22Μαΐου1930: Ηεπιστροφή των κειμηλίων της Πάργας

Η επιστροφή των  κειμηλίων, που πήραν μαζί τους οι Παργινοί όταν ,στις 15 Απριλίου του 1819, ημέρα Μεγάλη Παρασκευή, αναγκάστηκαν να εκπατρισθούν, λόγω της επαίσχυντης συμφωνίας για την πώληση της Πάργας από τους Άγγλους στους Οθωμανούς, έγινε στις 22/5/1930,με την πιο επίσημη τελετή και με τον προσείκοντα σεβασμό προς τους ηθικούς νόμους της Ελληνικής Πολιτείας.

Τα κειμήλια είχαν συγκεντρωθεί και φυλάσσονταν στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο κάστρο της Κέρκυρας.

Την 21ηΜαΐου του 1930  ήρθε στην Κέρκυρα το θρυλικό πλοίο “Έλλη”,μεταφέροντας την Παργινή Επιτροπή παραλαβής των κειμηλίων, στο πλαίσιο των εορτασμών για τα 100 χρόνια του ανεξάρτητου Ελληνικού κράτους.

Την επόμενη 22-05-1930 μεταφέρθηκαν, με το θρυλικό αντιτορπιλικό από την Κέρκυρα στην Πάργα,  η τέφρα των προγόνων, τα ιερά κειμήλια, τα Ευαγγέλια, το λάβαρο και η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, η οποία σύμφωνα με την παράδοση φιλοταχνήθηκε από τον Αγιο Λουκά.

Γλαφειρότατα περιγράφεται η τελετή από την Κερκυραία Μαίρη Αρώνη,όπως αναφέρεται στο βιβλίο του Νίκου Τσάκα “Παργινές Εκκλησίες Ιερά Κειμήλια-Αρχαία Μνημεία”:

«Η λιτανεία αργά προχωρεί.Συγκινημένος ο κόσμος σταυροκοπείται στη διάβα της. Πάπάδες ιεροφορεμένοι κρατούν στα χέρια τα άγια σκεύη που τόσα χρόνια φύλαγε η Κέρκυρα με ευλάβεια.Σήμερα θα τα παραδώση στην Πάργα.Γλυκείς οι ήχοι των μουσικών γεμίζουν την ξάστερη ατμόσφαιρα…ο ξύλινος Σταυρός,το λάβαρο ξεσχισμένο από τα βόλια των Τούρκων,τα ασημένια αντικείμενα,το ιερό Ευαγγέλιο,εικόνες μαυρισμένες από την πολυκαιρία,ακολουθούν κιβώτια με αναρίθμητα κειμήλια σπασμένα, με την Ελληνική Σημαία…

Μεταξύ όλων αυτών των θησαυρών είναι και η Παναγιοπούλα.Ύστερα από τόσα χρόνια θα την ξαναπάμε στον αγαπητό τόπο,όπου πρώτα την ευρήκαν μέσα τους βράχους και την άγρια πρασινάδα…

Η ΕΛΛΗ παραλαμβάνει τα ιερά κειμήλια της Πάργας.Σηκώνει την Άγκυρα. Το πολεμικό γλυστρά απάνω στα νερά σιγά πρώτα,ύστερα γοργά.Ο κόσμος το παρακολουθεί,ώσπου χάνεται πίσω από τον κάβο του Φρουρίου…Οι καρδιές πάλλουν. Οι σκέψεις γυρίζουν στην Πάργα, όταν εδώ και χρόνια,ένα δειλινό με ξάστερο ουρανό και ήσυχη θάλασσα,τα καΐκια με τους Παργινούς εξορίστους απομακρύνονταν αργά-αργά,από το αγαπημένο χώμα.»

Κωνσταντίνου και Ελένης των ισαποστόλων

Α. Το απολυτίκιο

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. δ’.
Τοῦ Σταυροῦ σου τόν τύπον ἐν οὐρανῷ θεασάμενος, καί ὡς ὁ Παῦλος τήν κλῆσιν οὐκ ἐξ ἀνθρώπων δεξάμενος, ὁ ἐν βασιλεῦσιν, Ἀπόστολός σου Κύριε, Βασιλεύουσαν πόλιν τῇ χειρί σου παρέθετο· ἣν περίσωζε διά παντός ἐν εἰρήνη, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, μόνε Φιλάνθρωπε.

