ΙΣΤΟΡΙΑ


Πολυτεχνείο σήμερα και αύριο

17 Νοέμβριος 2015

Πολυτεχνείο σήμερα και αύριο
προς τιμήν της Ελευθερίας, της Ανθρώπινης Ουσίας των Πραγμάτων της Πολιτείας του ευ ζην!

παρόντες θα είναι οι Πεσόντες!
θα είναι όπως πάντα οι σημαίες μας «οι σημαίες είναι πάντα αυτοί που τις κρατάνε»
θάναι οι νέοι που μεγαλώνουν βρίζοντας μετά λόγου γνώσεως σε ωραία ασύντακτα ελληνικά
θάναι και οι φωνές των εκφωνητών του Πολυτεχνείου μαζί με τις μανάδες ανήσυχες, αγριεμένες μη χτύπησε το στερνοπαίδι τους, μη βάρεσαν το μονάκριβό τους, μην πιάσανε εκείνη τη μικρή την άτακτη και την έσυραν σαν άλλη Αντιγόνη
σαν τα άλλα παιδιά που τα έλεγαν και τα έλεγαν, τα είπαν και τα λένε και θα τα ξαναλένε αλήτες
μ αυτά τα παιδιά πορεύονται και οι σκέψεις μας, και οι ταπεινοί, και οι ευσυνείδητοι, και οι φιλάνθρωποι, και οι εργάτες, οι αγαπώντες τα βιβλία τους, τα φυλαχτά τους, οι ελπίζοντες, οι αμήδιστοι, οι θυσιάζοντες, οι φιλόξενοι, οι τάφοι των δικαίων, ο Λαός!..

 

Γιάννης Ρίτσος – 16 και 17 Νοέμβρη 1973
Αθήνα 16 Νοεμβρίου 1973
Ωραία παιδιά, με τα μεγάλα μάτια σαν εκκλησίες χωρίς στασίδια.
Ωραία παιδιά, δικά μας, με τη μεγάλη θλίψη των αντρείων,
Αψήφιστοι, όρθιοι στα προπύλαια, στον πέτρινο αέρα,
Έτοιμο χέρι, έτοιμο μάτι, – πως μεγαλώνει
το μπόι, το βήμα και η παλάμη του ανθρώπου;
17 Νοεμβρίου
Βαρειά σιωπή, διάτρητη απ’ τους πυροβολισμούς,
πικρή πολιτεία,
αίμα, φωτιά, η πεσμένη πόρτα, ο καπνός, το ξύδι-
ποιος θα πει : περιμένω απ’ το μέσα μαύρο;
Μικροί σκοινοβάτες με τα μεγάλα παπούτσια
μ΄ έναν επίδεσμο φωτιά στο κούτελο
κόκκινο σύρμα, κόκκινο πουλί,
και το μοναχικό σκυλί στ’ αποκλεισμένα προάστια
ενώ χαράζει η χλωμότερη μέρα πίσω
απ’ τα καπνισμένα αγάλματα
κι ακούγεται ακόμη η τελευταία κραυγή διαλυμένη
στις λεωφόρους.
Πάνω απ’ τα τανκς, μέσα στους σκόρπιους πυροβολισμούς
πώς μπορείτε λοιπόν να κοιμάστε;

Γιάννης Ρίτσος

Ινδιάνικο καλοκαίρι: Ετσι ονομάζονται οι ηλιόλουστες μέρες του Νοεμβρίου

11 Νοέμβριος 2015

Iνδιάνικο καλοκαίρι είναι ένα όνομα που δίνεται σε μια περίοδο ηλιόλουστου, θερμού καιρού μέσα στο φθινόπωρο, λίγο πριν από τον χειμώνα. Αυτή η περίοδος είναι συχνά στα τέλη Οκτωβρίου ή στις αρχές Νοεμβρίου.

Το ινδιάνικο καλοκαίρι έρχεται συνήθως μετά τον πρώτο παγετό και μπορεί να παραμείνει για μερικές ημέρες ή εβδομάδες. Οι ημερομηνίες για το ινδιάνικο καλοκαίρι δεν είναι σταθερές.

Στη Μινεσότα των ΗΠΑ, για παράδειγμα, το ινδιάνικο καλοκαίρι έρχεται στις αρχές Οκτωβρίου. Στο Λονδίνο το φαινόμενο εμφανίζεται στα τέλη του Οκτώβρη, όπως έγινε και φέτος, δίνοντας την ευκαιρία στους Λονδρέζους να απολαύσουν τον ζεστό καιρό και να κάνουν ακόμη και… ηλιοθεραπεία.

Το ινδιάνικο καλοκαίρι στο Παρίσι μοιάζει σχεδόν με γιορτή:


Ο όρος «ινδιάνικο καλοκαίρι» χρησιμοποιείται εδώ και δύο αιώνες, σύμφωνα με τη Wikipedia. Για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε στην Πενσυλβάνια στα τέλη του 18ου αιώνα. Η λέξη ταξίδεψε στη συνέχεια προς τη Νέα Υόρκη και την Αγγλία, το 1798. Στον Καναδά εμφανίστηκε το 1821, όπου οι γαλλόφωνοι Καναδοί μετέφρασαν τον όρο «το καλοκαίρι των Ινδιάνων».


Γιατί «ινδιάνικο»;
Οι ερμηνείς είναι πολλές: Ισως γιατί αυτή είναι η παραδοσιακή περίοδος κατά την οποία οι Ινδιάνοι της Αμερικής συνέλεγαν τη σπορά τους. Ο ιστορικός  Daniel J. Boorstin, συγγραφέας του βιβλίου «The Americans, The Colonial Experience», εκτιμά ότι ο όρος προέρχεται από την εποχή που οι Ευρωπαίοι κατακτητές σταματούσαν τις επιδρομές εναντίον των Ινδιάνων της Αμερικής, περίπου αυτές τις ημέρες του φθινοπώρου.

Το ινδιάνικο καλοκαίρι στο Κεμπέκ:

Το ινδιάνικο καλοκαίρι στη Βοστόνη:

Ινδιάνικο καλοκαίρι στο Central Park της Νέας Υόρκης:

Ο Τζο Ντασέν το έχει κάνει και τραγούδι:

Το είδαμε στο http://www.iefimerida.gr

Ο μήνας Νοέμβριος

1 Νοέμβριος 2015

Ο Νοέμβριος , ή Νοέμβρης, ή Αεργίτες   (Ποντιακά), ή Βιέστ (Αρβανίτικα) είναι ο ενδέκατος μήνας του έτους κατά το Γρηγοριανό Ημερολόγιο και έχει 30 ημέρες.Ο Νοέμβριος ξεκινά κάθε χρόνο την ίδια μέρα που αρχίζουν ο Φεβρουάριος   και ο Μάρτιος,  με εξαίρεση τα   δίσεκτα έτη. Το λουλούδι του μήνα είναι το χρυσάνθεμο  και η τυχερή πέτρα το  τοπάζι.

Βροχή Λεοντιδών (οι μικρές φωτεινές ευθείες) πάνω από την Ισπανία, στις 18 Νοεμβρίου του 1999. Η φωτογραφία ελήφθη με έκθεση 20 λεπτών, γύρω στις 2:10 το πρωί, λίγο πριν το αποκορύφωμα της βροχής. (πηγή: nasa.gov – Χουάν Κάρλος Κασάντο)

Από την αρχαιότητα ακόμη διάφορα ιδιαίτερα εμφανή ουράνια αντικείμενα προειδοποιούσαν τους ανθρώπους σαν σημάδια των αλλαγών του καιρού.

Πάρτε, για παράδειγμα, το πανέμορφο ανοιχτό αστρικό σμήνος των Πλειάδων, γνωστότερο στο λαό μας με την ονομασία Πούλια. Ακόμη και από την εποχή του Ησίοδου η δύση των Πλειάδων αμέσως μετά την δύση του Ήλιου, που συμβαίνει στα μέσα Νοεμβρίου, σημάδευε και σημαδεύει την περίοδο της έλευσης του κρύου και «προειδοποιούσε τους γεωργούς να σπεύσουν να ολοκληρώσουν την σπορά, αλλά και τους κτηνοτρόφους να κατηφορίσουν στα χημαδιά». Όπως μας λέει η παροιμία: «Στις δεκαφτά ή στις δεκοχτώ πέφτει η Πούλια στο γιαλό, και πίσω παραγγέλνει: μηδέ στανίτσα στα βουνά, μήτε γιωργός στους κάμπους», ή σε μιαν άλλη παραλλαγή: «μήτε τσομπάνος στα βουνά, μήτε γεωργός στους κάμπους».

