Ο μανάβης φόρεσε το “πράσινο καπέλο της σκέψης” και επισκέφτηκε την τράπεζά του

Eνημέρωση Nέα Προσωπικές Εργασίες

Ο τόμος «Σύγχρονες Διδακτικές Προσεγγίσεις για την Ανάπτυξη Κριτικής – Δημιουργικής Σκέψης για την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση», διαθέσιμος στη διαδικτυακή θέση  http://repository.edulll.gr/edulll/handle/10795/975/ έχει σαν στόχο την ανάπτυξη, επεξεργασία και παρουσίαση υλικού για την υποστήριξη των εκπαιδευτικών, της δεύτερης βαθμίδας που μοχθούν στην κατεύθυνση της καλλιέργειας στους μαθητές πνεύματος κριτικής αντίληψης και δημιουργικής σκέψης. Μεταξύ των εργαλείων που προτείνονται είναι και τα 6 καπέλα της σκέψεις του Edward de Bono. Κάθε καπέλο έχει ένα χρώμα που αντιστοιχεί σε μια από τις 6 διαστάσεις της σκέψης (σελ. 112). Οι διαστάσεις αυτές είναι: Η εποπτική (γαλάζιο χρώμα), η πληροφοριακή (λευκό χρώμα), η επιφυλακτική (μαύρο χρώμα), η ωφελιμιστική (κίτρινο χρώμα), η υποκειμενική (κόκκινο χρώμα) και η παραγωγική (πράσινο χρώμα).
Το εργαλείο αυτό το παρουσίασα την τελευταία πενταετία ως επιμέρους υλικό δραστηριοτήτων, σε σεμινάρια εκπαίδευσης και συμβουλευτικής για εκπαιδευτικούς στην Έδεσσα, Γιαννιτσά, Αριδαία, Κιλκίς, Κοζάνη, Θεσσαλονίκη, Καστοριά, Γρεβενά, Κατερίνη και Βέροια.
Μια περίπτωση χρήσης του πράσινου καπέλου, φαίνεται στην αντίδραση του μανάβη του παρακάτω περιστατικού που μου το έστειλε ο Κώστας Σιμιτόπουλος, νάναι καλά:

Ένας Σαλονικιός μανάβης του κέντρου, έλαβε μια μέρα επιστολή με  μια πιστωτική κάρτα από την τράπεζα στην οποία διατηρούσε λογαριασμό. Ιδεολόγος εναντίον των πιστωτικών τηλεφωνεί εκνευρισμένος στον διευθυντή της τράπεζας:
– Κύριε, δε σας ζήτησα καμία κάρτα, γιατί μου τη στείλατε χωρίς να με ρωτήσετε;
-Εντάξει κύριε, δεν είναι υποχρεωτικό να την κρατήσετε. Αν δεν τη θέλετε ελάτε να την ακυρώσουμε, αλλιώς θα σας χρεώνεται απλά η ετήσια συνδρομή.
Πράγματι, την άλλη μέρα πηγαίνει στην τράπεζα για να ακυρώσει την πιστωτική κάρτα. Αλλά δεν πήγε  με άδεια χέρια! Είχε μαζί του  και ένα τσουβάλι πατάτες 50 κιλών! Μπαίνει λοιπόν στην τράπεζα ακυρώνει την πιστωτική κάρτα και κατόπιν πηγαίνει στον διευθυντή, του αφήνει το τσουβάλι πάνω στο γραφείο και του λέει:
-Δεν είναι υποχρεωτικό να κρατήσετε τις πατάτες. Αν δεν τις θέλετε μπορείτε να τις φέρετε πίσω στο μανάβικο, αλλιώς θα πρέπει να τις πληρώσετε !