Β.Για την Κωνσταντίνα:Ναντίν – Σταμάτης Κόκοτας

Γ. Για την Ελένη:Καζαντζίδης – Νίτσα Ελενίτσα

Δ.Για τον Κωνσταντίνο:Ο ΚΩΣΤΑΣ. Κ. ΣΤΑΝΙΣΗ

Χ Ρ Ο Ν Ι Α      Π Ο Λ Λ Α !!!!!

Επίκαιρο σατιρικό ποίημα του …… 1892

 Χρ. Βαλανδρέας:Προς το κλεινόν πρωθυπουργόν κλαυσίλαον τον οχληρόν

Δεν είσαι συ, που βούλιαξες στα χρέη την Ελλάδα;

Δεν είσαι συ, που έκαμες τον βίον σου  φυλλάδα;

Δεν είσαι συ, που έλεγες πως η Ελλάς θα ζήση;

Δεν είσαι συ ο αίτιος, που η Ελλάς θα σβήση;

Δεν είσαι συ, που έκαμες τον κόσμον να στενάζη

των δε απόρων φοιτητών κανείς να μην σπουδάζη;

Δεν είσαι συ, που έβαλες εις ό,τι ξέρεις φόρους;

Δεν έκαμες το δάνειον με επαισχύντους όρους;

Δεν είσαι συ ο αίτιος των τωρινών πραγμάτων;

Δεν μας επώλησες εσύ ως ποίμνιον προβάτων;

Δεν έλεγες πως η Ελλάς προώρισται να ζήση;

Και τώρα τι λέγεις; Η Ελλάς ίσως χρεωκοπήση,

εάν δεν βρούμε δάνειο τους τόκους να πληρώσωμεν;

Εσύ τα λέγεις όλ’ αυτά, εσύ ‘σαι, κυρ – Σωτήρα;

Εάν συ είσαι ο Σωτήρ, πρέπει και να μας σώσης,

πρέπει να βρης και δάνειο τους τόκους να πληρώσης,

άλλωστε θα σε είπωμεν δικαίως ολετήρα!

Ήδη καλείς τους βουλευτάς είς τας εικοσιεννέα

, τι μούτρα έχεις να τους ιδής, τι να τους πείς ως νέα;

θα τους ειπής πως ήλθανε ξένοι να μας ιδούν,

να μας ζυγίσουν δίκαια και να αποφανθούν,

αν πίστιν έχωμεν και ημείς δάνειον να ζητήσωμεν;

Αυτά, λοιπόν, στους βουλευτάς έχεις να ειπής

σωτήρα του Έθνους ολετήρα!

Αθήνησι 23 Οκτωβρίου 1892

Πηγή: www.ithaque.gr

Σημείωση:Ολετήρας είναι ο καταστροφέας, αυτός πού σπέρνει τον όλεθρο.

Ρητό χρήσιμο για …σωτήρες από Marcus Tullius Cicero : Salus populi, suprema lex  esto που σημαίνει : Η ευημερία του λαού είναι ο υπέρτατος νόμος .

Κ Α Λ Η Μ Ε Ρ Α   Σ Α Σ !!!

Και το…δωράκι:Μας υποχρέωσες – Στράτος Διονυσίου

Γιορτή της Μάνας: η ωραιότερη της οικουμένης (3)

Γιορτή της Μητέρας σήμερα και κλείνουμε το αφιέρωμα με ένα κείμενο του φιλόσοφου Paul Valery, το ποίημα του Παπαδιαμάντη “Προς τη μητέρα μου” και τη μελοποίηση του ποιήματος που ερμήνευσε ο Σωκράτης Μάλαμας.

PAUL VALERY

Η ΝΕΑΡΗ ΜΗΤΕΡΑ

Αυτό το απομεσήμερο της πιο όμορφης εποχής  είναι τόσο τέλειο, όσο κι ένα πορτοκάλι που η ωριμότητά του εκδηλώνεται.