Εκτός από την δύση της Πούλιας, όμως, την μεταβολή του καιρού προς το χειρότερο «μηνάει» στο λαό η γιορτή του αγίου Μηνά, στις 11 Νοεμβρίου, ενώ στη γιορτή του αγίου Αντρέα, στις 30 Νοεμβρίου, το κρύο «αντριεύει». Οι ακατάστατες αυτές καιρικές συνθήκες που επικρατούν έδωσαν στον Νοέμβριο το όνομα «Ανακατωμένος», αν και είναι γνωστός στον λαό μας και ως Σποριάς ή Μεσοσπορίτης γιατί τότε γίνεται η σπορά των δημητριακών. Στις άλλες γεωργικές ασχολίες περιλαμβάνεται επίσης και το λιομάζωμα. Σύμφωνα με τον Νίκο Ψιλάκη: «Στα ελληνικά λιόφυτα αρχίζει κάθε Νοέμβρη το πανηγύρι της ελιάς. Παλιότερα οι γυναίκες με τα καλάθια μάζευαν μία-μία τις πεσμένες ελιές. Αλλού οι μαζωχτάδες χτυπούσαν τα κλαδιά με ράβδους και μάζευαν τον καρπό από τα στρωμένα ελαιόπανα. Τελευταία η τεχνολογία αντικατέστησε την αρχαία ξύλινη ράβδο με μεταλλική περιστρεφόμενη». Αλλά το λιομάζωμα μπορεί να διαρκέσει μέχρι και τον Γενάρη ή ακόμη και τον Μάρτη.

Ανάμεσα στις γιορτές του μήνα περιλαμβάνεται και η εορτή των Ταξιαρχών Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ στις 8 Νοεμβρίου, γι’ αυτό ο Νοέμβριος ονομάζεται σε ορισμένες περιοχές της χώρας μας και Αϊ-Ταξιάρχης και Αρχαγγελίτης. Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ θεωρείται και ως «ο κατ’ εξοχήν ψυχοπομπός άγγελος» γι αυτό και σε ορισμένες περιοχές την παραμονή της εορτής του έφερναν τα παπούτσια τους μέσα στο σπίτι για να μην τα δει ο Μιχαήλ και έλθει να τους πάρει πριν την ώρα τους.

Στις 14 Νοεμβρίου εορτάζεται η μνήμη του αγίου Φιλίππου που σύμφωνα με τον Γεώργιο Ν. Αικατερινίδη «…ήταν φτωχός γεωργός, ο οποίος όλη τη μέρα δούλευε στο χωράφι του. Όταν το βράδυ γύρισε στο σπίτι του, έσφαξε το μοναδικό του βόδι και μοίρασε το κρέας στους συγχωριανούς του για να αποκρέψουν, όπως επιβάλλεται πριν από τα Χριστούγεννα. Το πρωί όμως που σηκώθηκε, βρήκε το ζώο του ζωντανό από θεϊκό θαύμα. Γι’ αυτό, επειδή ήταν πολύ αγαθός, άγιασε όταν πέθανε. Η μέρα του Αϊ-Φίλιππα ημερολογιακά έχει ιδιαίτερη σημασία, αφού τότε ξεκινά η 40ήμερη νηστεία για τα Χριστούγεννα». Γι αυτό η περίοδος αυτή μέχρι τα Χριστούγεννα ονομάζεται Σαρανταήμερο ή Σαραντάμερο. Την ίδια ημέρα τιμάται επίσης και η μνήμη του Γρηγόριου Παλαμά τον οποίο είχαν επιλέξει οι πατέρες του Αγίου Όρους ως υπερασπιστή του ησυχασμού στο Βυζάντιο του 14ου αιώνα.

Στις 25 Νοεμβρίου τιμάται η μνήμη της αγίας Αικατερίνης η οποία, σύμφωνα με την Μάρω Κ. Παπαθανασίου «…γεννήθηκε και έζησε στην Αλεξάνδρεια επί Μαξιμιλιανού. Ήταν κόρη του έπαρχου Αλεξανδρείας Κώνστα (ή Κέστου), γυναίκα σπάνιας σοφίας και ωραιότητας. Όπως μαρτυρεί η εκκλησιαστική παράδοση, σε συζήτηση περί πίστεως που είχε με πενήντα φιλοσόφους, η Αικατερίνη μετέστρεψε στον χριστιανισμό όχι μόνο αυτούς αλλά και πολλούς κρατικούς αξιωματούχους και άλλους επιφανείς. Η εμμονή στην πίστη της εξόργισε τον αυτοκράτορα, που διέταξε τον βασανισμό της και, τελικά, τον αποκεφαλισμό της το 305».

Η μεγαλύτερη, όμως, γιορτή του μήνα είναι τα Εισόδια της Θεοτόκου στις 21 Νοεμβρίου. Σύμφωνα με τον Σάββα Αγουρίδη η καθιέρωση της εορτής έγινε τον 8ο αι. μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη, ενώ την αναφορά των «…Εισοδίων της Θεοτόκου στα Άγια των Αγίων [του Ιερού των Ιεροσολύμων] και παραμονής της εκεί βρίσκουμε στο απόκρυφο λαϊκό κείμενο που [ονομάστηκε] ‘Πρωτοευαγγέλιον Ιακώβου’…». Η παράδοση της Θεοτόκου στο Ιερό έγινε από τους γονείς της, τον Ιωακείμ και την Άννα, «…όταν ήταν τριών ετών, και έτσι την αφιέρωσαν στον Θεό, αφού η Μαρία παρέμεινε εντός του Ιερού, όπου την υποδέχτηκε ο Ζαχαρίας (προφανώς ο ιερέας πατέρας του Ιωάννη του Προδρόμου) και την εισήγαγε στο Ιερό, όπου έμεινε μέχρι της ηλικίας των 14 ή 15 ετών».

Ένα ιδιαίτερα θεαματικό, πολλές φορές, ουράνιο φαινόμενο συμβαίνει γύρω στις 17 Νοεμβρίου κάθε χρόνου οπότε μια ετήσια «βροχή διαττόντων» στολίζει με δεκάδες φωτεινά πεφταστέρια τον ουρανό μας όταν μια ροή σωματιδίων μερικών δεκάδων διαττόντων την ώρα σχηματίζουν την «βροχή των Λεοντιδών». Η βροχή αυτή ονομάζεται έτσι επειδή τα μετέωρα αυτά φαίνονται ότι προέρχονται από την κατεύθυνση του αστερισμού του Λέοντα, και οφείλονται στα σωματίδια που αφήνει πίσω του ο κομήτης Τεμπλ-Τατλ. Αυτό που συμβαίνει είναι το εξής: καθώς η Γη μας περιφέρεται στην τροχιά της γύρω από τον Ήλιο, συναντάει κάθε Νοέμβριο το σύννεφο των σωματιδίων του κομήτη Τεμπλ-Τατλ που είναι σχετικά μαζεμένα μαζί σε ομάδες και τέμνουν την τροχιά της Γης. Έτσι καθώς η Γη μας τρέχει με 108.000 χιλιόμετρα την ώρα, πέφτει ακάθεκτη πάνω στο σύννεφο των σωματιδίων. Τα μικροσκοπικά αυτά σωματίδια, με βάρος ενός γραμμαρίου, χτυπάνε τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιράς μας σε ύψος 100 περίπου χιλιομέτρων και αναφλέγονται. Η ανάφλεξη αυτή ιονίζει τα γύρω στρώματα της ατμόσφαιρας, σχηματίζοντας έτσι μια φωτεινή σφαίρα 2 έως 3 μέτρων που κινείται με ταχύτητα 30 έως 60 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο. Αυτή τη φωτεινή σφαίρα, λοιπόν, βλέπουμε από τη Γη, και ονομάζουμε διάττοντα, μετέωρο, ή «πεφταστέρι».

Σε εξαιρετικές περιπτώσεις και ιδιαίτερα μετά από κάποια πρόσφατη διέλευση ενός κομήτη ο ρυθμός αυτός μπορεί και να ξεπεράσει ακόμη και τα χίλια μετέωρα την ώρα. Σ’ αυτή την περίπτωση η «Βροχή» μετατρέπεται σε «Καταιγίδα». Η μεγαλύτερη «Καταιγίδα Διαττόντων» που παρατηρήθηκε ποτέ ήταν η «Καταιγίδα των Λεοντιδών» στις 12 προς 13 Νοεμβρίου του 1833 όταν τα μετέωρα έμοιαζαν με πυροτεχνήματα από μια ροή δεκάδων μετεώρων κάθε δευτερόλεπτο που διήρκεσε επί ώρες. Ένας ιστορικός μάλιστα το 1878 την θεώρησε ως ένα από τα 100 πιο σημαντικά γεγονότα του αιώνα. Πολλές ξυλογραφίες έχουν απεικονίσει το γεγονός με μεγάλη επιτυχία. Αρκετοί μάλιστα κοινωνιολόγοι αποδίδουν στο ουράνιο αυτό φαινόμενο την εξάπλωση της θρησκομανίας που επηρέασε τα επόμενα χρόνια την όλη κοινωνική εξέλιξη και τον σύγχρονο χαρακτήρα των ΗΠΑ.

