“Coco” Chanel

Η  Gabrielle Bonheur “Coco” Chanel, γεννήθηκε στις 19 Αυγούστου του 1883  στο Σωμίρ της Γαλλίας ήταν  μία από τις διασημότερες σχεδιάστριες μόδας του 20ού αιώνα.Το 1909 άνοιξε το πρώτο της κατάστημα στο Παρίσι, με γυναικεία καπέλα έτσι και ίδρυσε τον λαμπερό  οίκο μόδας (chanel) που παραμένει στην επικαιρότητα μέχρι σήμερα. Το 1923 δημιούργησε το άρωμα «Σανέλ № 5». Η ταλαντούχα σχεδιάστρια σχεδίαζε και έραβε εντυπωσιακά ρούχα, καπέλα, τσάντες, φορέματα, παπούτσια κι άλλα με γούστο και αλάνθαστο  στυλ .

 

COCO CHANEL: ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΜΟΔΑ, ΗΤΑΝ Η ΜΟΔΑ!

Στάθηκε σωσίβια λέμβος για τις γυναίκες, όχι μία, αλλά δύο φορές, κατά τη διάρκεια δυο ξεκάθαρα διαφορετικών περιόδων, που χώριζαν πολλές δεκαετίες: τη δεκαετία του 1920 και τη δεκαετία του 1950. Όχι μόνο έκανε αποδεκτά νέα στυλ και υφάσματα, αλλά έκανε μόδα την ανάγκη και την απροκάλυπτη ανυπακοή. Επειδή δεν άντεχε οικονομικά τα μοδάτα  ρούχα της περιόδου, τα απέρριψε και έφτιαξε δικά της, χρησιμοποιώντας σπορ σακάκια και γραβάτες, που μόνο οι άντρες φορούσαν στην καθημερινότητά τους.

Για τους λάτρεις της ιστορίας της μόδας, το ατελιέ της Coco Chanel στο Παρίσι αποτελεί ένα .Εκείνο το πρωινό της 10ης Ιανουαρίου του 1971 η Chanel δεν βγήκε ποτέ από το δωμάτιο της για να περάσει τον δρόμο για το γραφείο και το ατελιέ της όπως έκανε καθημερινά τόσα και τόσα χρόνια. Ήδη από τα τέλη της περασμένης χρονιάς η σχεδιάστρία που ήταν πια 87 ετών αισθανόταν πραγματικά κουρασμένη και ένιωθε εξάντληση ετοιμάζοντας εντατικά την κολεξιόν για την άνοιξη και το Καλοκαίρι του ’71, όπως έκανε κάθε χρόνο την ίδια περίπου εποχή. Μάλιστα από τον ερχομό του νέου έτους είχε παραπονεθεί σε δικούς της ανθρώπους ότι αισθανόταν άρρωστη και υπερβολικά πεσμένη, ενώ το βράδυ της προηγούμενης ημέρας είχε φύγει μόνη της για μία μεγάλη βόλτα με το αυτοκίνητο. Επέστρεψε στη σουίτα της το βράδυ και έπεσε νωρίς για ύπνο χωρίς να φάει αφού αισθανόταν πάρα πολύ δυσάρεστα. Πέθανε το ερχόμενο απόγευμα, στις 7 και 41 λεπτά , στο δωμάτιο που τόσο αγάπησε και που την έκανε να νιώσει τόσο άνετα και ζεστά για περισσότερες από τρεις δεκαετίες της ζωής της βλέποντας από αυτό τα πιο ελκυστικά αξιοθέατα της γαλλικής πρωτεύουσας.

<ΚΑΙ ΣΗΚΑΤΗ ΟΠΩΣ  ΠΑΝΤΑ ….Η ΚΟΚΟ ΣΑΝΕΛ.>

 

Το άρωμα Νο.5

 

 

 

 

 

 

CHANEL N°5

Το διάσημο άρωμά της, το Chanel No.5, ήταν το πρώτο που βγήκε στην αγορά από σχεδιαστή ρούχων στην ιστορία της αρωματοποιίας και οι ευθείες γραμμές του μπουκαλιού, το έκαναν να ξεχωρίζει από τα άλλα επιδεικτικά μπουκάλια αρωμάτων της εποχής εκείνης. Το Νο. 5 λέγεται ότι ήταν ο τυχερός αριθμός της Κοκό, εντούτοις η ονομασία του αρώματος επιλέχτηκε πραγματικά, επειδή ήταν το πέμπτο δείγμα.«Το Chanel No5 ακόμα ταξινομείται ανάμεσα στα πέντε κορυφαία εμπορικά σήματα οποιουδήποτε σημαντικού καταστήματος», λέει ο Jean Hoehn Zimmerman, ανώτερο εμπορικό στέλεχος της Σανέλ, «η επιτυχία του οποίου οφείλεται στο άρωμα το ίδιο και την πολύ δημιουργική διαφήμιση πίσω από αυτό.»Προς το τέλος της δεκαετίας του ’50, η Mέριλιν Μονρό αποκάλυψε ότι το Chanel Νο.5 ήταν το αγαπημένο της άρωμά. Όταν ρωτήθηκε τι φορούσε στο κρεβάτι, αυτή απάντησε «δύο σταγόνες του Chanel Νο.5». Ένα μπουκάλι Chanel Νο. 5 πωλείται κάθε 30 δευτερόλεπτα.Η Σανέλ το εισήγαγε το 1922. Από τότε έγινε και παρέμεινε δημοφιλές και παραμένει ένα κερδοφόρο προϊόν της επιχείρησης Σανέλ. Ο Pierre Wertheimer έγινε συνεργάτης της στην επιχείρηση αρώματος το 1924. Ο Wertheimer ήταν κύριος μέτοχος της επιχείρησης κατά 70%. Η Κοκό Σανέλ έλαβε το 10% και ο φίλος της Bader το 20%. Ο Wertheimer συνεχίζει να ελέγχει την επιχείρηση αρώματος μέχρι και σήμερα.