Ο κήπος σ΄ όλο το σφρίγος του, το φως, η ζωή, διασχίζουν αργά την εποχή της τελειότητας της φύσης τους. Θα νόμιζες πως το κάθε τι από τον καιρό της γένεσής του ωριμάζει μόνο την λάμψη τούτη μερικών στιγμών. Η ευτυχία είναι ορατή όπως ο ήλιος.

Η νέα μητέρα ζει το πιο αγνό της υπόστασής της στα μάγουλα του μικρού παιδιού που κρατάει. Το σφίγγει πάνω της, για να μείνει πάντα ο εαυτός της.

Αγκαλιάζει αυτό που γέννησε. Λησμονεί και διασκεδάζει γιατί δόθηκε, αφού ξανασυλλαβίζει και ξαναβρίσκει τον εαυτό της αόριστα στην τρυφερή επαφή αυτής της σάρκας που η δροσερότητά της την μεθά. Και μάταια τα ωραία χέρια της σφίγγουν τον καρπό που αυτή δημιούργησε, αισθάνεται ολότελα αγνή και τέλεια σαν παρθένα.

Τα αφηρημένα μάτια της χαϊδεύουν τα φυλλώματα, τ΄ άνθη και το λαμπερό σύνολο του κόσμου.

Είναι όπως ένας Φιλόσοφος κι ένας Φυσικός που βρήκε την ιδέα του και που έχτισε αυτό που του χρειαζόταν.

Αμφιβάλλει, αν το κέντρο του σύμπαντος είναι στην καρδιά της ή σ΄ αυτή την καρδιά που χτυπά ανάμεσα στα μπράτσα της και που κάνει να ζει το κάθε τι με τη σειρά του.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

ΠΡΟΣ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ

Μάννα μου, ἐγώ ‘μαι τ’ ἄμοιρο, τὸ σκοτεινὸ τρυγόνι,
ὅπου τὸ δέρνει ὁ ἄνεμος, βροχὴ ποὺ τὸ πληγώνει.
Τὸ δόλιο! ὅπου κι’ ἂν στραφῇ κι’ ἀπ’ ὅπου κι’ ἂν περάσῃ
δὲ βρίσκει πέτρα νὰ σταθῇ, κλωνάρι νὰ πλαγιάσῃ.

Ἐγὼ βαρκούλα μοναχή, βαρκούλ’ ἀποδαρμένη
μέσα σὲ πέλαγο ἀνοιχτό, σὲ θάλασσ’ ἀφρισμένη,
παλεύω μὲ τὰ κύματα χωρὶς πανί, τιμόνι
κι’ ἄλλη δὲν ἔχω ἄγκουρα πλὴν τὴν εὐχή σου μόνη.

Στὴν ἀγκαλιά σου τὴ γλυκειά, μαννούλα μου, ν’ ἀράξω,
μὲς στὸ βαθὺ τὸ πέλαγο αὐτὸ πριχοὺ βουλιάξω.
Μαννούλα μου, ἤθελα νὰ πάω, νὰ φύγω, νὰ μισέψω
τοῦ ριζικοῦ μου ἀπὸ μακρυὰ τὴ θύρα ν’ ἀγναντέψω.

Στὸ θλιβερὸ βασίλειο τῆς Μοίρας νὰ πατήσω,
κι’ ἐκεῖ νὰ βρῶ τὴ μοῖρα μου καὶ νὰ τὴν ἐρωτήσω.

Νὰ τῆς εἰπῶ: εἶναι πολλά, σκληρὰ τὰ βάσανά μου,
ὡσὰν τὸ δίχτυ ποὺ σφαλνᾶ θάλασσα, φύκια κι’ ἄμμο•
εἶναι κι’ ἡ τύχη μου σκληρή, σὰν τὴν ψυχὴ τὴ μαύρη,
π’ ἀρνήθηκε τὴν Παναγιὰ κι’ ὁπὄλεος δὲν θαὔρει.