Πηγή: Σιμόπουλος, Διονύσης Π. «Οι Μήνες Νοέμβριος και Δεκέμβριος», Γεωτρόπιο Ελευθεροτυπίας, Τεύχος 498 (31 Οκτωβρίου 2009)

Το   είδαμε: /el.m.wikipedia.org

Η ασίγαστη αγάπη προς την πατρίδα και την ελευθερία

27 Οκτώβριος 2015

Η «Ναυμαχία» του Κ. Καβάφη ανήκει στα Ανέκδοτα ποιήματα που είδαν το φως της δημοσιότητας το 1968 στις εκδόσεις Ίκαρος με φιλολογική επιμέλεια του Γ.Π. Σαββίδη. Η σύνθεσή του χρονολογείται επακριβώς «Οκτώβριος 1899». Η καβαφική «Ναυμαχία» κατορθώνει να αποστάξει τα πυρηνικά στοιχεία της αισχυλικής τραγωδίας «Πέρσαι»: την αντιπαράθεση της Δημοκρατίας με την Τυραννία, την ελευθερία του ατόμου με την απόλυτη υποταγή στην εξουσία και την αυταπάρνηση στη μάχη με την λιποψυχία και την άτακτη φυγή. Ο Καβάφης υμνεί τους Έλληνες αλλά ταυτόχρονα κρούει τον κώδωνα στην αμετροέπεια και την αλαζονεία των ηγετών, που μπορούν να προκαλέσουν τον αφανισμό ενός ολόκληρου λαού με τα μεγαλεπήβολα σχέδιά τους. Η εστίαση του έργου στη Σαλαμίνα ήταν μια φιλοφρόνηση σε όλους όσους συνέβαλαν για αυτή τη ναυτική νίκη κοντά στην Αθήνα, και αυτοί δεν ήταν άλλοι από τους απλούς Αθηναίους πολίτες που επάνδρωσαν τα πλοία και είχαν να κερδίσουν με τη συμμετοχή τους τα περισσότερα υπερασπίζοντας την ελευθερία τους. Ο πραγματικός ήρωας για τον Αισχύλο είναι ο μέσος Αθηναίος πολίτης και κωπηλάτης. Και κάθε λαός κληρονομεί απ τους προγόνους του μερικές κεντρικές ιδέες που κανονίζουν τη διαγωγή του στις πιο σημαντικές περιστάσεις του δημόσιου βίου. «Ο λαός έκανε μόνος του αυτό που έκανε – μόνος του. Αυτοί οι άγνωστοι άνθρωποι, το καλύτερο που έχει ο τόπος μας». (Σεφέρης) Η κεντρική ιδέα που διαπερνά και εμπνέει αυτό το λαό είναι η ασίγαστη αγάπη προς την πατρίδα και την ελευθερία. Αυτό δεν αλλάζει.

Aφανισθήκαμεν εκεί στην Σαλαμίνα.
Οά, οά, οά, οά, οά, οά, να λέμε.
Δικά μας είναι τα Εκβάτανα, τα Σούσα,
και η Περσέπολις — οι πιο ωραίοι τόποι.
Τι εγυρεύαμεν εκεί στην Σαλαμίνα
στόλους να κουβανούμε και να ναυμαχούμε.
Τώρα θα πάμε πίσω στα Εκβάτανά μας,
θα πάμε στην Περσέπολί μας, και στα Σούσα.
Θα πάμε, πλην σαν πρώτα δεν θα τα χαρούμε.
Οτοτοτοί, οτοτοτοί• η ναυμαχία
αυτή γιατί να γένεται και ν’ απαιτείται.
Οτοτοτοί, οτοτοτοί• γιατί να πρέπει
να σηκωνόμεθα, να παραιτούμεν όλα,
κ’ εκεί να πηαίνουμε να ναυμαχούμε αθλίως.
Έτσι γιατί να είναι: μόλις κανείς έχει
τα περιώνυμα Εκβάτανα, τα Σούσα
και την Περσέπολιν, ευθύς αθροίζει στόλο
και πηαίνει προς τους Έλληνας να ναυμαχήσει.
Aν ναι βεβαίως• άλλο λόγο να μη λέμε:
οτοτοτοί, οτοτοτοί, οτοτοτοί.
A ναι τω όντι• τι μας μένει πια να πούμε:
οά, οά, οά, οά, οά, οά.

(Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993)

Φράσεις από τα Αρχαία Ελληνικά που χρησιμοποιούμε σήμερα

7 Οκτώβριος 2015

Athena-owl

Αναδημοσίευση από: Πυγμή | Εικόνα: Πλωτίνος
Απάντηση στους ισχυρισμούς κάποιων ότι η νεοελληνική γλώσσα δεν έχει καμία σχέση με τα αρχαία ελληνικά δίνει η ίδια η γλώσσα. Πέρα από τον τεράστιο όγκο λέξεων που συνεχίζει να χαρακτηρίζει τον λόγο μας, υπάρχουν και πολλές φράσεις…

Δείτε μερικές από αυτές:

Αιδώς Αργείοι: όταν θέλουμε να καταδείξουμε αισθήματα ντροπής αναφερόμενοι σε κάποιον άλλο. Ειπώθηκε από τον Αίαντα (σε έντονο ύφος) προς τους Αργείους κατά τη διάρκεια του Τρωικού πολέμου, με σκοπό να τους ανυψώσει το ηθικό όταν ο Αχιλλέας αποχώρησε από τη μάχη. (Ομήρου Ιλιάδα – Ε 787)

Αντίπαλον δέος: όταν αναφερόμαστε σε ισχυρό αντίπαλο. (Θουκυδίδης – Γ 11)

Από μηχανής θεός: μη αναμενόμενη βοήθεια – λύση – συνδρομή σε κάποιο πρόβλημα ή δύσκολη κατάσταση. Προέρχεται από θεατρικό τέχνασμα στην αρχαία Ελλάδα που χρησιμοποιούσαν οι τραγικοί ποιητές όταν ήθελαν να δώσουν διέξοδο στη πλοκή του έργου και στο οποίο κατά τη διάρκεια της παράστασης εμφανιζόταν ένας Θεός επάνω σε εναέρια κατασκευή (γερανός).

Αρχή άνδρα δείκνυσι: η εξουσία δείχνει το ποιόν του ανθρώπου -δώσε του αξιώματα, για να δεις ποιος είναι. (Σοφοκλής, Αντιγόνη 62)

Ασκός του Αιόλου: σε περιπτώσεις επικείμενων δεινών – καταστροφών. Ο Αίολος έδωσε έναν ασκό στον Οδυσσέα ο οποίος περιείχε ανέμους. Όταν λοιπόν οι σύντροφοι του Οδυσσέα άνοιξαν τον ασκό, απελευθερώθηκαν οι άνεμοι και παρέσυραν το πλοίο στο νησί των Λαιστρυγόνων. (Ομήρου Οδύσσεια Κ 1-56)

Αχίλλειος πτέρνα: αδύνατο σημείο. Η φράση προέρχεται από το μύθο του Αχιλλέα, σύμφωνα με τον οποίο, όταν τον βύθιζε στο αθάνατο νερό η μητέρα του, επειδή τον κρατούσε από τη φτέρνα, στο συγκεκριμένο σημείο του σώματός του παρέμεινε θνητός.

Βίος αβίωτος: ζωή ανυπόφορη. (Χίλων Ο Λακεδαιμόνιος)

Γαία πυρί μειχθήτω: χώμα και φωτιά ας αναμιχθούν – δηλώνει πλήρη αδιαφορία για τις όποιες εξελίξεις, ζαμανφουτισμό.

Γη και ύδωρ: υποδηλώνει περιπτώσεις υποταγής, πλήρους υποχώρησης, παράδοσης άνευ όρων. Η φράση προέρχεται από τον Ηρόδοτο, σύμφωνα με τον οποίο οι Πέρσες απεσταλμένοι ζήτησαν από τους Σπαρτιάτες γη και ύδωρ σε ένδειξη υποταγής. (Ηροδότου Ιστορία V 17-18)

Γόρδιος δεσμός: αναφέρεται σε περιπτώσεις δύσκολων προβλημάτων (άλυτων). Η φράση λέγεται σε περιπτώσεις δύσκολων καταστάσεων, όπως αυτή που αντιμετώπισε ο Μέγας Αλέξανδρος, όταν προσπάθησε να λύσει ένα πολύπλοκο κόμπο, το «γόρδιο δεσμό» τον οποίον σύμφωνα με τον χρησμό όποιος τον έλυνε θα γινόταν κυρίαρχος της Ασίας. (Αρριαννού 11 3)

Δαμόκλειος σπάθη: απειλητικές καταστάσεις Η φράση προέρχεται από επεισόδιο που συνέβη μεταξύ του τυράννου των Συρακουσών Διονυσίου και του Δαμοκλή, ενός αυλικού κόλακα, όταν ο πρώτος θέλοντας να δείξει στο Δαμοκλή πόσο επικίνδυνο ήταν το αξίωμα του τυράννου τον έβαλε να καθίσει στο θρόνο, ενώ από πάνω του κρεμόταν ξίφος σε μια τρίχα αλόγου.