Με το μείγμα του ylang-ylang και γιασεμιού (που καλλιεργούνται σε ειδικά λιβάδια, στη Γαλλία, που είναι στην κατοχή της εταιρείας), το διακριτικό art deco μπουκάλι και τη μινιμαλιστική συσκευασία του, το No5 παραμένει ένα ανεξίτηλο σύμβολο του οίκου Σανέλ και του δυτικού πολιτισμού αυτού του αιώνα.

 Το ταγέρ Σανέλ

Οτιδήποτε και αν είναι, είτε ένα ταγέρ του 30, είτε του 60, το κλασικό ταγέρ Σανέλ έχει τις “boxy” -τετράγωνες- γραμμές. Το χαρακτηριστικό ταγέρ της, επίσης, έχει λεπτή και συγκεκριμένη πλέξη (που είναι μια μοναδική τεχνική αργαλειού), ενώ το σακάκι ευθυγραμμίζεται με τη φούστα και έχει μαύρα τελειώματα. Τα κουμπιά είτε μοιάζουν με νομίσματα, είτε είναι χρυσά με το διπλό λογότυπο των “CC” να επιδεικνύεται πάνω τους και συνδυάζονται με μεγάλα μαργαριταρένια περιδέραια κοστουμιών. Υπάρχει πάντα ένα ζωνάρι που ράβεται στη μέση της φούστας, για να αποτρέπεται η μπλούζα από την ολίσθηση και το φερμουάρ τοποθετείται στην πλευρά της φούστας για να είναι πιο άνετη. Από μία άποψη, το να φοράει κάποιος ένα ταγέρ Σανέλ, είναι όπως το να φοράει ένα οποιοδήποτε άλλο περίκομψο ταγέρ, το οποίο, όμως, έχει φτιαχτεί ειδικά για να ταιριάζει στις κινήσεις αυτού που το φορά και να διατηρεί την τέλεια χάρη του και την κομψότητά του.

Το γνωστό αυτό ταγέρ της Σανέλ, που προωθήθηκε το 1923, περιελάμβανε μια φούστα στο μήκος του γονάτου (για πρώτη φορά στην ιστορία της γυναικείας μόδας, οι γυναίκες έδειχναν τους γυμνούς τους αστραγάλους σε δημόσια θέα – οι άνθρωποι είχαν εκπλαγεί από αυτό το νέο στυλ) ή παντελόνι για γυναίκες, δημιουργώντας το πρωτοποριακό για την εποχή ανδρόγυνο στυλ, το οποίο, επίσης, περιλάμβανε το γυναικείο πουκάμισο και τη γραβάτα, που κανένας άλλος σχεδιαστής δεν είχε τολμήσει να χρησιμοποιήσει.

Τα ταγέρ αυτά, εξαφάνιζαν την γυναικεία μέση και διέθεταν απλότητα. Τα ταγέρ της ταίριαζαν στον τρόπο ζωής των ανθρώπων και δεν ήταν απλά μόδα. Η ίδια έλεγε «φτιάχνω ρούχα μέσα στα οποία οι γυναίκες μπορούν να ζουν, να αναπνέουν, να αισθάνονται άνετα και να φαίνονται νεότερες». Το σκεπτικό πίσω από αυτά βρισκόταν σε πλήρη αντίθεση με το σκεπτικό που έφτιαχναν τα ρούχα πριν από αυτήν.

Το Μάιο του 1916, η Σανέλ εισήγαγε τα ζέρσεϋ ταγέρ. Το ζέρσεϋ είναι ένα μαλακό και ελαστικό ύφασμα, το οποίο χρησιμοποιείτο μόνο για τα εσώρουχα των αντρών, πριν εκείνη το χρησιμοποιήσει στα ταγέρ της, γιατί η εμφάνισή του και η κίνησή του το καθιστούσαν δύσκολο στο χειρισμό. Λόγω των συνθηκών του πολέμου, η Σανέλ το υιοθέτησε σαν υλικό υψηλής ραπτικής. Σήμερα το μέσο κόστος ενός κοστουμιού Σανέλ είναι $5.000 και μπορεί να αγοραστεί μόνο σε Σανέλ boutiques ή σε πολυτελή καταστήματα. Οι λεπτομέρειες, όπως τα έξοχα υφάσματα, το προσεγμένο κόψιμο και το ράψιμο στο χέρι συμβάλλουν στο υψηλό κόστος. Η Σανέλ ήταν σταθερός οπαδός της άποψης ότι, εάν οι δαπάνες κόστους των προϊόντων της ήταν υψηλές, κατόπιν τα εμμονικά, τέλεια σχέδιά της θα εκτιμούνταν αληθινά.

 

ΓΙΏΡΓΟΣ ΦΩΤΑΚΊΔΗΣ A1