Κι’ ἐκείνη μ’ ἀποκρίθηκε κι’ ἐκείνη ἀπελογήθη:
«Ἦτον ἀνήλιαστη, ἄτυχε, ἡ μέρα ποὺ γεννήθης•
ἄλλοι ἐπῆραν τὸν ἀνθὸ καὶ σὺ τὴ ρίζα πῆρες•
ὅντας σὲ ἔπλασ’ ὁ Θεὸς δὲν εἶχε ἄλλες μοῖρες».

Γιορτή της Μάνας: η ωραιότερη της οικουμένης (2)

Δεύτερη μέρα του αφιερώματος για τη γιορτή της μητέρας με ένα απόσπασμα απ τη Θεία κωμωδία του Δάντη και το ποίημα του Καβάφη “Δέησις”.

ΔΑΝΤΗΣ  –  ΘΕΙΑ ΚΩΜΩΔΙΑ

«Παρθένα μάνα, κόρη εσύ του γιου Σου,

πιο ταπεινή και πιο αψηλή από πλάσμα,

του λογισμού του αιώνιου ακίνητο όριο,

Εσύ ΄σαι αυτή που ευγένισες τη φύση

Την ανθρώπινη, τόσο, ώστε να στέρξει

ο ίδιος της πλάστης, πλάσμα της να γίνει.

Μες στην κοιλιά Σου ανάφτηκεν η αγάπη

κι η ζέστα της μέσα στην αιώνια ειρήνη

έκανε να φυτρώσει το άνθος τούτο.

Της αγάπης πυρσός μεσημεριάτης

είσαι για μας εδώ, και στους ανθρώπους

η ζωντανή κρήνη είσαι της ελπίδας.

Τόσο μεγάλη είσαι, Κυρά, τόσο άξια,

που όποιος χάρη ζητά, και δεν ξετρέχει

σ Εσέ, σ Εσέ πετά άφτερη η καρδιά του.

Γιατί η ευλογία Σου δεν συντρέμει εκείνον

μονάχα που γυρεύει, μα προτρέχει

πολλές φορές, μονάχη της, τον πόθο.

Σ΄ Εσένα το έλεος σπλαχνιά σ΄ Εσένα,

σ΄ Εσένα η απλοχεριά κι η καλοσύνη

κείνη όλη που μπορεί να  ΄χει ένα πλάσμα.

Τώρα, αυτός που από το έσχατο το βάθος

του σύμπαντος, ως πάνωθεν εδώ είδε

του πνεύματος τις ζωές, μια προς μια, όλες,

Σ΄ ικετεύει να τον αξιώσεις ώστε

να δυνηθεί, τα μάτια του, αψηλάθε,

στη σωτηρία την ύστατη να υψώσει.

Κ΄  εγώ που για δικού μου, απ΄ όσο τώρα

γι αυτόν, ποτέ δεν πόθησα, μπροστά  Σου

τις προσευχές μου απλώνω, κ΄ ικετεύω

Σε, εισάκου τες, σκορπίζοντας το νέφος

του θνητού νου του με τις προσευχές Σου,

που την αθανασία λίγο να ζήσει.

Παρακαλώ Σε, Ρήγισσα, ακόμα ό,τι

θελήσεις, που μπορείς, να μείνει ακέρια

μετά από θέαμα τέτοιο η καρδιά του.

Το βλέμμα Σου νικά τα θνητά πάθη:

τους άγιους δες και τη Βεατρίκη: ενώνουν

τα χέρια τους ν΄ ακούσεις τις ευχές μου».

………………………………………………………………………………………………………………………………….

Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗΣ

ΔΕΗΣΙΣ

Η θάλασσα στα βάθη της πήρ’  έναν ναύτη. —
Η μάνα του, ανήξερη, πιαίνει κι ανάφτει

στην Παναγία μπροστά ένα υψηλό κερί
για να επιστρέψει γρήγορα και ναν καλοί καιροί —

και όλο προς τον άνεμο στήνει τ’ αυτί.
Αλλά ενώ προσεύχεται και δέεται αυτή,

η εικών ακούει, σοβαρή και λυπημένη,
ξεύροντας πως δεν θα ‘λθει πια ο υιός που περιμένει.