Δούρειος Ίππος: αναφέρεται σε περιπτώσεις δολιότητας, ή δώρων τα οποία υποκρύπτουν δόλο. Η φράση προέρχεται από τον Όμηρο και αναφέρεται κατά την περίοδο των Τρωικών πολέμων, τότε που οι Έλληνες, ενώ χάρισαν στους Τρώες ξύλινο άλογο μεγάλων διαστάσεων ως αφιέρωμα στους Θεούς, στο εσωτερικό του ήταν κρυμμένοι ο Οδυσσέας με τους συντρόφους του, οι οποίοι άνοιξαν τις πύλες της Τροίας στους υπόλοιπους Έλληνες. (Ομήρου Οδύσσεια λ 529)

Δρακόντεια μέτρα: αναφέρεται σε περιπτώσεις λήψης αυστηρών – σκληρών μέτρων Η φράση προέρχεται από τον Δράκοντα (7ος αιώνας π.Χ.) αρχαίο νομοθέτη των Αθηνών, ο οποίος ήταν γνωστός για τους αυστηρούς και σκληρούς νόμους που επέβαλε.

Eξ απαλών ονύχων: αναφέρεται στην νηπιακή ηλικία κυριολεκτικά, ή σε παλαιότερη χρονική περίοδο μεταφορικά. Η φράση χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει τη νηπιακή ηλικία κατά την οποία ο άνθρωπος έχει μαλακά νύχια.

Έπεα πτερόεντα: αερολογίες, αβάσιμα επιχειρήματα. Ομηρική έκφραση βασισμένη στην αντίληψη ότι τα λόγια όταν εκστομίζονται τα παίρνει ο αέρας. (Ομήρου Ιλιάδα Α 201)

Επί ξυρού ακμής: στην κόψη του ξυραφιού, σε πολύ κρίσιμη κατάσταση, σε κρίσιμο σημείο. Ομηρική φράση η οποία ειπώθηκε από το Νέστορα στο Διομήδη στην προσπάθειά του να τον παροτρύνει για συμμετοχή στον πόλεμο εναντίον των Τρώων. (Ομήρου Ιλιάδα Κ 173)

Εκατόμβη: Θυσία με πολλά θύματα, μεγάλη απώλεια. Εκατόμβη στην αρχαία Ελλάδα ονόμαζαν την θυσία κατά την οποία γινόταν προσφορά από εκατό βόδια στους θεούς. (Ομήρου Ιλιάδα Α 65)

Ες αύριον τα σπουδαία: Αργότερα θα ασχοληθούμε με τα σοβαρά ζητήματα, αναβολή. Τη φράση είπε ο Θηβαίος Αρχίας, όταν έλαβε το γράμμα που τον προειδοποιούσε ότι κινδυνεύει από τον Πελοπίδα. (Πλουτάρχου Πελοπ. 10)

Ή ταν ή επί τας: Ή θα την φέρεις νικητής (ασπίδα) ή θα σε φέρουν επάνω της νεκρό – ή θα επιτύχουμε, ή θα αποτύχουμε. Τη φράση έλεγαν οι Σπαρτιάτισσες μητέρες στα παιδιά τους, όταν τους έδιναν την ασπίδα για τον πόλεμο. (Πλουτάρχου Λακεδαιμ. Αποφθ.16)

Ήξεις αφήξεις: Λέγεται όταν κάποιος αλλάζει συνεχώς γνώμη. Η φράση προέρχεται από το χρησμό του μαντείου των Δελφών «ήξεις αφήξεις ουκ εν πολέμω θνήξεις». Η θέση του κόμματος πριν ή μετά το αρνητικό μόριο “ουκ”, καθορίζει και τη σημασία του χρησμού.

Κέρβερος: Σκληρός, ανυποχώρητος. Προέρχεται από το ομώνυμο τέρας που φύλαγε τον Άδη και δεν επέτρεπε την είσοδο.

Κέρας Αμαλθείας: Παραπέμπει σε πλούτο – αφθονία υλικών αγαθών. Η φράση προέρχεται από περιστατικό όπου η Αμάλθεια έτρεφε τον μικρό Δία με κέρατο κατσίκας γεμάτο γάλα και μέλι.

Κόπρος του Αυγείου: Συγκεντρωμένες ατασθαλίες – καταστάσεις οι οποίες δύσκολα διορθώνονται. Η φράση προέρχεται από άθλο του Ηρακλή, κατά τον οποίο καθάρισε την κοπριά από τους στάβλους του Αυγείου.

Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα: Λέγεται για όσους υπερηφανεύονται και καυχώνται για ανεπιβεβαίωτα κατορθώματα και καλούνται να αποδείξουν ότι λένε την αλήθεια. Η φράση προέρχεται από Αισώπειο μύθο σύμφωνα με τον οποίο κάποιος ισχυριζόταν ότι κάποτε στη Ρόδο έκανε ένα πολύ μεγάλο άλμα και του ζήτησαν να το επαναλάβει λέγοντάς του την παραπάνω φράση. (Αισώπου Μύθοι «Ανήρ Κομπαστής»)

Mηδένα προ του τέλους μακάριζε: Μην βιάζεσαι να μακαρίσεις κάποιον πριν το τέλος. Με αυτή τη φράση σχολίασε ο Σόλωνας τους θησαυρούς του Κροίσου, όταν ο τελευταίος τους έδειξε με υπερηφάνεια. (Ηροδότου Ι 32 7)

Κύκνειο άσμα: Η τελευταία ενέργεια – πράξη – έργο κάποιου. Προέρχεται από το τελευταίο τραγούδι του κύκνου πριν το θάνατό του. (Πλάτωνος Φαίδων 84 Ε)

Ιστός της Πηνελόπης: Λέγεται για έργο που δεν τελειώνει. Η φράση είναι από τον Όμηρο όπου στην Οδύσσεια αναφέρεται στην Πηνελόπη η οποία ύφαινε ένα ύφασμα την ημέρα και το ξήλωνε τη νύχτα, θέλοντας να ξεγελάσει τους μνηστήρες μέχρι να γυρίσει ο Οδυσσέας από την Τροία. (Ομήρου Οδύσσεια τ 149)

Κουτί της Πανδώρας: Εμφάνιση πολλών δεινών ταυτόχρονα. Η φράση προέρχεται από τη μυθολογία, σύμφωνα με την οποία ο Δίας για να τιμωρήσει τους ανθρώπους έδωσε στην Πανδώρα ως δώρο ένα κιβώτιο γεμάτο με όλες τις συμφορές, με αποτέλεσμα μόλις το άνοιξε να βγουν όλα τα δεινά, εκτός από την ελπίδα.

Προκρούστειος Κλίνη: Προσαρμογή κάποιας κατάστασης βάσει συμφέροντος. Προέρχεται από τον μυθικό κακούργο Προκρούστη, ο οποίος έδενε τα θύματά του σε κρεβάτι κι έπειτα τους έκοβε ή εξάρθρωνε τα πόδια, προκειμένου να τους φέρει σε ίσο μήκος με το κρεβάτι.

Μέμνησο των Αθηναίων: Μην ξεχνάς αυτόν που πρόκειται να εκδικηθείς.Τη φράση έλεγε καθημερινά ένας υπηρέτης στον Δαρείο (κατόπιν εντολής του) υπενθυμίζοντάς του ότι έπρεπε να τιμωρήσει τους Αθηναίους, διότι συμμετείχαν στην πυρπόληση των Σάρδεων. (Ηροδότου V 105)

Μερίς του λέοντος: Το μεγαλύτερο μερίδιο. (Αισώπου μύθοι «Λέων και αλώπηξ»)

Κομίζω γλαύκα εις Αθήνας: Όταν λέγονται ήδη γνωστά πράγματα. Η φράση λέγεται διότι στην Αθήνα η γλαύκα, η κουκουβάγια, ήταν γνωστή, σαν σύμβολο της Αθήνας και εικονιζόταν παντού, όπως στις στροφές των σπιτιών, στα νομίσματα κ.λπ. (Αριστοφάνη, Όρνιθες, 301)

Το είδαμε: www.egriechen.info

 

 

Μενάνδρου «Γνώμαι μονόστιχοι» απ το Α ως το Ω

17 Σεπτέμβριος 2015

Al Pacino at Caffe Reggio on MacDougal Street, NYC 1979Ανήρ δίκαιος έστιν ουχ ο μη αδικών, αλλ΄ όστις αδικείν δυνάμενος μη βούλεται.

Δίκαιος δεν είναι όποιος δεν κάνει αδικίες μα όποιος μπορεί αλλά δεν θέλει.


Βροτοίς άπασιν η συνείδησις θεός.

Θεός κάθε θνητού η συνείδησή του.


Γυναικί κόσμος ο τρόπος, ου τα χρυσία.

Της γυναίκας στολίδι το φέρσιμό της, όχι τα χρυσαφικά.


Δις εξαμαρτείν ταυτόν ουκ ανδρός σοφού.

Δυο φορές στο ίδιο λάθος δεν πέφτει ο σοφός


Εύτολμος είναι κρίνε, τολμηρός δε μη.

Προτίμα να είσαι τολμηρός, όχι παράτολμος.


