Αγαπητοί μαθητές και μαθήτριες των σχολείων μας,
Πέρασαν αρκετές μέρες από τότε που τα σχολεία μας έκλεισαν. Σταμάτησαν να γεμίζουν με τις παρουσίες σας, όχι γιατί ήρθαν οι χαρούμενες μέρες των διακοπών του καλοκαιριού, των Χριστουγέννων ή του Πάσχα. Έκλεισαν, γιατί καθένας και καθεμιά από σας θα πρέπει να μείνει και να προφυλαχτεί στο σπίτι του, με την φροντίδα των γονέων του και την αγάπη των δασκάλων του να τον συντροφεύει από μακριά. Σταμάτησαν, γιατί χρειάζεται να μείνετε υγιείς εσείς και οι οικογένειές σας, οι φίλοι σας, όλοι μας.
Συμβαίνει μερικές φορές μια αρρώστια κολλητική σαν κι αυτή του Κορωνοϊού να γίνεται η αιτία να χαθούν αρκετοί άνθρωποι που είχαν την ατυχία να την κολλήσουν και να μη γίνουν καλά. Γι’ αυτό πολλοί επιστήμονες εργάζονται σκληρά για να βρουν το φάρμακο που θα την νικήσει, το εμβόλιο που θα μας βοηθήσει να μην την κολλήσουμε, να μην αρρωστήσουμε σοβαρά. Και μέχρι εκείνη τη στιγμή, ο μόνος τρόπος που έχουμε να την αποφύγουμε είναι να μένουμε όσο μπορούμε μόνοι μας στο σπίτι.
Το να μένετε στο σπίτι όλη μέρα και για τόσες μέρες είναι άλλες φορές πιο εύκολο και άλλες φορές δυσκολότερο. Δύσκολο γίνεται όταν σας λείπουν οι φίλοι σας, οι παρέες σας, οι αγαπημένες σας δραστηριότητες. Πιο εύκολο γίνεται όταν τρώτε το αγαπημένο σας φαγητό, βλέπετε μια ταινία που σας αρέσει ή μιλάτε με τους φίλους σας μέσω του κινητού ή του υπολογιστή σας.
Αυτές τις μέρες που η καθημερινότητά μας έχει αλλάξει, μας έρχονται στο νου άνθρωποι που άλλες στιγμές πιθανόν να διέφευγαν της προσοχής μας και να μην αποσπούσαν το ενδιαφέρον μας. Κάποιους από αυτούς τους βλέπουμε και τους ακούμε στην τηλεόραση, κάποιοι άλλοι παραμένουν άγνωστοι, αλλά τους σκεφτόμαστε. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές, για παράδειγμα, αγωνίζονται, με κίνδυνο να κολλήσουν και οι ίδιοι, να φροντίσουν και να σώσουν όσους πιο πολλούς αρρώστους γίνεται. Άλλοι πάλι φροντίζουν να έχουμε ασφάλεια και να τηρούνται οι νόμοι. Άλλοι φροντίζουν να έχουμε τα φάρμακά μας. ‘Άλλοι εργάζονται για να έχουμε τα προϊόντα και τα είδη που χρειαζόμαστε για να φάμε και να συντηρηθούμε. Κάποιοι επίσης δουλεύουν για να μαζεύουν τα σκουπίδια μας και να είναι οι πόλεις μας καθαρές, ενώ άλλοι μας φέρνουν τα δέματα με τα πράγματα που χρειαζόμαστε. Όσοι πάλι αρρωσταίνουν και πάνε στα νοσοκομεία, παραμένουν μόνοι τους για αρκετό καιρό, απομονωμένοι από την οικογένειά τους και χωρίς επαφή με κανέναν άλλο εκτός των γιατρών ή των νοσηλευτών τους. Κάποιοι ηλικιωμένοι, και ιδιαίτερα όσοι βρίσκονται στα γηροκομεία, είναι αποκλεισμένοι από κάθε συνάντηση με τους δικούς τους ανθρώπους και δε δέχονται επισκέψεις. Και ένα σωρό άλλοι που μπορεί να σκεφτεί με τον τρόπο του ο καθένας ή η καθεμιά μας.
Απ’ την πλευρά μας, η ομάδα μας στο ΚΕΣΥ, καλεί όλους σας, σε όποιο σχολείο πηγαίνετε, να σκεφτείτε ένα ή περισσότερα πρόσωπα που θα θέλατε να απευθυνθείτε για να του εκφράσετε τον θαυμασμό σας, το ευχαριστώ σας, την υποστήριξή σας, τη συμπαράστασή σας ή κάτι άλλο που νιώθετε. Μπορείτε να το γράψετε σ’ ένα γράμμα, σε μια Πασχαλινή Κάρτα, σε ένα ποίημα, να το ζωγραφίσετε σε μια ζωγραφιά … και να μας το στείλετε στην διεύθυνση Σταλλού 5 και Μαρκίδου, 33100, Άμφισσα ή στο mail mail@kesy.fok.sch.gr Θα φροντίσουμε να παραδωθεί σ’ αυτόν ή σ’ αυτούς που επιλέξατε να απευθυνθείτε, μεταφέροντας το δικό μας μήνυμα… ‘Είμαι κι εγώ εδώ!’