Τι γιορτάζουμε την Πρωτομαγιά; Μέρος 2ο

 Στη χθεσινή ανάρτηση παρουσιάσαμε την Πρωτομαγιά ως γιορτή των λουλουδιών. Στην πορεία όμως ταυτίστηκε με τους αγώνες της εργατιάς σε όλο τον κόσμο. Για τον λόγο αυτό ονομάζεται και εργατική.

Από που ξεκίνησε η εργατική Πρωτομαγιά;

Η Πρωτομαγιά καθιερώθηκε ως ημέρα των εργατών χάρη στην εξέγερση-σφαγή που έγινε στο Σικάγο των Ηνωμένων Πολιτειών τον Μάιο του 1886.

Συγκεκριμένα τον Μάιο του 1886 εργάτες συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Haymarket του Σικάγο προκειμένου να διαδηλώσουν ειρηνικά αιτούμενοι οχτάωρο και καλύτερες συνθήκες εργασίας με κεντρικό σύνθημα “Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο”.

Στην διάρκεια των πολυήμερων διαδηλώσεων άγνωστος πέταξε μια βόμβα από δυναμίτη εναντίον των αστυνομικών δυνάμεων με αποτέλεσμα να σκοτωθούν επτά αστυνομικοί και τέσσερις διαδηλωτές ενώ τραυματίστηκαν δεκάδες ακόμη άνθρωποι πολλοί από τους οποίους κατέληξαν τις επόμενες μέρες.

Οκτώ αναρχικοί συνελήφθησαν με την κατηγορία της συνωμοσίας, εκ των οποίων οι 4 κατέληξαν στην κρεμάλα ενώ ένας ακόμη αυτοκτόνησε μέσα στη φυλακή.

Την επόμενη χρονιά η πολιτεία Όρεγκον της Δυτικής ακτής των Η.Π.Α. ήταν η πρώτη πολιτεία που καθιέρωσε τον εορτασμό της Μέρας του Εργάτη (Labor Day) ενώ τα επόμενα χρόνια ακολούθησαν κι άλλες.

Στην Αμερική και στον Καναδά η μέρα αυτή γιορτάζεται την πρώτη Δευτέρα κάθε Σεπτέμβρη, ενώ στον υπόλοιπο κόσμο επικράτησε η πρώτη Μαΐου λόγω των γεγονότων του Σικάγο.

                               Η εργατική Πρωτομαγιά στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε το 1892. Την επόμενη χρονιά 2000 άτομα διαδήλωσαν με αιτήματα παρόμοια με εκείνα των διαδηλώσεων του Σικάγο, όπως οχτάωρη εργασία, Κυριακάτικη αργία και κρατική ασφαλιστική κάλυψη στα θύματα εργατικών ατυχημάτων.

Ακολούθησαν τα γεγονότα του Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη με την εξέγερση των καπνεργατών της πόλης. Για τον περιορισμό των διαδηλώσεων επιστρατεύτηκαν τάγματα της χωροφυλακής και του στρατού.

Συνολικά 12 καπνεργάτες σκοτώθηκαν εκείνη την μέρα ενώ συνολικά 280 άτομα τραυματίστηκαν όταν οι αστυνομικές δυνάμεις στην προσπάθειά τους να καταστείλουν τις διαδηλώσεις άρχισαν να πυροβολούν!

Τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης ενέπνευσαν τον Γιάννη Ρίτσο να γράψει τον «Επιτάφιο» του.

Θεσσαλονίκη. Μάης του 1936.
Μια μάνα, καταμεσής του δρόμου, μοιρολογάει το σκοτωμένο παιδί της. Γύρω της και πάνω της, βουίζουν και σπάζουν τα κύματα των διαδηλωτών – των απεργών καπνεργατών. Εκείνη συνεχίζει το θρήνο της…

Από τον Επιτάφιο του Γιάννη Ρίτσου

Η Πρωτομαγιά σε πολλές χώρες του κόσμου είναι επίσημη αργία. Στην Ελλάδα μπορεί να μην είναι θεσμοθετημένη αργία, αλλά είναι απεργία αφιερωμένη στην μνήμη των αγωνιστών του εργατικού κινήματος.