Ζήθι προσεχόντως ως μακράν εγγύς βλέπων.

Ζήσε προσεχτικά, παρατηρώντας τα κοντινά όπως τα μακρινά.


Ή λέγε τι σιγής κρείττον ή σιγήν έχε.

Ή λέγε κάτι καλύτερο απ τη σιωπή ή σώπαινε.


Θάλασσα και πυρ και γυνή τρίτον κακόν.

Πυρ, γυνή και θάλασσα: τα τρία κακά.


Ισχυρόν όχλος έστίν, ουκ έχει δε νούν.

Ο όχλος έχει δύναμη, όχι όμως και μυαλό.


Κούφως φέρειν δεί τας παρεστώσας τύχας.

Ό,τι φέρνει η τύχη μην το παίρνεις κατάκαρδα.


Λίαν φιλών σεαυτόν ουχ έξεις φίλον.

Αν υπεραγαπάς τον εαυτό σου, δεν θάχεις κανέναν να σ αγαπά.


Μετά την δόσιν τάχιστα γηράσκει χάρις.

Η ευγνωμοσύνη γερνά αμέσως μόλις πάρει κανείς αυτό που θέλει.


Νόμιζε κοινά πάντα δυστυχήματα.

Όλες οι ατυχίες να θεωρείς πως είναι για όλους.


Ξένους ξένιζε μηδέποτε ξένος γένη.

Τον ξένο περιποιήσου τον, μη βρεθείς κι εσύ κάποτε ξένος.


Ουδείς ό νοείς μεν οίδεν, ό δε ποιείς βλέπει.

Ο άλλος δεν ξέρει τις σκέψεις σου, μόνο βλέπει τις πράξεις σου.


Πενίαν φέρειν ου παντός, αλλ΄ ανδρός σοφού.

Την ανέχεια δεν μπορεί ο καθείς να την υπομείνει – μόνον ο σοφός.


Ρήτωρ πονηρός τους νόμους λυμαίνεται.

Ο αχρείος πολιτικός τους νόμους τους ρημάζει.


Σαυτόν φύλαττε τοις τρόποις ελεύθερον.

Πρόσεχε τη διαγωγή σου, να είναι ελεύθερου ανθρώπου.


Ταληθές ανθρώποισιν ουχ ευρίσκεται.

Την αλήθεια δεν την βρίσκει ο άνθρωπος.


Υπερήφανον πράγμ΄ έστιν ωραία γυνή.

Γυναίκα της ώρας της: αγέρωχο πράγμα!


Φεύγ΄ ηδονήν φέρουσαν ύστερον βλάβην.

Μακριά απ την ηδονή που φέρνει αργότερα πόνο.


Χρηστός πονηροίς ου τιτρώσκεται λόγοις.

Τον τίμιο δεν τον αγγίζουν οι κακολογίες.


Ψευδής διαβολή τον βίον λυμαίνεται.

Η συκοφαντία ρημάζει τη ζωή.


Ως ουδέν η μάθησις, αν μη νους παρή.

Ένα τίποτα η μόρφωση, αν δεν είναι κι από κοντά ο νους.


O Μένανδρος (Αθήνα, 342-292 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας συγγραφέας, εκπρόσωπος της Νέας Κωμωδίας. Στην εποχή του θεωρείται ότι έχει πια παρέλθει ο “χρυσός αιώνας” του αρχαιοελληνικού δράματος και ότι οι ηθοποιοί είχαν ήδη αποκτήσει πιο σημαντικό ρόλο από ό,τι οι δραματουργοί.
Ήταν γιος του Διοπείθη από την Κηφισιά. Η οικογένειά του ήταν ευκατάστατη. Η περιουσία που κληρονόμησε, του επέτρεψε να ασχοληθεί με τη συγγραφή. Θείος του ήταν ο ποιητής της Μέσης Κωμωδίας Άλεξις και μάλλον ο πρώτος του δάσκαλος στο θέατρο. Είχε δάσκαλό του στη φιλοσοφία τον Θεόφραστο.
Του αποδίδονται πάνω από εκατό έργα, ενώ αναφέρεται ότι έλαβε το πρώτο βραβείο οκτώ φορές, δυστυχώς από το έργο του έχουν απομείνει μόνο πέντε ελλιπείς κωμωδίες. Το μοναδικό ολοκληρωμένο έργο του που σώζεται είναι ο «Δύσκολος», που θεωρείται ότι το έγραψε στο ξεκίνημα της καριέρας του. Θέμα των κωμωδιών του είναι η κοινωνία της Αθήνας σε μια εποχή αναστατώσεων μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Δεν τον ενδιαφέρουν οι πολιτικές εξελίξεις. Εστιάζει στα πρόσωπα με τις επιθυμίες, τα πάθη, τα ελαττώματα και τις αρετές τους. Οι ιστορίες του έχουν σημείο αναφοράς τον έρωτα των νέων και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν μέχρι να πετύχουν την πολυπόθητη ένωσή τους.

Μισιρλού

8 Σεπτέμβριος 2015

Ήταν 8 Σεπτεμβρίου 1941, όταν ο Harry James και η ορχήστρα του ηχογράφησαν τη Μισιρλού, ένα τραγούδι που ξεκίνησε από την Ελλάδα ως ρεμπέτικο κι έγινε παγκόσμια επιτυχία.

Τραγούδι που ξεκίνησε από την Ελλάδα ως ρεμπέτικο κι έγινε παγκόσμια επιτυχία, γνωρίζοντας διασκευές σε διαφορετικά μουσικά στυλ (τζαζ, οριεντάλ, κλέζμερ, σερφ-ροκ, γκαράζ-ροκ κ.ά.). Μισιρλού σημαίνει γυναίκα από το Μισίρι (Μισρ=Αίγυπτος στα αραβικά) και αναφέρεται σε μουσουλμάνα της Αιγύπτου, καθότι τη χριστιανή της περιοχής την ονομάζουμε Αιγυπτιώτισσα.

Η Μισιρλού είναι ένα αργό ζεϊμπέκικο, που πρωτακούστηκε στην Αθήνα γύρω στο 1927 από την κομπανία του Δημήτρη Πατρινού, ενός σμυρνιού μουσικού, που ήρθε στην πρωτεύουσα με το κύμα των προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής. Το τραγούδι αναφέρεται στον έρωτα ενός χριστιανού για μια μουσουλμάνα, θέμα – ταμπού για εκείνη την εποχή και όχι μόνο. Η μελωδία είτε προϋπήρχε και ήταν οικείο άκουσμα στον ευρύτερο χώρο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, είτε αποτελεί ομαδική δουλειά της κομπανίας του Πατρινού. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Πατρινός έγραψε τους στίχους.

Η διεθνής πορεία του τραγουδιού ξεκίνησε το 1930 από τις ΗΠΑ, με την κυκλοφορία του από τη δισκογραφική εταιρεία Orthophonic του ελληνοαμερικανού Τίτου Δημητριάδη. Το 1941 ένας άλλος ελληνοαμερικανός, ο μουσικός Νίκος Ρουμπάνης του άλλαξε τον τόνο και τη μελωδία, δίνοντάς του τον ανατολίτικο ήχο με τον οποίο είναι γνωστό σήμερα. Φρόντισε, μάλιστα, να κατοχυρώσει το όνομά του ως συνθέτης του τραγουδιού. Καθώς κανείς δεν του αμφισβήτησε το δικαίωμα αυτό, ο Ρουμπάνης εμφανίζεται ως συνθέτης της Μισιρλούς σε όλο τον κόσμο εκτός από την Ελλάδα.

Αμέσως μετά τη διασκευή του Ρουμπάνη, το τραγούδι εντάχθηκε στο ρεπερτόριο μεγάλων ορχηστρών της εποχής του σουίνγκ, όπως του Χάρι Τζέιμς, του Γούντι Χέρμαν και του Ξαβιέ Κούγκατ. Όμως, η μεγάλη επιτυχία για τη Μισιρλού ήλθε στις αρχές της δεκαετίας του ’60 από καλλιτέχνες του Surf-Rock. Την αρχή έκανε ο κιθαρίστας Ντικ Ντέιλ, ένας μουσικός με λιβανέζικες ρίζες (Ρίτσαρντ Μανσούρ το πραγματικό του όνομα), όταν ένας θαμώνας στο κλαμπ που εμφανιζόταν τον προκάλεσε να παίξει ένα σόλο με μία μόνο χορδή της κιθάρας. Αυτός διάλεξε τη Μισιρλού για να ανταποκριθεί στην πρόκληση. Το 1963, οι σπουδαίοι The Beach Boys παρουσίασαν στο άλμπουμ τους Surfin’ USA μια εκτέλεση του τραγουδιού παρόμοια με αυτή του Ντέιλ, κάνοντας έτσι τη Μισιρλού τμήμα της surf παράδοσης, αλλά και της αμερικάνικης ποπ κουλτούρας.

