαϊνάρουν,
κι ως το βαθύ το πλοίο απίθωσαν, στα τορνευτά καθήσαν
αλάτινα κουπιά, και γέμισαν αφρούς το κύμα γύρα.
Και γώ από μια τρανή  κερόπιτα με κοφτερό μαχαίρι
μικρά κομματάκια κόβω, κι άρχισα μες στα γερά μου χέρια
να τα μαλάζω ώσπου ζεστάθηκαν . . .
Κι ως όλων των συντρόφων βούλωσα τα αυτιά με τούτο, εκείνοι
σφιχτά με δέσαν χειροπόδαρα μες στο καράβι  ολόρθο,
πά στο κατάρτι, κι ήταν πάνω του δεμένα τα σχοινιά μου.
«Έλα κοντά Οδυσσέα, περίλαμπρε, των Αχαιών η δόξα!
Το πλοίο σου  στο νησί μας άραξε, ν’ ακούσεις τη φωνή μας»
Έτσι μιλούσαν μ’ αηδονόλαλη φωνή, και λαχταρούσε
Μένα η καρδιά μου ν’ ακούσει, και γύρευα να λύσουν τα σχοινιά μου,
στους άλλους με τα φρύδια γνέφοντας, μ’ αυτοί λαμνοκοπούσαν
σκυμμένοι . . . .
Όταν όλα τα μέλη τελειώσουν τη ζωγραφιά τους, την τοποθετούν στη θέση τους και κυκλοφορούν στην αίθουσα για να περιεργαστούν όλα τα άλλα έργα.
Στην ολομέλεια Ακολουθεί συζήτηση για τους συμβολισμούς του κεριού στα αυτιά, των σχοινιών και της πρόσκλησης των σειρήνων.
 
Δραστηριότητα 11.  Το κλείσιμο της συνάντησης:  Ο λόγος ο καλός !
Ο συντονιστής ζητάει από τα μέλη της ομάδας να θυμηθούν (χωρίς να τις εκφράσουν) περιπτώσεις που τους απεύθυναν ένα καλό λόγο σε μια στιγμή που δεν το περίμεναν και να θυμηθούν πώς ένοιωσαν ακούγοντας αυτόν τον καλό λόγο!
Στη συνέχεια το κάθε μέλος, γράφει σε ξεχωριστά χαρτάκια ανώνυμα, έναν καλό λόγο για όσα μέλη της ομάδας το επιθυμεί.
Όταν τελειώσουν όλα τα μέλη, παραδίνουν τα χαρτάκια στους αποδέκτες τους. Ο καθένας διαβάζει σιωπηλά τα χαρτάκια που πήρε.
Στην ολομέλεια, τα μέλη εκφράζουν πώς ένιωσαν μ’ αυτήν την δραστηριότητα.
Στη συνέχεια ο συντονιστής συνοψίζει και κλείνει τη συνάντηση.