Πηγή:coolweb.gr

Κλείνουμε το άρθρο με την ανάλογη μουσική προσέγγιση:

Γρηγόρης Μπιθικώτσης – Μέρα Μαγιού μου μίσεψες

Πρώτη Μαΐου – Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Παράξενη πρωτομαγιά-Μανώλης Μητσιάςκαι Δήμητρα Γαλάνη

Τι γιορτάζουμε την Πρωτομαγιά; Μέρος 1ο

 Ο μήνας Μάιος πήρε το όνομα του από την Μαία, η οποία σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ήταν μια από τις Πλειάδες και μητέρα του θεού Ερμή.

Κατά μία άλλη εκδοχή η προέλευση του ονόματος αποδίδεται στη ρωμαϊκή θεότητα Μάγια η οποία ήταν σύζυγος του Ήφαιστου.

Ο Μάιος πάντα ήταν ένας μήνας που σχετιζόταν με την αρχή του καλοκαιριού και την εύφορη και ανθισμένη γη. Για αυτό από παλιά οι άνθρωποι συνήθιζαν να γιορτάζουν την έναρξη του μήνα με διάφορους τρόπους.

Γιορτή των λουλουδιών

Πως συνδέεται λοιπόν η Πρωτομαγιά με τα λουλούδια; Για να απαντήσουμε πρέπει να ανατρέξουμε πίσω στην Αρχαία Ελλάδα. Οι αρχαίοι Έλληνες, οι οποίοι ήταν γνωστοί φυσιολάτρες, συνήθιζαν να γιορτάζουν την έλευση της άνοιξης και την άνθιση των λουλουδιών.

Η γιορτή πρόδρομος της σημερινής Πρωτομαγιάς ήταν τα Ανθεστήρια ή Διονύσια. Τα Ανθεστήρια ήταν η πρώτη καθιερωμένη γιορτή των λουλουδιών και γιορτάζονταν κάθε χρόνο από την 11η ως την 13η ημέρα του μηνός Ανθεστηριώνος, δηλαδή 2 με 4 Φεβρουαρίου.

Τα Ανθεστήρια γιορτάζονταν αρχικά μόνο στην Αθήνα, αλλά με το πέρασμα των χρόνων απόκτησαν πανελλήνιο χαρακτήρα. Επίσης ήταν κατά κάποιο τρόπο θρησκευτική γιορτή, μιας και ήταν αφιερωμένη στο θεό Διόνυσο.

Στην Ευρώπη

 Εκτός λοιπόν από την ελληνική εκδοχή με τα Ανθεστήρια (αν και γιορτάζονταν λίγο νωρίτερα) αντίστοιχες γιορτές υπήρχαν και στην Ευρώπη, με την Πρωτομαγιά να σηματοδοτεί συνήθως την αρχή του καλοκαιριού.

Στην προχριστιανική Ευρώπη για παράδειγμα υπήρχαν γιορτές όπως το κέλτικο Μπελτέιν που γιορταζόταν κυρίως στην Σκωτία και την Ιρλανδία, το οποίο συνοδευόταν με το άναμμα μεγάλων τελετουργικών φωτιών στα βουνά.

Σε κάποιες περιοχές της Ιρλανδίας μάλιστα συνήθιζαν να φτιάχνουν τον “θάμνο του Μαΐου” όπως τον αποκαλούσαν, χρησιμοποιώντας αγκάθια, λουλούδια και κορδέλες. Κάτι σαν το δικό μας πρωτομαγιάτικο στεφάνι.

Αντίστοιχη γιορτή ήταν η Βαλπουριανή νύχτα η οποία γιορταζόταν στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη και επίσης συνδεόταν με μεγάλες φωτιές και αντίστοιχους τελετουργικούς χορούς γύρω από αυτές.

Αργότερα, με την επικράτηση του χριστιανισμού στην Ευρώπη πολλές γιορτές από αυτές είτε απαγορεύτηκαν είτε μεταλλάχτηκαν.

Κάπως έτσι ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς έπαψε να έχει θρησκευτικό-τελετουργικό χαρακτήρα και επικεντρώθηκε στην φύση και τα λουλούδια.

Στις μέρες μας υπάρχουν κάποιες νεο-παγανιστικές ομάδες οι οποίες προσπαθούν να επαναφέρουν αρχαία πρωτομαγιάτικα έθιμα.