Το 1994 η Μισιρλού στην εκτέλεση του Ντικ Ντέιλ ήλθε και πάλι στο προσκήνιο, καθώς ακουγόταν στην καλτ ταινία του Κουέντιν Ταραντίνο Pulp Fiction, ενώ το 2006 ξανάγινε δημοφιλής, όταν αποτέλεσε τη βάση για το τραγούδι των Black Eyed Peas, Pump it. Αξιοσημείωτη είναι και η εκδοχή του γνωστού κουαρτέτου εγχόρδων The Kronos Quartet, που συμπεριέλαβε τη Μισιρλού στο άλμπουμ τους Caravan (2000) με τον τίτλο Misirlou Twist.

Στην Ελλάδα, τη Μισιρλού έχουν τραγουδήσει αρκετοί καλλιτέχνες, όπως η Δανάη, η Σοφία Βέμπο, ο Νίκος Γούναρης, ο Μανώλης Αγγελόπουλος, το ροκ συγκρότημα των Last Drive (άλμπουμ Underworld Shakedown του 1986) και η γκαράζ μπάντα των Sound Explosion (Misirlou the Greek).

Το 2004, η Μισιρλού επιλέχτηκε από την οργανωτική επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας ως ένα από τα πιο γνωστά ελληνικά τραγούδια όλων των εποχών, και ακούστηκε στην τελετή λήξης από την Άννα Βίσση. Στο τεύχος Μαρτίου 2005 το αγγλικό μουσικό περιοδικό Q δημοσίευσε έναν κατάλογο με τα 100 κορυφαία 100 κιθαριστικά τραγούδια. Η Μισιρλού στη διασκευή του Ντικ Ντέιλ κατέλαβε την 89η θέση.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/306#ixzz3l7ttABaW

Η ωραιότερη λέξη της ελληνικής γλώσσας!

4 Σεπτέμβριος 2015

ρωμηος

του Ελευθερίου Γ. Σκιαδά.

«Ποία είναι η ωραιοτέρα λέξις της ελληνικής γλώσσης;» αναρωτιόταν ο Πέτρος Χάρης (Ιωάννης Μαρμαριάδης 1902-1998) πριν από περίπου 80 χρόνια και ξεκινούσε ένα όμορφο δημοσιογραφικό παιχνίδι, δημοσιεύοντας τις απόψεις των σπουδαιότερων λογοτεχνών, δημοσιογράφων αλλά και πολιτικών της εποχής· μιας εποχής κατά την οποία κυρίως ο κόσμος των Τεχνών και των Γραμμάτων ερωτοτροπούσε με τη γλώσσα μας, επηρεασμένος σαφώς από την εθνική πολιτική και τον αστικό εκσυγχρονισμό της σχολικής γνώσης που διαμόρφωνε τη νέα ελληνική γλώσσα.

Νομοσχέδια και γλωσσο-εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις από το 1913 και εντεύθεν, καθώς και το νεοφιλελληνικό γλωσσικό κίνημα που αναπτύχθηκε στο εξωτερικό –κυρίως στη Γαλλία με αιχμή την ίδρυση του Ινστιτούτου της Σορβόνης (1920) από τον Hubert Pernot (1870-1946)– έδιναν νέες διαστάσεις στην ευρεία κατανόηση και διάδοση του ελληνικού πνεύματος τόσο στο εσωτερικό όσο και στην Ευρώπη.

Την ώρα που το παιχνίδι αυτό παιζόταν στον Τύπο της Γαλλίας, στην Ελλάδα ο Π. Χάρης, εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι στον τόπο μας ακόμη και η καθημερινή γλώσσα χώριζε τους ανθρώπους σε στρατόπεδα, καλούσε τους διανοούμενους να απαντήσουν. Έτσι, ο Κωστής Παλαμάς απάντησε ότι η ωραιότερη λέξη είναι ο «δημοτικισμός», ο Γρηγόρης Ξενόπουλος έβρισκε γοητεία στη λέξη «αισιοδοξία», ο Σπύρος Μελάς χωρίς δισταγμό έβρισκε πιο ελκυστική τη λέξη «ελευθερία» και ο στιλίστας Ζαχαρίας Παπαντωνίου εξήρε την ομορφιά της λέξης «μοναξιά». Ο ζωγράφος και καθηγητής της Σχολής Καλών Τεχνών Ουμβέρτος Αργυρός επέλεγε τη λέξη «χάρμα» διότι, όπως υποστήριζε, δεν υπάρχει σε καμία άλλη γλώσσα και στα πέντε γράμματά της κλείνει ό,τι χίλιες άλλες λέξεις μαζί.

Ο Σωτήρης Σκίπης ανέσυρε τη λέξη «απέθαντος» από τα βυζαντινά κείμενα, διαχωρίζοντάς την από τη λέξη «αθάνατος», και ο Παντελής Χορν δήλωσε παντοτινή προτίμηση στη λέξη «νειάτα». Ο αλησμόνητος Αθηναιογράφος Δημήτριος Γρ. Καμπούρογλους, παρά τα χρόνια του, προτιμούσε τη λέξη «ιμερτή», δηλαδή την αγαπητή, την ποθητή. Ο θεατράνθρωπος Νικόλαος Λάσκαρις τη «ζάχαρη», ο ιστορικός Διονύσιος Κόκκινος τη λέξη «χίμαιρα», ο ζωγράφος Παύλος Μαθιόπουλος το «φως» και ο γλύπτης Μιχαήλ Τόμπρος τη λέξη «ουσία». Ο Παύλος Νιρβάνας (Πέτρος Κ. Αποστολίδης), προφανώς επηρεασμένος από τον τόπο του (Σκόπελο), αγαπούσε τη λέξη «θάλασσα».

Οι ζωγράφοι αποκάλυπταν τις ευαισθησίες τους: Ο Δημήτριος Γερανιώτης ήθελε την «αρμονία», ο Κωνσταντίνος Παρθένης την «καλημέρα» και ο Δημήτριος Μπισκίνης το «όνειρο».

Ως προς τις γυναίκες που κυριαρχούσαν στην πνευματική ζωή η λαογράφος Αγγελική Χατζημιχάλη ήθελε «πίστη», ενώ η 25χρονη ηθοποιός Ελένη Παπαδάκη, η οποία έμελλε να δολοφονηθεί άδικα στα Δεκεμβριανά του 1944, δήλωνε πως «η λέξις που περικλείει τα περισσότερα πράγματα, τα πάντα θα έλεγα, είναι η λέξις «ΖΩΗ»»! Η ιατρός και συγγραφέας Άννα Κατσίγρα ήθελε «χαρά» και η καθηγήτρια του Ελληνικού Ωδείου Αύρα Θεοδωροπούλου αναζητούσε την «καλοσύνη».

Ενδιαφέρουσες όμως ήταν και οι απαντήσεις των πολιτικών του 1933: Ο στρατιωτικός και Πρόεδρος της Γερουσίας Στυλιανός Γονατάς προτιμούσε το «εμπρός», ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου τη λέξη «μάννα» και ο πρόεδρος της Βουλής Θεμιστοκλής Σοφούλης τη λέξη «φιλότιμο» διότι εκφράζει έναν ολόκληρο ηθικό κόσμο και δεν υπάρχει σε άλλη γλώσσα του κόσμου. Ο αρχηγός του Αγροτικού Κόμματος Ελλάδος Ιωάννης Σοφιανόπουλος πρότασσε την «ανατολή» και ο ιδρυτής του ίδιου κόμματος Αλέξανδρος Μυλωνάς τη λέξη «πόνος».

Αισιοδοξία, ελευθερία, μοναξιά, νειάτα, ιμερτή, θάλασσα, αρμονία, καλημέρα, όνειρο, πίστη και ζωή είναι λέξεις με τις οποίες πορευόταν η Ελλάδα πριν από ογδόντα χρόνια. Ατένιζε την έξοδο από την οικονομική κρίση, έπαιζε με τη ζωντανή ελληνική γλώσσα και επέτρεπε στην παγκόσμια κοινότητα να βαφτίζεται στα νάματά της.

Πηγή:www.mikros-romios.gr

 

 

Πρώτη επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη- 20/07/1969

19 Ιούλιος 2015

 

moon10

Σήμερα , Δευτέρα 20 Ιουλίου, συμπληρώνονται 46 χρόνια από την πρώτη επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη, καθώς το 1969, τα μέλη του πληρώματος του Apollo 11 έφταναν στο φυσικό δορυφόρο της Γης, καθιστώντας τις ΗΠΑ τη μόνη χώρα που έχει κατορθώσει κάτι τέτοιο μέχρι σήμερα.

Τα χρόνια που ακολούθησαν, πλήθος θεωριών συνωμοσίας έκαναν την εμφάνισή τους, αμφισβητώντας ότι η προσσελήνωση τού Νηλ Άρμστρονγκ, όπως και οι επόμενες συνέβησαν πράγματι. Οι θιασώτες τέτοιων θεωριών υποστήριζαν ότι επρόκειτο για ένα τρικ από την αμερικανική κυβέρνηση ώστε να κερδίσει τον πόλεμο των εντυπώσεων από το αντίπαλο δέος της Σοβιετικής Ένωσης.

Πρόσφατες δημοσκοπήσεις, φανερώνουν μάλιστα ότι το 20% των Αμερικανών πιστεύουν πως οι ΗΠΑ δεν έφτασαν ποτέ στο φεγγάρι, προβάλλοντας συνεχώς το ερώτημα «πώς είναι δυνατόν τις επόμενες δεκαετίες μετά το ’70 να μην έχει οργανωθεί ξανά αντίστοιχη αποστολή;»

Με αφορμή, λοιπόν, τη συμπλήρωση 46 χρόνων από την περίφημη προσσελήνωση, ας δούμε τις «αποδείξεις» που προβάλλουν οι θιασώτες των θεωριών συνωμοσίας για να στηρίξουν την άποψή τους, αλλά και τις εξηγήσεις που δίνει η NASA από τη μεριά της…

Η σημαία που κυματίζειmoon1

Ένα από τα πρώτα σημεία στα οποία στέκονται όσοι υποστηρίζουν ότι η προσσελήνωση δεν συνέβη ποτέ, είναι το γεγονός ότι η αμερικανική σημαία που τοποθέτησαν οι αστροναύτες, εμφανίζονταν στην τηλεοπτική μετάδοση να κυματίζει. Οι συνωμοσιολόγοι υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει αέρας στην ατμόσφαιρα του φεγγαριού, και ως εκ τούτου δεν υπάρχει άνεμος ώστε να κουνά τη σημαία.

Ωστόσο, αμέτρητες εξηγήσεις έχουν δοθεί για να ερμηνεύσουν το φαινόμενο με τη σημαία: Η NASA ισχυρίζεται ότι η σημαία ήταν αποθηκευμένη μέσα σε ένα λεπτό σωλήνα και οι πτυχώσεις δημιουργήθηκαν πριν καν τοποθετηθεί. Άλλες εξηγήσεις προτείνουν ότι οι πτυχώσεις προκλήθηκαν από την αντίρροπη δύναμη σε αυτή που άσκησαν οι αστροναύτες αγγίζοντας το αλουμινένιο κοντάρι.

Απουσία κρατήρων από την προσσελήνωση
moon2Η θεωρία αυτή λέει το εξής: εάν η NASA είχε πραγματικά φτάσει στην επιφάνεια της Σελήνης, θα υπήρχε κάποιος ίχνος κρατήρα κάτω από το σκάφος που θα έδειχνε το σημείο προσσελήνωσης. Ωστόσο, κανένας κρατήρας δεν είναι ορατός σε οποιαδήποτε φωτογραφία ή βίντεο. Αντίθετα, η επιφάνεια της Σελήνης εμφανίζεται καλυμμένη με λεπτή σκόνη και ακόμη κι αυτή δεν φαίνεται να έχει μετακινηθεί στις φωτογραφίες.

Όπως και στην περίπτωση της σημαίας, έτσι και με τους κρατήρες, υπάρχουν διάφορες ερμηνείες. Η NASA υποστηρίζει ότι το σκάφος χρειάζεται σημαντικά λιγότερη ώθηση σε συνθήκες χαμηλής βαρύτητας, σε σχέση με τη Γη. Η επιφάνεια της Σελήνης, από την άλλη, είναι ένας στέρεος βράχος, κι σε κάθε περίπτωση, δεν θα ήταν δυνατό να δημιουργηθεί ένας κρατήρας, όπως δεν δημιουργείται κι όταν ένα αεροπλάνο προσγειώνεται στον αεροδιάδρομο.

Οι πολυάριθμες πηγές φωτός
moon3Στο φεγγάρι υπάρχει μόνο μια δυνατή πηγή φωτός: ο ήλιος. Έτσι, λογικά θα συμπέραινε κάποιος πως όλες οι σκιές θα έπρεπε να πέφτουν παράλληλα η μία με την άλλη. Ωστόσο, δεν παρατηρήθηκε κάτι τέτοιο κατά την προσσελήνωση. Αντίθετα, τόσο οι φωτογραφίες, όσο και τα βίντεο, δείχνουν ξεκάθαρα τις σκιές να πέφτουν προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Οι συνωμοσιολόγοι υποστηρίζουν ότι αυτό οφείλεται σε πολλαπλές πηγές φωτός που βρίσκονταν εκεί, υπονοώντας ότι οι φωτογραφίες ελήφθησαν σε σκηνικό γυρισμάτων!

Η NASA από τη μεριά της, υποστηρίζει πως ευθύνη για το φαινόμενο αυτό έχει το ανώμαλο τοπίο της Σελήνης, καθώς με τις ανωμαλίες και τους λογής-λογής λόφους προκαλεί τις αποκλίσεις του ίσκιου. Ωστόσο, οι συνωμοσιολόγοι επιμένουν πως οι λόφοι δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τόσο μεγάλες διαφορές στη γωνία των σκιών.

Το ανεξήγητο αντικείμενο που αντανακλάται στη στολή αστροναύτη
moon4Αμέσως μετά τη δημοσιοποίηση των φωτογραφιών από τις προσσεληνώσεις, αρκετοί πρόσεξαν πως ένα μυστηριώδες αντικείμενο φαινόταν να αντανακλάται στο κράνος ενός αστροναύτη από την αποστολή Apollo 12. Το αντικείμενο φαίνονταν να κρέμεται από ένα σκοινί ή καλώδιο και δεν είχε κανένα λόγο να βρίσκεται εκεί, κάτι που οδήγησε πολλούς να πιστέψουν πως επρόκειτο για έναν προβολέα σαν κι αυτούς που βρίσκονται σε στούντιο γυρισμάτων.

Ωστόσο, η ομοιότητα με προβολέα είναι αμφισβητήσιμη, δεδομένης κιόλας της χαμηλής ποιότητας της φωτογραφίας. Παρόλαυτα το μυστήριο γιατί κάτι να κρέμεται στον αέρα, παραμένει. Το σκάφος σε άλλες φωτογραφίες δείχνει να μην έχει καμία προεξοχή που να ταιριάζει με αυτή στη φωτογραφία, κι έτσι δεν έχει δοθεί καμία ερμηνεία για την ταυτότητα του  αντικείμενου.

Η απουσία αστεριών
moon5Ένα ισχυρό επιχείρημα στη φαρέτρα όσων υποστηρίζουν ότι η προσσελήνωση δεν συνέβη ποτέ, είναι η σχεδόν παντελής απουσία αστεριών σε κάθε φωτογραφία και βίντεο. Στη Σελήνη δεν υπάρχουν σύννεφα κι έτσι τα αστέρια είναι μονίμως ορατά και σαφώς πιο φωτεινά σε σχέση με τη Γη. Οι συνωμοσιολόγοι υποστηρίζουν πως θα ήταν αδύνατο για τη NASA να χαρτογραφήσει την ακριβή θέση κάθε άστρου για να στήσει την απάτη, χωρίς να εκτεθεί κι έτσι σκοπίμως δεν συμπεριέλαβε κανένα. Μέσα από το πρίσμα αυτό γίνεται αντιληπτή και η δικαιολογία που έδωσε η διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ και η οποία ήταν πως η χαμηλή ποιότητα των φωτογραφιών καθιστούσε αόρατα τα αστέρια.

Ωστόσο, ορισμένες φωτογραφίες είναι υψηλής ποιότητας και σε αυτήν όμως την περίπτωση κανένα αστέρι δεν φαίνεται…

Η ζώνη ακτινοβολίας Βαν Άλεν
moon6Προκειμένου να φτάσουν στη Σελήνη, οι αστροναύτες έπρεπε να περάσουν από τη ζώνη ακτινοβολίας που είναι γνωστή σαν ζώνη Βαν Άλεν. Η ζώνη βρίσκεται στο ίδιο σημείο συνέχεια εξαιτίας του βαρυτικού πεδίου της Γης. Οι αποστολές Apollo στη Σελήνη ήταν και οι πρώτες προσπάθειες μεταφοράς ανθρώπων μέσα από τη ζώνη. Ωστόσο, οι συνωμοσιολόγοι υποστηρίζουν ότι τα επίπεδα ακτινοβολίας θα είχαν «ψήσει» τους αστροναύτες κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους προς τη Σελήνη, παρά τις επιστρώσεις αλουμινίου που κάλυπτε το εσωτερικό και το εξωτερικό του διαστημικού σκάφους.

Η NASA από τη μεριά της αντιπαρέρχεται το επιχείρημα αυτό, υπογραμμίζοντας το μικρό χρόνο διέλευσης της ζώνης, κάτι που σημαίνει ότι οι αστροναύτες έλαβαν μια μικρή μόνο δόση ακτινοβολίας.