Το πρωτομαγιάτικο στεφάνι

 Κάθε χρόνο την Πρωτομαγιά πολύς κόσμος εξορμεί στην ύπαιθρο για να “πιάσει τον Μάη”.

Έτσι οι άνθρωποι βρίσκονται, έστω και για λίγο, ξανά κοντά στην φύση, μακριά από το τσιμέντο και τους έντονους ρυθμούς της πόλης.

Οι περισσότεροι επιδίδονται στην κατασκευή του παραδοσιακού πρωτομαγιάτικου στεφανιού.

Αυτό ίσως είναι και το μοναδικό έθιμο που συνδέει την Πρωτομαγιά με την αρχαία εκδοχή της ως γιορτή των λουλουδιών.

Η παράδοση θέλει το αυτοσχέδιο στεφάνι να κρεμιέται και να κοσμεί τις πόρτες των σπιτιών μέχρι και την παραμονή του Αγίου Ιωάννη του Λαμπαδάρη ή του Κλήδονα, στις 23 Ιουνίου, οπότε και καίγεται σε μεγάλες φωτιές και τον κόσμο να πηδά πάνω από τις φλόγες τρεις φορές.

Πηγή:coolweb.gr

Σε αυτό το πρώτο μέρος είδαμε λοιπόν την εκδοχή της Πρωτομαγιάς των λουλουδιών. Αύριο το δεύτερο μέρος με την εργατική διάσταση της Πρωτομαγιάς. Μέχρι τότε…… τραγουδάκια:

Μάη μου _ Φίλιππος Νικολάου

Μια βραδιά του Μαγιού _ Σταμάτης Κόκοτας

Αντώνης Καλογιάννης ~ Άνοιξε το παράθυρο

Πρωτομαγιάς προεόρτια

Σαββατοκύριακο έφτασε και ακολουθεί τη Δευτέρα η Πρωτομαγιά.Ένας υπέροχος συνδυασμός. Αδράξτε την ευκαιρία και απολαύστε τη φύση, τις στιγμές, την ποιότητα των ειλικρινών ανθρώπινων σχέσεων.Σπάστε τους κωδικούς της καρδιάς με τις σπίθες της ψυχής σας. Με καταλύτες τη μουσική και το τραγούδι. Για καλημέρα σας θυμίζουμε αγαπημένα τραγούδια με αναφορά στον Μάη.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΤΖΗΣ Ήσουν ωραία όταν γελούσες

Αντώνης Καλογιάννης & Μαρινέλλα ~ Σ΄ αγαπώ

Το κορίτσι του Μάη _ Olympians

Χριστός Ανέστη!!! Πάσχα των Ελλήνων.

 Η διέλευση από την Ταφή στη ζωηφόρο Ανάσταση αναγγέλεται πανηγυρικά, την Κυριακή του Πάσχα, με τις αναρίθμητες επαναλήψεις του κεντρικού διαχρονικού μηνύματος «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ».

Ας γιορτάσουμε με αγάπη και χαρά, υγεία και ευτυχία,ειρήνη και ελπίδα.

Χ Ρ Ο Ν Ι Α     Π Ο Λ Λ Α !!! 

Μεγάλη Παρασκευή εσπέρας

Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής ψάλλεται η ακολουθία του όρθρου του Μεγάλου Σαββάτου.Στην ακολουθία αυτή τα προβαλλόμενα γεγονότα είναι η ταφή, η εις άδου Κάθοδος του Χριστού και η ανάσταση του ανθρωπίνου γένους. Αυτή η θεολογική πεποίθηση εκφράζεται στην αυθεντική ως ορθόδοξη εικονογραφική παράσταση της Αναστάσεως ως συναναστάσεως των πρωτοπλάστων μετά του Ιησού.

Πηγή:  Ηλία Β. Οικονόμου, Ημεροδρόμιο Μεγάλης Εβδομάδος,  
Εκδ. Αποστολική Διακονία, Αθήνα, 1996, σελ. 7-14

Απολαύστε μια μικρή επιλογή από τα εγκώμια:

Κ Α Λ Η    Α Ν Α Σ Τ Α ΣΗ !!!