Ο βράχος με το γράμμα «C»
moon7Μια από τις πιο διάσημες φωτογραφίες από προσσελήνωση δείχνουν ένα βράχο, πάνω στον οποίο διακρίνεται πεντακάθαρα το λατινικό γράμμα «C». Ο χαρακτήρας είναι απολύτως συμμετρικός, κάτι που σημαίνει ότι είναι μάλλον απίθανο να πρόκειται περί σύμπτωσης. Η θεωρία που έχει προταθεί είναι πως ο βράχος είναι απλά ένα μέρος του σκηνικού με το γράμμα να έχει σκαλιστεί από κάποιο μέλος κινηματογραφικού συνεργείου και ο υπεύθυνος να γύρισε το βράχο με το λάθος τρόπο, φανερώνοντας το σημάδι στην κάμερα.

Η Διαστημική Υπηρεσία των ΗΠΑ έχει δώσει αντικρουόμενες ερμηνείες για το γράμμα. Από τη μία έχει ρίξει την ευθύνη σε αυτόν που εμφάνισε το φιλμ, λέγοντας ότι προσέθεσε το γράμμα «για πλάκα». Από την άλλη, η NASA έχει δηλώσει ότι μπορεί να οφείλεται και σε τρίχες που μπλέχτηκαν κατά τη διάρκεια εμφάνισής του φιλμ.

Το πανομοιότυπο φόντο
moon8Δύο φωτογραφίες από την αποστολή του Apollo 15 δείχνουν το τοπίο στο φόντο να είναι πανομοιότυπο, παρόλο που σύμφωνα με τη Διαστημική Υπηρεσία έχουν ληφθεί σε διαφορετικά σημεία που απέχουν μίλια μεταξύ τους. Στη μία φωτογραφία μάλιστα φαίνεται ένα διαστημικό όχημα. Έτσι, αναρωτιούνται οι συνωμοσιολόγοι, πώς είναι δυνατόν το όχημα να βρίσκεται στη μία και να μην υπάρχει στην άλλη, εφόσον όλες οι φωτογραφίες ελήφθησαν μετά την προσσελήνωση; Σύμφωνα, λοιπόν, με τους ίδιους, η NASA απλά χρησιμοποίησε το ίδιο σκηνικό όταν γύρναγε διαφορετικές σκηνές από τις υποτιθέμενες προσσεληνώσεις.

Η NASA υπεραμύνθηκε, προτείνοντας ότι εφόσον το φεγγάρι είναι πολύ μικρότερο από τη Γη, ο ορίζοντας μπορεί να φαίνεται σημαντικά πιο κοντά στο ανθρώπινο μάτι. Σε κάθε περίπτωση όμως, το να ισχυρίζεται κανείς ότι οι δύο λόφοι που φαίνονται στις φωτογραφίες απέχουν μίλια μεταξύ τους, είναι πέραν αμφιβολίας ψευδές.

Πηγή:  www.newsbeast.gr

12 άνθρωποι χωρίς πτυχίο , που άλλαξαν τον κόσμο.

25 Ιούνιος 2015

 

Μπορεί να μην είχαν ακαδημαϊκή μόρφωση αλλά κατάφεραν να μείνουν στην Ιστορία. Steve Jobs, Quentin Tarantino και 10 ακόμη (Pics)

Από μικρό σου λένε να τα πας καλά στο σχολείο για να μπορέσεις να μπεις στο πανεπιστήμιο. Μόλις μπεις πρέπει να διαβάσεις για να μπορέσεις να πάρεις γρήγορα το πτυχίο σου και ίσως κάνεις και κάπoιο μεταπτυχιακό. Τόσο διάβασμα, τόσα βιβλία, τόσος χρόνος όλα αυτά για να πετύχεις. Είναι όμως απαραίτητα ;

Δείτε 12 ανθρώπους που δεν είχαν την ανώτατη ακαδημαϊκή μόρφωση ή ακόμα και τη βασική και όμως κατάφεραν να αφήσουν το στίγμα τους στο κόσμο:

1. Ed ”Doc” Ricketts

ADVERTISEMENT

 Ο Ed Ricketts, ο οποίος είναι γνωστός με το ψευδώνυμο ”Doc”, είχε αποφασίσει να παρατήσει το κολέγιο προκειμένου να ασχοληθεί  με την θαλάσσια οικολογία που πάντα αγαπούσε. Ο Doc έχει ερευνήσει το μεγαλύτερο μέρος της Δυτικής ακτής της Βόρειας Αμερικής, ενώ έχει γράψει και πολλά βιβλία σχετικά με την θαλάσσια οικολογία. Από πολλούς αναγνωρίζεται ως μια από τις αυθεντίες σε ότι έχει να κάνει με την οικολογία.

2.  Orville και Wilbur Wright

 Σίγουρα θα έχετε ακούσει για τους αδερφούς Wright, καθώς ήταν αυτοί που έφτιαξαν το πρώτο αεροπλάνο. Αυτό που ίσως δεν γνωρίζετε είναι ότι κανείς από τους δύο δεν αποφοίτησε από το γυμνάσιο.

3. Jane Goodall

 Η Jane Goodall έγινει διάσημη παγκοσμίως χάρη στην ενασχόληση της με χιμπατζήδες. Η Jane πέρασε αρκετό χρόνο με τα ζώα καταφέρνοντας να κερδίσει την εμπιστοσύνη τους, με αποτέλεσμα να προχωρήσει σε πρωτοποριακές ανακαλύψεις. Η Jane Goodall τα κατάφερε όλα αυτά χωρίς να πάει ποτέ στο κολέγιο.

4. David Bowie

 Ο David Bowie είναι δημοφιλής βρετανός μουσικός και παραγωγός της ροκ. Μάλιστα θεωρείτε ένας από τους σημαντικούς εκπροσώπους της ροκ μουσικής για τον 20ο αιώνα. Πριν ξεκινήσει τη πορεία του το μόνο που είχε διδαχτεί είναι να παίζει λίγο σαξόφωνο.

5.  Steve Irwin

 Ο Steve Irwin  έγινε γνωστός και ως Κροκοδειλάκιας διότι ήξερε τα πάντα γύρω από τα συγκεκριμένα ερπετά. Μάλιστα όλα αυτά τα έμαθε μόνος του, ξεκινώντας να ασχολείται από τα 9 του έτη όταν κυνήγησε για πρώτη φορά κροκόδειλους στο αγρόκτημα των γονιών του.

6. Steve Jobs

 Ο άνθρωπος που αποτελούσε τον ”εγκέφαλο” της Apple είχε πάει στο κολέγιο μόλις για έξι μήνες. Με τι ασχολήθηκε εκεί ; Με την καλλιγραφία, τα έργα του Σαίξπηρ και με σύγχρονο χορό.

7. Benjamin Franklin

 Ο Benjamin Franklin βοήθησε ώστε να ιδρυθούν βιβλιοθήκες και πανεπιστήμια στις Η.Π.Α. Επιπλέον συνέβαλε στο να υπάρξει πρόοδος στις επιστήμες καθώς και στη σύνταξη της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας. Δεν τα πήγε και άσχημα για έναν άνθρωπο ο οποίος εγκατέλειψε το σχολείο στην ηλικία των 10 ετών.

8. Jerrie Mock

 Η Jerrie Mock είναι η πρώτη γυναίκα πιλότος που πραγματοποίησε το γύρο του κόσμου. Το ταξίδι της ξεκίνησε στις 19 Μαρτίου 1964 και έληξε στις 17 Απριλίου 1964. Η Mock το κατάφερε αυτό έχοντας εγκαταλείψει το κολέγιο και με μόνο 750 ώρες πρακτικής εξάσκησης.

9. Frederick Douglass

 Ο Frederick Douglass γεννήθηκε ως σκλάβος αλλά κατάφερε να μάθει να γράφει και να διαβάζει. Μάλιστα δίδαξε κρυφά γραφή και ανάγνωση και σε άλλους σκλάβους. Όταν ελευθερώθηκε έγινε ρήτορας, πολιτικός αλλά και ένας επιτυχημένος συγγραφέας.

10. Jimi Hendrix

 Δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν τον Jimi Hendrix ως έναν από τους σπουδαιότερους κιθαρίστες που έχουν υπάρξει έως τώρα. Η ειρωνία είναι πως ο Hendrix ήταν αυτοδίδακτος ενώ δεν μπορούσε ούτε καν να διαβάσει μουσική.

11. Henry Ford

 Το όνομα Henry Ford  του παραμένει γνωστό μετά από πολλά χρόνια μιας και η αυτοκινητοβιομηχανία Ford εξακολουθεί να είναι επιτυχημένη. Το περίεργο είναι πως ο πατέρας του τον είχε μεγαλώσει έτσι ώστε να αναλάβει το οικογενειακό αγρόκτημα.

12. Quentin Tarantino

 Έχοντας κερδίσει δύο Όσκαρ ο Quentin Tarantino θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες της σύγχρονης εποχής. Ωστόσο σε αντίθεση με πολλούς σκηνοθέτες/συγγραφείς ο Tarantino δεν πήγε ποτέ σε Σχολή Κινηματογράφου. Επίσης εγκατέλειψε το γυμνάσιο και κατάφερε να γίνει σκηνοθέτης βλέποντας πολλές ταινίας ενώ δούλευε σε Video Club.

Πηγή: lolwot.com

Το είδαμε: www.news247.gr

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση